Παναθηναϊκός: Έχει πρόβλημα στην πίεση

Ο Παναθηναϊκός έκανε την χειρότερη του φετινή εμφάνιση. Ήταν επόμενο πως κάποια στιγμή μέσα στην σεζόν θα ερχόταν και κάποια ηχηρή σφαλιάρα.

Όποιος φίλος του Παναθηναϊκού έπεσε από τα σύννεφα, στερείται ρεαλισμού.

Η ομάδα του Νίκου Παπαδόπουλου, πίεσε ψηλά, έβγαλε πάθος, ένταση, ψυχή και ανέδειξε όλες τις αδυναμίες του αντιπάλου της. Ο ΟΦΗ αξίζει συγχαρητήρια, γιατί έπαιξε ως μεγάλη ομάδα. Σε όλο το παιχνίδι, είχε συνεχώς στο νου της να πιέζει, να μένει σε ψηλά μέτρα, επιβλήθηκε επειδή κέρδισε σχεδόν όλες τις μονομαχίες και σε κανένα σημείο του αγώνα δεν άφησε τους παίκτες του Δώνη να βρουν ήρεμη κατοχή.

ΤΑ 4 ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ ΚΑΙ Η ΙΔΙΑ ΕΙΚΟΝΑ

Υπάρχει ένα μεγάλο πακέτο αγώνων που οι παίκτες του Δώνη έχουν αντιμετωπίσει προβλήματα στα εκτός έδρας παιχνίδια. Σε Τρίπολη, Τούμπα, "Καραϊσκάκης", "Βικελίδης" και στο "Γεντί Κουλέ" υπέφερε. Μπορεί να πει κάποιος πως είναι τυχερός που έχασε μόνο τα δύο από αυτά. Έχουμε ένα σημαντικό δείγμα παιχνιδιών, που ο Παναθηναϊκός έχει παρόμοια προβλήματα. Παρουσιάζεται λοιπόν και σαν κίνητρο στον Γιώργο Δώνη να ψάξει να βρει λύσεις.

Η ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΤΟΥ ΔΩΝΗ

Πέρα από το αγωνιστικό σκέλος, το πρώτο που θα πρέπει να τον προβληματίσει, είναι η διαπίστωση που ο ίδιος έκανε στο τέλος του αγώνα. Δήλωσε στο συνδρομητικό αμέσως μετά το τελευταίο σφύριγμα πως οι παίκτες του ΟΦΗ το ήθελαν περισσότερο το ματς. Ο ίδιος ο τεχνικός του Παναθηναϊκού ήρθε σε αυτή την διαπίστωση και δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Δεν βρίσκω λόγο που να κάνει τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού, αυτήν την νεανική ομάδα, να μπαίνουν με λιγότερη διάθεση, με μικρότερη θέληση από τον αντίπαλο. Το στοιχείο αυτό ήταν ένα όπλο της ομάδας και υπάρχει η πραγματικότητα, πως στο Ηράκλειο χάθηκαν όλες οι μάχες και ήταν η πρώτη φορά που ο φετινός Παναθηναϊκός λύγισε εύκολα.

ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΨΗΛΑ

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει στα εκτός έδρας παιχνίδια, είναι που οι αντίπαλοι, ξεκινάνε την πίεση τους πολύ πιο ψηλά. Υπάρχει δυσκολία, τόσο στο αρχικό χτίσιμο της επίθεσης, όσο και στο να μπορέσουν οι μεσοεπιθετικοί ποδοσφαιριστές να κάνουν την μπάλα δική τους και να γυρίσουν με πρόσωπο στην αντίπαλη εστία.

Είτε υπάρχουν τρία χαφ στο γήπεδο, με την παρουσία του Χρήστου Δώνη, είτε σύστημα με δύο χαφ, πάντοτε μοιάζει σαν να υπάρχει ένα κεντρικό χαφ λιγότερο απ' ότι χρειάζεται.

Επίσης ο Μακέντα, δεν βοηθά, δεν έχει την συμμετοχή που χρειάζεται απ' αυτόν η ομάδα όταν πρέπει να κινείται εκτός περιοχής. Σε αυτές τις καταστάσεις, η ομάδα χρειάζεται απ' αυτόν κράτημα μπάλας, παιχνίδι με πλάτη και δημιουργία. Δεν τα δίνει και μοιάζει σαν να του είναι αδύνατον να δοκιμάσει κάποια ατομική ενέργεια, ξεκινώντας εκτός περιοχής.

Η ΔΕΞΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΧΑΛΟΥΣΕ ΤΗΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ

Όσα ανέφερα αφορούν ένα σύνολο παιχνιδιών. Στα επί μέρους στοιχεία για το παιχνίδι με τον ΟΦΗ, ο Παναθηναϊκός είχε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα στα δεξιά, που του χαλούσε την ισορροπία. Ο Δώνης το έψαξε πολύ, με όποιο σύστημα όμως και να έπαιξε, πάντοτε παρουσιαζόταν ένα πρόβλημα που τακτικά ξεκινούσε από τα δεξιά. Στα διαστήματα που ο Δώνης, έπαιξε με αμυντικό δίδυμο και είχε τον Πούγγουρα δεξιά, έπαιζε ουσιαστικά χωρίς πλευρά, καθώς δεν υπήρχε κανένας παίκτης να μπορεί να δώσει πλάτος και να επιτρέψει να υπάρξει καλύτερη ανάπτυξη.

Επιλογή που έγινε σε διαστήματα που έπρεπε να γίνει πιο επιθετικός ο Παναθηναϊκός, οπότε καταλαβαίνετε πόσο σημαντικό θέμα προκάλεσαν οι απουσίες των Γιόχανσον, Κουλιμπαλί, για την ακρίβεια πως δεν υπήρχε καθαρός δεξιός μπακ διαθέσιμος.

Επειδή ο Δώνης, ήθελε η ομάδα του να μπορεί να απλώσει το παιχνίδι της και να μην έχει πρόβλημα στην δημιουργία, αποφάσισε να ξεκινήσει με τρεις κεντρικούς αμυντικούς και να βάλει στα δεξιά τον Χατζηγιοβάνη. Πήρε το ρίσκο να ξεκινήσει τον νεαρό στον ρόλο που έπαιξε ένα μικρό διάστημα στο "Βικελιδης". Δεν μπορούσε, όμως, να λειτουργήσει αυτή η λογική, από την στιγμή που δεν είχε κάποιο γρήγορο παίκτη εσωτερικά να τον καλύπτει, αλλά τον Πούγγουρα.

ΒΑΡΙΑ ΤΡΙΑΔΑ

Στα διαστήματα που ο Δώνης έπαιζε με τρία στόπερ, το γεγονός πως η τριάδα αποτελούνταν από καθαρούς στόπερ, στερούσε στην ομάδα ευελιξία. Ο Δώνης στα παιχνίδια που είχε τον Κουλιμπαλί, μπορούσε να έχει μία τριάδα, που με τον Αφρικανό σε ρόλο δεξιού στόπερ, είχε ταχύτητα, τη δυνατότητα να αντιμετωπίζει παιχνίδι από την συγκεκριμένη πλευρά και αποτελεσματική μεταφορά μπάλας. Ο Κουλιμπαλί στο να λειτουργήσει η τακτική με τους τρεις στόπερ, ήταν το κλειδί και η απουσία του στα δύο κολλητά εκτός έδρας παιχνίδια έχει στοιχίσει σημαντικά.

ΣΕ ΚΑΚΗ ΗΜΕΡΑ ΔΙΟΥΔΗΣ ΚΑΙ ΧΑΦ.

Επίσης, έπαιξε ρόλο που έκανε την πρώτη κακή φετινή εμφάνιση του ο Διούδης. Αν ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού εμφανιζόταν σε αυτήν την κατάσταση, σε Τρίπολη, Τούμπα, "Καραϊσκάκης", "Βικελίδης", τα αποτελέσματα σε αυτά τα παιχνίδια θα ήταν τελείως διαφορετικά.

Μεγάλο θόρυβο έχει σηκώσει η εικόνα του Χρήστου Δώνη. Είναι μία πραγματικότητα πως δεν προσφέρει όσο θα έπρεπε. Παρότι έχει καλά στοιχεία, όπως το κάθετο του παίξιμο, την ικανότητα του να πατά στην περιοχή, δεν καταφέρνει να βοηθήσει όσο μπορεί στο γήπεδο. Στην Κρήτη υπήρχαν σημαντικές φάσεις που τον εκθέτουν, όμως, δεν ήταν το μοναδικό πρόβλημα στον άξονα των "πρασίνων".

Βρέθηκε σε άσχημη ημέρα το δίδυμο των Κάτσε, Κουρμπέλη και σε ολόκληρο το παιχνίδι ο Παναθηναϊκός δεν βρήκε σίγουρη κατοχή και απάντηση στην πίεση του ΟΦΗ, παρότι ήταν φανερά ευάλωτη η κρητική ομάδα, τις φορές που της έσπαγε το αρχικό πρέσινγκ.

Φυσικά και δεν μπορούν δύο συνεχόμενα άσχημα παιχνίδια, να σβήσουν τη δουλειά που έχει γίνει στην ομάδα και το άρθρο γράφεται στη λογική της εξέλιξης. Το γήπεδο έχει αναδείξει συγκεκριμένα προβλήματα στα εκτός έδρας παιχνίδια και απέναντι σε ομάδες που μπορούν και τον πιέζουν από ψηλά, τα οποία χρειάζεται αρχικά να εντοπιστούν και στην συνέχεια χρόνος δουλειάς για να διορθωθούν.

ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΠΕΡΥΣΙ

Δειλά - δειλά εμφανίζονται αρκετοί που έχουν σκοπό να αποδομήσουν αυτή την προσπάθεια και κάνουν απαξιωτική κριτική, λες και τους είχε τάξει κανείς πρωταθλητισμό. Να θυμίσω πως μιλάμε για μία ομάδα που πέρυσι εκτός έδρας, έκανε συνολικά μόλις δύο διπλά. Το εκτός έδρας ρεκόρ του περσινού Παναθηναϊκού ήταν 2-6-7, μάζεψε μόλις 12 βαθμούς σε 15 παιχνίδια και είχε τέρματα 12-21. Φέτος έχει ένα ρεκόρ 2-3-2, έχει μαζέψει 9 βαθμούς σε 7 παιχνίδια και τέρματα 8-9. Επιδόσεις που μοιάζουν περισσότερο με την προπέρσινη χρονιά, που θυμίζω πως ο σύλλογος είχε ξεκινήσει να κάνει πρωταθλητισμό. Το εκτός έδρας ρεκόρ την σεζόν που ξεκίνησε με Στραματσόνι και στην συνέχεια ήρθε ο Ουζουνίδης και βελτίωσε την κατάσταση, ήταν 4-7-4 και τα τέρματα 17-15.

Βλέπουμε λοιπόν, πως ακόμα και στο προβληματικό εκτός έδρας κομμάτι, υπάρχει πρόοδος, όμως έχουν εμφανιστεί συγκεκριμένα προβλήματα τα οποία θα πρέπει να διορθωθούν, μέσα από επίμονη προσπάθεια.