Εθνική Ελλάδας: Το οχυρό του Άγγελου

Οι διεθνείς μας στην πρεμιέρα του Άγγελου Αναστασιάδη έδειξαν διάθεση, το τελικό αποτέλεσμα σφράγισε μία τρίτη συνεχόμενη αποτυχημένη παρουσία. Το 4-2-3-1 με τρία δεκάρια απέτυχε.

Είναι μονόδρομος να εκμεταλλευτούμε τους Παπασταθόπουλο, Μανωλά και μαζί με την παρουσία του Σιόβα, να ξανακάνουμε την άμυνα το μεγάλο μας όπλο.

Στο πρώτο παιχνίδι του Άγγελου Αναστασιάδη στον πάγκο της Εθνικής μας, κρατάμε τη διάθεση των ποδοσφαιριστών. Με τη νίκη με 1-0 επί της Φινλανδίας, ολοκληρώθηκε η 3η συνεχόμενη αποτυχημένη προσπάθεια της Εθνικής μας ομάδας, όπως αποδεικνύει και η βαθμολογία, μετά την επιστροφή μας από το Μουντιάλ της Βραζιλίας.

Είμαστε τυχεροί που η UEFA, αποφάσισε να εφαρμόσει αυτή την περίεργη διοργάνωση και τουλάχιστον καταλάβαμε πως δεν τραβάει η ιστορία με τον Σκίμπε, δίχως να έχουμε χάσει οριστικά την πρόκριση από τα τελικά του EYRO. Έχουμε μία ακόμα ευκαιρία, θαύματα δεν έγιναν στην πρεμιέρα του Αναστασιάδη, κρατάμε, όμως, την όρεξη που έδειξαν οι διεθνείς.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ

Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά. Ο Άγγελος Αναστασιάδης, στο πρώτο του κύκλο παιχνιδιών, δεν μπορούσε να πάει σε δραστικές αλλαγές. Τα δύο παιχνίδια-μπαράζ της ομάδας κάτω των 21 με την Αυστρία, τον ανάγκασαν να αφήσει όλους τους μικρούς στον Νικοπολίδη και κράτησε μόνο τον Κουλούρη.

Δεδομένα, λοιπόν, περιορίστηκαν οι επιλογές του. Δεν μπόρεσε να ανοίξει περισσότερο την ομάδα και να ενσωματώσει στην Εθνική παιδιά όπως ο Γαλανόπουλος που έχει ψηλά στην εκτίμηση του.

Αλλαγές στις κλήσεις δεν έγιναν πολλές. Υπήρξε εκείνη του Βλαχοδήμου που είχε δρομολογηθεί πριν αναλάβει ο Αναστασιάδης, αλλά και η σημαντική κίνηση με την επιστροφή του Σιόβα. Από τους παίκτες που κόπηκαν, η μονή έκπληξη θα μπορούσε να πει κανείς πως ήταν του Χριστοδουλόπουλου, αλλά είναι δεδομένο πως ο ποδοσφαιριστής περνά ντεφορμάρισμα και πιθανότατα να τον βοηθήσει περισσότερο να μείνει στην ομάδα του, ενώ φαίνεται πως υπολογίζεται για τη συνέχεια.

Υπήρξε όμως και μία κανονικότητα. Έγιναν πράγματα αυτονόητα τα οποία δεν συνέβαιναν με τον Σκίμπε. Να θυμίσω πως όταν τραυματίστηκε ο Μανωλάς στην Φινλανδία, ο Γερμανός τεχνικός έβαλε στην θέση του τον Τζαβέλα και στην πρώτη φάση δεχτήκαμε γκολ. Ήταν στα όρια του κωμικού να μην καλείται ο Σιόβας και να λογίζεται ο Τζαβέλας για τρίτος στόπερ.

ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΔΟΚΙΜΗ ΜΕ 3 ΣΤΟΠΕΡ

Πιο σημαντικό ακόμα και από το ίδιο το παιχνίδι με την Φινλανδία, είναι το σχήμα με τους τρεις στόπερ που δοκίμασε στην πρώτη του προπόνηση. Με τριάδα Σιόβα, Μανωλά, Παπασταθόπουλου. Το αναφέρω γιατί είναι φανερό πως το σχέδιο με τα τρία δεκάρια δεν βγαίνει. Ο Αναστασιάδης είναι έμπειρος προπονητής και δεν κάνει τρέλες.

Αρκετοί που βλέπουν επιδερμικά το ποδόσφαιρο θέλουν να τον κάνουν να δείχνει γραφικός, με λεπτομέρειες που αφορούν περισσότερο την δική του αντίληψη, για πράγματα όμως που δεν αφορούν το ποδόσφαιρο. Όπως όριζε η λογική, στο πρώτο του παιχνίδι, δεν έκανε μεγάλες αλλαγές.

Έδειξε μία διαφορετική πρόταση στις προπονήσεις που περιμένω να την δούμε πολύ περισσότερο στα προκριματικά και στον αγώνα πήγε κοντά σε αυτό που έπαιζαν οι διεθνείς μας.

ΕΔΕΙΞΑΝ ΔΙΑΘΕΣΗ

Η ενδεκάδα, έμοιαζε αρκετά με αυτήν που χρησιμοποίησε ο Σκίμπε με την Ουγγαρία στο ΟΑΚΑ. Παρόμοιο 4-2-3-1 με δίδυμο στα χαφ τους Κουρμπέλη, Ζέκα και οι αλλαγές ήταν ο τερματοφύλακας, οι δύο μπακ και στο ένα άκρο είχε ξεκινήσει ο Μπακασέτας αντί του Μάνταλου. Ίδιο το αποτέλεσμα, ίδιος ο τρόπος που βρήκαμε τη φάση για το γκολ, όμως με φανερή διαφορά στην διάθεση των ποδοσφαιριστών.

Στην ουσία, το παιχνίδι με την Φινλανδία, σφράγισε μία ακόμα αποτυχημένη προσπάθεια, αλλά τουλάχιστον η προσπάθεια που έγινε αφήνει ένα μικρό παράθυρο για την συνέχεια.

Σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια, υπήρχε μεγάλη διαφορά στον τρόπο που πήγαιναν οι διεθνείς μας στην μπάλα. Δυσκολευτήκαμε μόνο στο πρώτο κομμάτι του παιχνιδιού, από την ταυτόχρονη χρησιμοποίηση δύο φορ από τους Φινλανδούς. Νωρίς, όμως, ανέβασαν την απόδοση τους οι Ζέκα, Κουρμπέλη και δεν επέτρεψαν στους Πούκι, Τούμινεν να παίζουν δύο με δύο με τους στόπερ μας.

Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, παίξαμε πολύ πιο επιθετική άμυνα. Βγαίναμε πρώτη στην μπάλα και μπορούσαμε να κερδίζουμε πολύ εύκολα την κατοχή. Στο αμυντικό κομμάτι έγιναν σε μεγάλο βαθμό αυτά που έπρεπε για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε τη νίκη με δύο τέρματα που χρειαζόμασταν. Όμως δεν μπόρεσαν για ακόμα μια φορά να κάνουν διάφορα και να συνεργαστούν παίζοντας ταυτόχρονα οι Πέλκας, Μάνταλος, Φορτούνης.

Κρατάμε πως στο 4-2-3-1 το δίδυμο αμυντικών χαφ Κουρμπέλης, Ζέκα λειτούργησε πολύ καλύτερα απ' ότι στο παιχνίδι με την Ουγγαρία, είχαν ενέργεια, κάλυψαν αποστάσεις έβγαλαν ένταση.

ΑΠΕΙΛΗ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΑ ΜΠΑΚ

Όταν έχεις τρεις δημιουργικούς ποδοσφαιριστές, που θέλουν τη μπάλα στα πόδια τους, είναι σημαντικό να δημιουργηθούν χώροι για να πάρουν πλάτος και να δώσουν ανεβάσματα οι ακραίοι μπακ. Σε αυτό το κομμάτι πήραμε καλό βαθμό. Οι Τοροσίδης, Κούτρης, είχαν πολλά ανεβάσματα, έδιναν πλάτος και παρότι δεν είχαμε εξτρέμ τον περισσότερο όγκο των επιθέσεων τον βγάζαμε από τα πλάγια.

Το πρόβλημα δεν ήταν που οι Μάνταλος, Πέλκας έμπαιναν προς τα μέσα, γιατί επιθέσεις από τα άκρα βγήκαν. Το πρόβλημα ήταν πως παρότι έπαιζαν εσωτερικά δεν μπορούσαν να βγάλουν συνεργασίες και να απειλήσουμε κάθετα.

ΠΕΛΚΑΣ, ΜΑΝΤΑΛΟΣ

Εδώ υπάρχει ένα ζήτημα. Από τους τρεις δημιουργούς, μόνο ο Φορτούνης βρέθηκε σε καλή ημέρα, οι Πέλκας, Μάνταλος δεν βοήθησαν, δεν πήρε η Εθνική την ποιότητα τους.

Η μία ανάγνωση είναι πως επηρεάζονται από τη θέση που χρησιμοποιούνται, υπάρχει, όμως, και η πραγματικότητα πως και στις ομάδες τους, δεν παίζουν καλά το τελευταίο διάστημα. Ειδικά ο Μάνταλος τον ίδιο ρόλο έχει και στην ΑΕΚ.

Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι το πρώτο παιχνίδι, που παίζοντας μαζί οι τρεις, δεν μπόρεσαν να βρουν ρόλους και να βοηθήσουν την ομάδα να έχει δημιουργία. Μοιάζει σαν η ταυτόχρονη συνύπαρξη τους, να οδηγεί μόνο σε έναν τρόπο επίθεσης, να ακουμπήσουμε την μπάλα στα μπακ και να περιμένουμε να απειλήσουμε με σέντρα.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑ

Συνολικά είναι ένα πλάνο που ακολουθήσαμε στο NATIONS LEAGUE και απέτυχε. Περιμένω από τον Αναστασιάδη να παρουσιάσει μία πρόταση, που να ταιριάζει περισσότερο στο αγωνιστικό μας στιλ και να έχει επίκεντρο την άμυνα.

Το όπλο μας πρέπει να γίνει ξανά η αξιόπιστη αμυντική συμπεριφορά. Η μεγάλη αποτυχία ως Εθνική ομάδα, είναι πως παρότι έχουμε ένα δίδυμο πολύ υψηλού επιπέδου, που αγωνίζεται στο top ευρωπαϊκό επίπεδο, δεν μπορέσαμε τα τελευταία χρόνια να κάνουμε την άμυνα μας, όπλο.

Γι' αυτόν το λόγο θεωρώ, πολύ σημαντική την επιστροφή Σιόβα και την τακτική με τρεις αμυντικούς που έδειξε ο Αναστασιάδης στον Άγιο Κοσμά. Η Εθνική θα ξαναβρεί τον δρόμο της, μόνο αν ξαναφτιάξει ένα σύνολο που δεν θα λυγίζει, να βρει ένα ποδοσφαιρικό πλάνο που θα την κάνει δυσκολοκατάβλητη.

Υπάρχει και μία λεπτομέρεια που βοηθά αυτή την προσπάθεια. Σε επίπεδο Εθνικών ομάδων το ποδόσφαιρο συνεργασιών δεν είναι εξελιγμένο.

Το είδαμε και στο Μουντιάλ, δεν έχουν το χρόνο οι Ομοσπονδιακοί των μεγάλων Εθνικών ομάδων, να δημιουργήσουν σύνολα που θα βγάζουν συνεργασίες και θα σε λυγίζουν όπως κάνουν οι σύλλογοι. Είδαμε το περασμένο καλοκαίρι να προχωράνε ομάδες που δεν είχαν τίποτα ελκυστικό στην δημιουργία όπως η Σουηδία, μόνο και μόνο επειδή είχαν δημιουργήσει ένα πειθαρχημένο αμυντικά σύνολο.

ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

Το κεντρικό μας πλάνο, το βάρος της τακτικής πρέπει να εστιαστεί περισσότερο στο πώς θα αξιοποιήσουμε το δώρο να έχουμε δύο world class στοπερ και να φτιάξουμε γύρω τους, την ομάδα και όχι τόσο στο να προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε την τριάδα Φορτούνη, Πέλκα, Μάνταλο.

Στα παιχνίδια που δώσαμε για τη νεοσύστατη διοργάνωση, αποδείχθηκε πως δεν βοηθά να έχουμε και τους τρεις μαζί στο γήπεδο, όπως και ότι είναι υπερβολικό να παίζουμε μόνιμα με τέσσερις επιθετικογενείς ποδοσφαιριστές.

Δεν τους μειώνω, μία χαρά παίκτες είναι, αλλά διαφορά μπορούν να κάνουν στη δική μας πραγματικότητα, στην "Σούπερ Λιγκα". Δεν μπορούμε να βρούμε ξανά τον χώρο μας στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, επενδύοντας σε αυτήν την τριάδα και συνολικά σε λογικές, που στηρίζονται στη δημιουργία. Πολύ απλά γιατί δεν έχουμε γρήγορη δημιουργία, οι ποδοσφαιριστές μας που έχουν ποιότητα για τα επίπεδα του σύγχρονου ποδοσφαίρου παίζουν σε slow motion.

ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΟΧΥΡΟ

Αν θέλουμε να πετύχουμε, υπάρχει μόνο ένας δρόμος να χτίσουμε ξανά το δικό μας οχυρό, που θα μας επιτρέψει να γίνουμε ξανά ανταγωνιστικοί και όταν θα λένε στο εξωτερικό "έρχονται οι Έλληνες" θα σουφρώνουν τα μούτρα τους, με ενόχληση για αυτό που θα δούνε.

Αυτή ήταν, όμως, η μεγάλη μας επιτυχία. Είχαμε βρει τον ποδοσφαιρικό μας χώρο. Τον τρόπο που ρεαλιστικά μπορούσαμε να πετύχουμε σε υψηλό επίπεδο και πιστέψτε με σε καμία διοργάνωση που διακριθήκαμε δεν παίξαμε τόσο άσχημα, όσο έπαιξε η Εθνική Σουηδίας και η Εθνική Δανίας στο πρόσφατο Μουντιάλ. Δεν ντράπηκαν όμως οι Σουηδοί και οι Δανοί που διακρίθηκαν παίζοντας αμυντικά, ούτε έβαλαν στόχο να αλλάξουν σχέδιο.

Αυτό το πρώτο πακέτο παιχνιδιών, είναι περισσότερο για να καλλιεργηθεί ένα κλίμα μεταξύ του Αναστασιάδη και των διεθνών. Περιμένουμε να δημιουργηθεί χημεία. Μία μαγιά που θα βοηθήσει στην συνέχεια, δεν προσφέρονται, όμως, για ποδοσφαιρικά συμπεράσματα, παρά μόνο για μία διαπίστωση της διάθεσης για προσφορά που υπάρχει από μέρος των διεθνών μας.

Αυτό που περιμένω από τον Αναστασιάδη είναι να βρει το ποδοσφαιρικό σχέδιο, που θα κάνει την Εθνική ομάδα, να επιστρέψει με τον δικό της τρόπο, στον χώρο που είχε αποκτήσει στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ας πηγαίνουμε στα τελικά, ας καταφέρουμε ξανά να πετυχαίνουμε μεγάλα αποτελέσματα και ας μας κατηγορούν πως δεν παίζουμε ελκυστικό ποδόσφαιρο.