Ο ΠΑΟΚ πέτυχε μία τυχερή νίκη επί του Αστέρα Τρίπολης σε έναν αγώνα που υπέφερε. Από την εμφάνιση του δεν έχει τίποτα να κρατήσει εκτός από την γνώση πως αν αυτήν την πίεση την δεχόντουσαν οι Πασχαλάκης-Βαρέλα τα δύο προηγούμενα χρόνια θα έφευγα τουλάχιστον με τρία γκολ στην πλάτη από την Τρίπολη.

Μετά την εντός έδρας ήττα από τον ΠΑΣ, ο ΠΑΟΚ χρειαζόταν να βρει νίκες για να σηκώσει το ηθικό του. Μετά την αναμενόμενη επικράτηση στο Γιβραλτάρ επί της Λίνκολν, υπήρχε ο σημαντικός αγώνας στην Τρίπολη. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου, γνώριζε καλά πως αυτό το παιχνίδι έπρεπε να βρεθεί τρόπος να κερδηθεί.

Κέρδισε δίχως να κάνει τίποτα καλά

Συνήθως για να κερδίσεις σε ένα ανταγωνιστικό παιχνίδι, σε μία έδρα ενός αντιπάλου που έχει ποιότητα με την μπάλα στα πόδια, θα πρέπει να βρεις τρόπο να κάνεις κάποια πράγματα καλά. Να σταματήσεις την δημιουργία του, να αμυνθείς καλά στους χώρους που θα επιλέξεις και να έχεις τους δικούς σου τρόπους, να επιτεθείς και να γίνεις επικίνδυνος.

Ο ΠΑΟΚ πέτυχε μία μεγάλη νίκη. Δεν θα είναι πολλές οι ομάδες που θα περάσουν με διπλό φέτος από την Τρίπολη, τα κατάφερε όμως χωρίς να κάνει τίποτα σε ικανοποιητικό βαθμό. Ο Αστέρας ήταν η καλύτερη ομάδα του γηπέδου, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Η μόνη που είχε δημιουργία, που έψαχνε το γκολ και είχε τρόπους για να απειλήσει την αντίπαλη άμυνα.

Γκολ από του πουθενά

Το σπουδαίο διπλό που πέτυχε ο ΠΑΟΚ στην Τρίπολη, είχε μεγάλη δόση τύχης. Στην πραγματικότητα, βρήκε γκολ από το πουθενά για να έχει κάτι να υπερασπιστεί. Στο 25^ο λεπτό και ενώ είχε φύγει η μπάλα από τα πόδια του Μπίσεσβαρ, ο Κανελόπουλος έκανε ένα λάθος απειρίας και πάτησε το σταθερό στο χορτάρι πόδι του Ολλανδού, που είχε πλέον φύγει από την φάση. Κάποτε αυτά τα πέναλτι δεν τα βλέπαμε να σφυρίζονται. Ο διαιτητής είναι ανθρώπινο να ακολουθεί την πορεία της μπάλας την εποχή του VAR όμως δεν συγχωρείται κανένα επιπόλαιο λάθος, μέσα στην περιοχή.

Ο ΠΑΟΚ λοιπόν αξιοποίησε μία λανθασμένη αντίδραση απειρίας του Κανελόπουλου και βρήκε προβάδισμα δίχως να έχει καταφέρει να δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα στην άμυνα του Αστέρα.

Πέτυχαν κάτι που ήταν αδύνατον τα δύο προηγούμενα χρόνια

Ο Λουτσέσκου, ήθελε όσο τίποτα άλλο την πρώτη νίκη στο φετινό πρωτάθλημα. Κράτησε σε χαμηλά μέτρα την ομάδα του με στόχο να κρατήσουν με νυχιά και με δόντια το πολύτιμο 1-0. Παρότι δεν κατάφεραν οι παίκτες του ΠΑΟΚ να περιορίσουν τα όπλα του Αστέρα, πέτυχαν κάτι που ήταν αδύνατον τα δύο προηγούμενα χρόνια.

Σίγουρα η νίκη στην Τρίπολη είχε μεγάλο ποσοστό τύχης. Υπάρχει όμως και η εξής πραγματικότητα: Ο ΠΑΟΚ στην πρώτη θητεία Λουτσέσκου είχε πετύχει πολλές παρόμοιες εκτός έδρας νίκες. Επίσης, ο ΠΑΟΚ τα δύο προηγούμενα χρόνια τέτοια νίκη δεν κατάφερε να πάρει ποτέ. Όσες φορές επέλεγε να μείνει χαμηλά για να κρατήσει αποτέλεσμα, με κάποιον τρόπο η μπάλα κατέληγε στα δίχτυα του. Στην Τρίπολη είδαμε το έργο από την ανάποδη. Κάτι γινόταν και η μπάλα στο τέλος δεν έμπαινε στα δίχτα του.

Κάτι γινόταν και η μπάλα δεν πήγαινε στα δίχτυα

Έκανε πέντε αποκρούσεις ο Πασχαλάκης και μέχρι το τελευταίο κομμάτι του αγώνα ήταν ο κύριος λόγος που κρατούσε ο ΠΑΟΚ το υπέρ του 1-0. Όταν πήγε να θυμίσει τον τερματοφύλακα που ταλαιπώρησε την ομάδα του τα δύο προηγούμενα χρόνια, βρέθηκε τρόπος η μπάλα να μην πάει στα δίχτυα του.

Στο 86^ο λεπτό, στην καρφωτή κεφαλιά του Μπαράλες, σκάει η μπάλα στο έδαφος, περνάει πάνω από το όχι καλά τεντωμένο χέρι του Πασχαλάκη και ενώ όλα δείχνουν πως ήρθε η ισοφάριση χτυπά στο δοκάρι. Στις καθυστερήσεις, ο Πασχαλάκης χάνει μέσα από τα χέρια του την μπάλα, προλαβαίνει όμως να κάνει μία κίνηση προς τα μπρος, η οποία είναι αρκετή να κάνει τον Κρέσπι να εκτελέσει στο σώμα του.

Κέρδισε ένα παιχνίδι που υπέφερε

Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν καλός σε κανέναν χώρο του παιχνιδιού. Επιθετικά ούτε ευκαιρίες δημιούργησε, ούτε πίεσε ψηλά. Από τα άκρα επέτρεψε στον Αστέρα, να βγάλει πολλές επιθέσεις και ειδικά από την πλευρά του Μιτριτά δεν βγήκε το μαρκάρισμα του Καρμόνα και, συνολικά, υπήρχε σοβαρό πρόβλημα.

Ο άξονας ποτέ δεν ήλεγξε την κατοχή, το κέντρο άμυνας δέχτηκε μεγάλη πίεση, κέρδισε και έχασε μάχες. Το σημαντικό όμως είναι πως ο ΠΑΟΚ κέρδισε ένα παιχνίδι που υπέφερε. Κέρδισε σε μία δύσκολη έδρα μία καλή για τα δεδομένα του πρωταθλήματος μας ομάδας και πέτυχε μία νίκη που δεν υπήρχε περίπτωση, να πάρει τα δύο προηγούμενα χρόνια.

Η παρουσία του Λουτσέσκου, δημιουργεί μία έξτρα πίστη

Το σίγουρο είναι πως αν δεν βελτιωθεί η ομάδα του Λουτσέσκου δεν πάει πουθενά. Βλέπουμε όμως ένα πρωτάθλημα που οι μεγάλοι έχουν όλοι τους τα δικά τους προβλήματα. Είναι ένα κέρδος το γεγονός πως με τον Ρουμάνο τεχνικό ανεβαίνει η πίστη κάποιων ποδοσφαιριστών πως θα έρθει η επιτυχία και το γεγονός αυτό οδηγεί σε αποτελέσματα ακόμα και όταν η ομάδα δεν είναι σε θέση να τα πάρει.

Αν δεν υπήρχε ο Λουτσέσκου στον πάγκο και αυτό το τρίποντο ερχόταν με άλλον προπονητή, θα μιλάγαμε τελείως διαφορετικά. Η συνύπαρξη του ΠΑΟΚ με τον Ρουμάνο προπονητή δημιουργεί δεύτερες σκέψεις. Παρότι η εικόνα παραμένει προβληματική και το ρόστερ, έχει αφεθεί με σημαντικά κενά, έχεις στο μυαλό σου πως η παρουσία του δημιουργεί μία έξτρα πίστη στους συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές. Για αυτόν τον λόγο, η τυχερή νίκη στην Τρίπολή είναι ένα σπουδαίο αποτέλεσμα, που μας κάνει να περιμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε την συνέχεια.

Κανένας στον ΠΑΟΚ δεν δικαιούται ούτε να κοροϊδέψει, ούτε να κοροϊδευτεί. Αυτό το σπουδαίο τρίποντο ήρθε μέσα από ακόμα μία άθλια εμφάνιση. Όμως το μόνο που μπορούν να πουν και να πάρουν δύναμη μέσα στα αποδυτήρια του ΠΑΟΚ είναι πως αν τα δύο προηγούμενα χρόνια ο Πασχαλάκης και το δίδυμο Βαρέλα-Μιχαϊλίδη δεχόντουσαν τόσο έντονη πίεση, ο ΠΑΟΚ θα έτρωγε τουλάχιστον τρία γκολ. Το γεγονός πως δεν συνέβη κάτι τέτοιο είναι ο μοναδικός λόγος για να υπάρχουν κάποια χαμόγελα αισιοδοξίας. Ασφαλώς ο ΠΑΟΚ χρειάζεται τεράστια βελτίωση, για να μπορέσει να πετύχει τους φετινούς του στόχους.

Από αυτήν την εμφάνιση, η απόσταση που χρειάζεται να καλυφτεί για να πετύχει το συγκεκριμένο γκρουπ είναι τεράστια.