Τεράστιο λάθος του Μαρτίνς με Ελ Αραμπί

Μετά το παιχνίδι με τον Ερυθρό Αστέρα, ασκήθηκε (δικαιολογημένα) έντονη κριτική στον Μαρτίνς. Ο Πορτογάλος τεχνικός πήρε αποφάσεις, οι οποίες δεν γίνονται να δικαιολογηθούν. Δεν μπορεί να του δοθεί άλλοθι και στα δικά μου μάτια, τον εκθέτει περισσότερο το γεγονός πως υπάρχει μία σκιά, στη λογική πως τον πιέζει η διοίκηση να πάρει το πρωτάθλημα.

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΟ ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ

Τον εκθέτει, γιατί ένας προπονητής, ο οποίος πιστεύει πως θα κριθεί από το αν θα κατακτήσει το πρωτάθλημα και θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να πετάξει το Τσάμπιονς Λιγκ, δεν είναι κατάλληλος να δουλεύει σε τόσο μεγάλη ομάδα. Είναι αυτονόητο, δεν χρειαζόταν να του το πει κανένας πως όταν δουλεύεις στον Ολυμπιακό, δεν γίνεται να είσαι πετυχημένος, αν σε δύο χρόνια δεν πάρεις κανένα πρωτάθλημα. Εργάζεσαι σε ένα σύλλογο που έχει κατακτήσει 19/23 τελευταία πρωταθλήματα.

Τα περισσότερα από αυτά ήρθαν σε χρονιές που ο Ολυμπιακός μετείχε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Ποτέ, κανένας προπονητής δεν διανοήθηκε να μειώσει την σημασία της διοργάνωσης. Έχω την εντύπωση πως δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο, ποτέ στο παρελθόν, σε καμία ευρωπαϊκή ομάδα. Δεν μπορώ να θυμηθώ πειραματική ενδεκάδα από σύλλογο σε κομβικό για την πρόκριση παιχνίδι στους ομίλους της μεγαλύτερης διασυλλογικής διοργάνωσης.

Η υπόνοια που δημιουργεί ο ίδιος με τον τρόπο που διαχειρίστηκε το παιχνίδι, πως πήγε σε πειραματική σύνθεση, γιατί η διοίκηση έχει θέσει σαν προτεραιότητα το πρωτάθλημα, τον φέρνει ακόμα πιο εκτεθειμένο στην συνείδηση όλων.

ΣΑΝ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΧΑΡΑΚΙΡΙ

Είναι περίεργο όλο αυτό που έχει συμβεί. Τον Μαρτίνς τον αποθέωνα πριν δύο εβδομάδες, δεν το έκανα μόνο εγώ, είχε κερδίσει τον υγιή κόσμο της χώρας με τη δουλειά του. Σήμερα δεν κάνει κανείς κωλοτούμπα, αυτός άλλαξε. Δεν παίρνω τίποτα από τα θετικά λόγια που έχω γράψει για αυτόν. Δεν μπορώ να πω, ότι ο Μάρτινς δεν δούλεψε, δεν μπορώ να πω ότι δεν έχει σε καλό επίπεδο το υλικό της ομάδας του, πως δεν έχει βρει σταθερές, ούτε πως αυτός ο άνθρωπος έχει κάνει κακό στην ομάδα.

Μπορώ να πώς όμως, πως ξαφνικά άρχισε να λειτουργεί σαν να θέλει να κάνει χαρακίρι. Έδειξε να μην αντέχει την πίεση της μεγάλης επιτυχίας και της αναγνώρισης, που έφεραν οι τρεις προκρίσεις στα προκριματικά του καλοκαιριού και η εμφάνιση του αγώνα με την Τότεναμ.

Δεν έχω σκοπό να επαναλάβω τα ίδια, πράγματα, δεν γράφω το συγκεκριμένο κείμενο για να επαναλάβω ξανά την έλλειψη rotation στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, που δημιούργησε τις συνθήκες να μην υπάρχει φρεσκάδα, ούτε στο γεγονός πως πέταξε από μόνος του στο Βελιγράδι την ευκαιρία να κλειδώσει την 3η θέση και να βάλει γερά τον Ολυμπιακό στη μάχη της 2ης . Όλα αυτά τα κατέγραψα στο χθεσινό κείμενο και λίγο πολύ έχουν χιλιοειπωθεί.

ΑΦΗΝΕΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ

Μέσα στην παράξενη αυτοκτονική διαχείριση, παρατηρούμε, μία επίσης παράξενη -φανερά λανθασμένη- αντιμετώπιση στον Ελ Αραμπί. Στον επιθετικό δηλαδή, που όποτε παίζει, δείχνει πως πρόκειται για ένα τεράστιο όπλο, μία ψαγμένη μεταγραφική επιλογή, που έχει την δυνατότητα να προσφέρει λύσεις σε όλα τα είδη των αγώνων.

Δεν γίνεται να αγνοείς αυτό το θηρίο, ο οποίος στο παιχνίδι με την Λαμία του σεντράρεις την μπάλα στο ύψος του κεφαλιού, καταλαβαίνει πως δεν μπορεί να τη φθάσει και είναι σε θέση να κάνει σπαγκάτο στον αέρα, να την πετύχει με τις τάπες και να την στείλει στα δίχτυα. Τον επιθετικό που από ανάγκη έβαλε στο Κράσνονταρ και αποδείχθηκε πως η αντίπαλη άμυνα δεν μπορούσε να τον κάνει καλά με τίποτα. Πέτυχε δύο τέρματα και πέταγε κάτω τους στόπερ.

Δεν ακυρώνω τον Γκερέρο, μία χαρά επιθετικός είναι, πιέζει πρεσάρει και φέτος κυνηγά περισσότερο το γκολ, είναι όμως ένα επιθετικό εργαλείο. Ο Ελ Αραμπί είναι όπλο, το δικό σου όπλο στη μάχη με τα θηρία στην κορυφαία διοργάνωση. Ο Μαρτίνς, πάνω που ο Μαροκινός πέταγε και σημείωνε το ένα τέρμα μετά το άλλο, αποφάσισε να τον πάει πίσω. Τον μετέτρεψε απο κίλερ, σε έναν ποδοσφαιριστή που σε τρία μεγάλα παιχνίδια μέσα σε δύο εβδομάδες, κάνει ζέσταμα για να μπει στις καθυστερήσεις, λες και πρόκειται για κανέναν φορ της σειράς. Του χάλασε την ψυχολογία και τον πήγε αδικαιολόγητα πίσω.

ΘΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧH, ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΣ ΣΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΕΩΝ

Δεν υπάρχει και κανένας λόγος να δικαιολογεί μία τέτοια απόφαση. Ο Ελ Αραμπί έχει ένα μεγάλο προτέρημα, το οποίο θα έπρεπε να κάνει τον προπονητή του να τρίβει τα χέρια του. Έχει ένα κορμί και μία δύναμη που δεν είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί στην αντίπαλη περιοχή και ταυτόχρονα, έχει εκπαιδευτεί σε ποδόσφαιρο αντεπιθέσεων.

Έχει κάνει καριέρα παίζοντας στην κόντρα, στο γαλλικό και στο ισπανικό πρωτάθλημα. Στην Καέν και στην Γρανάδα, σε ομάδες δηλαδή που έπαιζαν με ανώτερους και ήθελαν τον φορ τους να ξεκινά από χαμηλά, να πρεσάρει και να καλύπτει αποστάσεις. Ακριβώς δηλαδή το σχέδιο που καλείται να υπηρετήσει ο επιθετικός του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ. Μάλιστα, όπως έχω αναφέρει πολλές φορές, ο Ελ Αραμπί έχει ξεκινήσει από εξτρέμ, κάτι που δείχνει και το πόσο εύκολο του είναι να καλύψει στον χώρο, αποστάσεις που χρειάζονται για να γίνει απειλητικός ο επιθετικός με γρήγορη επίθεση.

5 ΤΕΡΜΑΤΑ ΣΕ 430 ΛΕΠΤΑ, ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΧΑΝΕΙΣ ΠΟΥΘΕΝΑ

Δεν πρόκειται δηλαδή για μία περίπτωση κλασικού φορ, που ο προπονητής κρίνει πως είναι χρήσιμος μόνο στα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος. Καλός και φιλότιμος ο Γκερέρο, αλλά πώς να το κάνουμε, δεν έχει την ίδια κλάση, δεν θα τον νοιώσει το ίδιο η αντίπαλη άμυνα, ούτε μπορεί να σκοράρει με τη συχνότητα του Ελ Αραμπί. Ήδη και χωρίς να έχει μπει καλά στην ομάδα, ο Ελ Αραμπί μετρά 5 τέρματα σε 430 λεπτά συμμετοχής. Ο Γκερέρο, που από άποψη αποτελεσματικότητας είναι στα καλύτερα του, μετρά 4 τέρματα σε 718 λεπτά και γνωρίζεις πως αυτά τα νούμερα αποτελούν το ταβάνι του.

Και προσέξτε, το πιο σημαντικό είναι πως με τον Ελ Αραμπί δεν χάνεις πουθενά. Δεν υστερεί στην πίεση, στην ένταση που μαρκάρει, στη συμμετοχή στο αμυντικό κομμάτι, ούτε στην κάλυψη των αποστάσεων.

Ο Ελ Αραμπί είναι 32 ετών, δεν πρόκειται να φέρει λεφτά στον σύλλογο, όμως για τα αγωνιστικά θέλω της ομάδας ήταν μία ψαγμένη, υψηλού επιπέδου γνώσης της αγοράς, μεταγραφή. Δεν επιτρέπεται να τον πάει πίσω ο Μαρτίνς, είναι λανθασμένη η διαχείριση που του έχει γίνει τις τελευταίες δύο εβδομάδες, επιβάλλεται να γίνει το επιθετικό όπλο του Ολυμπιακού.