Την κατάντησαν κατεστραμμένη πόλη

Το εύκολο για την Εθνική Ελλάδας και την ήττα από την αντίστοιχη της Φινλανδίας είναι να πει κάποιος πως δεν μπορεί να κριθεί ο Φαν Σιπ, ο άνθρωπος τώρα ανέλαβε, δεν ήξερε τους ποδοσφαιριστές.

ΑΝ ΤΑ ΕΚΑΝΕ Ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΧΑΜΟΣ

Το παιχνίδι πάντως είχε χαρακτήρα τελικού, ήταν το τελευταίο μας χαρτί και αν ήταν πάντως έτσι πράγματα και δεν πρόλαβε να μάθει τους παίκτες μας, καλύτερα να ενημέρωνε και να καθόταν κάποιος άλλος στον πάγκο για αυτό το παιχνίδι.

Να είμαστε ειλικρινείς, αν τα είχε κάνει αυτά ο Αναστασιάδης, θα γινόταν χαμός σταsocialmedia. Η αλήθεια είναι πως ο Άγγελος έδωσε δικαιώματα, πήρε αποφάσεις που τον άφησαν εκτεθειμένο στην κριτική. Όμως είναι και πραγματικότητα πως κάποιοι αφιέρωναν υπερβολικό χρόνο στην Εθνική, αποκλειστικά για να αποδείξουν την ανεπάρκεια του και να τον σκίσουν για να αναφέρω μία λέξη που αρέσκεται να χρησιμοποιεί ο τέως ομοσπονδιακός.

Ο ΕΚΤΟΣ

Θυμίζω πως στο τέλος του παιχνιδιού με την Αρμενία, ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος, έκανε με στόμφο δηλώσεις λέγοντας πως κάτι πρέπει να αλλάξει στην Εθνική και στην συνέχεια μαζί με τον Κώστα Μανωλά έβαλαν βέτο προς τον πρόεδρο της ομοσπονδίας, ενημερώνοντας πως αν δεν υπάρξει αντικατάσταση προπονητή δεν θα συνεχίσουν.

Η απαίτηση τους έγινε δεκτή, η εικόνα της ομάδας δεν άλλαξε. Ο Φαν Σιπ, είναι ο έκτος προπονητής που δουλεύει με αυτή τη φουρνιά ποδοσφαιριστών. Από την επιστροφή μας από την Βραζιλία και μετά, πράγματι, υπάρχει σημαντικός αριθμός αγώνων που οι ομοσπονδιακοί τα οποία δεν τα διαχειρίστηκαν σωστά. Προσωπικά από τα κείμενα μου έχω αναδείξει τα λάθη τους, όμως πάντοτε ανέφερα και έβαζα σε πρώτο πλάνο την ευθύνη η ακόμα και την ανεπάρκεια του ρόστερ.

Τώρα που πέρασε ο χρόνος και έχουμε δει πολλούς προπονητές να μην βρίσκουν άκρη με αυτούς τους ποδοσφαιριστές μπορώ να ομολογήσω πως νιώθω πώς έπρεπε να εστιάσω ακόμα λιγότερο στους προπονητές και ν' αναδείξω ακόμα πιο έντονα την αδυναμία του ρόστερ αλλά και συμπεριφορές που οδήγησαν την Εθνική σε αυτήν την κατάσταση.

ΦΤΩΧΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Μετά την ένταση και την οξύτητα που δημιούργησε η παρουσία του Αναστασιάδη ζήσαμε την απόλυτη απαξίωση. Τουλάχιστον όσο υπήρχε ο Άγγελος - που από φύση του έχει εχθρούς και φίλους - υπήρχε ένα ενδιαφέρον.

Από την στιγμή που απομακρύνθηκε κι αυτός δεν ασχολείται με την Εθνική κανείς. Η ΕΠΟ έφερε προπονητήμε φτωχό βιογραφικό, Ο Φαν Σιπ σαν ποδοσφαιριστής υπήρξε μεγάλο όνομα, όμως σαν προπονητής δεν έχει να καταγράψει κανένα θετικό έργο. Δεν πρέπει να έχει προσλάβει ποτέ κάποια ομοσπονδία στην Ευρώπη, ξένο προπονητή με τόσο φτωχό βιογραφικό.

Το γεγονός πως ανακοινώθηκε ο Φαν Σιπ και κανείς δεν ασχολήθηκε είναι μία απόδειξη πως η Εθνική Ελλάδας πλέον δεν ενδιαφέρει κανέναν. Ο κόσμος σταδιακά της γύρισε την πλάτη και σταμάτησε να θέλει να πηγαίνει στο γήπεδο, να την παρακολουθεί, νιώθω πως αρχίζει να την βγάζει και από τις συζητήσεις του. Δικαιολογημένα, άλλωστε δεν έχει νόημανα ενδιαφέρεσαι για κάτι που το βλέπουν σαν αγγαρεία οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές.

ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΚΗ

Να επανέλθω όμως στον Φαν Σιπ. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει πάντα η εύκολη διέξοδος. Η ψύχραιμη, σοφιστικέ, κοινότυπη χωρίς περιεχόμενο γλώσσα, που σε κάνει να κρατάς τις ισορροπίες και να είσαι αρεστός. Το εύκολο για μένα θα ήταν να γράψω τι φταίει ο Φαν Σιπ, τώρα προλήφθηκε δεν γίνεται να κάνεις κριτική.

Όμως, ο προπονητής πληρώνεται από την πρώτη ημέρα που αναλαμβάνει. Ασφαλώς και έχει χρόνο να μας μάθει καλύτερα, ασφαλώς και δεν γίνεται να βγάλουμε συνολικά συμπεράσματα. Όμως δεν γίνεται να κάνει κάποιος ότι θέλει, μόνο και μόνο επειδή δεν είναι πολύ καιρό σε μία ομάδα. Κατά την άποψη μου, το γεγονός αυτό θα έπρεπε να τον κάνει πιο μετρημένο και να πάει σε λογικές επιλογές.

ΣΤΗΝ ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΔΥΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ

Πραγματικά δεν καταλαβαίνω πως λειτουργούν κάποιοι προπονητές, πως γίνεται να μην ακολουθούν την κοινή λογική και να παίρνουν αποφάσεις που είναι καταδικασμένες να αποτύχουν. Ο Φαν Σιπ, φρέσκος είναι, όμως όταν ξεκινούσε το ελληνικό πρωτάθλημα γνώριζε πως θα κοουτσάρει την ομάδα με την Φινλανδία, οπότε έκατσε και να παρακολουθήσει τις δύο πρώτες αγωνιστικές του ελληνικού πρωταθλήματος.

Δεν καταλαβαίνω λοιπόν πως γίνεται να έχει δει τον Παναθηναϊκό, να αγωνίζεται και να πίστεψε πωςαπό αυτήν την ομάδα πρέπει να έχει δύο ποδοσφαιριστές στην βασική ενδεκάδα. Δεν γίνεται να έχεις δει το Σάββατο τον αγώνα Παναθηναϊκός - ΟΦΗ, την εικόνα των Κουρμπέλη - Κολοβού και να τους σημειώσεις για ενδεκάδα, για το παιχνίδι της Πέμπτης στην Εθνική.

ΚΟΥΡΜΠΕΛΗΣ ΑΝΤΙ ΖΕΚΑ, ΤΟΡΟΣΙΔΗΣ ΑΝΤΙ ΜΠΑΚΑΚΗΣ

Δεν έχει λογική να αφήνεις για τον Κουρμπέλη μέσα, ο οποίος αυτήν την εποχή δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τον ρυθμό του ΟΦΗ, και εκτός ενδεκάδας τον Ζέκα. Ο Πορτογάλος έχει ρυθμό αγώνων, καθώς έχει αγωνιστεί σε 6 προκριματικά παιχνίδια και σε 8 πρωταθλήματος. Είναι από τους ελάχιστους στην Ευρώπη, που έχει παίξει στις 6 Σεπτεμβρίου 14 επίσημα παιχνίδια. Και όμως τον κράτησε στον πάγκο, για τον ντεφορμέ Κουρμπέλη.

Δεν μπορώ να καταλάβω επίσης, πως γίνεται να αναλαμβάνει ένας καινούριος προπονητής μία ομάδα και να μην χρησιμοποιεί τον Μπακάκη που έχει πάρει τα τελευταία δύο παιχνίδια με την ΑΕΚ και να επιλέγει τον απολύτως ανέτοιμο χωρίς τον παραμικρό αγωνιστικό ρυθμό Τοροσίδη.

Επόμενο ήταν να μην μπορέσει να προσφέρει το παραμικρό και να βγεο αλλαγή με κράμπες και στα δύο πόδια. Τα καλά του ποδοσφαιρικά χρόνια έχουν περάσει, μεγάλωσε, δεν έχει καθόλου ρυθμό, δεν γίνεται να επιλέγεται στην ενδεκάδα.Στην καλύτερη περίπτωση να βγει με κράμπες, στην χειρότερη με θλάση, του έτυχε το καλό σενάριο.

Στις εκτός λογικής επιλογές του, δεν βάζω την υπερβολή που δεν του βγήκε με τον Βρουσάι, ούτε που επέλεξε τον Παυλίδη να περάσει σαν αλλαγή. Ολλανδός είναι, έχει παρακολουθήσει την Βίλεμ, πιθανότατα έχουν κάνει όργια τα παιδιά, ήθελε να δώσει την δική του πινελιά. Στο Τάμπερε πάντως ο Βρουσάι που πήρε χρόνο, δεν δικαιολόγησε την καθαρά προσωπική επιλογή του προπονητή του.

ΧΑΣΑΜΕ ΑΠΟ ΣΥΝΗΘΕΙΑ

Προσέξτε, δεν πέφτω στην παγίδα, δεν λέω πως αν τα έκανε καλά ο Φαν Σιπ θα κερδίζαμε. Το πιο πιθανό είναι και τον Ζέκα να έβαζε και τον Μπακάκη να χάναμε. Έχει αποδειχτεί πως αυτή η φουρνιά ποδοσφαιριστών δεν μπορεί ούτε ψυχικά, ούτε ποδοσφαιρικά χαρίσματα έχει για να πετύχει. Όμως η αλήθεια είναι, πως πληρώσαμε καθαρά τις αδικαιολόγητες επιλογές του. Ήρθε έτσι το παιχνίδι και χάσαμε, επειδή ο Κουρμπέλης που δεν έχει λογική ότι ξεκίνησε, πήγε και έπεσε πάνω στον αντίπαλο, σε φάση που δεν ήταν καν επικίνδυνη.

Χάσαμε με φθηνό τρόπο. Η εικόνα του αγώνα μας έδειχνε πως εύκολα μπορούσαμε να πάρουμε την λευκή ισοπαλία. Οι Φινιλανδοί μας έκαναν ένα δώρο, δεν πίεζαν στην κατοχή μας σε μεγάλα διαστήματα,γεγονός που μας επέτρεψε να κερδίσουμε χρόνο αλλάζοντας την μπάλα μεταξύ τους οι στόπερ και στα καλά μας την πηγαίναμε και στα μπακ.

Ασφαλώς και ούτε λόγος για οποιαδήποτε επιθετική σκέψη, η μπάλα δεν μπορούσε να φθάσει καν στα χαφ. Δυστυχώς δενυπάρχει κεντρικός χαφ, να πάει να πάρει την μπάλα από τους στόπερ και να ενώσει την αμυντική με την επιθετική πλευρά.

Κυλούσε ο χρόνοςδίχως να κάνουμε ούτε ευκαιρία για ευκαιρία, αλλά τουλάχιστον καταφέρναμε να μην απειληθούμε. Το παιχνίδι ήταν κακοποίηση του αθλήματος και σε αυτό συνέβαλαν και οι αντίπαλοι μας. Δεν πρέσαραν, δεν μπορούσαν να περάσουν την μπάλα ανάμεσα στις γραμμές μας, δεν είχαν κίνηση, δεν έβαλαν τον Πούκι μέσα στο παιχνίδι. Περισσότερο χάσαμε από συνήθεια.

ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΕΝΗ ΠΟΛΗ

Οι διεθνείς μας, έχουν δεχτεί πως δεν μπορούν να παίξουν ποδόσφαιρο, δεν προσπάθησαν να το κάνουν και έχουν μάθει να βρίσκουν τρόπους για να αποτυγχάνουν. Αυτήν την φορά ο τρόπος ήταν να πετάξουμε έναν αντίπαλο κάτω σε μία εντελώς ακίνδυνη προσπάθεια. Το παιχνίδι με την Φιλανδία ήταν τελικός, οι προσωπικότητες της Εθνικής υποτίθεται πως βγήκαν μπροστά μετά την ήττα από την Αρμενία για να παίξουν τον τελικό με έναν πιο ικανό προπονητή, στο γήπεδο όμως δεν άλλαξε το παραμικρό.

Η εικόνα ήταν αποκαρδιωτική. Μοιάζει σαν μία κατεστραμμένη από φυσική καταστροφή πόλη. Που την θυμάσαι όμορφη και σε πιάνει μία απέραντη θλίψη όταν κοιτάς πως κατάντησε. Δυστυχώς κύριοι υπεύθυνοι για αυτήν την κατάντια, είναι οι ίδιοι οι διεθνείς.