Παναθηναϊκός: Ένα βήμα πίσω

Ο Παναθηναϊκός στη Λαμία έκανε με διαφορά τη χειρότερη του φετινή εμφάνιση και για πρώτη φορά θύμισε την περσινή χρονιά. Ήταν λες και έβλεπες τον παρατημένο Παναθηναϊκό του Ουζουνίδη.

Σε όποια κατάσταση και να βρίσκεται ο σύλλογος, είναι βαρύ να παίζει δύο φορές με την Λαμία μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα και να γνωρίζει ισάριθμες ήττες. Στη ρεβάνς της Πέμπτης (24/1) είναι υποχρεωμένοι, παίκτες και προπονητές, να δείξουν χαρακτήρα. Για να επιστρέψει η θετική αύρα, ο Παναθηναϊκός είναι υποχρεωμένος να προκριθεί.

Ασφαλώς και ένα άσχημο διάστημα δεν μπορεί να ακυρώσει μια συνολική καλή προσπάθεια. Υπάρχουν, όμως, επιλογές που αν γίνουν μόνιμες, αυτή την προσπάθεια την ακυρώνουν από μόνες τους. Στην Λαμία παρουσιάστηκαν ζητήματα που ανησυχούν και νιώθω υποχρεωμένος να τα αναφέρω, παρότι πιστεύω πως ο Δώνης με τους συνεργάτες του, σύντομα θα βρουν τις λύσεις.

ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ Ο Μ.Ο. ΗΛΙΚΙΑΣ

Το πιο ανησυχητικό απ' όλα είναι πως σταδιακά αυξάνεται ο μέσος όρος ηλικίας. Δεν καταλαβαίνω την ανάγκη που υπάρχει να μπουν στην ομάδα ποδοσφαιριστές, που δεν είναι σε κατάσταση να φέρουν τον Παναθηναϊκό εκεί που ανήκει. Να γίνω πιο συγκεκριμένος, δεν έχει λογική τη φετινή χρονιά, ο ταλαιπωρημένος από τις πολλές θλάσεις και τραυματισμούς Μουνιέ και ο Άλτμαν να κλείνουν χώρο από νέα παιδιά. Δεν έχει λογική να χρησιμοποιείται ο Οικονόμου αριστερός μπακ, που όσες φορές χρησιμοποιήθηκε σε αυτήν τη θέση στον Παναθηναϊκό δεν μπόρεσε να αντεπεξέλθει.

Προσέξτε δεν θα γινόταν αυτή η συζήτηση, αν η προσθήκη αυτών των ποδοσφαιριστών μπορούσε να φέρει τον Παναθηναϊκό σε μία κατάσταση να κάνει πρωταθλητισμό. Βλέπουμε, όμως, πως δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα και στην πράξη κάνουν και αγωνιστική ζημιά. Όσο μεγαλώνει ο μέσος όρος ενδεκάδας, τόσο χειρότερα παίζει ο Παναθηναϊκός.

Στο αντίστοιχο παιχνίδι του πρώτου γύρου, είχε μέσο όρο ηλικίας τα 22,9 έτη. Στο χθεσινό αγώνα ο μέσος όρος ηλικίας των παικτών που χρησιμοποιήθηκαν έφθασε στο 25,9.

ΚΙΝΔΥΝΟΣ

Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο, πως για να υπάρχει θετικό πρόσημο και πραγματικό κέρδος από τη φετινή προσπάθεια, ο μοναδικός τρόπος είναι μέσα από την ανάδειξη ταλέντου. Να υπάρχει μόνιμα ένας αριθμός 5-6 νέων ποδοσφαιριστών σε ηλικία και ένας χαμηλός μέσος όρος. Ασφαλώς και το δείγμα δεν είναι μεγάλο, όμως είναι το δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι που προτιμήθηκε ο φανερά ανέτοιμος Μουνιέ, από τον πάντα χρήσιμο Χατζηθεοδωρίδη και το γεγονός πως επιστρέφει ο Άλτμαν δημιουργεί τον κίνδυνο να κλείσουν κι άλλο οι πόρτες.

Επαναλαμβάνω, πως η φετινή προσπάθεια πρέπει να παραμείνει στην λογική να δημιουργηθεί αξία, από το υλικό που δημιουργήθηκε στην Ακαδημία, βοηθούμενο ασφαλώς από συγκεκριμένους έμπειρους ποδοσφαιριστές. Είμαι ο πρώτος που έγραφα, ότι κάποιοι ξεχωρίζουν και τόνισα την ανάγκη που υπάρχει, να γίνει σε αυτούς τους τρεις άμεση ανανέωση. Όμως αρχίζει να δημιουργείται ο κίνδυνος αυτή η προσπάθεια να περιοριστεί στους Μπουζούκη, Χατζηγιοβάννη, Μαυρομάτη και θα είναι λάθος. Δεν θα υπάρχει κανένα όφελος αν συνεχιστεί αυτή η λογική.

ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ

Στη Λαμία είδαμε μία ομάδα χωρίς κατεύθυνση, που δεν λειτουργούσε τίποτα καλά και θύμισε σε μεγάλο βαθμό τον περσινό Παναθηναϊκό. Με διαφορά ήταν το χειρότερο φετινό παιχνίδι της ομάδας του Δώνη.

Οι Κολοβέτσιος, Μαυρομάτης δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τον Μπαράλες. Έχασαν τις μονομαχίες στον αέρα, τον έπαιζαν σε απόσταση και τους χτύπησε ακόμα και σε παιχνίδι χώρου. Η απουσία του Ινσούα ήταν αισθητή στα αριστερά, με τον Οικονόμου σε ακόμα ένα παιχνίδι που έπαιξε μπακ, να δείχνει πως δεν είναι σε κατάσταση να καλύψει τις απαιτήσεις του ρόλου. Μπορεί να προσφέρει βοήθεια και να παίρνει χρόνο συμμετοχής αποκλειστικά ως στόπερ. Δεν έχει τα ανεβάσματα, τα τρεξίματα και την ένταση που χρειάζεται η θέση του μπακ. Ταλαιπωρήθηκε και ταλαιπώρησε τον Παναθηναϊκό.

ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑ... ΣΤΑΥΡΟΥ

Το μεγαλύτερο πρόβλημα, πάντως, το δημιούργησε η επιλογή του Δώνη, να ανοίξει την ομάδα παρότι έλειπε ο Κουρμπέλης. Χρησιμοποίησε τον Μουνιέ, περιφερειακά του Μακέντα, ο ταλαιπωρημένος Γάλλος δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στο ρόλο. Ούτε το δίδυμο Κάτσε, Δώνη να καλύψει την απουσία τρίτου χαφ, ενώ υπήρχαν μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στο δίδυμο των χαφ και στην επίθεση. Μου έκανε εντύπωση, που δεν φρόντισε ο προπονητής ποτέ να το διορθώσει, πηγαίνοντας τον Μπουζούκη μπροστά από τους Δώνη, Κάτσε, βάζοντας τον Χατζηθεωδορίδη και γυρνώντας τη διάταξη σε καθαρό 4-3-3.

Αντί να προσπαθήσει να δημιουργήσει συνθήκες ώστε να γίνει πιο δημιουργική η ομάδα και να αποκτήσει ξανά συνεργασίες και κίνηση από τις πίσω γραμμές, γέμισε την αντίπαλη περιοχή με σέντερ φορ. Έριξε στο γήπεδο Βέργο, Καμπετση, κράτησε τον ντεφορμέ Μακέντα, που δεν είχε ούτε μία θετική ενέργεια και ακολούθησε το πατροπαράδοτο σύστημα του σταυρού. Σέντρα και... κάνουμε το σταυρό μας, μπας και βρει κάπου η μπάλα για να πάει στο δίχτυα.

ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

Θα μπορούσε να συμβεί αυτό, όμως, δεν είναι το ποδόσφαιρο με το οποίο πήρε ο φετινός Παναθηναϊκός και ο Δώνης θετικά σχόλια. Ακόμα και να ισοφάριζε, κανένας δεν θα μπορούσε να χειροκροτήσει τον τρόπο που διαχειρίστηκε το παιχνίδι ο προπονητής και οι παίκτες του.

Τα γράφω όλα αυτά, χωρίς να έχω την πρόθεση να σβήσω όσα έχουν γίνει, αλλά να τονίσω πως δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει κατεύθυνση. Τις τελευταίες εβδομάδες, χωρίς λόγο, έχει γίνει ένα βήμα πίσω. Αν ο Παναθηναϊκός το πάει μέχρι τέλους, με μέσο όρο ηλικίας στα 26 χρόνια, θα είναι μία αποτυχημένη χρονιά, ακόμα και αν βγει 5ος. Δεν μπορεί να υπάρξει κέρδος για έναν τόσο μεγάλο σύλλογο από την συγκεκριμένη θέση, αν δεν συνδυαστεί με μία βάση για το μέλλον. Βάση που δημιουργείται και με την ποδοσφαιρική πρόταση, όχι μόνο με επιλογές νέων ποδοσφαιριστών.

ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ

Ο Παναθηναϊκός, για πρώτη φορά φέτος, την Πέμπτη θα έχει την πίεση του "πρέπει". Η ρεβάνς με την Λαμία θα είναι ένα καλό τεστ για όλους, για παίκτες και προπονητή. Πρόκριση που θα έρθει μόνο αν ο Παναθηναϊκός επιστρέψει στις βασικές αρχές που έχει χτισεί από την αρχή της σαιζόν. Με επιθετική άμυνα, κοντινές αποστάσεις, δημιουργία από τις πίσω γραμμές, κάτω την μπάλα και συνεργασίες. Επιθετικό ποδόσφαιρο δεν παίζεις γεμίζοντας την ομάδα με επιθετικούς και μεταφέροντας με μεγάλες μπαλιές την μπάλα στην αντίπαλη περιοχή. Την Πέμπτη ο Παναθηναϊκός πρέπει να ξαναβρεί τις αρχές του και να πάρει την πρόκριση με τον δικό του τρόπο. Θα είναι ταπείνωση, να αποκλειστεί για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά από την Λαμία και σε ένα τόσο μικρό διάστημα, να ηττηθεί τρεις φορές από την συγκεκριμένη ομάδα.