Πανιώνιος - Ολυμπιακός: Δεν ήταν νίκη χαρακτήρα!
Ο Τσάρλι γράφει για το προβλέψιμο -πλέον- παιχνίδι του Ολυμπιακού, για τα φρέσκα πόδια που έπαψαν να υπάρχουν και για το κοουτσάρισμα του Μαρτίνς που έβαλε την ομάδα σε σωστό δρόμο, με αρχές και ταυτότητα, αλλά στη Νέα Σμύρνη έκανε επιλογές για... άλλο ματς κι όχι για να να κερδίσει με τον ενδεδειγμένο τρόπο τον Πανιώνιο.
Το γήπεδο δείχνει πως είναι λανθασμένη η επιμονή του Μαρτίνς στους ίδιους ποδοσφαιριστές. Ο Καμαρά κουράστηκε να τρέχει και για τον Μπουχαλάκη, η περίεργη απόφαση να βγει στο 58ο λεπτό ο Φορτούνης και ο φόβος του VAR.
TO VAR ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Με αφορμή το γκολ του Πανιωνίου που ακυρώθηκε, η διοίκηση του ΠΑΟΚ πήρε επίσημη θέση και ζητά απαντήσεις για τους λόγους που δεν έχει μπει σε εφαρμογή το VAR. Κανονικά, πάντως, δεν θα έπρεπε να χρειάζεται για τέτοιες φάσεις, δεν γίνεται να κάνεις αυτή τη δουλειά και να ακυρώσεις το γκολ του Μασούρα. Αν χρειάζεται το VAR -στο κανονικό ποδόσφαιρο- είναι για προσεχτική αξιολόγηση φάσεων, όπως τα δύο πέναλτι που ζητά ο Ολυμπιακός.
Ασφαλώς, και η χρήση της τεχνολογίας θα βοηθήσει να αποφευχθούν τέτοια μεγάλα λάθη, φοβάμαι όμως πως θα προκαλέσει -όταν έρθει- έντονες αντιδράσεις σε φάσεις όπως τα δυο πέναλτι που ζητά ο Ολυμπιακός. Ειδικά του Μπουχαλάκη θα είναι δύσκολο ο διαιτητής να δει το παρατεταμένο τράβηγμα και να μην τιμωρήσει την πρόθεση του Ντουρμισάι να μην παίξει καθόλου τη μπάλα, αλλά τη... φανέλα.
Αυτό που αναρωτιέμαι, όμως, είναι τι θα συμβεί με την οξύτητα που υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αν δει ένας διαιτητής μέσω του VAR ένα κράτημα της φανέλας και κρίνει πως δεν συνιστά ανατροπή, αν δει το χτύπημα της μπάλας σε ένα χέρι και κρίνει πως είναι ακούσιο, δεν νομίζω πως το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι έτοιμο να δεχθεί την επαλήθευση και να αξιολογήσει με ηρεμία την κάθε απόφαση, όταν δηλαδή θα είναι δεδομένο, πως ο διαιτητής πήρε την απόφαση που πήρε, ενώ έχει απόλυτη γνώση του τι έχει συμβεί.
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΝΙΚΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ, ΑΛΛΑ ΤΥΧΗΣ
Ο Ολυμπιακός προβλημάτισε, έκανε εμφάνιση γκέλας, αλλά κατάφερε να φύγει νικητής από τη Νέα Σμύρνη. Για την οικονομία του πρωταθλήματος το γεγονός πως κέρδισε δύο φορές στις καθυστερήσεις, σε παιχνίδια που δυσκολεύτηκε και δεν βρήκε τον τρόπο να πιέσει με ασφάλεια, είναι σημαντικό.
Μπορεί να χαρακτηριστεί και δείγμα χαρακτήρα και προσωπικότητας, στην πραγματικότητα, όμως, είναι περισσότερο εύνοια. Τον χαρακτήρα σου τον δείχνεις μέσα από την επιβολή, δηλαδή σε παιχνίδι που δεν βρίσκεις λύσεις να καταφέρεις τουλάχιστον στο τελευταίο κομμάτι του ματς να πάρεις τη μπάλα, να κερδίσεις μέτρα με ασφάλεια κι έστω σηκώνοντας την μπάλα να βρεις τρόπο να κερδίσεις.
Σε αυτά τα δύο παιχνίδια δεν γράφτηκε έτσι η ιστορία, στον αγώνα με την Τρίπολη, βρήκε μόλις δύο φάσεις από τη στιγμή που ισοφαρίστηκε και άλλαξε τακτική, μία στο 80ό λεπτό με τον Χασάν και το γκολ του Νάτχο και στη Νέα Σμύρνη ζήσαμε ένα παιχνίδι που δεν μπορούσε να σταματήσει με ασφάλεια τις επιθέσεις του Πανιωνίου.
Ωραίοι οι πανηγυρισμοί με τον κόσμο στο τέλος, δείχνουν ένα όμορφο δέσιμο, αλλά πρέπει να γίνει κατανοητό πως ο Ολυμπιακός παρουσιάζει μία πτωτική εικόνα και από τις δηλώσεις του Πέδρο Μαρτίνς δεν φαίνεται να έχει γίνει αντιληπτό.
Ο Πορτογάλος προπονητής δήλωσε πως δεν υπήρχαν προβλήματα φρεσκάδας, το γήπεδο όμως έδειξε πως ο Καμαρά ήταν... άδειος από βενζίνη, είχε με διαφορά λιγότερα τρεξίματα από οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι του Ολυμπιακού.
Είναι το αγωνιστικό στιλ που προσπαθεί να δώσει στον Πανιώνιο ο Ανιγκό, φέτος, που ανέδειξε σε μεγάλο βαθμό την μεσοαμυντική αδυναμία των "ερυθρόλευκων". Ο Γάλλος τεχνικός εφαρμόζει ένα 4-3-3 χωρίς να υπάρχει κάποιο καθαρό αμυντικό χαφ, ικανό να απορροφήσει τον ρυθμό του αγώνα. Δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής να κάνει τη δουλειά του Σιώπη, δηλαδή λειτουργία σε κλασικό δίδυμο που ο ένας χαφ να τρέχει, να καλύπτει αποστάσεις να μεταφέρει τη μπάλα και ο άλλος να λειτουργεί πιο εγκεφαλικά, με λιγότερες επαφές.
Ο Κόρμπος αναγκαστικά έγινε 6άρι και ως παρτενέρ του έχει δύο ποδοσφαιριστές που θέλουν τη μπάλα για να τη τρέξουν. Μοιάζει πολλές φορές σα να παίζει ο Πανιώνιος με 4 γρήγορους μεσοεπιθετικούς. Οι δύο μπακ κινούνται πιο συντηρητικά, αλλά στην πράξη βγαίνουν δύο παίκτες σε κάθε πλευρά. Λειτουργία που θυμίζω στο αρχικό κομμάτι του παιχνιδιού είχε δυσκολέψει και τον ΠΑΟΚ στο αντίστοιχο παιχνίδι στη Νέα Σμύρνη, όμως οι παίκτες του Λουτσέσκου από το 25ο λεπτό και μετά, κατάφεραν να ελέγξουν πλήρως την αναμέτρηση, επιβάλλοντας την τελευταία γραμμή άμυνας σε πιο χαμηλά μέτρα, να εκμεταλλευτούν πως το κέντρο του Πανιωνίου δίχως καθαρό κόφτη είναι σοφτ και να πάρουν ήρεμη και σίγουρη κατοχή και να κερδίσουν. Αυτή ήταν μία νίκη προσωπικότητας, μία νίκη χαρακτήρα.
Είναι δεδομένο πως ο Ολυμπιακός έχει μεγάλη απόκλιση στην ποιότητα που διαθέτει μεσοεπιθετικά σε σχέση με την αντίστοιχη που διαθέτει μεσοαμυντικά, σε συνδυασμό με τα χαρακτηριστικά της ενδεκάδας του Πανιωνίου, οδήγησε το παιχνίδι σε ένα αγώνα που έμοιαζε με... ρακέτες σε παραλία. Ο ένας πήγαινε τη μπάλα στην περιοχή του άλλου με χαρακτηριστική ευκολία, δεν υπήρχε χώρος για να σταματήσουν οι επιθέσεις και είναι παράξενο που μπήκαν μόνο δύο τέρματα (μπορεί να μην μέτρησε του Μασούρα, ο Πανιώνιος όμως στην ροή αγώνα πέτυχε καθαρό γκολ).
ROTATION
Σιγά-σιγά άρχισαν οι πρώτες κουβέντες, που αφορούν τον Μαρτίνς. Δεν αμφισβητεί κανείς πως ο άνθρωπος έχει κάνει καλή δουλειά. Βρήκε μία νέα ομάδα με πολλές αλλαγές και κατάφερε πολύ γρήγορα να παρουσιάσει δουλεμένο σύνολο. Φαίνεται, όμως, να έχει επιμείνει πολύ στην αρχική του πρόταση.
Έχει φορτώσει υπερβολικά ποδοσφαιριστές που εμπιστεύτηκε στο ξεκίνημα και δεν φρόντισε να τους δώσει τις ανάσες που χρειάζονταν. Το αποτέλεσμα είναι κι αυτοί που αγωνίζονται να δείχνουν πως είναι κουρασμένοι κι αυτοί που αποκτήθηκαν αργότερα να μην έχουν μπει ακόμα στην ομάδα, ενώ φεύγει ο Σεπτέμβρης, βρίσκονται ακόμα πολύ πίσω.
Ακούω το λογικό επιχείρημα που αναφέρουν οι ρεπόρτερ πως δεν είναι ακόμα έτοιμοι οι Νάτχο, Γκιγιέρμε. Δεν μπορεί να φέρει κανένας αντίρρηση, όμως η κουβέντα πρέπει να γίνεται και με βάση την κατάσταση που βρίσκονται και οι παίκτες που αγωνίζονται και ο Ολυμπιακός δεν εμφανίζεται με χαφ που να είναι φισέκια.
Ο Μπουχαλάκης βγάζει το ένα παιχνίδι μετά το άλλο δίχως να μπορεί να ανταποκριθεί με επιτυχία στις απαιτήσεις που έχει ο ρόλος του. Στη Νέα Σμύρνη εμφανίστηκε άδειος και ο Καμαρά, λογικό από τη στιγμή που σε συνεχόμενα παιχνίδια έτρεχε για να καλύπτει αυτός όλα τα κενά, ξέμεινε φανερά από ενέργεια και ο άξονας του Ολυμπιακού ήταν ανύπαρκτος. Θέλω να είμαι δίκαιος, καταλαβαίνω τον Μαρτίνς που ήθελε να βρει μία καλή ενδεκάδα, που επέμεινε σε αυτή και κατάφερε να βρει σταθερές, κώδικες, να βάλει κανόνες. Αυτός είναι και ο σωστός δρόμος, γιατί μαθαίνουν και οι υπόλοιποι που είναι να μπουν τι θέλει ο προπονητής σε κάθε ρόλο και θέση.
Όμως από ένα σημείο και μετά το παράκανε, το αποδεικνύει η εικόνα των παικτών του, ότι έκανε λάθος που δεν φρέσκαρε την ενδεκάδα με τον Αστέρα, λάθος που δεν γυρίζει πίσω και ο Ολυμπιακός θα το κουβαλά μέχρι την επόμενη διακοπή. Επαναλαμβάνω, πως με αυτόν τον τρόπο έκανε κακό σε αυτούς που δεν ξεκούρασε και πήγε πίσω αυτούς τους ποδοσφαιριστές που δεν φρόντισε να ενσωματώσει περισσότερο.
Η ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ
Πέρα από το γεγονός πως παρουσίασε σημάδια κόπωσης ο Ολυμπιακός και την κουβέντα που άνοιξε για το rotation που δεν έγινε, άσχημη εντύπωση προκάλεσε το κοουτσάρισμα του Πορτογάλου. Επέλεξε για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι να βγάλει τον Φορτούνη, ενώ κυνηγούσε το γκολ, παρότι σε κανένα από τα δύο δεν πέτυχε να δημιουργήσει επιθέσεις στο τέλος με μεγάλη συχνότητα, τα κέρδισε και τα δύο.
Το γεγονός αυτό, όμως, δεν μπορεί να αφαιρέσει από την κουβέντα πως από το 58ο λεπτό μέχρι το 73ο είχε μία ενδεκάδα στο γήπεδο, που έμοιαζε να είναι για άλλο παιχνίδι, σα να μην έχει σχέση γι' αυτό που έπρεπε να κάνει ο Ολυμπιακός. Όταν σηκώθηκε για ζέσταμα ο Νάτχο, κανένας δεν περίμενε να βγει ο Φορτούνης. Υπήρχαν δύο προφανείς αλλαγές. Ο Μπουχαλάκης και ο Φετφατζίδης.
Στη λογική πως θα σκεφτεί ο προπονητής πως ο Πανιώνιος έχει ρυθμό και όποιος παίρνει την μπάλα παίζει κάθετα, έχει λογική να μην θέλει να πειράξει το δίδυμο στα χαφ, που όμως στην πραγματικότητα δεν σταματούσε τις επιθέσεις. Ακόμα όμως και στη προσέγγιση να κρατηθεί η τακτική ισορροπία με τα δύο κεντρικά χαφ κοντά στα στόπερ και να πάει πιο ψηλά ο Νάτχο, αυτός που θα έπρεπε να βγει ήταν ο "Φέτφα", που... κούραζε απίστευτα το παιχνίδι της ομάδας του. Για μένα ήταν και ένας σημαντικός λόγος που ο Ολυμπιακός πραγματοποίησε το χειρότερο φετινό του παιχνίδι στο κομμάτι της δημιουργίας.
Βλέπετε σε κανένα άλλο δεν προσπάθησε κάποιος να κρατήσει την μπάλα τόσο πολύ ώρα και τόσο άσκοπα στα πόδια του. Ο Φορτούνης, είναι σε καλή κατάσταση, ήταν με διαφορά μετά τον Ομάρ ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού στο γήπεδο και δεν έχει λογική που τον προσπάθησε να κερδίσει χωρίς αυτόν.
Φυσικά αυτό που μετρά, είναι πως η νίκη ήρθε αν και για να είμαι ειλικρινής ακούγοντας τις δηλώσεις του Πέδρο Μαρτίνς σκέφτομαι πως δεν αποκλείεται να μην κάνει και τόσο καλό το αποτέλεσμα, καμία φορά χρειάζεται να έρθει η γκέλα για να δεις τα λάθη σου.
Τα σημαντικά θα έρθουν την Κυριακή, βλέπουμε ένα πρωτάθλημα που φωνάζει πως ο πρωταθλητής θα πάει σε λίγες γκέλες, ο ΠΑΟΚ έχει μία τιμωρία 2 βαθμών, οπότε ο Ολυμπιακός έχει την ευκαιρία να πάρει διαφορά 5, πολύ σημαντική για τη μορφή του φετινού πρωταθλήματος.