Η Ρεάλ Μαδρίτης έκανε αυτό που πρεσβεύει η ιστορία της. Έπαιξε στον τελικό και βρήκε τον τρόπο για να κερδίσει. Συνέχισε το απίστευτο σερί των 8 συνεχόμενων κερδισμένων τελικών, φτάνοντας συνολικά τις 14 κατακτήσεις σε 17 συμμετοχές.

Η φετινή όμως επιτυχία της Ρεάλ Μαδρίτης είναι μοναδική. Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλη ομάδα που να έχει κατακτήσει την διοργάνωση δίχως να είναι καλύτερη σε καμία από τις νοκ άουτ φάσεις της διοργάνωσης. Αυτό δεν μειώνει την επιτυχία της, αντίθετα την αναδεικνύει ακόμα περισσότερο. Δείχνει το μέγεθος αυτού του μεγάλου συλλόγου, το βάρος της φανέλας.

Ασφαλώς και δεν είναι τυχαίο αυτό το ρεκόρ της Ρεάλ Μαδρίτης. Η μία επιτυχία, το ένα τρόπαιο φέρνει το επόμενο. Ο Αντσελότι είναι ο άνθρωπος που κατάφερε να πετύχει το 2014 τον πόθο του συλλόγου, που ήταν η κατάκτηση του 10ου και τώρα, 9 χρόνια μετά, η Ρεάλ Μαδρίτης μετρά 14 κατακτήσεις του Champions League. Τεράστιο νούμερο, αν σκεφτεί κανείς, πως η Μίλαν που ακολουθεί έχει τα μισά τρόπαια.

Όταν έχεις καταφέρει να βγάλεις εκτός διοργάνωσης, την Παρί, την Τσέλσι, την Μάντσεστερ Σίτι και να κερδίσεις στον τελικό την Λίβερπουλ, δεν γίνεται να μην είσαι άξιος Πρωταθλητής Ευρώπης. Η Ρεάλ Μαδρίτης σκότωσε όλες τις ομάδες που ξεκίνησαν σαν φαβορί για την διοργάνωση, υπέφερε σε όλες τις σειρές, όμως πάντοτε έβρισκε τον τρόπο να είναι αυτή που θα κερδίσει.

Μικροπρεπής η δήλωση του Κλοπ

Η δήλωση του Κλοπ μετά το τέλος του τελικού πως "όταν είναι γκολκίπερ MVP, κάτι πάει λάθος στην άλλη ομάδα" μπορεί να μην απέχει πολύ από την εικόνα που είδαμε στο Παρίσι, αλλά είναι μία μικροπρεπής δήλωση, η οποία δεν αρμόζει σε έναν προπονητή που έχει δημιουργήσει μία τόσο μεγάλη ομάδα.

Τι πρόβλημα να έχει η Ρεάλ Μαδρίτης όταν έχει κατακτήσει το 14ο Champions League. Όταν υπάρχουν ποδοσφαιριστές που παίζουν σε αυτήν την ομάδα και κατέκτησαν για 5η φορά την πιο σημαντική κούπα, έχοντας επίσης έχουν κατακτήσει και το πρωτάθλημα;

Ο Κουρτουά και το παρελθόν τής έδωσαν αυτοπεποίθηση

Πράγματι ο Τιμπό Κουρτουά είναι ο κύριος λόγος που η Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε την Λίβερπουλ στον τελικό. Είναι όμως ποδοσφαιριστής της Ρεάλ Μαδρίτης. Μέλος της ομάδας, της εξέλιξης της, της επιτυχίας της και όχι κάποιος εξωγενής παράγοντας.

Η Ρεάλ Μαδρίτης ασφαλώς κι ήταν το αουτσάιντερ στον τελικό, όπως σαν αουτσάιντερ, κατάφερε να περάσει σε όλους τους νοκ άουτ γύρους. Όμως η φανέλα της είναι πολύ βαριά και το παρελθόν, ικανό να δώσει αυτοπεποίθηση στην διάρκεια του αγώνα. Η Λίβερπουλ δημιούργησε ευκαιρίες για να κερδίσει το παιχνίδι, οι παίκτες του Κλοπ νικήθηκαν από τον Κουρτουά και αυτός είναι ο κύριος λόγος, που η Ρεάλ Μαδρίτης πήρε τη νίκη και το τρόπαιο. Ο κύριος, όχι όμως ο αποκλειστικός λόγος.

Ο Κουρτουά από την πρώτη επέμβαση που έκανε στο 25ο λεπτό (συρτό σουτ του Σαλάχ μετά από σέντρα του Άρνολντ που πήγε χαμηλά στην αντίθετη γωνία από την κίνηση του) έδειξε πως είναι σε εντυπωσιακή κατάσταση και φώναξε πως δύσκολα θα νικηθεί. Ακολούθησαν σπουδαίες επεμβάσεις:

• ο εντυπωσιακός τρόπος που τεντώθηκε στο σουτ του Μανέ -μετά από την παρέμβαση του Κουρτουά κατέληξε στο δοκάρι.
• οι δύο επεμβάσεις μετά το 1-0, στις δύο εκτελέσεις του Σαλάχ, που ήρθαν από τα δεξιά στην απέναντι γωνία.

Σοκαριστικός ο τρόπος, η ταχύτητα που άπλωνε όλο το σώμα του.

Όταν πήγε με απίθανη ταχύτητα στο απέναντι δοκάρι

Έκανε τις επεμβάσεις να μοιάζουν για αυτόν εύκολες και πως ακόμα και πιο μακριά η πιο πάνω να πήγαινε η μπάλα, θα την σταματούσε. Προσωπικά όμως με τρέλανε η απίστευτα γρήγορη αντίδραση που είχε στο 69ο λεπτό, όταν ο Σαλάχ σηκώνει την μπάλα στον Ζότα, που την επιστρέφει κοντά στο δοκάρι με το κεφάλι, ο Σαλάχ χρειάζεται απλά να ακουμπήσει την μπάλα για να την στείλει στα δίχτυα. Εκεί, ο Βέλγος τερματοφύλακας της Ρεάλ Μαδρίτης έκανε απίστευτα γρήγορα βήματα, παράλληλα στην εστία του, για να καταφέρει να του κλείσει το τέρμα.

Ήταν εντυπωσιακή η ατομική κατάσταση, που βρέθηκε ο Κουρτουά σε αυτόν τον τελικό. Είχε μία εικόνα, που έκανε να μοιάζει αδύνατο να νικηθεί. Όσο όμως όσο ο χρόνος κυλούσε και η Λίβερπουλ δεν έβρισε το γκολ που άξιζε, η Ρεάλ Μαδρίτης οπλιζόταν με αυτοπεποίθηση και έβγαζε ποιότητα στην απαλλαγή. Όταν δηλαδή έβγαινε από την άμυνα και ξέφευγε από το αρχικό πρέσινγκ της Λίβερπουλ έδειχνε ικανή να δημιουργήσει καθαρή ευκαιρία.

Η άνοδος του Βαλβέρδε στο δεύτερο ημίχρονο έκανε την διαφορά

Σκόραρε στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου με τον Μπενζεμά, στην μοναδική ευκαιρία που δημιούργησε στο πρώτο μέρος. Το γκολ όμως ακυρώθηκε. Ο Αντσελότι, όπως συνηθίζει, πήγε σε μία τακτική με τέσσερις κεντρικούς χαφ, χρησιμοποιώντας τον Βαλβέρδε στα δεξιά. Βάσει πλάνου, αλλά και των συνθηκών του αγώνα, η Ρεάλ Μαδρίτης απειλούσε αποκλειστικά με τους Βινίσιους - Μπενζεμά. Έψαχνε φάσεις είτε από την ταχύτητα του Βινίσιους είτε από την ικανότητα του Μπενζεμά να γυρίσει προς τα πίσω και να γίνει αυτός ο δημιουργός.

Όμως υπήρχε ένα σημαντικό πρόβλημα: ο Βινίσιους στο ένας με ένας κοβόταν είτε από τον Κονατέ είτε από τον Άρνολντ και ο Μπενζεμά, όταν έπαιρνε την μπάλα, είχε να κοιτάξει μόνο τον Βραζιλιάνο. Χρειαζόταν κάποιος τρίτος να μπει στην γρήγορη και άμεση επίθεση της Ρεάλ Μαδρίτης για να μπορέσει να γίνει η ζημιά.

Το ανέβασμα του Βαλβέρδε στο δεύτερο ημίχρονο ήταν ο δεύτερος καθοριστικός παράγοντας για να κατακτήσει τον τίτλο, η Ρεάλ Μαδρίτης -μετά τον Κουρτουά. Αν έπρεπε να ψηφιστεί ένας MVP των νικητών (εκτός του Κουρτουά), αυτός θα έπρεπε να είναι ο Βαλβέρδε γιατί η άνοδος του στο δεύτερο ημίχρονο ήταν το στοιχείο που ανέτρεψε τις ισορροπίες και έκανε τη διαφορά.

Κράτησε τον Ρόμπερτσον χαμηλά σε ένα φτωχό παιχνίδι και πάνω από όλα ήταν αυτός που έκανε την προσωπική ενέργεια, νικώντας την άμυνα της Λίβερπουλ. Επέτρεψε δηλαδή στον Βινίσιους να κάνει την κίνηση του για να τελειώσει μία προσπάθεια και όχι για να αρχίσει αυτός την επίθεση, όπως γινόταν στο πρώτο ημίχρονο.

Είχε στιγμές που δεν καταγράφονται σε τελικές και xGoals

Η Ρεάλ Μαδρίτης μπορεί να μην είχε κραυγαλέες ευκαιρίες στο δεύτερο ημίχρονο, όμως μπόρεσε και έφτιαξε χώρους. Υπήρξαν στιγμές, που δεν γράφονται ούτε σε τελικές ούτε σε xGoals, όμως ήταν κοντά σε γκολ. Όπως η προσπάθεια που κατέληξε σε γκολ του Μπενζεμά και ακυρώθηκε. Στιγμές, που οι Βινίσιους, Μπενζεμά (και ο Θεμπάγιος στο τέλος του αγώνα), χρειαζόντουσαν μία τελευταία ντρίπλα, για να βγουν φάτσα με τον Άλισον και νικιόντουσαν από τους Κονατέ - Άρνολντ, όπως ακριβώς οι επιθετικοί της Λίβερπουλ, από τον Κουρτουά.

Όσο όμως ο Κουρτουά κράταγε, οι παίκτες της Ρεάλ Μαδρίτης έπαιρναν αυτοπεποίθηση και έδειχναν πως μπορούν να πετύχουν αυτό που γνωρίζουν καλά. Να κερδίσουν χωρίς να είναι καλύτεροι και να δημιουργήσουν ευκαιρίες, με μεγάλο ποσοστό επαλήθευσης.

Μετά το τέρμα του Βινίσιους, η Ρεάλ Μαδρίτης συνέχισε να δέχεται πίεση και ο Κουρτουά να κάνει σπουδαίες επεμβάσεις. Ο Κλοπ έριξε στο γήπεδο και τον Φαμπίνιο, μείωσε σε δύο τους καθαρούς κεντρικούς χαφ, πέρασε στα άκρα, τους Μανέ - Σαλάχ και σαν επιθετικό δίδυμο του Φιρμίνο - Ζότα. Τις φάσεις μέσα και από αυτήν την λογική τις έβγαλε.

Πέρα από τις μεγάλες ευκαιρίες του Σαλάχ, που έφεραν τις εντυπωσιακές επεμβάσεις του Κουρτουά, μεγάλη ήταν η καθαρή ευκαιρία που δημιουργήθηκε από την κίνηση του Φαμπίνιο, βαθιά στην άμυνα της Ρεάλ Μαδρίτης, την πάσα του προς τα έξω, που νίκησε την ισπανική άμυνα και έφερε καθαρή εκτέλεση στον Κεϊτά. Το χτύπημα του όμως ήταν απογοητευτικό.

Η Ρεάλ Μαδρίτης νίκησε γιατί πέτυχε κάτι που δεν κατάφερε ποτέ η ομάδα του Κλοπ

Η Ρεάλ Μαδρίτης έκανε αυτό που γνωρίζει καλά, πήγε στον τελικό και τον κέρδισε. Αυτά τα παιχνίδια δεν τα παίζεις για να κερδίσεις τις εντυπώσεις, τα παίζεις για να τα κερδίσεις. Δεν υπήρξε στιγμή που να ευνοήθηκε από την διαιτησία. Τουναντίον η κρίσιμη απόφαση ήταν υπερ της Λίβερπουλ. Απλά είχε σε τεράστια μέρα τον τερματοφύλακα της, που είναι μέρος της ομάδας του Αντσελότι.

Επίσης, στο δεύτερο ημίχρονο, υπήρξαν πολλές στιγμές που με καλύτερη επιλογή θα μπορούσε να φτάσει φάτσα με τον Άλισον και ήταν γνωστό πως η φύση του αγώνα είναι τέτοια, που οι ευκαιρίες της Ρεάλ Μαδρίτης θα είναι λιγότερες, αλλά θα είναι καθαρές φάσεις για γκολ.

Ο Βαλβέρδε έβγαλε τον Βινίσιους σε κενό τέρμα. Ποτέ δεν κατάφεραν να κάνουν κάτι αντίστοιχο οι παίκτες της Λίβερπουλ. Είχαν πάντοτε απέναντι τους τον Κουρτουά και ποτέ δεν κατάφεραν να τον νικήσουν. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος, που κέρδισε η Ρεάλ Μαδρίτης: έφτιαξε την πιο καθαρή ευκαιρία του αγώνα.

Η Ρεάλ Μαδρίτης επιβεβαίωσε πως είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος στον πλανήτη και καλό είναι να μην την έχεις αντίπαλο στον τελικό. Όταν παίζεις απέναντι της, το πρόβλημα το έχεις εσύ κι όχι εκείνη.

Μετά από δύο χαμένους τελικούς, ο Κλοπ θα έπρεπε να το είχε καταλάβει και να είναι πιο μετρημένος στις δηλώσεις του.

Η Game Night από το House Twenty Four για τον θρίαμβο της Ρεάλ στο Παρίσι