Στον δρόμο για το 4Χ4 η Εθνική, οι αλλαγές που έχει φέρει ο Πογέτ στο γήπεδο

Η εποχή Πογέτ ξεκίνησε με ιδανικό τρόπο. Με δύο εκτός έδρας νίκες, στο Μπέλφαστ και στην Πρίστινα, και ο δρόμος για να ξεκινήσουμε με ένα ελπιδοφόρο 4Χ4 είναι ανοιχτός.

Τόσο για τη ψυχολογία, την αυτοπεποίθηση των διεθνών, αλλά και για το μήνυμα που θα περάσει θα είναι πολύ σημαντικό να ξεκινήσουμε με τέσσερις νίκες αυτή την νέα προσπάθεια.

Ο πρώτος επιτυχημένος στόχος

Η Εθνική μας ομάδα, τα τελευταία χρόνια πηγαίνει από αποτυχία σε αποτυχία. Καταλαβαίνετε πόσο θετικό αντίκτυπο θα έχει μέσα σε δέκα ημέρες η Εθνική μας να σφραγίσει την πρώτη της επιτυχία μετά από 10 χρόνια.

Ασφαλώς, η πρώτη θέση στο Nations League δεν οδηγεί σε κάποια διοργάνωση. Θα επρόκειτο όμως, για τον πρώτο στόχο που θα έχουμε πετύχει μετά την αποχώρηση και των δύο τελευταίων ποδοσφαιριστών της γενιάς του 2004.

Μετά την αποχώρηση των Καραγκούνη και Κατσουράνη που κρατούσαν τους δεσμούς της πιο επιτυχημένης εθνικής ομάδας στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου ήρθε μία απότομη πτώση.

Η κληρονομιά βαριά, οι κληρονόμοι δεν ήταν αντάξιοι. Ούτε από θέμα ποδοσφαιρικών ικανοτήτων, το χειρότερο όμως, ήταν από πλευράς νοοτροπίας. Δημιουργήθηκαν πολλά ζητήματα, τα οποία μας έφερναν εκτός μεγάλων διοργανώσεων.

Σημαντική η συνεισφορά του Φαν Σιπ

Ό,τι και να πετύχει ο Γκουστάβο Πογέτ θα έχει σημαντική συνεισφορά και ο Τζον Φαν Σιπ. Να είμαι ειλικρινής ποτέ δεν με έπεισε ο Ολλανδός τεχνικός για την προπονητική του επάρκεια, διαχειρίστηκε με λανθασμένο τρόπο κάποια παιχνίδια, δεν πήρε όσα θα μπορούσε από κάποιους σημαντικούς ποδοσφαιριστές.

Ο Φαν Σιπ δεν κουβαλούσε έτσι κι αλλιώς πίσω του ένα γεμάτο βιογραφικό σαν προπονητής που να τον κάνει να αξίζει να πάρει τη θέση του ομοσπονδιακού προπονητή της Εθνικής Ελλάδας.

Στους 28 μήνες που δούλεψε στην εθνική μας ομάδα όμως, πέτυχε κάτι σπουδαίο. Κατάφερε να δημιουργήσει ένα σύνολο ποδοσφαιριστών που να αγαπά την Εθνική και να έχει κατανοήσει πόσο σημαντικό ήταν να πετύχει μαζί της.

Νοοτροπία

Έφτιαξε τις βάσεις. Ένας μεγάλος Έλληνας ποδοσφαιριστής της γενιάς του 2004 μού είχε πει πως η πιο σημαντική λέξη που πρέπει να είναι γραμμένη στα αποδυτήρια της κάθε ομάδας είναι η "νοοτροπία".

Η νοοτροπία των αποδυτηρίων, της καθημερινότητας της εθνικής ομάδας είχε χαλάσει από τη στιγμή που επιστρέψαμε από τα γήπεδα της Βραζιλίας. Αυτήν την νοοτροπία κατάφερε να την επαναφέρει στην ομάδα που δημιούργησε ο Τζον Φαν Σιπ.

Δεδομένα όμως, οι ιδέες του είχαν ένα ταβάνι. Η Εθνική μας χρειαζόταν έναν πιο έμπειρο, πιο ικανό στην διαχείριση των αγώνων και σε ειδικές λεπτομέρειες προπονητή. Είναι νωρίς για να μιλήσουμε με ασφάλεια, όμως το βιογραφικό του Πογέτ, αλλά και οι πρώτες μέρες συνεργασίας μαζί του, δείχνουν πως πρόκειται για τον κατάλληλο άνθρωπο.

Ο Πογέτ μάς κάνει ξανά κυνικούς και αποτελεσματικούς

Η Εθνική μας χρειαζόταν έναν προπονητή που έχει στην νοοτροπία του να κερδίζει και με 1-0. Το παιχνίδι στο Μπέλφαστ, ο τρόπος που στο τέλος το διαχειρίστηκε με αποκλειστικό στόχο να μην γίνει κανένα λάθος στο τέλος και να κρατήσουμε αυτό το χρυσό 1-0 απέδειξε πως έχει αυτήν την νοοτροπία που ταιριάζει τόσο στο ταπεραμέντο μας, όσο και στο ποδόσφαιρο που μπορούμε να υπηρετήσουμε.

Η Εθνική μας, όπως και κάθε ομάδα, πρέπει να προσπαθεί στο να βελτιώνεται στο δημιουργικό κομμάτι, στόχους όμως, δεν μπορεί να πετύχει αν δεν υπάρχει κυνισμός. Η ομάδα του Φαν Σιπ κυνισμό δεν είχε, αντίθετα ο Πογέτ από το πρώτο παιχνίδι έδειξε πως έχει σαν στόχο να τον επαναφέρει.

Έδειξε πως γνωρίζει τις ανάγκες μας

Επίσης, έδειξε να γνωρίζει τις ανάγκες μας. Ξέρετε για μάς κάποια πράγματα είναι αυτονόητα. Ζούμε στην χώρα, βλέπουμε όλα τα παιχνίδια της εθνική μας ομάδα, ξέρουμε τι έχει συμβεί και πάνω κάτω τις ανάγκες της.

Ένας άνθρωπος που ζει και εργάζεται στο εξωτερικό και δεν έχει τόσο άμεση επαφή, όσο ικανός και να είναι, χρειάζεται τον χρόνο του, ακόμα και για να κάνει τα λογικά πράγματα.

Θυμίζω πως στον Ότο Ρεχάγκελ πήρε σημαντικό χρόνο μέχρι να καταλήξει στην συνταγή της επιτυχίας και ο Ότο είχε και το πλεονέκτημα πως είχε να συνεργαστεί με σπουδαίους παίκτες και πως υπήρχαν ομάδες με ελληνικό κορμό, που τον βοηθούσαν στο να βρει σχέδιο για να κτίσει.

Το πρόβλημα εκείνης της εποχής ήταν πως στην πραγματικότητα δεν είχε πετύχει ποτέ καμία εθνική ομάδα ανδρών στο παρελθόν και όσοι ασχολούνταν με το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μπορούσαν να πιστέψουν πώς είναι εφικτό αυτό να συμβεί.

Ας μην ξεφύγω όμως, περισσότερο και να επανέλθω στο σήμερα.

Σπουδαία απόφαση να ζητήσει από τον Καραγκούνη να μιλήσει στους διεθνείς

Ο Γκουστάβο Πογέτ σε αυτό το πρώτο διάστημα στη χώρα μας λειτουργεί σαν να ζει στην Ελλάδα και να ξέρει καλά τι χρειάζεται να περάσει στην Εθνική. Σε ένα σύνολο που αγαπά την Εθνική, που έκλαψε μετά την ήττα αποκλεισμό από το Μουντιάλ με τη Σουηδία, ήρθε για να περάσει την πίστη πως μπορούν μαζί να πετύχουν.

Ήταν σπουδαία η επιλογή του να βάλει πριν ξεκινήσουν οι επίσημες αναμετρήσεις τον Καραγκούνη μέσα στα αποδυτήρια για να μιλήσει στους ποδοσφαιριστές.

Παρότι δεν ζούσε στην Ελλάδα, έδειξε πως γνώριζε καλά ο Πογέτ ποιος είναι αυτός που ένωνε τους διεθνείς και κατάφερνε τον δικό του πόθο, το δικό του πάθος για επιτυχία με την εθνική μας ομάδα, να το μεταλαμπαδεύει και στους υπόλοιπους.

Οι ίδιοι οι διεθνείς δήλωσαν μετά τα νικηφόρα παιχνίδια πως τους βοήθησαν σημαντικά τα λόγια του Καραγκούνη και η αλήθεια είναι πως όλοι γνωρίζουμε πως ο Καρά ήξερε τι ακριβώς έπρεπε να τους πει. Η πρωτοβουλία όμως, ήταν του Πογέτ και σε αυτόν αξίζουν τα μπράβο.

Η δουλειά του προπονητή είναι πολύπλευρή και η επιτυχία δεν μπορεί να έρθει μόνο από τα συστήματα και τις τακτικές, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για εθνική ομάδα, που δεν έχει τους ποδοσφαιριστές για μεγάλο διάστημα στα χέρια του, ώστε να περάσει ποδοσφαιρική φιλοσοφία.

Οι αλλαγές που έχει φέρει στο γήπεδο

Στο αγωνιστικό κομμάτι η Εθνική μας, πέρα από το να μάθει να κρατά το μηδέν και να θυμηθεί πόσο σημαντικό είναι να κερδίζει με 1-0, χρειαζόταν προπονητή που να τελειώσει την κουβέντα για την θέση του τερματοφύλακα, να πάρει περισσότερα από όσα είχε κατορθώσει να πάρει ο προκάτοχός του από τον Τσιμίκα, να ψαχτεί στο δεξί άκρο της άμυνας, να κάνει πιο γρήγορη την επίθεση της Εθνικής μας και να κρατήσει τις σταθερές που είχε δημιουργήσει ο Φαν Σιπ.

Όλα αυτά στις πρώτες ημέρες του Πογέτ έχουν συμβεί. Δεν παίzει κανένας άλλος τερματοφύλακας εκτός του Βλαχοδήμου. Ο Τσιμίκας παίρνει πάνω του όλη την πλευρά και είναι γεμάτος με αρμοδιότητες και ελευθερίες στο επιθετικό κομμάτι.

Στο δεξί άκρο, που είναι η αχίλλειος πτέρνα μας, γιατί δεν έχουμε βγάλει κάτι σημαντικό, ο Πογέτ έχει δοκιμάσει είδη τρεις παίκτες, τους Ρότα, Λύρατζη, Μπάλντοκ και αν δεν είχε τράβηγμα ο Κότσιρας, θα είχε πάρει χρόνο και αυτός.

Ο Γιακουμάκης έγινε ο βασικός επιθετικός και στο Κόσοβο πήγαμε σε σχήμα με επιθετική τριάδα τους Γιακουμάκη, Μασούρα, Λημνιό, φωνάζοντας πως το πλάνο είναι να γίνουμε γρήγοροι, ώστε να χτυπάμε με άμεσο ποδόσφαιρο.

Οι σταθερές που έχει κρατήσει

Οι σταθερές της ομάδας του Φαν Σιπ είναι αναλλοίωτες και μοιάζουν να ενισχύονται μέσα από την καλή συνολική λειτουργία της ομάδας.

Στην αγωνιστική παρακαταθήκη που άφησε ο Φαν Σιπ, ο Μπακασέτας από τη θέση του επιτελικού χαφ ήταν ο ηγέτης της ομάδας. Στα δύο πρώτα παιχνίδια, η Εθνική έφτιαξε την πρώτη της φάση για να εκτελέσει ο Μπακασέτας και πήραμε δύο νίκες με 1-0, με δικά του τέρματα.

Το κεντρικό αμυντικό δίδυμο των Μαυροπάνο - Χατζηδιάκου το δημιούργησε ο Ολλανδός και στα δύο πρώτα παιχνίδια ήταν η ασπίδα μας. Είχαν πολύ καλή εμφάνιση και λειτούργησαν ευεργετικά για την Εθνική μας, παίζοντας επιθετική άμυνα και όποτε χρειάστηκε κράτησαν την τελευταία γραμμή άμυνας ψηλά, αλλά και στην περιοχή μας πρόσφεραν ασφάλεια.

Στην Εθνική του Φαν Σιπ είχε πολύ καλές εμφανίσεις ο Λημνιός, δύο γεμάτα παιχνίδια με πολύ σοβαρή δουλειά σε τακτικό επίπεδο έκανε σε Μπέλφαστ και Κόσοβο.

Από τον ομοσπονδιακό χρειάζεσαι να δημιουργήσει αρχικά ομάδα με σωστή νοοτροπία μέσα και έξω από το γήπεδο. Στην συνέχεια, να αξιοποιήσει ό,τι μπορεί να του προσφέρει το ποδόσφαιρο της χώρας, να καταλάβει και να σεβαστεί το στιλ που ταιριάζει σε κάθε χώρα και να είναι καλός στο διάβασμα των αντιπάλων και στο κοουτσάρισμα.

Ο Φαν Σιπ έφτιαξε νοοτροπία, αποδυτήρια, έβαλε κάποιες αρχικές βάσεις και ο Πογέτ σε ένα καλύτερο περιβάλλον έρχεται για να βάλει όσα δεν μπορούσε ο Ολλανδός και είχαμε ανάγκη, ώστε να επιστρέψουμε στις μεγάλες διοργανώσεις.