Παναθηναϊκός: Το λάθος του Νταμπίζα

Τις ημέρες της διακοπής βλέπουμε κάποιες σταθερές που πάνω τους θα συνεχίσει να εξελίσσεται το πρότζεκτ που χτίζουν οι Νταμπίζας, Δώνης τον Παναθηναϊκό. Είτε αρέσει είτε όχι σε πολλούς, η πραγματικότητα είναι πως ο Γιάννης Αλαφούζος πλέον έμεινε ξανά μόνος και το θετικό είναι πως δείχνει πρόθυμος να στηρίξει αυτήν την προσπάθεια.

Το αναφέρω γιατί σε πρόσφατο κείμενό μου, που κατέγραφα απλά τα γεγονότα δίχως να υπάρχει σε αυτά χώρος και λόγος για προσωπική άποψη, διάβασα διάφορα εκτός λογικής μηνύματα.

ΠΕΡΙ ΞΕΠΛΥΜΑΤΟΣ

Το γεγονός πως παρότι πλέον δεν υπάρχει θέμα Παϊρότζ στον Παναθηναϊκό, ο Γιάννης Αλαφούζος έχει αλλάξει στάση σε σχέση με πέρυσι και προσπαθεί να διεκπεραιώσει τις υποχρεώσεις του συλλόγου. Δεν είναι άποψη αλλά πραγματικότητα. Πραγματικότητα που από την αρχή της σεζόν, νιώθει την ανάγκη να την αναφέρει και ο τεχνικός της ομάδας Γιώργος Δώνης.

Σε καμία περίπτωση η καταγραφή της πραγματικότητας δεν σημαίνει πως ξεπλένεται ο Αλαφούζος, δεν γίνεται να συμβεί άλλωστε αυτό, από έναν άνθρωπο που έχει καταγράψει τα εγκληματικά λάθη που έχει πράξει κατά του συλλόγου, την στιγμή που αυτά που συνέβαιναν.

ΟΡΘΑ ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΖΟΥΝ ΔΑΝΕΙΚΟΥΣ

Από τα ρεπορτάζ λοιπόν προκύπτει, πως τις πρώτες ημέρες του χρόνου ο Αλαφούζος θα έχει παρουσία στο Κορωπί ώστε να δείξει και σημειολογικά πως είναι πιο ενεργός. Το πλάνο της ομάδας μένει στην ίδια λογική. Οι Νταμπίζας, Δώνης λειτουργώντας πολύ τίμια, έχουν αποφασίσει να μην φορτώσουν την ομάδα με δανεικούς. Γράφω την λέξη τίμια, καθώς με αυτόν τον τρόπο κατανοείς, πως δεν κοιτάνε την προσωρινή άνεση που θα τους παρείχε ένας επιπλέον ποδοσφαιριστής, αλλά αποκλειστικά το μέλλον του συλλόγου. Πράγματι δεν εξυπηρετεί σε τίποτα, στην κατάσταση που βρίσκεται ο Παναθηναϊκός, να δώσει χρόνο και να βελτιώσει ποδοσφαιριστές που δεν του ανήκουν. Αξίζουν συγχαρητήρια στον Δώνη, που κινείται σε αυτήν την κατεύθυνση, κάτι που δεν συνέβαινε την περασμένη χρονιά. Όταν τέτοια εποχή κατέγραφα την ίδια άποψη, γινόμουν κακός.

Ο ΜΟΝΟΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ

Το πλάνο παραμένει στην λογική εξέλιξης νέων παιδιών που ανήκουν στον σύλλογο και με αυτό το πρίσμα παίρνονται οι αποφάσεις. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο έχουμε την τάση να θεωρούμε πως πρέπει να γράφουμε είτε θετικά είτε αρνητικά λόγια για έναν άνθρωπο. Είναι σπάνιες οι φορές που το θετικό πηγαίνει δίπλα στο αρνητικό για κάποιον που πράττει στον χώρο του ποδοσφαίρου. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι προφανής, έχω επιλέξει να μην τον ακολουθώ. Ο Νίκος Νταμπίζας κάνει καλά την δουλειά του, είναι ίσως ο άνθρωπος που στην χώρα μας προσπαθεί να λειτουργεί περισσότερο σαν πραγματικός τεχνικός διευθυντής.

Να είναι αυτός που δίνει την κατεύθυνση για το πώς θα λειτουργήσει η ομάδα και να μην περιορίζεται σε ένα συμβουλευτικό ρόλο και απλά να κρατά έναν τίτλο που στην πραγματικότητα δεν υπηρετεί. Είναι μετρημένος, σοβαρός, μιλάει λίγο και το γεγονός αυτό είναι μεγάλο προσόν. Σέβεται σε υπερβολικό, σε κάποιο σημείο, βαθμό τα οικονομικά τα οποία διαχειρίζεται. Είναι ένα πακέτο ενός έντιμου, σοβαρού επαγγελματία, που δεν έχει πάρει συγκυριακά την συγκεκριμένη θέση, αλλά έχει κάνει σπουδή πάνω σε αυτή. Πέρα από την κοινή απόφαση που πάρθηκε με τον προπονητή να μην προχωρήσουν σε απόκτηση δανεικών, πάρθηκαν δύο ακόμα αποφάσεις. Η ανανέωση του συμβολαίου του Κολοβέτσιου, κίνηση δίκαιη. Απόλυτα ορθή η επιλογή να εξεταστούν όλα μαζί το καλοκαίρι τα συμβόλαια των νέων παικτών. "Θα κριθούν όλοι στο τέλος της σεζόν" είπε ο Νίκος Νταμπίζας.

ΕΓΙΝΕ ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

Για τον Δημήτρη Κολοβέτσιο έχω αναφερθεί πολλές φορές φέτος. Σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Γιώργος Δώνης στον Νίκο Γιαννόπουλο για λογαριασμό του contra.gr είχε δηλώσει πως είναι ο πιο βελτιωμένος ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού. Είναι κάτι το οποίο το έχω καταγράψει πολλές φορές στα κείμενά μου, έχω προσπαθήσει να το αναδείξω και χάρηκα ιδιαίτερα πως την ίδια ανάγκη ένιωσε και ο προπονητής του. Είναι μεγάλο πράγμα και θέλει ακόμα μεγαλύτερο έπαινο όταν βλέπεις έναν ποδοσφαιριστή να αγγίζει το ταβάνι του, να παίζει πάνω από τις δυνατότητες που φαινόταν πως είχε.

Ο Κολοβέτσιος έχει λειτουργήσει σαν στήριγμα αυτής της προσπάθειας, είναι ο ηγέτης της άμυνας και πράγματι ήταν υποχρεωτικό να ανανεωθεί το συμβόλαιό του που έληγε το καλοκαίρι. Από το ρεπορτάζ προκύπτει πως υπάρχει προφορική συμφωνία, για επέκταση συμβολαίου για τρία χρόνια με αύξηση αποδοχών που θα πλησιάζει το 30%. Είναι κάτι το οποίο το άξιζε ο ποδοσφαιριστής αλλά πάνω από όλα είχε ανάγκη ο σύλλογος να κρατήσει τον έμπειρο του αμυντικό. Δίπλα του έχει μάθει να λειτουργεί και να εξελίσσεται ο Μαυρομάτηςμ που αποτελεί ένα από τα κεφάλαια του συλλόγου και φυσικά με την παρουσία του θα συνεχίσει να νιώθει ασφάλεια ο προπονητής του.

ΤΟ ΛΑΘΟΣ

Εδώ όμως ήρθε η ώρα και για κριτική. Μακάρι να μην παίξει ρόλο και το καλοκαίρι να υπάρχει αίσιο τέλος. Γράφω την λέξη μακάρι, γιατί πιστεύω ακράδαντα πως είναι καλό και για το μέλλον των ποδοσφαιριστών να παραμείνουν στον Παναθηναϊκό. Θεωρώ εντελώς λανθασμένη την απόφαση του Νίκου Νταμπίζα να μην πλησιάσει τώρα τους Χατζηγιοβάννη - Μπουζούκη. Είναι κάτι που γνώριζα πως θα συμβεί από τον Δεκέμβριο, όταν και πήρε αυτήν την απόφαση ο τεχνικός διευθυντής του συλλόγου. Στην πρόσφατα συνέντευξη τύπου την κοινοποίησε, αναφέροντας μεταξύ άλλων πως όλες οι περιπτώσεις θα εξεταστούν το καλοκαίρι, οπότε θα γίνει επαναξιολόγηση για όλους. Φοβάμαι πως είναι επιλογή σε τελείως λανθασμένη κατεύθυνση. Καταρχάς δεν μπορούν να ευσταθούν τέτοιες λογικές στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, με την μορφή που έχει πάρει. Κάποιοι ξεχωρίζουν, μπορούν να προσφέρουν και είναι δεδομένο πως πρέπει να κριθούν και διαφορετικά. Με αυτήν την λογική, ας ζητήσει και από τον Γιώργο Δώνη να τους χρησιμοποιεί όλους ισόποσα, προκειμένου για να κριθούν με απόλυτη δικαιοσύνη. Καταλαβαίνετε πως δεν έχει λογική όλο αυτό.

Να γίνω πιο συγκεκριμένος: Στο προτζεκτ του Παναθηναϊκού έχουν ξεχωρίσει τρία παιδιά, οι Μπουζούκης, Χατζηγιοβάννης, Μαυρομάτης. Αυτά τα τρία παιδιά βγήκαν μπροστά, έδειξαν πως άμεσα μπορούν να αποτελούν μέρος ενός κορμού ικανό να κρατήσει τον Παναθηναϊκό στην 5άδα και μέσα από την εξέλιξή τους, να ανεβαίνει και ο πήχης ανταγωνιστικότητας της ομάδας. Το πρότζεκτ είναι μακροχρόνιο και σε μεγάλο βαθμό στηρίζεται σε αυτά τα παιδιά. Αποδείχτηκε στην πράξη κάτι που είχα γράψει έγκαιρα. Η δουλειά του Δώνη με τους πιτσιρικάδες έδωσε το δικαίωμα στον Παναθηναϊκό να μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί και να μην είναι τόσο εξαρτώμενος από το αν θα αλλάξει χέρια. Επανέφερε την ηρεμία στις εξέδρες, το ενδιαφέρον στον κόσμο του Παναθηναϊκού, δημιουργήθηκε ένα ελκυστικό πρότζεκτ, μία ομάδα με μικρό μπάτζετ που μπορεί να μαζέψει 20 χιλιάδες κόσμο στο γήπεδο και να δημιουργήσει στον χρόνο προοπτικές για να αυξηθούν τα έσοδα.

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΘΑ ΠΙΕΣΕΙ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ

Για να έχει βάση όμως αυτό, υπάρχει μία προϋπόθεση: Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να εξασφαλίσει μακροχρόνια συνεργασία με τα παιδιά που έχουν ξεχωρίσει, με τους Μπουζούκη, Χατζηγιοβάννη, Μαυρομάτη που ολοκληρώνονται τα συμβόλαιά τους το καλοκαίρι του 2020. Ασφαλώς και θα τους γίνει πρόταση το καλοκαίρι, αλλά το μόνο που πετυχαίνει ο Νίκος Νταμπίζας πηγαίνοντας πιο μετά τις συζητήσεις, είναι να βάλει την δική του ομάδα σε πίεση. Σήμερα ο Παναθηναϊκός έχει ακόμα ενάμιση χρόνο συμβόλαιο με αυτά τα παιδιά και έχει να τους προσφέρει κάτι χειροπιαστό. Μπορεί να τους δώσει για ενάμιση χρόνο καλύτερα χρήματα και να πάρει μεγαλύτερο συμβόλαιο. Αν το πετύχει θα έχει την πολυτέλεια να διαχειριστεί το μέλλον τους με μεγαλύτερη ασφάλεια μέσα από την εξέλιξη των παιδιών.

Το καλοκαίρι οι ποδοσφαιριστές θα γνωρίζουν πως θα είναι σε θέση σε λίγους μήνες να διαπραγματευτούν σαν ελεύθεροι. Ο Παναθηναϊκός στην απευκταία περίπτωση που δεν τα βρει μαζί τους, δεν θα έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει σοβαρά λεφτά για να τους πουλήσει και θα ελλοχεύει ο κίνδυνος να τους χάσει τσάμπα. Επίσης υπάρχει και ο παράγοντας πως όσο καλύτερα παίζουν, τόσο περισσότερο θα ανεβαίνει η τιμή τους. Δεν αποκλείεται το καλοκαίρι κάποια από τα τρία παιδιά να έχουν πάρει χρόνο και στην Εθνική. Με λίγα λόγια, από όπου και να το εξετάσει κανείς, ο χρόνος που αφήνει να περάσει ο Νταμπίζας, θα φέρει σε πιο αδύναμη θέση στην διαπραγμάτευση τον Παναθηναϊκό. Είναι μία απόφαση έξω από την λογική, που δεν έχει καμία σχέση με την μορφή που έχει πάρει το σύγχρονο ποδόσφαιρο, σε αυτό το κομμάτι του.

Photo credits: Eurokinissi