Ο Άκης Μάντζιος, μετά την ήττα στους Ζωσιμάδες, αποτελεί παρελθόν από τον πάγκο του Άρη. Για Έλληνα προπονητή, οι 17 μήνες θεωρείται μακρά περίοδος που άντεξε στον πάγκο των κίτρινων. Οι οπαδοί και η διοίκηση μπορεί να είχαν μεγάλα όνειρα για την φετινή ομάδα, η αλήθεια όμως είναι πως η θητεία του Άκη Μάντζιου ήταν απόλυτα επιτυχημένη.

Την περσινή σεζόν τερμάτισε με τον Άρη στην τρίτη θέση, που αποτελεί την ισοφάριση της καλύτερης βαθμολογικής θέσης που έχει τερματίσει ο σύλλογος εδώ και 40 χρόνια. Πορεία που μεγάλωσε την όρεξη, μετά όμως από μία χρονιά υπέρβασης, το πρώτο που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου, είναι να βάλεις τις βάσεις να διατηρηθείς σε αυτά τα επίπεδα.

Η βαθμολογία χωρίς το -6

Αν δει κανείς την βαθμολογία, ο Άρης στο γήπεδο, χωρίς το -6, που για αυτό δεν μπορεί να έχει ευθύνη ο προπονητής, βρίσκεται στην 5η θέση με 35 βαθμούς. Είναι πάνω από τον Παναθηναϊκό, με ένα παιχνίδι λιγότερο είναι έναν βαθμό κάτω από τον τέταρτο ΠΑΣ Γιάννινα και με τα ίδια παιχνίδια βρίσκεται πέντε βαθμούς κάτω από την τρίτη ΑΕΚ. Η ομάδα, λοιπόν, δεν κατάφερε να μεγαλώσει, όμως πάνω κάτω βρίσκεται κοντά στην βαθμολογική θέση που τερμάτισε πέρυσι, που αποτέλεσε ρεκόρ 40 χρόνων.

Δεν δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις να ανέβει επίπεδο

Για να μπορέσεις να ανέβεις επίπεδο, θα πρέπει να δημιουργήσεις τις προϋποθέσεις. Αν δούμε την βάση που δημιούργησε ο Μάντζιος την περασμένη χρονιά, τι χρειαζόταν για να ανέβει επίπεδο η ομάδα και τι συνέβη, καταλαβαίνει κανείς πως προϋποθέσεις για ένα βήμα πιο πάνω δεν υπήρχαν και το γεγονός πως ο Άρης βρίσκεται σε μία αγωνιστική σταθερότητα, είναι σημαντικό.

Η ομάδα πέρυσι είχε αποκτήσει μία υγιή βάση, που της επέτρεπε να κερδίζει πολλά παιχνίδια στο 1-0. Χωρίς να έχει και κανέναν σπουδαίο τερματοφύλακα, είχε δημιουργήσει έναν χαρακτήρα, μία σκληράδα ο Άρης που του επέτρεψε να πάρει μεγάλο αριθμό νικών στο όριο. Δεν ήταν εύκολο να επαναληφθεί κάτι τέτοιο και την επόμενη σεζόν.

Δεν ήρθε ενίσχυση εκεί που χρειαζόταν

Η ομάδα χρειαζόταν να ενισχυθεί σε θέσεις που είχε φανεί πως πονούσε. Η καλή δουλειά ενός προπονητή για μία περίπου ολόκληρη σεζόν, σε βοηθάει ώστε να δημιουργήσεις μία βάση παιχνιδιού και να δεις τι ακριβώς χρειάζεσαι για να κάνεις ένα βήμα παραπάνω. Ο Άρης ήταν ξεκάθαρο πως χρειαζόταν καλύτερο τερματοφύλακα από τον Κουέστα, ένα πιο αξιόπιστο δίδυμο στόπερ, ποδοσφαιριστή με ικανότητα στο ένας με έναν και σέντερ φορ που να έχει το εύκολο γκολ. Ασφαλώς υπήρχαν και άλλες θέσεις και ρόλοι που έχριζαν βελτίωσης, όπως ποδοσφαιριστές που θα αύξαναν την ένταση και την επιθετικότητα από τα ακραία μπακ, όμως η βάση για βελτίωση του Άρη ήταν μέσα από αυτές τις προσθήκες.

Το καλοκαίρι έγινε προσπάθεια, κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει την διοίκηση πως δεν ήθελε να βοηθήσει την προσπάθεια του Μάντζιου, όμως οι επιλογές σε κομβικές θέσεις δεν ήταν στοχευμένες.

Αποκτήθηκε ένα αξιόπιστο αμυντικό δίδυμο με τους Μπράμπετς, Φαμπιάνο και δύο ποδοσφαιριστές, Καμαρά, Εντιαγέ, που αύξαναν την ένταση και την ενέργεια που αγωνιζόταν ο Άρης. Όμως δεν δόθηκαν λύσεις στους τρεις κομβικούς χώρους που χρειαζόταν η ομάδα για να ανέβει επίπεδο. Ο Ντενίς γρήγορα αποδείχτηκε πως ήταν κατώτερος τερματοφύλακας από τον Κουέστα, ο Ιτούρμπε που ήρθε για να λύση το πρόβλημα στο ένας με έναν, χρειάστηκε πολύ χρόνο για να έρθει σε θέση να μπορεί να βοηθήσει έστω για 20 με 30 λεπτά μέσα στο παιχνίδι και το κυριότερο από όλα, ήταν πως φορ δεν αποκτήθηκε.

Είμαστε στο ελληνικό ποδόσφαιρο και τέλεια ομάδα δεν υπάρχει. Ο Άρης είχε μία σοβαρή βάση, ενισχύθηκε με τις μεταγραφές των Μπράμπετς, Φαμπιάνο, Εντιαγέ και όλα θα μπορούσε να τα ξεπεράσει αν είχε τον παίκτη που να βάζει το εύκολο γκολ. Δύο πράγματα ήταν αυτά που έκαναν δύσκολη την ζωή του Άκη Μάντζιου. Το -6 και η μη απόκτηση καθαρού φορ.

Σκληρό το -6, δεν ξεπερνιέται εύκολα

Με το -6 ο προπονητής και η ομάδα κρίνεται για μία ψεύτικη βαθμολογία. Παρότι όλοι γνωρίζουν πως με τους έξι βαθμούς που η ομάδα έχει πάρει στο γήπεδο, ο Άρης θα ήταν κοντά στους στόχους του, κρίνεται για μία βαθμολογία που δεν έχουν ευθύνη ούτε οι προπονητές ούτε οι παίκτες. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Φανταστείτε το ψυχολογικό άδειασμα που δημιουργείται σε μία ομάδα που θέλει να ξεκινήσει το πρωτάθλημα με την ελπίδα να διεκδικήσει στόχους που έχει πάρα πολλές δεκαετίες να διεκδικήσει και πριν αρχίσει η σεζόν, να μαθαίνει πως έχει έξι βαθμούς τιμωρίας. Υπάρχει ξεκάθαρο άδειασμα, μία έξτρα πίεση, ένα συναίσθημα μόνιμης αδικίας, σε ένα άθλημα που η ψυχολογία παίζει βασικό ρόλο.

Ο Μάντζιος ζητούσε φορ μέχρι και την τελευταία μέρα

Βλέποντας τον Άρη στο γήπεδο, από το πρώτο παιχνίδι φώναζε η ομάδα πως δεν έχει φορ. Ευθύνη θα είχε ο Άκης Μάντζιος αν όταν του έφεραν τον Καμαρά, πίστευε πως λύθηκε το πρόβλημα στην κορυφή της επίθεσης. Γνωρίζω καλά πως δεν ισχύει. Ο μέχρι πρότινος τεχνικός του Άρη, από την πρώτη στιγμή διαπίστωσε πως ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής δεν είναι φορ. Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί πως ο Καμαρά δεν είναι καλός παίκτης, όμως δεν είναι σέντερ φορ. Ούτε το εύκολο γκολ έχει, ούτε καν κινείται σε χώρους που πρέπει να βρίσκεται ένας κανονικός σέντερ φορ. Οι παίκτες που είχε στο ρόστερ ο Άρης για να καλύψει την θέση, δεν μπορούσαν να αγωνιστούν βασικοί σε μία ομάδα που έχει υψηλούς στόχους και αποδείχτηκε όποτε χρησιμοποιήθηκαν.

Ο Άκης Μάντζιος δεν σταμάτησε ποτέ να ζητά απόκτηση καθαρού φορ που να βοηθήσει την ομάδα του να πάρει αυτά που αξίζει στα παιχνίδια. Αυτό που ποτέ δεν κατάλαβα, είναι το πώς γίνεται και ο Άρης δεν απέκτησε φορ την περίοδο του Ιανουαρίου, ενώ γνώριζε κιόλας πως ο Καμαρά θα αποχωρήσει για το Κόπα Άφρικα. Ο προπονητής πάντως δεν σταμάτησε να ζητάει απόκτηση φορ, ακόμα και όταν ολοκληρώθηκαν οι μεταγραφές του Ιανουαρίου, στην λογική να ερχόταν ένας από την ελεύθερη αγορά να καλύψει την θέση.

Μέχρι την διακοπή για τις γιορτές, ο Άρης στο γήπεδο παρουσίαζε καλύτερη εικόνα απ' ό,τι την περσινή χρονιά. Έπαιζε πιο γρήγορο ποδόσφαιρο, είχε πιο υψηλή ένταση, μεγαλύτερη αμυντική ισορροπία, δημιουργούσε περισσότερο, όμως δεν ήταν αποτελεσματικός στην επίθεση, Όταν δεν έρχεται το γκολ, είναι μοιραίο και φυσικό, να αρχίσει το πρόβλημα να γιγαντώνεται. Η πίεση στην ομάδα αυξήθηκε, έφυγε και ο Καμαρά για το Κόπα Άφρικα, οι λύσεις που υπήρχαν πίσω αποδείχθηκαν ανεπαρκείς και ήρθαν παιχνίδια στην αρχή του χρόνου που ο Άρης ήταν πράγματι κακός.

Κυρίαρχος, όμως δεν έβαζε γκολ με τίποτα

Όμως, όλα θα ήταν διαφορετικά, αν στην επιστροφή του Καμαρά από το Κόπα Άφρικα η ομάδα άρχιζε να σκοράρει. Ο Άκης Μάντζιος έχασε την δουλειά του κυριολεκτικά από παιχνίδια που η ομάδα του είχε τον έλεγχο, δημιουργούσε ευκαιρίες, όμως δεν έβαζε το γκολ με τίποτα. Στο 0-2 με τον Βόλο, ο Άρης είχε 69,4% κατοχή μπάλας, 17-4 τελικές, 7-2 στην εστία, τα xg 1,08-0,63 σύμφωνα με την opta κι όμως έχασε. Στην ήττα με 2-0 με τον ΠΑΣ, τα πράγματα ίσως ήταν ακόμα πιο ακραία. Η κατοχή μπάλας στο 70,7% τελικές υπέρ του 6-20, στο τέρμα 2-5, τα xg 0,96-1,39 κι όμως ηττήθηκε.

Τα δύο χαμένα πέναλτι με την Λαμία

Τίποτα όμως δεν θα γινόταν, όλα θα ήταν διαφορετικά αν ο Άρης είχε κρατήσει τον μεγάλο του στόχο ανοιχτό, που ήταν το Κύπελλο. Όποιος έχει δει το παιχνίδι με την Λαμία, καταλαβαίνει πως δεν μπορεί να έχει καμία ευθύνη ο προπονητής για το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Δεν μπορεί να φταίει ο προπονητής όταν μία ομάδα χάνει τόσες ευκαιρίες και δύο πέναλτι στο ίδιο παιχνίδι. Ο Άρης δεν συνεχίζει στο κύπελλο, πολύ απλά γιατί δεν υπήρχε ο φορ που θα πάρει την μπάλα και θα δίνει το δικαίωμα στον Μάντζιο και στην υπόλοιπη ομάδα να πιστέψει πως δεύτερο συνεχόμενο πέναλτι δεν γίνεται να το χάσει. Τον επιθετικό που στην κρίσιμη στιγμή θα πάρει την μπάλα και θα έχει την εμπιστοσύνη ολόκληρης της ομάδας.

Πλήρωσε την μη απόκτηση κανονικού σέντερ φορ

Όλοι καταλαβαίνουν πως τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά, στον φετινό Άρη, αν είχε πάρει την πρόκριση στην Λαμία. Στην πράξη, σε αυτό το παιχνίδι ήταν που άρχισε να μετράει αντίστροφα και να έρχεται κοντά στο τέλος η συνεργασία με τον Άκη Μάντζιο, καθώς δημιουργήθηκαν οι συνθήκες να μην υπάρχει κάτι που να περιμένει η ομάδα, έτσι και στραβώσουν 1-2 αποτελέσματα στο πρωτάθλημα.

Με λίγα λόγια, όποιος έχει εικόνα από τα παιχνίδια του φετινού Άρη, καταλαβαίνει πως ο κύριος λόγο, που η ομάδα βρίσκεται εκτός κυπέλλου και παρά τους -6, δεν είναι καλά πλασαρισμένη στην πρώτη 6άδα, είναι πως δεν αποκτήθηκε ποτέ ο σέντερ φορ που είχε μεγάλη ανάγκη. Δεν έλειπε μόνο το εύκολο γκολ, αλλά και ο ποδοσφαιριστής που θα βοηθήσει την ανάπτυξη όλης της ομάδας, κάνοντας τις σωστές κινήσεις μέσα στην περιοχή. Πιστεύω πως και ο Καμαρά θα σκόραρε περισσότερο, έχοντας στην κορυφή της επίθεσης κάποιον ποδοσφαιριστή που να καλύπτει τον συγκεκριμένο χώρο.

Ο Άκης Μάντζιος μετά από 17 μήνες θητείας, αποτελεί παρελθόν από τον Άρη. Έφτασε τον σύλλογο σε μία ιστορική θέση την πρώτη του σεζόν, πλήρωσε ακριβά το -6 και την μη απόκτηση φορ την δεύτερη.