Μετά από έναν αγώνα, που το μεγαλύτερο διάστημα ήταν ένα μικρό μαρτύριο, για όποιον το παρακολουθούσε, μέσα από ένα πολύ χαμηλού επιπέδου παιχνίδι, που για σημαντικό διάστημα, φλέρταρε με την διακωμώδηση του αθλήματος, ο ΠΑΟΚ κατάφερε να πάρει την πρόκριση από την ΑΕΚ.

Και οι δύο αναμετρήσεις είχαν μία κοινή ιστορία. Οι δύο Δικέφαλοι έδειξαν πως βρίσκονται σε προβληματική αγωνιστική κατάσταση, ο ΠΑΟΚ ήταν οριακά ανώτερος και βρήκε τρόπο στο τέλος να κερδίσει.

ΤΟ ΦΑΟΥΛ ΤΟΥ ΜΟΥΡΓΚ, ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

Μία εκπληκτική εκτέλεση φάουλ του Μουργκ στην τελευταία φάση στο ΟΑΚΑ, στην πράξη έκανε τη διαφορά. Επέτρεψε στον ΠΑΟΚ να χρειάζεται απλά να διαχειριστεί την ρεβάνς, παίζοντας με έναν αντίπαλο που δεν έχει τρόπο να γίνει δημιουργικός. Το γεγονός πως για 14 λεπτά κινδύνεψε, έχει να κάνει αποκλειστικά με το δικό του χαμηλό ταβάνι. Η ΑΕΚ δυνατότητα για να ανατρέψει αποτέλεσμα δεν είχε.

Μετά από το πρώτο παιχνίδι πολλοί φίλοι του ΠΑΟΚ δυσαρεστηθήκαν επειδή το κείμενο μου δεν ήταν αποθεωτικό και μπήκαν μαζικά στο προφίλ μου για να διαμαρτυρηθούν. Μου προκάλεσε έκπληξη, καθώς όποιος θέλει να βρει καλά λόγια μετά από ένα θετικό αποτέλεσμα, ανεξαρτήτως της εικόνας της ομάδας του, ξέρει που πρέπει να ψάξει. Κάνω αυτήν την εισαγωγ για να ενημερώσω, πως όποιος φίλος του ΠΑΟΚ έχει την ανάγκη να διαβάσει διθυραμβικά σχόλια για την πρόκριση της ομάδας του, καλό θα κάνει, να μην συνεχίσει την ανάγνωση.

ΠΛΑΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Ο Χιμένεθ είχε ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο, έναν μόνο τρόπο για να διεκδικήσει την πρόκριση και παρότι βγήκε όπως ακριβώς ονειρευόταν, η ομάδα του δεν μπόρεσε να πετύχει πολλά πράγματα.

Πραγματικά για την ΑΕΚ το σενάριο εξελίχθηκε ιδανικά. Παρουσίασε ο Χιμένεθ μία διάταξη, χωρίς ποδοσφαιριστή ικανό να παίξει στον χώρο. Ένα 3-5-1-1, με τον Μάνταλο θεωρητικά να είναι πίσω από τον Ανσαριφάρντ, στην πράξη όμως να φεύγει από την θέση του, για να παίρνει την πρώτη μπάλα και να κάνει παιχνίδι.

Όμως δεν υπήρχε κανένας συμπαίκτης του, με ικανότητα να παίξει στον χώρο σε μία διάταξη, με 3 καθαρούς στόπερ, 4 κεντρικούς χαφ και κανέναν ποδοσφαιριστή να μπορεί να καλύψει αποστάσεις. Ο Κρίστισιτς στην θέση "6", οι Σιμάνσκι, Γαλανόπουλος εσωτερικοί χαφ και ο Μάνταλος να πλησιάζει συνέχεια την μπάλα.

Με αυτόν τον τρόπο, η ΑΕΚ έκλεισε το ημίχρονο με 52% κατοχή, χωρίς φυσικά να καταφέρει να δημιουργήσει καμία ευκαιρία. Ήταν ένα πλάνο που θα είχε μεγαλύτερη λογική να εφαρμοστεί σε παιχνίδι που η ΑΕΚ, είχε να υπερασπιστεί κάποιο αποτέλεσμα.

ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΟΥ ΧΙΜΕΝΕΘ ΒΓΗΚΕ

Ο Χιμένεθ όμως γνωρίζει τις δυνατότητες της ομάδας του και πίστεψε σε ένα μόνο σενάριο. Να πάει μέχρι το τελευταίο κομμάτι του αγώνα, με 0-0 και εκεί να παίξει το χαρτί του, αλλάζοντας τον σχηματισμό του σε καθαρό 3-4-3, ρίχνοντας στο γήπεδο δύο καθαρούς εξτρέμ, τους Τάνκοβιτς, Αλμπάνη.

Αυτό το σενάριο επαληθεύτηκε. Μέχρι το 63ο λεπτό που έγιναν οι αλλαγές, η ΑΕΚ δεν μπορούσε ούτε να φανταστεί, να δημιουργήσει ευκαιρία και είχε την τύχη να μην πληρώσει την τρύπα που άφηνε ο Λόπες στην πλευρά του, που έφερε τις ευκαιρίες του ΠΑΟΚ στο 26', στο 36' και το πέναλτι που εκτέλεσε και έχασε ο Βιεϊρίνια.

Τα πράγματα πήγαν ονειρικά, καθώς με το που έγινε πιο επιθετικό το σχήμα και η ΑΕΚ σκέφτηκε να επιτεθεί, βρήκε γκολ μετά από εκτέλεση κόρνερ, χωρίς καν να χρειαστεί να καταφέρει να δημιουργήσει κάποια επίθεση σε ροή αγώνα.

Παρότι το σενάριο του αγώνα γράφτηκε μέσα από την φαντασία του Χιμένεθ, παρότι είδε στην πράξη ο μοναδικός τρόπος που μπορούσε να διεκδικήσει την πρόκριση να υλοποιείται, οι δυνατότητες της φετινής ΑΕΚ είναι τόσο φτωχές που δεν κατάφερε να παραμείνει περισσότερο από 14 λεπτά στην μάχη της πρόκρισης.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ, ΜΕ ΔΥΟ ΧΑΦ ΣΤΟΝ ΑΞΟΝΑ

Για ακόμα μία φορά, η άμυνα την πρόδωσε. Παρότι ο Χιμένεθ χρησιμοποίησε τρεις στόπερ, παρότι φρόντισε να αλλάξει τον Λόπες με τον Μιτάι, αποδείχθηκε πως η ομάδα του δεν μπορούσε να αντέξει ένα πιο ελαφρύ στον άξονα σχήμα. Το γεγονός πως στον άξονα της η ΑΕΚ, οι κεντρικοί χαφ, από τέσσερις έγιναν δύο και ο ένας ήταν ο Μάνταλος έδινε την δυνατότητα στον ΠΑΟΚ να φέρνει την μπάλα μέσα στην περιοχή της.

Ο Μπάμπα δεν πιάστηκε από τον Νεντελτσιάρου στο 84', πάσαρε εξαιρετικά στη μόνιμη αδύναμη πλευρά της ΑΕΚ, το τεχνικό οφσάιντ δεν παίχτηκε ποτέ, ούτε κανένας θυμήθηκε να πάρει τον Κρμέντσικ.

Η αλήθεια είναι πως θα ήταν και αμαρτία, με αυτά τα χάλια, να περάσει η ΑΕΚ. Όχι πως έθελξε ο ΠΑΟΚ, όμως συνολικά σαν ομάδα ήταν ανώτερος.

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΟΥΛΟΥΠΩΘΗΚΕ

Ο ΠΑΟΚ πέρασε δίκαια στον τελικό. Απέναντι σε έναν αντίπαλο με απίθανες αμυντικές αδυναμίες και φοβικό σχέδιο που δεν του επέτρεπε να είναι δημιουργικός κατάφερε να εκμεταλλευτεί πως τουλάχιστον αυτός σουλούπωσε μέσα από το 3-4-3 την τελευταία γραμμή άμυνας του και έχει ακόμα την ποιότητα μέσα από ένα συντηρητικό σχέδιο να φτιάξει τουλάχιστον δύο με τρεις καλές επιθέσεις.

Μπόρεσε στην δεξιά πλευρά με τους Ροντρίγκο, Ζίβκοβιτς, να φτιάξει τρεις καλές επιθέσεις. Μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, τουλάχιστον όμως προσπάθησε και κατάφερε να βάλει σωστά την μπάλα μέσα στην περιοχή του αντιπάλου, η ΑΕΚ αυτό που έπαιξε δεν λέγεται ποδόσφαιρο.

Μέχρι εκεί όμως, η ομάδα του Γκαρσία δεν είναι για να παίρνει συγχαρητήρια. Η αλήθεια είναι πως στην κατάσταση που βρίσκεται από τους τρεις αντιπάλους που μπορούσε να αντιμετωπίσει στα ημιτελικά του Kυπέλλου, μόνο την ΑΕΚ ήταν σε θέση να περάσει.