Ασφαλώς και το τεστ με την Εθνική Βελγίου είχε θετικό πρόσημο. Ο Φαν Σιπ, παρουσίασε μία ομάδα που μπορούσε να πάρει τρεξίματα από τις πλευρές. Όπως συνηθίζει η Εθνική μας στα παιχνίδια, που μπορεί να παίξει σε χαμηλά μέτρα και να αφήνει την κατοχή στον αντίπαλο, είχε συμπαγή άμυνα, αυτήν την φορά όμως μπορούσαμε και να επιτεθούμε.

Η διαφορά σε σχέση με την ισοπαλία στην Γρανάδα

Αυτή ήταν και η διαφορά μας, σε σχέση με το επίσημο παιχνίδι, που είχαμε δώσει στην Γρανάδα με την Ισπανία.

Με την απόφαση του Ολλανδού ομοσπονδιακού, να χρησιμοποιήσει τον Μασούρα που έχει εκπαιδευτεί στο να είναι απειλητικός σε αυτές τις συνθήκες και το πείραμα με τα δύο ακραία μπακ, είχαμε και τρόπο να γίνουμε επικίνδυνοι.

Το πείραμα Τσιμίκας, Γιαννούλης είναι υποχρεωτικό

Το πείραμα Τσιμίκας, Γιαννούλης ασφαλώς και θέλει χρόνο, το έχω γράψει καιρό, πως η Εθνική μας δεν έχει την πολυτέλεια να αφήνει έναν από αυτούς τους δύο ποδοσφαιριστές στον πάγκο. Σίγουρα η θέση του μπακ, είναι ειδική και δεν είναι εύκολο να εκπαιδεύσει ένας ομοσπονδιακός τεχνικός ποδοσφαιριστή του σε διαφορετική θέση από αυτήν που παίζει στον σύλλογο του. Ο Φαν Σιπ, όμως δεν έχει την πολυτέλεια, να αφήνει ένα εκ των Γιαννούλη, Τσιμίκα να κοιτάει τα παιχνίδια από τον πάγκο. Υποχρεούται να βρει τον τρόπο, να τους παντρέψει.

Από το να χρησιμοποιούμε αργά ψεύτικα δεκάρια στα αριστερά, όπως κάνουμε εδώ και πολλά χρόνια, δίχως θετικά αποτελέσματα, χίλιες φορές να παίξουμε την πλευρά με τα δύο επιθετικά μας μπακ.

Έχουμε κουραστεί να βλέπουμε στα αριστερά δεκάρια χωρίς τρεξίματα και δίχως ο συνολικός τρόπος παιχνιδιού της Εθνικής μας, να τους επιτρέπει να αναδείξουν την δημιουργικότητα τους.

Είχαμε τρόπο να γίνουμε απειλητικοί

Ένα από τα μεγάλα προβλήματα της Εθνικής μας είναι πως έχουμε λίγους ποδοσφαιριστές που να είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν σε υψηλό ρυθμό και να μας επιτρέψουν να μεγαλώσουμε το γήπεδο.

Για παράδειγμα στο πρόσφατο παιχνίδι με την Ισπανία, μπορεί να πήραμε την ισοπαλία, είχαμε όμως περιοριστεί σε ολόκληρο το παιχνίδι να παίζουμε κάτω από την σέντρα και ήταν αδύνατον να φανούμε απειλητικοί. Η παρουσία των Τσιμίκα, Γιαννούλη, Μασούρα, μας έδωσε την δυνατότητα να βγάλουμε κάποια επιθετικά τρεξίματα και να δημιουργήσουμε τρεις καθαρές ευκαιρίες.

Στο 2ο λεπτό, λάθος γύρισμα του Αλντερβάιρελτ, το εκμεταλλεύτηκε ο Μασούρα και βγήκε τετ α τετ με τον Μινιολε. Στο 9ο λεπτό, δημιουργήσαμε μία όμορφη συνεργασία από τα δεξιά, ο Μασούρας άνοιξε ξανά με το τρέξιμο του την άμυνα των Βέλγων και έδωσε καθαρή εκτέλεση, στον Μπακασέτα, στο 61ο λεπτό ξανά τρέξιμο το Μασούρα έφερε την τρίτη και τελευταία ευκαιρία σε ροή αγώνα.

Ασφαλώς και μιλάμε για τρείς φάσεις που ήρθαν από έναν ποδοσφαιριστή, όμως τουλάχιστον υπήρχε τρόπος που μπορούσαμε να απειλήσουμε και οι ευκαιρίες που δημιουργήσαμε ήταν αποτέλεσμα προσόντων και καθαρές.

Πήρε καλύτερες αποφάσεις ο Φαν Σιπ

Ξεκάθαρα ο Φαν Σιπ πήρε καλύτερες αποφάσει, από ότι στα παιχνίδια με Ισπανία και Γεωργία. Ο ομοσπονδιακός προπονητής αντιμετωπίζει ένα μόνιμο σπάνιο πρόβλημα, έχει τέσσερα αριστερά μπακ υψηλού επιπέδου που κάνουν καριέρα σε μεγάλα πρωταθλήματα, Τσιμίκας, Γιανούλης, Κυριακόπουλος, Λυκογιάννης και οι επιλογές του στα δεξιά είναι περιορισμένες και πολύ πιο φτωχές.

Σαν αξία ούτε ο τέταρτος αριστερός μας μπακ δεν μπορεί να συγκριθεί με την βασική μας επιλογή στα δεξιά. Υπάρχει μία σπάνια δυσαρμονία, που στην πράξη είχε στοιχήσει και την νίκη στο παιχνίδι με την Γεωργία. Το καλό είναι πως ο Φαν Σιπ, πήρε πιο σωστές αποφάσεις, έδειξε να μαθαίνει από τα λάθη του. Έψαξε για τρόπο, να χωρέσει και τον Γιανούλη και τον Τσιμίκα και στα δεξιά άφησε εκτός αποστολής τον Μαυρία, που δεν γίνεται να υπολογίζεται σαν δεξί μπακ για την Εθνική μας.

Αξιοποίησε την αγωνιστική πρόοδο του Ανδρούτσου και τα παιχνίδια που πήρε σε υψηλό επίπεδο και κάλεσε τον καλύτερο δεξί μπακ της φετινής Super League Interwetten. Ο χρόνος θα δείξει αν ο Σάλιακας είναι ποδοσφαιριστής ικανός να αγωνιστεί σε μεγάλους αγώνες, όμως είναι πιο λογικό, να προτιμάτε στις κλήσεις σαν εναλλακτική λύση στα δεξιά, από τον Μαυρία.

Είχαμε δυσκολία να αντιμετωπίσουμε στο πρώτο ημίχρονο τα δύο δίδυμα των Βέλγων στα άκρα

Ασφαλώς δεν πήγαν όλα καλά. Οι Βέλγοι κατέβηκαν με μία σύνθεση πειραματική. Παρόλ' αυτά, μέχρι να χαλάσει και τις δύο πλευρές του ο Μαρτίνεθ με τις αλλαγές που επιχείρησε στην επανάληψη, είχαμε σοβαρό πρόβλημα στο να κρατήσουμε την μπάλα.

Δεν μπορούσαμε να επιβάλουμε κατοχή και να αξιοποιήσουμε πως οι Βέλγοι έπαιζαν μόλις με δύο κεντρικά χαφ και δεν ήταν στο γήπεδο, ούτε ο Τίλεμανς, ούτε ο Ντε Μπράινε αλλά οι Ντεντόνκερ, Πρατ, σε μία συνολικά πειραγμένη ενδεκάδα.

Στο πρώτο ημίχρονο είχαμε τεράστιο πρόβλημα στο να αντιμετωπίσουμε το χτίσιμο των επιθέσεων που έκαναν οι Βέλγοι από τις δύο πλευρές. Ο Μαρτίνεθ έχει εκπαιδεύσει την ομάδα του, να παίζει ένα πραγματικό 3-4-3. Με τους δύο που παίρνουν τις πλευρές να λειτουργούν σαν εξτρέμ, στην πράξη και όχι στα λόγια. Ο 19χρόνος Ντοκού που το καλοκαίρι αποκτήθηκε για 26 εκατομμύρια ευρώ από την Ρεν, αλλά δεν έδωσε αυτά που περίμενε ο σύλλογος της Βρετάνης, μπορεί να μην είναι βασικός, να μην έχει παίξει πολλά παιχνίδι με τον Μενιέ, όμως έδειχναν σαν να γνώριζε ο ένας το παιχνίδι του άλλου με κλειστά μάτια.

Το ίδιο και στην απέναντι πλευρά, με τους Αζάρ, Καράσκο. Η ενδεκάδα των Βέλγων χαλασμένη, αλλά στα άκρα οι συνεργασίες του παίκτη που έπαιρνε την πλευρά με τον εξτρέμ που είχε κοντά του εξαιρετικές και το γεγονός πως η παραγωγή που έβγαζαν κατέληγε στον Λουκάκου, τους έκανε δύσκολα αντιμετωπίσιμους.

Κλείσαμε με ασφάλεια το παιχνίδι

Από την στιγμή που ο Μαρτίνεθ έβγαλε τον Λουκάκου στο ημίχρονο και τον Ντοκού και στη συνέχεια χάλασε τελείως και τις δύο πλευρές του, οι Βέλγοι έγιναν εύκολα διαχειρίσιμοι. Στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα έβαλε ο Φαν Σιπ το δίδυμο Ζέκα, Σιώπη φρέσκο και κλείσαμε το παιχνίδι με ασφάλεια.

Στην πράξη στο δεύτερο ημίχρονο δεν απειληθήκαμε καθόλου και στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα είχαμε μία άψογη διαχείριση. Κρατήσαμε μπάλα, πιέσαμε ψηλά όταν χρειάστηκε, δεν δώσαμε στους Βέλγους την δυνατότητα να πατήσουν μέσα στην περιοχή μας και να βρουν τρόπο, να απειλήσουν.

Το τεστ ασφαλώς και είναι θετικό, όμως για να ξέρουμε που πατάμε και να μην κοροϊδευόμαστε δεν παίξαμε με την πραγματική Εθνική Βελγίου.