Πως το’ πε στην πρώτη του συνάντηση με τους παίκτες του ο Βασίλης Σπανούλης; “Θέλουμε νίκες, θέλουμε τίτλους, θέλουμε φάιναλ-φορ”. Τον άκουσαν, για τα καλά. Και κόντρα στον Παναθηναϊκό, έδειξαν ότι είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν τις νόρμες του νέου προπονητή τους. Ο Kill Bill όχι μόνο κάθισε στον πάγκο, αλλά ήταν και επιδραστικός στο να φτάσει η ομάδα του σε ένα τεράστιο διπλό.
Οι “πράσινοι” ήθελαν πολύ τη νίκη, έδειξαν σε μια στιγμή ότι αλλάζουν τη ροή, αλλά στο τέλος έπεσαν ξανά στις παγίδες που τους έστησε η Μονακό σχεδόν από το τζάμπολ.
Ο Αταμάν ξεκίνησε με τον Οσμάν, περίμενε τον Ναν ζεστό, αλλά του προέκυψε μια συγκεντρωμένη Μονακό ειδικά στην επίθεσή της, απόδειξη οι 50 πόντοι που σκόραρε στις δυο περιόδους. Αν μάλιστα δεν φρόντιζε ο Σλούκας να δώσει ρυθμό και να πασάρει σωστά (κυρίως στον εκρηκτικό Λεσόρ, που προσγειώθηκε δυο-τρεις φορές με εκκωφαντικά καρφώματα στο καλάθι των Μονεγάσκων) ενδεχομένως η διαφορά να ήταν μεγαλύτερη από το ισχνό +2 στο τέλος.
Δεν ξέρουμε αν ήταν τόσο μεγάλη η επιρροή του Βασίλη Σπανούλη με το καλημέρα στο παιχνίδι της Roca Team, ή από μόνοι τους οι παίκτες ήθελαν να του δείξουν ότι πράγματι “είναι ομάδα φάιναλ-φορ”, η αλήθεια είναι ότι οι φιλοξενούμενοι είχαν εξ αρχής τον έλεγχο του ματς.
Η πίεση του Άλφα Ντιαλό
Ο Άλφα Ντιαλό πίεσε και εκνεύρισε τον Ναν (σε ένα ακόμη ματς παρασύρθηκε και τελείωσε το ημίχρονο με τρία φάουλ) ενώ πήρε και τις περισσότερες επιθέσεις στο άλλο μισό του γηπέδου, με την ομάδα του να έχει μεγάλο πλουραλισμό και τον Μάικ Τζέιμς σε ρεσιτάλ … πάσας. Καθώς η άμυνα του Παναθηναϊκού είχε διαλέξει τις παγίδες στην αντιμετώπιση του, ο Natural μοίρασε μαεστρικά την μπάλα, τελειώνοντας με 8 ασίστ (συνολικά η Μονακό 14).
Ο Παναθηναϊκός εμπνεύστηκε από τον οίστρο του Σλούκα, βρήκε τον Λεσόρ σε παθιασμένο βράδυ, αλλά η άμυνα του είχε φανερό πρόβλημα στο να σταματήσει την κυκλοφορία της μπάλας, αλλά και όταν οι αντίπαλοί του ήθελαν να τρέξουν. Οι επιστροφές δεν ήταν καλές (16 π, από αιφνδιασμό έβαλε η Μονακό) όπως και τα σουτ από μακριά που συνήθως έβρισκαν σίδερο (2/10τρ).
Το ευτύχημα για τους γηπεδούχους ήταν ότι ο Παναθηναϊκός κατάφερε με ένα 7-0 να εκμηδενίσει γρήγορα τη μεγαλύτερη διαφορά του ματς που είχαν πάρει οι παίκτες του Σπανούλη στα μισά του δεύτερου δεκαλέπτου…
Η Μονακό συνέχισε στο ίδιο μοτίβο και στην τρίτη περίοδο, όπου η διαφορά με ένα τρίποντο του Μπλοσονγκέιμ πήγαινε στους οκτώ πόντους. Έμεναν 3:58 για να τελειώσει το δεκάλεπτο, ο Αταμάν δοκίμαζε τα ψηλά σχήματα, έπαιζε με τρεις κοντούς, το πρόβλημα, ωστόσο στην άμυνα του παρέμενε.
Αυτό το +8 κινητοποίησε όλα τα αντανακλαστικά των “πρασίνων” που άρχισαν να βλέπουν ότι το ματς γλιστράει από τα χέρια τους. Ο Ερνανγκόμεθ έδωσε τις περισσότερες λύσεις σκοράροντας και τα δυο τρίποντα που τόσο πολύ είχε ανάγκη η ομάδα του. Μέχρι τότε ο Παναθηναϊκός πέταγε τούβλα (2/15). Ο Χουάντσο έλυσε τα μάγια στο 13-0 που έκαναν οι “πράσινοι” και τους έφερε στο +5.
Η κίνηση με τους πέντε κοντούς
Ο Ναν και ο Γκραντ τον ακολούθησαν, αλλά η Μονακό δεν είχε πει την τελευταία της λέξη. Το ματς με τα συνεχόμενα τρίποντα γινόταν ροντέο! Ο Σπανούλης, λόγω και των φάουλ που είχαν Παπαγιάννης και Μοντεγιούνας, αποφάσισε να παίξει με small ball. Στο “5” ο Βίτο Μπράουν, στο “4” ο τρομερός Ντιαλό και … γαία πυρί μειχθήτω. Κανονικά σε τέτοιες περιπτώσεις ο Παναθηναϊκός δεν χάνει τα ματς. Αυτή τη φορά δεν τα κατάφερε. Γιατί;
Πρώτον δεν κατάφερε ποτέ να σταματήσει το γρήγορο παιχνίδι της Μονακό, που έβαλε 22 πόντους στον αιφνιδιασμό. Οι Μονεγάσκοι σημάδεψαν τη συγκεκριμένη αδυναμία του ΠΑΟ, χτυπώντας ανελέητα στο τρανσίζιον. Και δεν είναι η μοναδική ομάδα της EuroLeague που κάνει κάτι τέτοιο.
Δεύτερον, ενώ έδειχνε ότι βρίσκει το χέρι του, με τα τρία συνεχόμενα τρίποντα, έχτισε … ολόκληρη πολυκατοικία, με τελικό απολογισμό 6/26. Όλα τα κρίσιμα σουτ στο τέλος βρήκαν το σίδερο. Ο Ναν βιάστηκε να σκοράρει από τα δέκα μέτρα (και έκανε λάθος με την μπάλα στα χέρια, χάνοντας την επίθεση), ο Ερνανγκόμεθ ατύχησε (ακόμα και από τα τρία μέτρα), ο Γκραντ και ο Σλούκας δεν βρήκαν ποτέ ελεύθερο σουτ.
Και τρίτον, μπήκαν τα αντίστοιχα μεγάλα σουτ από την πλευρά της Μονακό. Ο Μάικ Τζέιμς έδωσε το σύνθημα, ο Οκόμπο έπιασε το μήνυμα, ο Τζόρνταν Λόιντ ολοκλήρωσε και ο Ντιαλό σάρωνε με την μπάλα στο ανοιχτό γήπεδο!
Η Μονακό έφυγε νικήτρια από το ΟΑΚΑ και περιμένει, πλέον, τον Ολυμπιακό την ερχόμενη Τετάρτη για να πείσει τον προπονητή της ότι έχει πιάσει το μηνυμά του και συνεχίζει να εκτελεί τις εντολές του κατά γράμμα. Κι ο Παναθηναϊκός; Η πέμπτη του ήττα σε 12 αγωνιστικές λογικά χτυπάει καμπανάκια, καθώς η ομάδα του Αταμάν εμφανίζεται ξανά σοφτ σε ένα τόσο δυνατό παιχνίδι.
Προσπάθησε να γίνει σκληρός, η αλήθεια είναι ότι για λίγο το πέτυχε, αλλά όταν η Μονακό συγκεντρώθηκε ξανά στο σχέδιο της, οι “πράσινοι” δεν μπόρεσαν να επιβληθούν σε καμιά περίπτωση. Φυσικά και δεν έχει κριθεί τίποτα, υπάρχει δρόμος για ανάκαμψη, ο Παναθηναϊκός έχει την ικανότητα να επιστρέφει, αλλά θα χρειαστεί να γίνει περισσότερο δυναμικός και αποφασιστικός.
Δε γίνεται να δέχεται 90 πόντους μέσα στο γήπεδο του και να θέλει να κερδίζει τα ματς βάζοντας … 92. Και ο Αταμάν και οι παίκτες του το ξέρουν καλά. Για να φτάσουν άλλωστε στην κορυφή της Ευρώπης έκαναν το ακριβώς αντίθετο. Πρώτα φρόντιζαν την άμυνα τους και μετά εκτελούσαν ιδανικά στην επίθεση.
