Η ΑΕΚ προβλημάτισε σοβαρά χθες με την εμφάνιση της. Στην Ελλάδα έχουμε μία υπερβολή, ενθουσιαζόμαστε εύκολα, φέρνουμε ακόμα πιο εύκολα την καταστροφή. Ο Καρντόσο ως προπονητής προσπαθεί να φέρει μια τεράστια αλλαγή στην αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας.

Ζητά από τους ποδοσφαιριστές του τελείως διαφορετικά πράγματα σε σχέση με αυτά που δούλευαν μέχρι σήμερα. Είναι δεδομένο πως αυτή η αλλαγή χρειάζεται χρόνο. Όταν πηγαίνεις σε αγωνιστική φόρμουλα με περισσότερο ρίσκο, η λογική λέει πως μέχρι να την μάθεις θα έχεις και κόστος.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Στην προκειμένη περίπτωση, υπάρχει και το ερωτηματικό αν μπορεί το συγκεκριμένο ρόστερ να μάθει το ποδόσφαιρο του Καρντόσο. Αν πράγματι ο χρόνος θα βοηθήσει ώστε η ΑΕΚ, να μπορέσει να κερδίζει με τις αρχές του Πορτογάλου προπονητή. Το πρόβλημα είναι πως δεν πρόκειται και για έναν απόλυτα επιτυχημένο προπονητή.

Σαν πρώτος έχει τρεις δουλειές. Πέτυχε στην Ρίο Άβε, έφυγε πολύ γρήγορα για να προλάβουν οι ομάδες του να σωθούν, στην Ναντ είχε 1-3-4, στην Θέλτα 3-2-9. Όπως είχε γράψει στο κείμενο μου, ο Καρντόσο απέτυχε σε Ναντ και Θέλτα, παρότι και στις δύο ομάδες οι ποδοσφαιριστές του κατάφερναν να ακολουθούν τις βασικές του αρχές. Αρχές που θέλουν την άμυνα ψηλά, υψηλά νούμερα κατοχής, πολλές μικρές πάσες και υπομονή μέχρι να βγει η σωστή επίθεση, πίεση ψηλά που θα οδηγεί σε πολλά λάθη τον αντίπαλο.

Όλα αυτά, συνέβαιναν σε πολύ υψηλό επίπεδο, όμως δεν κατάφερναν να μάθουν να κερδίζουν μέσα από την συγκεκριμένη φιλοσοφία παιχνιδιού.

Το πιο χαμηλό επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου πιθανότατα να δίνει το δικαίωμα σε ομάδα που θα ακολουθήσει το ποδόσφαιρο του, να φέρει και αποτελέσματα. Υπάρχει όμως και το ερώτημα, αν το συγκεκριμένο ρόστερ μπορεί να υπηρετήσει τη συγκεκριμένη λογική. Ξέρετε όσο και να προπονήσεις κάποιον που δεν μπορεί να φθάσει το στεφάνι, δεν γίνεται να τον μάθεις να καρφώνει.

ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ ΛΑΘΗ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΠΑΡΚΑ

Στο παιχνίδι με την Κραϊόβα, το δείγμα ήταν προβληματικό. Οι Ρουμάνοι κατάλαβαν από το πρώτο παιχνίδι τη νέα συνθήκη που υπάρχει στην ΑΕΚ και πίεσαν ψηλά. Οι στόπερ της ΑΕΚ, που έχουν εντολή να μην την μπουμπουνίσουν, πήγαιναν στην εύκολη λύση να δίνουν την μπάλα είτε δίπλα είτε στον Μπάρκα και οι αντιδράσεις του τερματοφύλακα της ΑΕΚ, ερασιτεχνικές.

Εμφάνισε ο Μπάρκας υπερβολικά μεγάλη αδυναμία με τα πόδια και τα λάθη του τις περισσότερες φορές ήταν σε εύκολες επιλογές. Υπήρχαν περιπτώσεις εξωφρενικές, που έμοιαζε σα να σημαδεύει τον αντίπαλο.

ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΣΚΙΕΣ

Ασφαλώς και για την κουβέντα που έχει να κάνει με την δυσκολία που υπάρχει να ακολουθηθεί η φιλοσοφία του προπονητή, ο μόνος που δεν φταίει είναι ο Καρντόσο. Ο Πορτογάλος έχει ένα συγκεκριμένο βιογραφικό, αν δεις τις δουλειές του ξέρεις τι προπονητή φέρνεις.

Οπότε θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος πως στο πρώτο διάστημα θα υπάρχουν συνέπειες και ασφαλώς να βάλεις σαν σύλλογος το όριο σου, για το πότε θα περιμένεις να δεις τα αποτελέσματα στο γήπεδο. Αυτό το όριο ασφαλώς δεν γίνεται να εξαντληθεί στο δεύτερο παιχνίδι.

Η μία όψη του νομίσματος είναι πως χρειάζεται υπομονή όσον αφορά τα ευτράπελα που παρουσιάζονται στον αγωνιστικό χώρο. Έχουν όμως γεννηθεί σκιές, οι οποίες δεν έχουν να κάνουν αποκλειστικά με τη μέθοδο του Καρντόσο και την ποδοσφαιρική λογική που ακολουθεί.

ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΛΙΒΑΓΙΑ

Το ξέσπασμα Λιβάγια βγάζει στην επιφάνεια έναν προβληματισμό που υπάρχει σε ότι αφορά τον τρόπο που παίρνει τις αποφάσεις ο Πορτογάλος. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που είναι δικές του επιλογές και δεν κουνιούνται από την βασική ενδεκάδα, παρότι ακόμα δεν έχουν βρει ρυθμό. Ο Λιβάγια έδειξε την δυσαρέσκεια του για τον τρόπο που παίρνει τις αποφάσεις το προπονητικό επιτελείο, η συμπεριφορά του είναι λανθασμένη, όμως αποτέλεσμα και μίας λανθασμένης αντιμετώπισης του Πορτογάλου προπονητή.

Ο Κροάτης, έκατσε στον πάγκο στο πρώτο παιχνίδι για να μπει ο Κλωναρίδης στη θέση του, πέρασε ως αναγκαστική αλλαγή και έκανε την διαφορά. Στην ρεβάνς βγήκε πρώτη αλλαγή παρότι, υπήρχαν φανερά χειρότεροι ποδοσφαιριστές στο γήπεδο.

Ο Ζεράλδες έκανε ένα απογοητευτικό παιχνίδι και αν ο Καρντόσο έκρινε πως δεν λειτουργεί το σχήμα με Λιβάγια - Ολιβέιρα, ο Πορτογάλος ήταν πολύ χειρότερος. Μάλιστα είχε αρνηθεί στον Λιβάγια πάσα που θα τον έβγαζε σε κενό τέρμα και είχε επιλέξει να εκτελέσει ο ίδιος από δύσκολη γωνία.

Σε καμία περίπτωση, δεν δικαιολογείται ο ποδοσφαιριστής να δείχνει την ενόχληση του προς το τεχνικό επιτελείο, επειδή θεωρεί πως αδικήθηκε που έγινε αλλαγή. Η συγκεκριμένη αντίδραση όμως δείχνει όμως μία πραγματικότητα που υπάρχει αυτή την στιγμή στα αποδυτήρια της ομάδας.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΟΙ ΖΕΡΑΛΔΕΣ, ΒΕΡΝΤΕ, ΟΛΙΒΕΪΡΑ

Ένας προβληματισμός που έρχεται από την εικόναπου δείχνουν οι μεταγραφικές επιλογές σε αυτά τα πρώτα παιχνίδια. Είναι πολύ νωρίς ακόμα, είναι κουτό να βγουν συμπεράσματα, υπάρχει όμως ένας αρχικός προβληματισμός.

Και το κακό είναι πως με τον τρόπο που έχει σχεδιαστεί η φετινή ΑΕΚ, αν δεν βγουν οι Ζεράλδες, Βέρντε, Ολιβέιρα, δεν βγαίνει και η χρονιά! Η εικόνα που έδειξαν οι δύο πρώτοι στα παιχνίδια με την Κραϊόβα φοβίζει, ασφαλώς και ο χρόνος θα δώσει τις απαντήσεις του.

ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΒΓΕΙ Ο ΚΟΥΕΣΤΑ

Ο Άρης άγγιξε το θαύμα, πραγματοποίησε μία επική εμφάνιση, έχασε ευκαιρίες που θα μπορούσαν να του αποφέρουν ακόμα και μισή ντουζίνα τέρματα, όμως δεν κατάφερε να πάρει την πρόκριση. Δέχθηκε ένα τέρμα στο οποίο έχει τεράστια ευθύνη ο Κουέστα.

Δεν είχε κανένα λόγο να βγει, είχε πολύ δύσκολη γωνία ο Μπολί και με την έξοδο του, του άνοιξε όλη την εστία και μπόρεσε με μία λόμπα να τον νικήσει. Συνολικά είναι βαρύς τερματοφύλακας, έχει ευθύνη και για την έκταση του σκορ που πήρε το πρώτο παιχνίδι και στον Άρη θα έπρεπε να βρουν κάτι καλύτερο.

ΜΑΡΤΙΝΕΣ, ΤΟΝΣΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟ

Είναι κρίμα που δεν ήρθε αυτή η πρόκριση. Την άξιζε ο προπονητής της ομάδας, που με συνέπεια εξελίσσεται, την άξιζε και ο σύλλογος που έχει ενισχυθεί και έχει βάλει ποιότητα στις δύο τελευταίες μεταγραφικές περιόδους.

Δεν είναι απλό πράγμα να μπορείς να περνάς από τον πάγκο τους Μαρτίνες, Τόνσο. Ο Άρης τον περασμένο Ιανουάριο, με πετυχημένες μεταγραφές ξεκίνησε μία πολύ σημαντική ενίσχυση, η οποία δημιούργησε ένα ποιοτικό κορμό.

Ο Ροζ έγινε ο στόπερ που πρόσφερε μία βάση στο κέντρο άμυνας του Άρη, ο Κορχουτ στα αριστερά παίρνει εύκολα την πλευρά, ο Λάρσον πέρυσι ήταν εντυπωσιακός, φέτος δεν έχει ξεκινήσει το ίδιο καλά. Είναι ποδοσφαιριστές που χρειαζόταν να μπουν σε μία ομάδα, που βάζει συνέχεια παίκτες στον άξονα της που ξέρουν μπάλα. Αυτές οι επιλογές κορμού, ανέβασαν επίπεδο τον Άρη και αυτόματα τον έκαναν ομάδα 5άδας.

Ο ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΙΝΤΕΓΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΔΙ ΤΟΥ ΣΟΥΝΤΓΚΡΕΝ

Το καλοκαίρι έγινε το μεγάλο κόλπο με τον Ιντέγε και ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο το ρόστερ. Τα μάτια, μου τα έβγαλε ο Σουηδός που έπαιζε στα δεξιά, ο Σούντγκρεν. Μιλάμε για ένα πόδι μαγικό, που άνοιγε με το χτύπημα του, την άμυνα της Μόλντε. Δημιούργησε πολλά ρήγματα στους Νορβηγούς και έδειξε πως θα αποτελέσει μεγάλο όπλο για τον φετινό Άρη. Ακόμα άσφαιρος είναι ο Ιντέγε, αλλά πιθανότατα η αντικατάσταση του, να ήταν και το μοναδικό λάθος που έκανε ο Σάββας Παντελίδης.

Ήταν πολύ δραστήριος, μέσα σε όλες τις φάσεις. Κέρδιζε διαρκώς μάχες, κούραζε την αντίπαλη άμυνα και δημιουργούσε συνθήκες για να είναι ο Άρης σε θέση επίθεσης και είχε καλές προσπάθειες που από γκίνια δεν έγιναν γκολ. Η απόφαση του να αντικατασταθεί, λειτούργησε ανακουφιστικά για την άμυνα της Μόλντε, που από εκείνο το σημείο άρχισε να κερδίζει μέτρα και να κάνει σκέψεις για να βρει κάποιο τέρμα.

Ασφαλώς και στο "Βικελίδης" οι παίκτες του Παντελίδη έκαναν ότι περνά από το χέρι τους, για να πάρουν την πρόκριση. Η εμφάνιση τους, ήταν εντυπωσιακή και η εικόνα του παιχνιδιού δικαιολογούσε μία νίκη με πολύ ευρύ σκορ.

Τα λάθη έγιναν στην Νορβηγία. Λάθη που ξεκίνησαν από την οργάνωση του ταξιδιού και την ταλαιπωρία που υπέστη η αποστολή για να φθάσει στο Μόλντε, άλλωστε μεταξύ τους οι ποδοσφαιριστές εκεί αποδίδουν την άσχημη εμφάνιση.

Σε κάθε περίπτωση, μόνο κερδισμένος μπορεί να βγει ο Άρης από αυτήν την εμπειρία, η εικόνα του έδειξε πως είναι θέμα χρόνου η συμμετοχή στους ομίλους του Europa και αυτός θα πρέπει να είναι και ο επόμενος στόχος.