Την αλλαγή του ποδοσφαίρου ο Ολυμπιακός την γνώρισε με έναν πολύ σκληρό τρόπο. Το πρόβλημα δεν είναι, αν αδικήθηκε ή όχι η ομάδα του Μαρτίνς στο Βελοντρόμ. Είναι σκληρό να χάνεις με αυτόν τον τρόπο, είναι όμως μέρος του αθλήματος σε κάποια παιχνίδια οι οριακές φάσεις να πηγαίνουν μαζί σου και σε κάποια άλλα να είναι απέναντι σου.

ΤΟ VAR ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΑΔΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Το πρόβλημα είναι πως για χάρη του VAR έχει δημιουργηθεί ένα άθλημα, που μπορεί να φέρνει άδικα αποτελέσματα, μέσα από εφαρμογή των κανονισμών, όπως αυτό που γνώρισε ο Ολυμπιακός. Όποιος βλέπει στην καθημερινότητα του ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, γνωρίζει πως τέτοια περιστατικά συμβαίνουν συνέχεια.

Δηλαδή φάσεις που έχουμε συνηθίσει, πως στο συγκεκριμένο άθλημα, να μην τιμωρούνται με την εσχάτη των ποινών -να είναι και παράλογο με βάση την φύση του αθλήματος, να συμβεί κάτι τέτοιο- πλέον με μεγάλη ευκολία να δίνονται πέναλτι.

ΤΟ ΜΑΤΣ ΓΥΡΙΣΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΝΙΚΗΘΕΙ Η ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

Η ήττα του Ολυμπιακού είναι ποδοσφαιρικά άδικη, γιατί η Μαρσέιγ κατάφερε να ανατρέψει το σκορ, δίχως να πετύχει να νικήσει την άμυνα του Ολυμπιακού. Η ομάδα του Μαρτίνς εξουδετέρωσε τα όπλα της, δεν μπορούσε να απειληθεί κι όμως το παιχνίδι γύρισε. Γύρισε, γιατί στο πρώτο πέναλτι πλήρωσε πως στο σύγχρονο ποδόσφαιρο μέσα στην αντίπαλη περιοχή όλες οι φάσεις επαναξιολογούνται και στο δεύτερο πέναλτι, πως όταν η μπάλα ακουμπά στο χέρι του αμυντικού, δεν εξετάζεται ούτε η πρόθεση, ούτε αν ανακόπτει καθαρή φάση για γκολ.

Ο διαιτητής έδωσε φάουλ με βάση τον κανονισμό και στην συνέχεια το VAR κλήθηκε να εξετάσει, αν έστω και στο τελευταίο της άκρο η μπάλα ακουμπούσε νοητά την γραμμή της περιοχής, στο σημείο που βρήκε το χέρι του Ραφίνια. Έτσι απλά, στο ποδόσφαιρο της εποχής του VAR, η προσπάθεια του Ραφίνια να προστατέψει το πρόσωπο του, σε ένα ακίνδυνο σουτ, μπορεί να τιμωρηθεί με πέναλτι.

ΤΟ ΕΥΚΟΛΟ ΠΕΝΑΛΤΙ ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΜΑΤΟΣ

Όταν έχεις δικαίωμα να χρησιμοποιήσεις την τεχνολογία για να μπορέσεις να αποφύγεις ξεκάθαρες αδικίες, εννοείται πως δεν μπορείς να την αγνοήσεις. Το πρόβλημα όμως είναι πως σε πολλές περιπτώσεις βλέπουμε πως η χρήση της τεχνολογίας έχει δημιουργήσει ένα συνολικά άδικο άθλημα. Το να δίνονται τόσο εύκολα πέναλτι, δεν ταιριάζει με την φύση του αθλήματος.

Η κύρια διαφορά του ποδοσφαίρου, με τα υπόλοιπα αθλήματα, είναι πως ο στόχος που είναι το γκολ, δεν επιτυγχάνεται εύκολα. Το να δημιουργείς λοιπόν συνθήκες για να δίνεται με μεγάλη συχνότητα η εσχάτη των ποινών, η πιο καθαρή ευκαιρία για γκολ που μπορεί να βρει μία ομάδα, είναι ένα πρόβλημα.

Είναι ένα πρόβλημα, καθώς βοηθά στο να μπορεί να βρει μία ομάδα την ευκαιρία να πετύχει γκολ, να πάρει ακόμα και ένα πολύ σημαντικό αποτέλεσμα, όπως αυτό που πήρε η Μαρσέιγ από τον Ολυμπιακός, δίχως να το αξίζει.

ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΗ ΘΕΣΗ

Είναι ξεκάθαρο πως οι κανονισμοί τροποποιήθηκαν αλλά και συνολικά το VAR λειτουργεί για να εξυπηρετήσει, για να κάνει την ζωή των διαιτητών εύκολη.

Για να μην φέρνουν τον διαιτητή στην δύσκολη θέση, να πρέπει να αιτιολογήσει μία απόφασή του, απλοποίησαν τους κανονισμούς. Έβγαλαν την πρόθεση και η δικαιολογία της απόστασης από το χέρι. Επίσης την ώρα της χρήσης του VAR, σταματάνε τις φάσεις και οι διαιτητές σφυρίζουν με την φωτογραφία και όχι με την φυσική ροή και με γνώμονα την λογική της φάσης.

Ο λόγος που έγινε αυτό, είναι προφανής. Από την στιγμή που έχασε το άλλοθι ο διαιτητής πως πρέπει να αποφασίσει σε κλάσματα του δευτερολέπτου και πλέον έχει την ευχέρεια να δει ξανά και από όποια γωνία θέλει την φάση, τον έβγαλαν από την δύσκολη θέση, να πρέπει να πηγαίνει σε εκτίμηση. Πρυτάνεψε δηλαδή η λογική, να προστατέψουν τον διαιτητή, από το να πάει σε μία έδρα που βράζει, να δει το χέρι και να πρέπει να βρει την δύναμη, να πει πως αυτό που είδα δεν τιμωρείται, δεν υπάρχει πρόθεση.

Δεν του βάζουν στην δύσκολη θέση να πάει σε πιθανολόγηση, να χρειαστεί να επεξηγήσει την απόφαση του, αποφασίζει με την φωτογραφία. Ό,τι καταγράψει η στιγμή, του το δείχνουν και αποφασίζει. Εξορισμού λοιπόν, είναι λάθος και δεν γίνεται να βοηθήσει το άθλημα, πως οι κανονισμοί και η χρήση του VAR, γίνεται με έναν τρόπο, που θα προστατεύει, που θα κάνει την ζωή πιο εύκολη των διαιτητών και όχι αυτή των ποδοσφαιριστών.

ΑΔΙΚΟ ΑΘΛΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΜΥΝΟΜΕΝΟΥΣ

Πλέον βλέπει την εικόνα και αν δεν είναι κολλημένο στο σώμα του, έχει βγει από την φυσική του θέση, δίνει πέναλτι. Το ίδιο ισχύει και για τις επαφές, βλέπουμε να δίνονται πέναλτι σε αμελητέες παραβάσεις, να γίνεται ξεκάθαρο πως ο επιθετικός βρίσκει τον αμυντικό, αλλά στο VAR, να επιλέγουν την κολλημένη εικόνα την ώρα της επαφής και να βοηθούν τον διαιτητή, στο να δώσει παράβαση.

Δημιουργούν με αυτόν τον τρόπο, ένα άθλημα άδικο για τους αμυνομένους ποδοσφαιριστές, ένα άθλημα που μπορεί να σε τρελάνει, που από το πουθενά και χωρίς καν να γίνει κάποιο λάθος, να δημιουργούνται συνθήκες για να δεχτείς κάποιο τέρμα. Στην απελπισία της η ομάδα, που ψάχνει το γκολ, να πηγαίνει σε εκτελέσεις χωρίς ουσία και να ελπίζει, μπας και χτυπήσει η μπάλα σε κάποιο χέρι και σωθεί.

ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΜΑΤΟΣ

Ασφαλώς και το VAR, σου εξασφαλίζει πως δεν θα βιώσεις κάποια μεγάλη αδικία. Πιστεύω όμως πως με τον αυτόν τον τρόπο οδηγεί με μεγαλύτερη συχνότητα σε άδικα αποτελέσματα, μέσα από την αλλαγή κανονισμών για το χέρι, της αυστηρής εφαρμογής των κανονισμών, αλλά και τον συνολικό τρόπο που αυτό λειτουργεί.

Έχει οδηγήσει σε ένα ποδόσφαιρο, που έχει περισσότερα πέναλτι και περισσότερα τέρματα που ακυρώνονται. Ασφαλώς και θα έχει δίκιο να πει κάποιος πως υπάρχουν πολλές περιπτώσεις, που ακυρώνονται λανθασμένα γκολ και το VAR βοηθά στο να βγει η σωστή απόφαση. Αυτός είναι και ο λόγος που είμαι απόλυτος πως δεν γίνεται στην εποχή που ζούμε, να αφαιρέσεις το δικαίωμα να πάρεις βοήθεια από την τεχνολογία. Αυτά όμως τα πρώτα χρόνια του VAR, ξεκάθαρα παρατηρείται μία αλλοίωση του αθλήματος. Γιατί το να έχει αυξηθεί σε ένα τεράστιο ποσοστό, ο αριθμός πέναλτι που σφυρίζεται, συνιστά αλλοίωση του αθλήματος.

Το να επαναξιολογείς όλα τα τέρματα και σε πολλές περιπτώσεις, να ψάχνεις την λεπτομέρεια για να τα ακυρώσεις, είναι μία αλλοίωση του αθλήματος, που το ποδόσφαιρο δεν την έχει ανάγκη. Αυτό που είχε ανάγκη το ποδόσφαιρο, είναι να μην γίνονται ξεκάθαρες ακραίες αδικίες, όχι να κάνει την ζωή των αμυντικών βασανιστήριο και τους ποδοσφαιριστές που σκοράρουν και τους οπαδούς, να φοβούνται να πανηγυρίσουν το γκολ.

Για να μιλήσουμε λίγο και για τον Ολυμπιακό. Η ομάδα του Μαρτίνς γνώρισε μία άδικη με βάση την εικόνα του αγώνα ήττα, είναι όμως κάτι που στην σύγχρονη εποχή του ποδοσφαίρου, μπορεί να συμβεί.

ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Ήταν καλύτερος στο πρώτο μέρος, άξιζε να πάρει το προβάδισμα όπως και το πήρε. Στην επανάληψη, επέλεξε μία συντηρητική προσέγγιση, για να κρατήσει το αποτέλεσμα. Αυτήν την εποχή, όχι μόνο ο Ολυμπιακός, αλλά καμία ομάδα στον κόσμο δεν μπορεί να παίζει σε υψηλή ένταση.

Είναι μία κατάσταση περίεργη, με πολλά συνεχόμενα παιχνίδια για να βγει το καλεντάρι, που οι ομάδες δεν έχουν κάνει προετοιμασία και επίσης που χάνουν συνεχώς παίκτες από τον κορονοϊο, που είναι και λογικό να επιστρέφουν επηρεασμένοι. Ακόμα και αν η δυνατή τους κράση τους, βοήθησε στο να μην έχουν συμπτώματα, δεν γίνεται να μην επηρεαστούν που έμειναν σε καραντίνα.

Για παράδειγμα στο Βελοντρόμ, ο Ελ Αραμπί, θύμισε τον Τσόλακ. Δεν είχε συμμετοχή στο παιχνίδι, κρυβόταν πίσω από τους αμυντικούς, δεν βοήθησε να μείνει η μπάλα ψηλά και να χτιστούν επιθέσεις,. Δεν γίνεται όμως να του προσάψεις το παραμικρό, ο άνθρωπος ήταν θετικός στο κορονοϊο και έπρεπε μετά από καραντίνα, να πάει να παίξει στο καπάκι σε δύο απαιτητικά παιχνίδια, μέσα σε τρεις ημέρες. Ακόμα και αν ο προπονητής του, βλέπει πως δεν είναι σε καλό ατομικό επίπεδο, αυτήν την εποχή δεν υπάρχει κάποιος να μπορεί να τον ξεκουράσει.

Ο Ολυμπιακός, ήταν καλύτερος στο πρώτο μέρος, πήρε δίκαια προβάδισμα στο σκορ και από την στιγμή που τον εξασφάλιζε και η ισοπαλία πήγε στην λογική να προστατέψει το αποτέλεσμα.

Στην πράξη το πλάνο βγήκε, η Μαρσέιγ δεν κατάφερε να του ανοίξει την άμυνα. Είναι βέβαιο πως στην προ VAR εποχή ο Ολυμπιακός θα είχε φύγει με ένα άνετο διπλό από το Βελοντρόμ και αυτές τις δύο φάσεις, δεν θα τις συζητούσε σήμερα κανένας.

Επίσης είμαι σγουρός πως αυτήν την Μαρσέιγ, ο περσινός Ολυμπιακός θα τις άλλαζε τα φώτα. Είναι όμως φυσιολογικό, με τις συνθήκες που διεξάγεται η φετινή σεζόν, να μην βρίσκονται οι ποδοσφαιριστές του, στην περσινή αγωνιστική κατάσταση. Είναι κάτι που αφορά όλες τις ομάδες, και επηρεάζει περισσότερο αυτές που παίζουν στην Ευρώπη.

ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ Η 3η ΘΕΣΗ

Με την ήττα στο Βελοντρόμ δεν κατάφερε, να εξασφαλίσει από την 5η αγωνιστική την πρόκριση του στους 32 του Europa. Είναι όμως στο χέρι του, να το πετύχει. Πιστεύω πως η Μαρσέιγ δεν θα πάρει το παραμικρό στο Έντιχαντ, δεν είναι και στην πρόθεση της ομάδας κάποια ευρωπαϊκή διάκριση, έτσι όπως έχει εξελιχτεί η χρονιά, αλλά ακόμα και αν αυτό συμβεί, ο Ολυμπιακός εξαρτάται από το δικό του παιχνίδι. Κερδίζει την αδιάφορη Πόρτο, προσφέρει πολύτιμους βαθμούς στο ελληνικό ποδόσφαιρο και συνεχίζει γεμάτος φιλοδοξίες την ευρωπαϊκή του περιπέτεια.