Ο Ολυμπιακός δεν πήρε αποτέλεσμα από την Μπάγερν Μονάχου, έμεινε στον 1 βαθμό στον όμιλο του, εισέπραξε όμως ένα μεγάλο ζεστό χειροκρότημα από τον κόσμο του.

ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΝ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Το μέγεθος του αντιπάλου τεράστιο. Η ομάδα του Κόβατς, είχε τα δικά της προβλήματα και τους λόγους της, για να δώσει όλες τις δυνάμεις της, για να κερδίσει το παιχνίδι στο Καραϊσκάκης. Δεν διαχειρίστηκε το παιχνίδι, σαν ένα διαδικαστικό αγώνα ενός ομίλου, που "εύκολα η δύσκολα θα περάσουμε" αλλά σαν έναν αγώνα που "πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσουμε για να μην μπούμε σε εσωστρέφεια". Ήταν τέτοιο το πείσμα των παικτών του Ολυμπιακού, τόσο έντονη η άρνηση της ήττας, που αν στο μυαλό των παικτών του Κόβατς ήταν να πάνε σε παιχνίδι διαχείρισης δυνάμεων, δεν θα περνούσαν από το Φάληρο. Οι Βαυαροί στο τέλος τα χρειάστηκαν, όμως κέρδισαν επειδή κατάφεραν να βάλουν πολλά προβλήματα στην άμυνα του Ολυμπιακού.

Τα παιδιά του Μαρτίνς άξιζαν αυτό το χειροκρότημα, η άρνηση της αποδοχής της ήττας απέναντι σε έναν αντίπαλο από ανώτερο ποδοσφαιρικό πολιτισμό, τους οδήγησε να πολεμήσουν μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Έμειναν ζωντανοί παρότι στους χώρους που πιέστηκαν δεν λειτούργησαν σωστά και έβγαλαν σοβαρά προβλήματα.

ΥΠΕΦΕΡΕ ΟΠΟΥ ΠΙΕΣΤΗΚΕ

Δεν το γράφω σαν κριτική, αλλά για να αναδείξω την δυσκολία του παιχνιδιού, αλλά και τη μεγάλη αξία που είχε το γεγονός πως ανάγκασαν στο τέλος τον κόσμο τους, να τους αποθεώσει. Ο Ολυμπιακός έμεινε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο στη μάχη, σε ένα παιχνίδι που στους χώρους που πιέστηκε δεν βρήκε λύσεις. Στο διάστημα που ο Κόβατς έπαιξε με το κλασικό του 4-2-3-1, στον άξονα, υπήρχε τριάδα και συνθήκες για να ασκηθεί πίεση στους χαφ του Ολυμπιακού, οι Μπουχαλάκης, Καμαρά υπέφεραν.

Αναδείχτηκε σε μεγάλο βαθμό η απουσία του Βαλμπουενά, δεν υπήρχε κανένας ποδοσφαιριστής, να γυρίσει προς τα πίσω και με πλάτη να βοηθήσει στο να σπάσει το πρέσινκ της Μπάγερν. Σε αυτό το διάστημα, βλέπαμε όταν είχαν την μπάλα χαμηλά οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, να υποφέρουν. Οι παίκτες του Κόβατς, έκλειναν τις πάσες και βλέπαμε όποτε η μπάλα ήταν στον Σεμέδο, η μόνη λύση ήταν να πάει σε μεγάλη πάσα. Όταν αποφάσισε ο Κόβατς, στο τελευταίο κομμάτι του πρώτου ημιχρόνου, να περάσει τον Μίλερ δεύτερο επιθετικό, να αλλάξει πλευρά τον Γκνάμπρι και να φέρει αριστερά τον Κουτίνιο, το κέντρο του Ολυμπιακού ανέπνευσε, όμως η τελευταία γραμμή άμυνας δεν άντεξε τους Λεβαντόβσκι, Μίλερ. Με λίγα λόγια, στο χώρο που βάσει τακτικής άσκησε πίεση ο Κόβατς, ο Ολυμπιακός νικήθηκε.

Ο ΜΙΛΕΡ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΔΩΡΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΝΣ

Πριν το παιχνίδι στο κείμενο που ανέβασα για την Μπάγερν, είχα μία παράγραφο με την γκρίνια του Μίλερ, επειδή δεν χρησιμοποιείται. Αυτή η γκρίνια, τον οδήγησε στο να τον ξεκινήσει βασικό. Το μέγεθος του ποδοσφαιριστή είναι τόσο μεγάλο, που ακόμα και σε μία κατάσταση προβληματική, έβαλε δυσκολίες στον Ολυμπιακό και το γκολ της ισοφάρισης, έρχεται από μία δική του απρόβλεπτη σπουδαία εκτέλεση, που ανοίγει την άμυνα του Ολυμπιακού. Αναμφίβολα όμως, η χρησιμοποίησή του ήταν ένα μικρό δώρο προς τον Μαρτίνς.

ΟΣΟ Η ΜΠΑΓΕΡΝ ΕΠΑΙΖΕ ΜΕ ΤΡΕΙΣ ΧΑΦ

Η Μπάγερν, με τον Μίλερ στο γήπεδο, δεν μπορούσε να παίξει 4-2-3-1, έχει βαρύνει ο Γερμανός, του ήταν αδύνατον να κάνει την παραμικρή θετική ενέργεια στις πλευρές. Στο διάστημα που έπαιζε η Μπάγερν με τρεις χαφ, το κέντρο του Ολυμπιακού υπέφερε. Το σχήμα με τους Γκιγιέρμε, Καμαρά, Μπουχαλάκη όπως αναμενόταν, δημιουργούσε μεγάλη δυσκολία στο να έχει ο Ολυμπιακός υψηλή κατοχή μπάλας. Σε αυτό το διάστημα η κατοχή μπάλας ήταν μόλις 29,7% για τον Ολυμπιακό. Οι μεταβιβάσεις είχαν ποσοστό ευστοχίας οριακά κάτω από το 70%, ο Σεμέδο έκανε 1/2 πάσες λάθος, οι Μπουχαλάκης, Καμαρά πάσαραν μόλις με 66,7% ευστοχία και οι επαφές τους με την μπάλα ήταν επικίνδυνα λίγες. Ο Μπουχαλάκης, μάλιστα τελείωσε το ημίχρονο με μόλις 13 επαφές με την μπάλα, λιγότερες και από τον φορ Ελ Αραμπί.

Ήταν τυχερός ο Ολυμπιακός, που βρήκε γκολ, σε διάστημα που το παιχνίδι τακτικά το είχε χάσει εντελώς και που η παρουσία του Μίλερ, στερούσε έναν ποδοσφαιριστή από την ανάπτυξη της Μπάγερν και χαλούσε επιθέσεις.

ΑΝΕΠΝΕΥΣΕ ΜΕ ΤΟ 4-4-2

Ο Κόβατς, αν δεν σεβόταν τον Μίλερ ή αν δεν φοβόταν το πρόβλημα που θα του δημιουργούσε μία τέτοια απόφαση στα αποδυτήρια, θα τον έβγαζε, θα πέρναγε στην θέση του είτε τον Κόμαν, είτε τον Πέρισιτς και η συνέχεια θα ήταν δύσκολη. Υπήρχε ένα παιχνίδι που φώναζε πως ο Ολυμπιακός θα υποφέρει. Η απόφαση του Κροάτη τεχνικού, ήταν να πάει σε μία τακτική, που μπορεί να δώσει την δυνατότητα στον Μίλερ, να βγάλει το παιχνίδι και να είναι χρήσιμος. Το πέτυχε με το 4-4-2, ο Μίλερ πράγματι από εκείνο το σημείο ανέβηκε και η δική του εκτέλεση, ήταν αυτή που έβγαλε μόνο του τον Λεβαντόβσκι, όμως η τακτική αλλαγή επέτρεψε στον Ολυμπιακό να αναπνεύσει.

Στο ποδόσφαιρο ασφαλώς και κάτι κερδίζεις κάτι χάνεις. Το 4-4-2 έφερε μεγαλύτερη πίεση στο αμυντικό δίδυμο, στην οποία δεν ανταποκρίθηκε. Και τα τρία τέρματα της Μπάγερν, είναι αποτέλεσμα του γεγονότος, πως η άμυνα του Ολυμπιακού, δεν μπόρεσε να αντέξει να έχει μαζί τους Λεβαντόβσκι, Μίλερ, συν το συνηθισμένο γέμισμα της περιοχής, με ανεβάσματα από τις πίσω γραμμές. Από την στιγμή όμως, που στον άξονα έμεινε η Μπάγερν με δύο μόλις κεντρικά χαφ, ο Ολυμπιακός μπόρεσε να παίξει.

Υπήρχαν χώροι, για τους ποδοσφαιριστές του, για να κρατήσει μπάλα και να κάνει το δικό του παιχνίδι. Μπορεί όταν άλλαξε την τακτική ο Κόβατς, να κέρδιζε ο Ολυμπιακός με 1-0. Όμως είχαμε ένα παιχνίδι με κατοχή 70,3%- 29,7%, με ευστοχία στις πάσες για τους ερυθρόλευκους, στο επικίνδυνο 69%. Στο τέλος του παιχνιδιού, βάσει του σάιτ στατιστικής whoscored.com, ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε τον αγώνα με 40,3% κατοχή μπάλας και 79% ευστοχία στις πάσες. Η ευστοχία στις πάσες του Μπουχαλάκη και του Καμαρά από το 66,7%, έφθασαν στο 83,3% για τον πρώτο, 80,5% για τον δεύτερο. Με λίγα λόγια ανέπνευσε και μπόρεσε να παίξει.

ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΤΕΙ Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΣΕΜΕΔΟ

Υπήρξαν ποδοσφαιριστές που υστέρησαν, οι Σεμέδο, Μπουχαλάκης ήταν δύο κομβικοί ποδοσφαιριστές για τα θέλω του παιχνιδιού και οι δύο δεν ανταποκρίθηκαν στις υψηλές απαιτήσεις του αγώνα. Ο Σεμέδο μετά από την επιστροφή από τον τραυματισμό, είναι ένα άλλος ποδοσφαιριστής. Δεν θυμίζει με τίποτα τον ογκόλιθο με διασκελισμό αλόγου που θαυμάσαμε στο ξεκίνημα της σεζόν και θα πρέπει το προπονητικό επιτελείο του Ολυμπιακού να βρει τα αίτια. Αν ο Σεμέδο απλά συναντούσε δυσκολία, στο παιχνίδι με την Μπάγερν, δεν θα ήταν ούτε άξιο αναφοράς. Καθώς η πίεση που άσκησε ο αντίπαλος στον χώρο του ήταν πράγματι τεράστια, όμως η άσχημη εμφάνιση αποτελεί μία συνέχεια, μιας πτωτικής πορείας. Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τον Σεμέδο, είναι με διαφορά ο καλύτερος αμυντικός του, που επιτρέπει στους παρτενέρ του, να παίζουν σε αυτήν την ομάδα. Οπότε αν δεν συνέλθει, θα υπάρξει πρόβλημα.

ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΚΡΑΤΗΜΑ ΜΠΑΛΑΣ

Στον Μπουχαλάκη, απλά δεν ταιριάζουν τα παιχνίδια υψηλής έντασης, ο πραγματικά καλός χαφ, φαίνεται σε συνθήκες που ο αντίπαλος, θα τον πιέσει, θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για να πάρει την μπάλα στα πόδια του και η ομάδα του θα έχει ανάγκη από αυτόν, να δώσει στηρίγματα και σωστές αποφάσεις. Σε ένα τέτοιο παιχνίδι, ο Μπουχαλάκης ήταν εξαφανισμένος. Είχε τις λιγότερες επαφές από όσους βρέθηκαν στο γήπεδο.

ΤΡΕΛΑΝΕ ΤΟΥΣ ΣΚΑΟΥΤΣ

Υπήρχαν όμως και οι πρωταγωνιστές. Την διαφορά την κάνει ο Τσιμίκας, ασφαλώς και ατομικά ήταν ότι καλύτερο είχε να παρουσιάσει ο Ολυμπιακός. Είχε διαρκή συμμετοχή, έκανε τον Μίλερ, στα πρώτο κομμάτι του παιχνιδιού να νιώθει βετεράνος, όταν πήγε ο φορμαρισμένος Γκνάμπρι πάνω του, τον εξαφάνισε, περισσότερο απείλησε παρά απειλήθηκε, έβγαλε την τέλεια σέντρα στο πρώτο γκολ, έσωσε ένα σίγουρο γκολ, στο τελευταίο λεπτό του πρώτου ημιχρόνου λειτουργώντας άψογα σαν επιπλέον στόπερ και κόβοντας σε κενή εστία τον Κουτίνιο. Δεν γίνεται να υπήρξε σκάουτ στο Καραϊσκάκης και να μην τον έβαλε στην λίστα του.

ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΛΑΣΗΣ

Ήταν δύσκολο το παιχνίδι για τους κεντρικούς χαφ του Ολυμπιακού και ο Γκιγιέρμε έδειξε την κλάση του. Πως είναι ένα επίπεδο πάνω από τους υπόλοιπους. Ήταν ο μόνος που ήξερε, πώς να λειτουργεί στην πίεση των Γερμανών, ο μόνος που ζήταγε την μπάλα, είχε τις περισσότερες επαφές με την μπάλα με 86,8% ευστοχία στις πάσες. Από την στιγμή που άλλαξε την τακτική του ο Κόβατς και δημιουργήθηκαν μέτρα, έπαιρνε κάθετα τον χώρο, έκανε 4 σουτ και δικαιώθηκε, με το τέρμα που με σπόντα σημείωσε. Επίσης έκανε 2 ντρίμπλες, πήρε 3 φάουλ και μέσα στην περιοχή του Ολυμπιακού έκανε 4 επεμβάσεις, 2 περισσότερες από τον Σεμέδο.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Ο Μαρτίνς για πρώτη φορά σε παιχνίδι Τσάμπιονς Λιγκ, ξεκίνησε με το όπλο του. Σε ένα άχαρο παιχνίδι για σέντερ φορ, ο Ελ Αραμπί, στην μοναδική φάση που μπορούσε να ελευθερωθεί, έκανε την τέλεια κίνηση, ο τρόπος που χρησιμοποιεί το μυαλό και τα πόδια του, για να ελευθερωθεί και να δημιουργήσει χώρο για να τον στοχεύσει ο Τσιμίκας και να εκτελέσει με το κεφάλι, είναι συγκλονιστικός. Είναι απαλλαγή σέντερ φορ του πιο υψηλού επιπέδου, όπως και ο τρόπος με τον οποίο καταφέρνει παρότι οι κινήσεις του, είναι προς τα πίσω, να κάνει ένα εντυπωσιακό επιτόπιο και να βάζει δύναμη με το κεφάλι, ώστε να αυξήσει όσο γίνεται τις πιθανότητες να νικηθεί ο Νόιερ.

Στο τελευταίο κομμάτι που ο Ολυμπιακός πίεσε, δεν δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για να πάει η μπάλα στον Ελ Αραμπί. Δεν ήρθε σε αυτόν καμία τελική πάσα, αν είχαν στο μυαλό τους, οι παίκτες του Ολυμπιακού, να ελευθερώσουν ή να παίξουν περισσότερο με τον Μαροκινό, μπορεί να έφτιαχναν μία φάση, που θα είχε τον Ελ Αραμπί στην εκτέλεση. Ο τρόπος που χειρίζεται την τελευταία εκτέλεση, είναι μοναδικός και του επιτρέπει να αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες να σκοράρει, κάθε φορά που εκτελεί. Δυστυχώς δεν κατάφερε ο Ολυμπιακός να τον φέρει άλλη φορά σε θέση βολής.

ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ

Ο Ολυμπιακός έχασε, έμεινε στον 1 βαθμό, υπήρξαν σημαντικά κομμάτια που δεν δούλεψαν καλά, όμως αυτό που μετρά είναι πως ο κόσμος του, έφυγε από το γήπεδο γεμάτος και με την ανάγκη να χειροκροτήσει θερμά την ομάδα. Ο απλός οπαδός γνωρίζει. Έχει την δική του αγωνία και μυρίζει την αγωνία του ποδοσφαιριστή του, αντιλαμβάνεται πότε έχει πάθος, πότε τα δίνει όλα για την ομάδα και αρνείται να χάσει. Όταν συμβαίνει αυτό, νιώθει την ανάγκη να το επιβραβεύσει.

Στο Καραϊσκάκης είδαμε μία ομάδα, που αρνείται να πέσει, από τις δυσκολίες, που αρνείται να παραδοθεί. Πήγε ο Ολυμπιακός στα αποδυτήρια με το 1-1 αλλά και με μία εικόνα, που σου έδειχνε πως θα χάσει εύκολα. Αν ο Μαρτίνς και οι ποδοσφαιριστές του, λειτουργούσαν μοιρολατρικά και πήγαιναν στην λογική της διαχείρισης, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος για να φύγει γεμάτος ο οπαδός. Δεν έγινε αυτό, από τον τρόπο που μπήκαν στο δεύτερο ημίχρονο, φάνηκε πως κανένας δεν στάθηκε στο αποτέλεσμα στο ημίχρονο, μπήκαν στο γήπεδο και το μάτι τους γυάλιζε, τα τρεξίματα τους και η ένταση που είχε το παιχνίδι τους, αιφνιδίασαν την Μπάγερν που είχε ετοιμαστεί για άλλο παιχνίδι.

Κόντρα στην ροή του αγώνα, το παιχνίδι στράβωσε, ο Ολυμπιακός έχανε με 3-1, οι παίκτες δεν φοβήθηκαν, δεν σταμάτησαν και δεν έδωσαν το δικαίωμα στην Μπάγερν να σκεφτεί να τους σκοτώσει. Πιστέψτε με, ήθελαν πολύ οι παίκτες του Κόβατς να φύγουν με μία πειστική νίκη από το Φάληρο, στο τέλος ίδρωσαν για να κρατήσουν την οριακή τους επικράτηση.

ΗΘΕΛΑΝ ΝΟΚ ΑΟΥΤ, ΚΕΡΔΙΣΑΝ ΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ

Έμοιαζαν σαν έναν μποξέρ, που πίστευε πως θα κερδίσει στους πρώτους δύο γύρους νοκ άουτ και στο τέλος πανηγύρισε με την ψυχή του επικράτηση στα σημεία και ο κόσμος όμως ένιωσε την ανάγκη να αποθεώσει την προσπάθεια του ηττημένου.

Δεν είναι και εύκολο να αδειάσεις το κέντρο σου απέναντι στην Μπάγερν, να γεμίσεις την ομάδα με Ελ Αραμπί, Γκερέρο, Ραντζέλοβιτς, Λοβέρα, Ποντένσε και να μην δεχτείς ούτε μία φάση στο χώρο. Τελείωσε το παιχνίδι ο Ολυμπιακός με έναν χαφ και 5 επιθετικογενείς ποδοσφαιριστές και κατάφερε να μείνει ψηλά. Ασφαλώς και έβγαλαν ψυχή οι παίκτες του Μαρτίνς και για αυτό χειροκροτήθηκαν, δεν φθάνει όμως μόνο να θέλεις, να κάνεις κατάθεση ψυχής, αλλά και να μπορείς.

Ό,τι περιέγραψα στο κείμενο μου, όσα είδατε στο "Καραϊσκάκης" είναι αποτέλεσμα μίας πολύ καλά γυμνασμένης ομάδας. Αυτός ο Ολυμπιακός είναι γεμάτος υγεία, σε αυτήν την προσπάθεια δεν έχει θέση κανένας αλήτης. Ο κόσμος πήγε ντροπιασμένος στο "Καραϊσκάκης" για όσα έκαναν εις βάρος του συλλόγου τους, μία χούφτα αλήτες και έφυγε περήφανος από την προσπάθεια των παιδιών του Μαρτίνς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

Ολυμπιακός - Μπάγερν 2-3: Κοίταξε στα μάτια το μεγαθήριο

Ήττα με πολλά παράσημα για τον Ολυμπιακό