Το λάθος του Πατέρα ήταν ο Νιόπλιας
Είναι φανερό πως ο Παναθηναϊκός δεν τραβάει. Το μεγάλο λάθος έγινε τον περασμένο Δεκέμβριο όταν αντικαταστάθηκε ένας προπονητής με υψηλές παραστάσεις με κάποιον που νόμιζε πως ήξερε μπάλα. Η συνέχεια είναι γνωστή και χιλιοειπωμένη.
Το πρόβλημα που παρουσιάζει ο φετινός Παναθηναϊκός είναι πως ο προπονητής του δεν μπορεί να διδάξει. Το δύσκολο δεν είναι να έχει ιδέες αλλά να κάνεις τους ποδοσφαιριστές να μπορούν να τις εφαρμόσουν.
Ο Νιόπλιας με το που ανέλαβε απλά διαχειρίστηκε μια ομάδα με στόχο το πρωτάθλημα. Η αποστολή του εύκολη, καθώς ο Τεν Κάτε και το επιτελείο του είχαν φροντίσει οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού να βρίσκονται σε πολύ καλύτερη ατομική κατάσταση από τους αντιπάλους τους. Με μια απλή διαχείριση και χωρίς να πάρει ούτε ένα ντέρμπι με το κοουτσάρισμά του ο Νιόπλιας πήρε ένα πρωτάθλημα χωρίς να εφαρμόσει καμία δική του ιδέα.
Τη φετινή σεζόν φρόντισε να κάνει σε όλους γνωστό πως ονειρεύεται έναν καινούργιο Παναθηναϊκό με παίκτες να εφαρμόζουν πάντα την τακτική του. Στο δικό του σχέδιο δεν χώραγε ο Καραγκούνης, που συνήθως λειτουργεί αυθαίρετα και έξω από το σύστημα.
Φυσικά δεν γίνεται να σας αναλύσω τι είδος ποδοσφαίρου σχεδιάζει ο Νιόπλιας, γιατί αυτό δεν το είδαμε ούτε για 5 λεπτά. Αντιθέτως από το πρώτο επίσημο παιχνίδι είδαμε μια ομάδα με πρόβλημα στην καθημερινή εκγύμναση. Όλο το βάρος έπεσε στον Κέζο και έχασε τη θέση του. Ο Κύπριος γυμναστής σίγουρα φέρει ευθύνη για την άθλια κατάσταση των ποδοσφαιριστών, αλλά η πορεία έδειξε πως δεν ήταν αυτός το πρόβλημα.
Βλέπουμε όλη τη σεζόν που διανύουμε πως ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να βγάλει μια φάση συνεργασίας. Όλοι οι ποδοσφαιριστές του δρουν αποκλειστικά με βάση την ατομική τους κατάσταση, ενώ είναι φανερό πως ο Νιόπλιας δεν μπορεί να βελτιώσει ατομικά τους ποδοσφαιριστές του. Αν εξαιρέσεις τον Σισέ και τον Χριστοδουλόπουλο (είναι μικρό όμως το δείγμα), όλοι οι υπόλοιποι είναι σε χειρότερη κατάσταση απ' ό,τι πριν δουλέψουν με τον Νιόπλια.
Στο παιχνίδι με τη Λάρισα ο Κοζανίτης τεχνικός συνέχιζε να μην βλέπει την πραγματικότητα. Παρότι ο Ζιλμπέρτο μετά το Μουντιάλ είναι λες και έπαθε πρόωρη γήρανση, αυτός συνεχίζει να τον εκθέτει. Δίπλα του έβαλε ένα παιδί μόνο και μόνο επειδή μπορεί να τρέξει. Στην πράξη αποδείχθηκε πως ο Μαρίνος δεν έχει τις απαιτούμενες γνώσεις για να παίξει στα χαφ.
Και όπως έλεγα παραπάνω δεν αρκεί ο προπονητής να έχει μια ιδέα, πρέπει να ξέρει και να τη διδάξει. Να δουλέψει με ένταση μαζί του στις προπονήσεις, να του μάθει να παίζει σε μικρό χώρο, να τον δουλέψει στη σίγουρη πάσα, στις προσωπικές μονομαχίες να του μάθει να ντουμπλάρει τα μπακ και όσα στοιχεία χρειάζεται η θέση του κεντρικού χαφ και αυτή τη στιγμή λείπουν από τον Μαρίνο. Ο μικρός έπαιξε για 90 λεπτά και ήταν λες και πέταξες μια γάτα στο νερό. Είχε και δίπλα τον Σίλβα και η εικόνα στον άξονα του Παναθηναϊκού ήταν απογοητευτική.
Τονίσαμε και στο περασμένο άρθρο πως το καλό πρόγραμμα δεν φτάνει από μόνο του και για να αξιοποιηθεί, πρέπει ο Παναθηναϊκός να βελτιωθεί και να βγάλει μέσα σε αυτά τα παιχνίδια συνεργασίες και αυτοματισμούς. Όλα αυτά όμως ξεκινάνε από τις προπονήσεις και για να δουλέψουν οι αθλητές με ένταση πρέπει να σεβαστούν τον προπονητή τους και να γνωρίζουν πως είναι πάνω από αυτούς.
Ο Πατέρας είναι νέος στο ποδόσφαιρο. Με τη σφαλιάρα που δέχτηκε από τη λάθος επιλογή του Νιόπλια πρέπει να καταλάβει πως ο προπονητής ούτε φίλος πρέπει να είναι ούτε αρεστός στους ποδοσφαιριστές. Αυτό που χρειάζεται είναι να ξέρει ο κάθε αθλητής πως ο προπονητής είναι το πιο μεγάλο μέγεθος στην ομάδα και να τον αναγκάζει η προσωπικότητά του να δουλεύει καθημερινά σε ένταση.
Οι προπονητές φίλοι με τα παιδιά φέρνουν καλά αποτελέσματα για έναν άντε δύο μήνες. Όσο κρατάει η δουλειά του προηγούμενου και αυτή μπορεί να τη βγάζουν με τη διπλωματία. Στη διάρκεια πρέπει να έχεις γνώση και να εφαρμόσεις το δικό σου σχέδιο για να αντέξεις.