Η κεφαλιά του Γκαρσία χάρισε στην ΑΕΚ έναν χρυσό βαθμό στο ματς με τον Παναθηναϊκό, που δεν αποκλείεται στο τέλος να παίξει καθοριστικό ρόλο για το τελευταίο Ευρωπαϊκό εισιτήριο.

Με βάση την εικόνα, που είχε το δεύτερο ημίχρονο, την ολοκληρωτική υπεροχή των παικτών του Χιμένεθ, θα ήταν άδικο να χάσουν το παιχνίδι. Για την ακρίβεια δεν θα ήταν δίκαιο, να μην πληρώσει ο Παναθηναϊκός το γεγονός, πως από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου, επέλεξε να ταμπουρωθεί.

Ο αγώνας είχε δύο τελείως διαφορετικά ημίχρονα. Μπορεί να φαίνεται ακραίο, αλλά με βάση την εικόνα που είχε στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα του Μπόλονι, θα ήταν προτιμότερο να μην είχε προηγηθεί.

Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΗΤΑΝ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΣΤΑ ΙΣΑ ΜΕΤΡΑ

Στο πρώτο μέρος είδαμε ένα παιχνίδι, που παίχθηκε στα ίσα μέτρα, με τον Παναθηναϊκό να δείχνει σε αυτές τις συνθήκες, πως είναι σε θέση να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα στον αντίπαλο, από ότι το αντίστροφο. Οι παίκτες του Μπόλονι ήθελαν μόνο την νίκη και υπήρχε μία διάθεση για να παίξουν τον αγώνα τουλάχιστον στα ίσα μέτρα και σε συνθήκες ισορροπίας.

Υπήρχε μία πίεση από τον Καρλίτος και τον Σανκαρέ στην πρώτη πάσα που έβγαινε από την άμυνα της ΑΕΚ και μία διάθεση για να υπάρχει μία μοιρασμένη κατοχή και να αμυνθούν πιο ψηλά από ότι συνηθίζουν.

Σε αυτές τις συνθήκες, φαινόταν η απόφαση του Μπόλονι, να λύσει με τον Ιωαννίδη το πρόβλημα που δημιουργεί το κενό του Χατζηγιοβάννη να λειτουργεί. Ο Ιωαννίδης επανήλθε ορεξάτος στην βασική ενδεκάδα, έτρεξε πολύ, δεν επέτρεπε στον Λόπεζ να απειλήσει και πέτυχε ένα πολύ όμορφο τέρμα, με τον τρόπο που έχει συνηθίσει να σκοράρει ο Παναθηναϊκός.

ΣΚΟΡΑΡΕ ΜΕ ΤΗ ΦΑΣΗ ΠΟΥ ΣΥΝΗΘΙΖΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ

Μεγάλη μεταβίβαση του Βιγιαφάνιες σε κίνηση χωρίς μπάλα στα άκρα, απευθείας σέντρα στην καρδιά της περιοχής από τον Καρλίτος. Οι πράσινοι φέτος, έχουν ένα ακραία μεγάλο ποσοστό ευστοχίας στην πρώτης τους καθαρή ευκαιρία. Ασφαλώς και έχει δόση τύχης, όμως όταν κάτι επαναλαμβάνεται με τόση συνέπεια, δείχνει και μία ικανότητα. Είναι δεδομένο, πως την συγκεκριμένη λειτουργία ο Μπόλονι τη δουλεύει σε όλες του τις ομάδες και αποδίδει.

Στο πρώτο μέρος, ο Παναθηναϊκός πίεζε πριν ο αντίπαλος περάσει την σέντρα, είχε τον έλεγχο του αγώνα και δεν άφησε την ΑΕΚ, να του δημιουργήσει προβλήματα. Έπρεπε να φθάσει στο 47', για να έρθει η πρώτη απειλή από πλευράς γηπεδούχων και αυτή μετά από εκτέλεση κόρνερ, που έφερε την σέντρα του Σιμάνσκι και την κεφαλιά του Αλμπάνη στην αγκαλιά του Διούδη.

Στο πρώτο ημίχρονο συνθήκες να κρατά η ΑΕΚ μέσα στην περιοχή του, τον Παναθηναϊκό δεν είχαν δημιουργηθεί.

ΤΑΜΠΟΥΡΩΘΗΚΕ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Δεν γνωρίζω τι ειπώθηκε στα αποδυτήρια, αν υπήρξε εντολή, αν έχει ριζωθεί σαν νοοτροπία στον Παναθηναϊκό ή έφταιγε η κούραση των Καρλίτος, Σανκαρέ, αλλά με το που έγινε η σέντρα στο δεύτερο ημίχρονο, απευθείας είδαμε ένα τελείως διαφορετικό σκηνικό.

Οι παίκτες του Παναθηναϊκού ταμπουρώθηκαν και σε κάθε διακοπή έκαναν τον σταυρό τους. Ξαφνικά οι Καρλίτος, Σανκαρέ σταμάτησαν να ασχολούνται με την πρώτη πάσα των αμυντικών της ΑΕΚ, οι Ιωναννίδης, Βιγιαφάνιες πρόσφεραν το γήπεδο και μέτρα για να κουβαλήσουν την μπάλα, οι Λόπεζ, Βασιλαντονόπουλος και ο Παναθηναϊκός μπήκε μέσα στην περιοχή του.

ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΕΣ ΑΜΥΝΕΣ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ

Είναι πραγματικότητα, πως σε χαμηλά μέτρα, οι παίκτες του, έβγαλαν αυταπάρνηση, έπαιξαν σπουδαίες άμυνες, έκοψαν εκτελέσεις με όλους τους τρόπους, μόνο που δεν δικαιολογεί η διαφορά επιπέδου των δύο ρόστερ, η αγωνιστική κατάσταση των ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ και η εικόνα του πρώτου ημιχρόνου αυτήν την προσέγγιση. Και συνήθως όταν είσαι συνέχεια σε τόσο χαμηλά μέτρα και σταματάς να απειλείς κάποια στιγμή θα το πληρώσεις.

Σχολιάζουμε το Ελληνικό ποδόσφαιρο και έχω μάθει να βάζω νερό στο κρασί μου και να είμαι ρεαλιστής στις απαιτήσεις μου, από τις ομάδες μας. Δεν έχω λοιπόν την απαίτηση να παίζει μία ομάδα, μέχρι την τελευταία φάση επίθεση, για να κρατήσει ένα αποτέλεσμα. Καταλαβαίνω, στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα, να μπεις πιο χαμηλά, να οχυρωθείς για να κρατήσεις ένα πολύτιμο αποτέλεσμα. Ο Παναθηναϊκός όμως, επέλεξε να το κάνει σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο.

Ξεκίνησε το δεύτερο μέρος και άρχισε να χαρίζει μέτρα και τελικές στην ΑΕΚ. Στο 48', στο 50', στο 60', στο 70', στο 72' , στο 84' λεπτό ο Διούδης ήταν σε καλή θέση και σταμάτησε τις τελικές των αντιπάλων. Είναι αμέτρητες οι φορές, που χρειάστηκε μία υπερβατική άμυνα αυτοθυσίας για να αποφευχθεί τελική, όμως παίζεις με την τύχη σου. Για μία άμυνα που δεν κατάφερε να βγάλει ο Χουνακάρ, στις καθυστερήσεις, χάθηκαν για τον Παναθηναϊκό 2 βαθμοί, που θα τον έβαζαν γερά στο κόλπο της 4^ης θέσης.

Μπορεί πολύ εύκολα το επιτελείο, να κάτσει την Πέμπτη και να ψάξει για τα λάθη στην συγκεκριμένη φάση και να κάνει τις παρατηρήσεις του. Η αλήθεια όμως είναι, πως οι παίκτες του Μπόλονι δεν έκαναν τίποτα άλλο σε όλο το δεύτερο ημίχρονο, από το να βγάζουν άμυνες.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΒΓΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Δεν είναι ντροπή, να κερδίζεις, να αφήσεις την μπάλα στον αντίπαλο και να ψάξεις το γκολ σε αντεπιθέσεις. Ο Παναθηναϊκός όμως με αντίπαλο, την ευάλωτη αμυντικά, σε όλους τους χώρους ΑΕΚ, στο δεύτερο μέρος, δεν έβγαλε ούτε μία σωστή αντεπίθεση και φώναζε πως δεν μπορούσε να επιτεθεί. Δεν γίνεται να είσαι Παναθηναϊκός και να μην μπορείς να απειλήσεις.

Οι Καρλίτος, Σανκαρέ που στο πρώτο μέρος είχαν διαφορετική συμπεριφορά, έμοιαζαν σαν να είχαν εντολή να βρίσκονται χαμηλά και οι ίδιοι δεν είχαν τα μέτρα, την φρεσκάδα για να χτίσουν μία αντεπίθεση.

Ο Μπόλονι παρότι έδειχναν χωρίς δυνάμεις τους κράτησε μέχρι το 67', δεν πήρε όμως τίποτα και από τους ποδοσφαιριστές που έβαλε στην θέση του. Είναι φανερό, πως η επιμονή στον Αγιούμπ δεν έχει νόημα, θα ήταν προτιμότερο να περάσει κάποιον άλλον στην θέση του, που θα μπορούσε να προσφέρει στο κράτημα της μπάλας.

ΕΥΚΟΛΗ ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΚΑΤΟΧΗΣ

Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλο ημίχρονο της φετινής ΑΕΚ, που να έχει τόσο εύκολη ανάκτηση της κατοχής. Άλλο ημίχρονο που να πιέζει ομάδα, να ανεβάζει τόσο ψηλά τους δύο ακραίους της μπακ και να έχει εξασφαλισμένο πως δεν θα δεχτεί η άμυνα της κάποια ευκαιρία.

Σε αυτήν την πραγματικότητα, δημιουργήθηκαν οι συνθήκες, να αξίζει η ΑΕΚ να βρει γκολ ισοφάρισης, παρότι στο δημιουργικό κομμάτι, δεν ήταν σε θέση να κάνει κάτι το εξαιρετικό.

Ο ΓΚΑΡΣΙΑ ΑΠΕΔΩΣΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Ο Παναθηναϊκός πλήρωσε την νοοτροπία του και την ανικανότητα του, να απειλήσει με βάση τα μέτρα που επέλεξε να παίξει στο δεύτερο ημίχρονο. Στο πρώτο ημίχρονο, όταν είχαν οι παίκτες του Μπόλονι στο μυαλό τους πως δεν τους εξυπηρετεί η ισοπαλία και είναι υποχρεωμένοι να παίξουν για να κερδίσουν, έδειξαν πως είναι σε θέση, να βάλουν σοβαρά προβλήματα στην ΑΕΚ.

Με βάση όμως την μορφή που πήρε ο αγώνας στο δεύτερο ημίχρονο, με βάση τα μέτρα που παίχτηκε, θα ήταν άδικο, να φύγουν ηττημένοι οι παίκτες του Χιμένεθ, ή για την ακρίβεια νικητές οι ποδοσφαιριστές του Μπόλονι. Το γκολ του Γκαρσία απέδωσε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη.