Τεράστια νίκη χωρίς βελτίωση

Ο ΠΑΟΚ φλέρταρε με την αυτοκτονία, έβγαλε για ακόμα μία φορά προβλήματα που παρουσίασε και στα προηγούμενα παιχνίδια, σε σημεία που αποτελούσαν όπλα του την περασμένη χρονιά,όμως χάρη στην ανάποδη κεφαλιά του Κρέσπο κατάφερε να πάρει μία νίκη που την είχε πολύ ανάγκη επί του Ατρόμητου με 3-2.

Μια στιγμή είναι ικανή να αλλάξει σε μεγάλο βαθμό την επόμενη ημέρα, την καθημερινότητα μίας ομάδας. Η ανάποδη κεφαλιά του Κρέσπο θα προσφέρει ήρεμο χρόνο δουλειάς στον Φερέιρα και ψυχολογία στον ΠΑΟΚ.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΗΓΕ Ο ΠΑΟΚ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ

Πριν την έναρξη του, το παιχνίδι στο Περιστέρι, φάνταζε σαν αγώνας αποδείξεων για την ομάδα, αλλά και για κάποιους παίκτες ξεχωριστά. Ο ΠΑΟΚ έβγαλε στα πρώτα παιχνίδια πολλά θέματα, τα οποία δεν υπήρχαν στην ατζέντα την περασμένη σεζόν.

*Ο Πασχαλάκης σε κακή κατάσταση, για πρώτη φορά μετά από 21 μήνες που έπαιξε βασικός στην Ξάνθη, διάβασε πως είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να κάτσει στον πάγκο του ΠΑΟΚ.

*Η άμυνα δέχεται στην πρώτη επίθεση του αντιπάλου γκολ.

*Το δίδυμο Κρέσπο, Βαρέλα δεν εμπνέει την περσινή εμπιστοσύνη.

*Ο Εσιτί στο κέντρο κάνει εύκολα λάθη και το δίδυμο στα χαφ έχει αποστάσεις με τις υπόλοιπες γραμμές..

*Ο Ζαμπά είναι ντεφορμέ και ο αντικαταστάτης του, ο Λημνιός δεν προσφέρει σε γκολ και ασίστ.

*Ο Πέλκας δεν σκοράρει στις ευκαιρίες που του παρουσιάζονται και το γεγονός πως ο Φερέιρα παίζει 4-4-2 με αυτόν ως δεύτερο επιθετικό, τον φέρνει συχνά σε θέση βολής.

*Η επιλογή του Φερέιρα να χρησιμοποιεί το 4-4-2, ανοίγει τις γραμμές της ομάδας και οδηγεί μόνιμα τον Πέλκα να περνά αλλαγή ακόμα και όταν είναι καλά, για να παίξει με δύο καθαρά φορ.

ΔΕΝ ΒΕΛΤΙΩΣΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ

Όλα αυτά τα οποία εμφανίστηκαν στα τέσσερα Ευρωπαϊκά παιχνίδια και στους δύο αγώνες πρωταθλήματος, ήταν στοιχεία που ο ΠΑΟΚ, έπρεπε να δείξει στο πρώτο παιχνίδι του μετά τη διακοπή, πως είναι σε θέση να τα εξαλείψει. Η αλήθεια είναι πως δεν βελτιώθηκε πουθενά.

Ο ΠΑΟΚ με την κεφαλιά του Κρέσπο, πήρε ένα τεράστιο τρίποντο που του προσφέρει το δώρο της ηρεμίας, παρότι όλα τα προβλήματα που έπρεπε να διαχειριστεί, εμφανίστηκαν σε σημαντικό βαθμό. Κάντε τώρα ένα κόπο και ξαναδιαβάστε τα επτά σημεία που αναφέραμε. Υπήρχαν όλα πριν από το παιχνίδι με τον Ατρόμητο και ένα προς ένα επηρέασαν στο να μην καταφέρει να διαχειριστεί το εύκολο προβάδισμα των δύο τερμάτων που πήρε στο Περιστέρι. Καταλαβαίνω πως ο κόσμος του ΠΑΟΚ, θέλει να διαβάσει πιο ευχάριστα πράγματα μετά από νίκη, δεν γίνεται όμως να κρύψει μία φάση, όσα έγιναν στο παιχνίδι.

ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΣ ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ, ΤΡΙΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΧΑΦ ΚΑΙ ΧΑΜΗΛΑ ΜΕΤΡΑ

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στο πρώτο ημίχρονο ο Ατρόμητος έμοιαζε με ένας φοβισμένος αντίπαλος, που το μόνο που είχε στο μυαλό του, ήταν να βγάλει χαμηλά τα μαρκαρίσματα.

Ο Αναστασίου παρέταξε την ομάδα, με τρεις κεντρικούς χαφ. Τον Μάντσον να παίζει πολύ χαμηλά, τον βαρύ με κορμό στόπερ Καχίλα στη θέση του εσωτερικού χαφ μαζί με τον Χαρίση. Ο Ατρόμητος δεν μπορούσε να κρατήσει μπάλα, ξεκινούσε να πιέζει από πολύ χαμηλά, έμοιαζε να έχει μόνο αμυντικές εντολές για το πώς θα σταματήσει τους Μπίσεσβαρ, Πέλκα και από την στιγμή που το αμυντικό πλάνο δεν δούλευε, έμοιαζε εύκολη λεία για τον ΠΑΟΚ.

Δεν έκανε τίποτα το τρομερό η ομάδα του Φερέιρα, απλά πίεζε ψηλά έναν αντίπαλο που δεν μπορούσε να κρατήσει μπάλα, έπαιρνε εύκολα τη κατοχή, εκμεταλλευόταν πως δεν μπορούσαν τα βαριά κορμιά που είχε στον άξονα ο Αναστασίου να σταματήσουν τις κινήσεις του Πέλκα που τους ανακάτευε την άμυνα και χάρισε το πρώτο τέρμα στον Άκπομ. Έπνιξε και το δεύτερο ο Θεοδωράκης και ο ΠΑΟΚ έδειχνε να ελέγχει απόλυτα το παιχνίδι. Δεν έμοιαζε πως έχει τρόπο ο Ατρόμητος να κυνηγήσει τα δύο τέρματα που χρειαζόταν.

Όλα άλλαξαν στην τελευταία φάση του πρώτου ημιχρόνου. Έγινε πολύ κουβέντα στη διακοπή για το γεγονός πως ο ΠΑΟΚ, στην πρώτη φάση του αντιπάλου δέχεται γκολ. Το ίδιο συνέβη και στο Περιστέρι, που το τέρμα του Βέλλιου δημιούργησε νέα δεδομένα και επέτρεψε να μπει με αυτοπεποίθηση και διαφορετική λογική ο Ατρόμητος στο δεύτερο ημίχρονο.

ΤΡΟΦΟΔΗΤΗΘΗΚΕ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΤΡΕΞΙΜΟ

Στην επανάληψη, οι ποδοσφαιριστές του Αναστασίου, ανέβασαν τις γραμμές, η τριάδα των χαφ δεν μάρκαρε στο ύψος της περιοχής αλλά κοντά στο χώρο του κέντρου, με αποτέλεσμα να εκμεταλλευτούν το γεγονός πως βάση τακτικής είχαν ένα χαφ παραπάνω στον άξονα. Δημιουργήθηκαν συνθήκες που δεν υπήρχαν στο πρώτο μέρος. Κλεψίματα ψηλά, ακόμα και από τον Ρισβάνη και άμεση πάσα, στο τρέξιμο του Μανούσου.

Ο Μανούσος γίνεται επικίνδυνος, μόνο όταν τροφοδοτείται πάνω στο τρέξιμο, δημιουργήθηκε ένα παιχνίδι, που επέτρεψε στους συμπαίκτες του, να του περάσουν πολλές φορές τη μπάλα πάνω στην κίνηση του και δημιούργησε σοβαρό θέμα στον Γιαννούλη.

ΑΔΕΙΟ ΤΕΡΜΑ

Για ακόμα ένα παιχνίδι αμυντικά δεν πήγε τίποτα καλά στον ΠΑΟΚ. Ο Πασχαλάκης δεν έπιασε τίποτα και στα δύο τέρματα που δέχτηκε, έμοιαζε σαν να υπάρχει στο τέρμα μια καρέκλα. Του έγινε σέντρα πάνω στη γραμμή του και υπήρχε δεν υπήρχε τερματοφύλακας δεν έκανε καμία διαφορά. Επίσης άδειο άφησε το τέρμα του και στο δεύτερο τέρμα του Βέλλιου, που του επέτρεψε να πέσει, να εκτελέσει σε δεύτερο χρόνο τη μπάλα και να την δει να κυλά στα δίχτυα του χωρίς την παραμικρή αντίδραση.

ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ Ο ΛΟΥΤΣΕΣΚΟΥ

Ο ΠΑΟΚ νίκησε αλλά το δεύτερο ημίχρονο ήταν ένας εφιάλτης. Το δίδυμο στόπερ, δεν βγάζει την περσινή σιγουριά, δεν δίνει ασφάλεια στην ομάδα, αλλά και δεν παίρνει ασφάλεια από την υπόλοιπη ομάδα. Ο Λουτσέσκου, έφυγε αφήνοντας πίσω του μνήμες γεμάτες με επιτυχίες. Αποχώρησε ένας προπονητής που κατέκτησε νταμπλ και αήττητο πρωτάθλημα.

Όταν μία ομάδα ανθρώπων κάνει μία τόσο μεγάλη επιτυχία, είναι και ανθρώπινο η επόμενη χρονιά να έχει προβλήματα, πόσο μάλλον όταν ο προπονητής που έφερε την επιτυχία αποφάσισε να την εξαργυρώσει και να αποχωρήσει.

Στο δικό μου το μυαλό είναι ξεκάθαρο, πως και ο Λουτσέσκου να έμενε θα υπήρχαν δυσκολίες σε κομμάτια που πέρυσι ο ΠΑΟΚ ήταν δυνατός, όμως επειδή είναι ακόμα νωπές οι μνήμες από την δουλειά του, ο καθένας καταλαβαίνει πως αν κέρδιζε ο δικός του ΠΑΟΚ 2-0, δεν θα δεχόταν δύο τέτοια τέρματα.

Δεν θα είχε τόσο ψηλά την άμυνα του και το κυριότερο, τόσο απομονωμένη την αμυντική γραμμή από τις υπόλοιπες. Αυτή η σύγκριση πάντα, θα υπάρχει στο μυαλό του κόσμου και όταν η εικόνα, είναι φανερά διαφορετική, θα δημιουργεί πρόβλημα στον Φερέιρα.

Το γκολ της ισοφάρισης ήρθε από ένα εύκολο λάθος στο κέντρο του Εσιτί. Είναιβαρύ κορμί ο Νιγηριανός χρησιμοποιείται και πιο ψηλά από ότι του ταιριάζει, είναι έτσι η τακτική του ΠΑΟΚ, που συχνά δεν έχει κοντά του στηρίγματα και όταν πιέζεται ειδικά στα δεύτερα ημίχρονα που τα πόδια του βαραίνουν, είναι εύκολος στο λάθος. Το γράφω από την πρώτη ημέρα. Δεν ταιριάζει για δίδυμο με κανέναν από τους διαθέσιμους χαφ, υπάρχει θέμα ποιότητας και χημείας στον άξονα.

ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΝΙΚΗΤΗΣ

Αν αξίζει να κρατήσει κάτι ο ΠΑΟΚ από το συγκεκριμένο παιχνίδι, είναι πως έχει μάθει στην Ελλάδα να φεύγει νικητής. Έχουν οι ποδοσφαιριστές του αποκτήσει ψυχή, που σε συνδυασμό με την ικανότητα που υπάρχει στο να απειλούν πολλοί ποδοσφαιριστές στα στημένα, οδήγησε στο να αποτραπεί η απόλυτη αυτοκτονία. Με τις νίκες και τις ήττες παντρεύεσαι και αυτό το γκρουπ παικτών έχει μάθει στο Ελληνικό πρωτάθλημα, να βρίσκει τρόπους για να πάρει αυτό που θέλει.

Δεν θέλω να αδικήσω τον Ατρόμητο, αλλά τα πράγματα που μπορούσαν να κάνουν οι ποδοσφαιριστές του Αναστασίου ήταν συγκεκριμένα και δεν έφθαναν για να πετύχει δύο τέρματα στον ΠΑΟΚ. Οι παθογένειες που βγάζει η ομάδα επί Φερέιρα, οδήγησαν στο να γίνει ένας περίπατος, αγώνας θρίλερ. Οδήγησαν στο να επιστρέψει ο Ατρόμητος από το 0-2.

ΤΟ VAR ΜΑΣ ΣΩΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΒΟΗΘΩΝ

Κάτι τελευταίο το VAR αποδεικνύεται ένα πολύτιμο όπλο για τους μικρούς. Γλιτώνουν από το φόβο που έχουν οι βοηθοί στο πώς να χρησιμοποιούν τη σημαία. Βλέποντας τα μεγάλα πρωταθλήματα, δεν είναι τόσο μεγάλη η βοήθεια της τεχνολογίας και σε κάποιες περιπτώσεις η υπερβολική χρήση κουράζει.

Στην Ελλάδα όμως γίνονται λάθη σε υπερβολικά εύκολες φάσεις που αφορούν τα οφσάιντ, οι οποίες δεν παρατηρούνται στα προηγμένα πρωταθλήματα. Το παράξενο είναι πως τα λάθη είναι πολλά, παρότι το ποδόσφαιρο μας, είναι αργό και οι περιπτώσεις που βγαίνουν ποδοσφαιριστές στην πλάτη της άμυνας περιορισμένες και με συγκεκριμένους αποδέκτες.

Γνωρίζει δηλαδή ο επόπτης, πως από τον Ατρόμητο αυτόν που πρέπει να προσέξει είναι τον Μανούσο, τη δική του κίνηση έχει να ελέγξει για να κάνει τη δουλειά του, δύσκολα να τον απασχολήσει σε ροή αγώνα κάποιος άλλος. Παρότι έχουν μία εύκολη δουλειά, καταφέρνουν να τα κάνουν μαντάρα. Δεν βρίσκουν επίσης ούτε το οφσάιντ σε στημένο, δηλαδή χάνουν φάση στατική, που χρειάζεται απλά να κοιτάξει από πού φεύγουν οι ποδοσφαιριστές την ώρα της εκτέλεσης.

Να είμαι ειλικρινής προσωπικά δεν έχω πειστεί πως το VAR βοηθά το ποδόσφαιρο. Μέχρι στιγμής, έχω τις επιφυλάξεις μου, καθώς βλέπω πως το άθλημα έχει πάει σε περισσότερα πέναλτι και ακυρώνονται τέρματα με μεγάλη ευκολία. Όμως για το Ελληνικό ποδόσφαιρο είναι σωτήριο, μας σώζει από το βάρος της σημαίας ή αν θέλετε από την ανικανότητα των βοηθών ακόμα και σε ακραίες φάσεις.

Χωρίς VAR ο ΟΦΗ μπορεί να μην είχε κερδίσει τον άθλιο Παναθηναϊκό στο Ολυμπιακό Στάδιο και ο ΠΑΟΚ θα είχε περάσει από το Περιστέρι με ένα εμφατικό αποτέλεσμα, χωρίς να έχουν βγει στην επιφάνεια οι αδυναμίες του.

Σε κάθε περίπτωση η τεχνολογία βοήθησε τον Ατρόμητο να μπει στο παιχνίδι. Οι ποδοσφαιριστές του Αναστασίου, όμως δεν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν το ύψος του ΠΑΟΚ και την ικανότητα που έχει ένας μεγάλος αριθμός ποδοσφαιριστών του να λειτουργούν σαν σέντερ φορ στα στημένα.

Αυτή η ικανότητα έδωσε στον Φερέιρα μία μεγάλη νίκη, την πρώτη του που αξίζει να πανηγυρίσει σαν προπονητής του ΠΑΟΚ, η οποία όμως δεν προήλθε μέσα από βελτίωση σε σημαντικά κομμάτια που δεν λειτουργούν σωστά.