Πλήρωσε ξανά, τα ίδια ατομικά λάθη. Ο Παναθηναϊκός για ακόμα ένα εκτός έδρας παιχνίδι δεν κατάφερε να κερδίσει. Έχασε στην Τρίπολη, από μία πραγματικά καλή ομάδα για τα Ελληνικά δεδομένα. Είναι ξεκάθαρο πως μακριά από την Λεωφόρο υπάρχει ψυχολογικό πρόβλημα. Οι φίλοι της ομάδας, βρέθηκαν στο ίδιο έργο θεατές, αυτήν την φορά, έζησαν το δράμα, εις διπλούν.

Έκανε ακριβώς τα ίδια λάθη

Στους "Ζωσιμάδες" διπλό λάθος του Πούγγουρα, είχε φέρει τον Παναθηναϊκό πίσω στο σκορ. Στο Βικελίδης, ένα βολέ του τερματοφύλακα του, που αποδείχθηκε πάσα για τον αντίπαλο, δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ. Μία λανθασμένη, αχρείαστη μεταβίβαση του τερματοφύλακα του, στην πράξη είχε προσφέρει την μπάλα στον αντίπαλο, λίγο κάτω από τον χώρο της σέντρα και λίγο πλάγια, η παθητικότητα όμως της άμυνας του Παναθηναϊκού, επέτρεψε, να μπει ο αντίπαλος με την μπάλα στα δίχτυα.

Στην Τρίπολη από διπλό λάθος του Πούγγουρα, ήρθε το πέναλτι που έφερε την ισοφάριση. Από πάσα του τερματοφύλακα στον αντίπαλο, στα άκρα λίγο κάτω από την σέντρα που δεν αντιμετωπίστηκε από την υπόλοιπη ομάδα, ήρθε το δεύτερο τέρμα και την ανατροπή του σκορ. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Δύσκολο σταύρωμα και για τους δύο

Ο Αστέρας, είναι μία από τις πιο δημιουργικές ομάδες του Ελληνικού πρωταθλήματος. Η βαθμολογική της θέση, ήταν συγκυριακή και κυρίως, οφειλόταν, πως δεν είχε μπει καλά στην σεζόν, ο Μπαράλες. Είναι δεδομένο πως η ομάδα του Ράσταβατς, είναι άμεσα εξαρτώμενη από τον σέντερ φορ της.

Η νίκη της περασμένης βδομάδας στην Ριζούπολη, με την γκολάρα με το κεφάλι του Μπαράλες δημιουργούσε συνθήκες, ώστε το επόμενο παιχνίδι στην Τρίπολη, να είναι δύσκολο για τον επόμενο αντίπαλο του Αστέρα. Όμως και ο Παναθηναϊκός, είχε βρει τον δικό του ρυθμό και ένα αγωνιστικό σχέδιο, που του επέτρεπε να είναι απειλητικός για τον αντίπαλο.

Δεδομένα αντιμετωπίζει προβλήματα εκτός έδρας, όμως για το ποδόσφαιρο που παίζει, ήταν υπερβολικό, που δεν είχε σκοράρει και η λογική έλεγε, πως θα κάνει τα αδύνατα δυνατά, για να πάρει το πρώτο εκτός έδρας τρίποντο. Με την τετράδα, των Καρλίτος, Χατζηγιοβάννη, Βιτάλ, Παλάσιος και τον κάθετο Αλεξανδρόπουλο, είχε δημιουργήσει ο Γιοβάνοβιτς τις συνθήκες, η ομάδα του να μπορεί να κάνει την ζωή δύσκολη της αντίπαλης άμυνας.

Ο αντίπαλος του όμως ήταν επικίνδυνος. Διαθέτει και καλή δημιουργία, δύο υπέροχους ακραίους μπακ, Καρμόνα, Αλβάρες, που μαζί με τους μπροστινούς ακραίους, τους Σίτο, Ρεγκίς, δημιουργούν προϋποθέσεις, για να ταΐζουν τον πολύ αξιόπιστο φορ, που διαθέτουν.

Ήταν λοιπόν δεδομένο, πως ο Παναθηναϊκός για να περάσει από την Τρίπολη, πρέπει να σκληρύνει αμυντικά. Θα είχε πίεση και δημιουργία να αντιμετωπίσει από τα άκρα και φυσικά, την δυσκολία να αντιμετωπίσει το παιχνίδι του Μπαράλες στον αέρα.

Δύσκολος στο να αλλάζει ενδεκάδες

Δεν μπορεί να εξηγηθεί ο λόγος, που δεν ξεκίνησαν το παιχνίδι οι Κώτσιρας, Βέλεθ. Εδώ θέλω να κάνω μία παρένθεση. Όταν ήρθε σε συμφωνία ο Παναθηναϊκός με τον Γιοβάνοβιτς, μαζεύοντας πληροφορίες για την δουλειά του στην Κύπρο, μέσα σε αυτά που μου μετέφεραν ήταν, πως αλλάζει δύσκολα ενδεκάδα.

Πως είναι της φιλοσοφίας, πως όταν μία ομάδα κερδίζει, δεν την πειράζει εύκολα και συνολικά δεν είναι εύκολος με τις αλλαγές. Μόνο που αυτή η αμυντική τετράδα, προέκυψε μέσα από τους τραυματισμούς των Κώτσιρα, Βέλεθ.

Χρειαζόντουσαν οι Βέλεθ, Κώτσιρας

Δεν έχει λογική, που συνεχίζει με την ίδια τετράδα άμυνας, παρότι οι δύο ποδοσφαιριστές έχουν επιστρέψει. Ο Κώτσιρας, ήταν επί χρόνια ποδοσφαιριστής του Αστέρα, γνώριζε καλά το γήπεδο, συνηθίζεται κιόλας, οι ποδοσφαιριστές να παίζουν καλά με τις πρώην ομάδες του. Είναι κάτι που οι περισσότεροι προπονητές, το υπολογίζουν, μου έκανε αίσθηση, που ο Γιοβάνοβιτς, τον κράτησε στον πάγκο. Όπως και ότι δεν χρησιμοποίησε τον πιο σκληρό στόπερ, που διαθέτει, σε ένα παιχνίδι που έπρεπε να παίξει ο Παναθηναϊκός ακόμα και ποδοσφαιρικό ξύλο, για να αντιμετωπίσει τον δύσκολο φορ του Αστέρα. Κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει τι θα γινόταν, αν χρησιμοποιούσε τους Κώτσιρα, Βέλεθ, όμως η αλήθεια είναι πως και από τον Μπαράλες υπέφερε και από τα δύο άκρα.

Ο Παναθηναϊκός θα βγει κερδισμένος από την δουλειά του Γιοβάνοβιτς

Προσέξτε, δεν θέλω να παρεξηγώ, ένας προπονητής κρίνεται από πολλά πράγματα. Η δουλειά που κάνει ο Γιοβάνοβιτς, στον Παναθηναϊκό είναι σπουδαία, είναι φανερό πως οι ποδοσφαιριστές και ο σύλλογος θα βγουν κερδισμένοι, από αυτήν την συνεργασία. Ακόμα και στο συγκριμένο παιχνίδι, υπήρξαν συνεργασίες, επιθέσεις, μία ποδοσφαιρική λογική, που δείχνει πως υπάρχει ξεκάθαρη πρόοδο.

Ακόμα και οι επιλογές που έπαιρνε από τον άξονα, στο δεύτερο ημίχρονο ο Αλεξανδρόπουλος, το πολύ καλό ολιγόλεπτο παιχνίδι που είχε ο Μπουζούκης, το πόσο δύσκολος για την αντίπαλη άμυνα, ήταν ο Παλάσιος στο πρώτο μέρος, όταν έπαιζε στην θέση που του έχει δημιουργήσει ο προπονητής του, δείχνουν, πως γίνεται καλή δουλειά.

Τα συγκεκριμένα κομμάτια που αναφέρω, αφορούν την συνολική δουλειά, που κάνει ο Γιοβάνοβιτς, στην ομάδα και είναι πιο σημαντικά, από ένα, δύο λάθη σε μία ενδεκάδα. Είναι όμως πραγματικότητα, πως θα περίμενε κανείς να επαναφέρει πιο γρήγορα στην ενδεκάδα, τους Κώτσιρα, Βέλεθ και πως το γεγονός πως δεν το έκανε, στοίχησε στην Τρίπολή.

Δέχθηκε τα γκολ, σε κομβικά σημεία

Δέχτηκε τα γκολ και σε κομβικά κομμάτια του αγώνα. Δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί ψυχολογικά, το τέρμα που πέτυχε. Το τέρμα του Καρλίτος, μπορεί να ήρθε, σε ένα διάστημα που ο Αστέρας πάταγε καλύτερα, όμως η λογική της διάταξης του Γιοβάνοβιτς, ήταν για να φτιάξει μία φάση, όπως αυτή που δημιούργησε.

Να χτυπήσει με την ταχύτητα του Παλάσιος, την αντίπαλη άμυνα, αξιοποιώντας, πως όταν η τελευταία γραμμή άμυνας του αντιπάλου είναι ψηλά, μπορεί να βγάλει 4 παίκτες πάνω της. Ο Παλάσιος, πήρε την πολύ όμορφη κάθετη του Πέρεζ και έκανε μία εξαιρετική ενέργεια.

Από την στιγμή που πέτυχε το γκολ, είχαν δημιουργηθεί υπερ του δεδομένα. Σχήμα που μπορεί να παίξει παιχνίδι χώρου, φτιαγμένο τον Παλάσιος και καυτό τον Καρλίτος, απέναντι σε έναν αντίπαλο, που ήταν υποχρεωμένος να ρισκάρει και είναι εκπεδευμένος στο να προσπαθεί να φτιάξει παιχνίδι και από τις πίσω γραμμές.

Αυτήν την υπερ του πραγματικότητα, την πέταξε πολύ φθηνά. Στο ποδόσφαιρο λάθη γίνονται, όμως από ένα διπλό αβίαστο λάθος του ίδιου ποδοσφαιριστή, ο Παναθηναϊκός βρέθηκε να κυνηγάει και στα Γιάννενα. Το δεύτερο τέρμα, ήρθε στην τελευταία φάση του ημιχρόνου. Αν είχε κάνει ένα δυνατό βολέ ο Μπρινιόλι, ή αν επέλεγε να παίζει με κοντινή πάσα, θα είχαν πάει στο ημίχρονο, με το 1-1 οι παίκτες του Παναθηναϊκού, θα γινόντουσαν οι διορθωτικές κινήσεις και όλα θα ήταν διαφορετικά.

Ο εντυπωσιακός ο Αλεξανδρόπουλος και η δυσκολία του Καρλίτος

Οι διορθωτικές κινήσεις στο ημίχρονο έγιναν και ήταν στοχευμένες. Ο Παναθηναϊκός έκανε ένα καλό δεύτερο 45 λεπτό, είχε έναν Αλεξανδρόπουλο, που σε έκανε να τον χαζεύεις, όμως δεν μπόρεσε να νικήσει την καλά οργανωμένη άμυνα του Αστέρα. Δεν έχει και τον κατάλληλο σέντερ φορ για αυτές τις συνθήκες.

Ο Καρλίτος, θέλει χώρους και επειδή δεν βολεύεται να παίζει με πλάτη, τραβιέται στο πλάι, όταν παίζει απέναντι σε οργανωμένη άμυνα. Από την στιγμή που οι παίκτες του Αστέρα είχαν προβάδισμα, έπαιζαν πολύ βαθιά και δεν μπορούσε να ελευθερωθεί, ούτε να βοηθήσει για να μπει η μπάλα στην αντίπαλη περιοχή. Ξεκίνησαν προσπάθειες, με καλές προδιαγραφές, ποτέ όμως, δεν μπόρεσε η μπάλα να μείνει μέσα στην αντίπαλη περιοχή.

Βαθμολογικά ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν το διπλό στην Τρίπολή, για να μπορέσει να κοιτάξει πιο ψηλά, αγωνιστικά είναι δεδομένο πως τον δρόμο της αυτή η ομάδα θα τον βρει. Η δουλειά που γίνεται είναι καλή και κάποια στιγμή, θα αρχίσει να αποδίδει και μακριά από την Λεωφόρο.

Ο Αστέρας ήταν αδικημένος από την βαθμολογική του συγκομιδή και είναι από τις ομάδες που ομορφαίνουν το πρωτάθλημα μας. Ήταν θέμα χρόνου να αρχίζει να παίρνει αποτελέσματα και να κερδίσει έδαφος στην βαθμολογία.