Τρεις σερί ήττες ο Ολυμπιακός δεν είχε ποτέ μέσα στη χρονιά. Η νέα σφαλιάρα (πάλι μέσα στο ΣΕΦ) από τη Μονακό αναδεικνύει το ντεφορμάρισμα των “ερυθρολεύκων” που μοιάζουν να περιμένουν τη λήξη της κανονικής περιόδου για να ανασκουμπωθούν να βρουν ξανά αυτούς που λείπουν και να γίνουν πάλι η ομάδα-πρότυπο για τους περισσότερους στη φετινή Ευρωλίγκα.
Τα σημάδια είναι ανησυχητικά. Ο Ολυμπιακός χάνει ένα τρίτο συνεχόμενο ματς, για τέταρτη φορά μένει κάτω από τους 80 πόντους και σουτάρει … άθλια. Εναντίον των Μονεγάσκων έχτισε ολόκληρη πολυκατοικία με τα τούβλα έξω από τη γραμμή του τρίποντου (4/20) και κυρίως εκείνη των ελεύθερων βολών (19/33)!
Σε αυτή τη σειρά των χαμένων αγώνων, ο Ολυμπιακός έχει πολύ κακά ποσοστά: Μόλις 50.4% δίποντα, 30.1% τρίποντα και … κρατηθείτε 60.8% βολές (42/69). Το τελευταίο στατιστικό ίσως δείχνει την κακή ψυχολογία της ομάδας.
Φάνηκε και στο τελείωμα αυτού του ματς όταν οι βολές έβρισκαν το σίδερο, οι προσπάθειες όλων ήταν βιαστικές, κάποιες και χωρίς νόημα, με το αποτέλεσμα ίδιο.
Την ίδια ώρα η Μονακό σημάδευε διαρκώς τον Μαμ Τζαϊτέ, που έπαιρνε τις πάσες του Μάικ Τζέιμς (12 ασίστ ο Αμερικανός, που έκανε ένα μαεστρικό παιχνίδι) και εξασφάλισε την σπουδαία νίκη την οποία ήθελε πολύ περισσότερο και την πήρε, βέβαια, με το σπαθί της.
Ο Ολυμπιακός εκδήλωσε τις ίδιες αδυναμίες που βλέπουμε το τελευταίο εικοσαήμερο. Ένας ψηλός, ο Φαλ, να παλεύει μόνος του (ο Ράιτ είχε διάθεση, αλλά απέχει πάρα πολύ από τα επιθυμητά σημεία φυσικής κατάστασης), ο Φουρνιέ μπλοκαρισμένος και άστοχος (μάλλον το ματς με την Βιλερμπάν να ήταν μια αναλαμπή) και περισσότερο λειτουργικό το σμολ-μπολ που ουσιαστικά διεκδίκησε τη νίκη μέχρι το τέλος.
Μόνο, που οι “ερυθρόλευκοι” είχαν ξεκινήσει τελείως διαφορετικά τη σεζόν. Υποτίθεται ότι οι δυο σέντερ, Φαλ, Μιλουτίνοβ μαζί με τους Ράιτ και Πετρούσεβ έμοιαζαν με μια απροσπέλαστη φροντ-λάιν η οποία θα σάρωνε τα πάντα στο διάβα της.
Μια γραμμή ψηλών που … αποδεκατίστηκε από τους τραυματισμούς και χρειάστηκε μάλιστα να αποκτηθεί έξτρα παίκτης (με μια μεταγραφή φιάσκο ωστόσο, αφού ο Μενσά δεν ήταν σε καμιά περίπτωση παίκτης έστω και για τις προπονήσεις του Ολυμπιακού) ώστε να υπάρχει μια σχετική ασφάλεια.
Το δίδυμο Μιλουτίνοβ-Φαλ το είδαμε ελάχιστες φορές χωρίς ένας εκ των δυο (ή και … οι δυο μαζί) να αντιμετωπίζει πρόβλημα τραυματισμού, ο Ράιτ βγήκε για τρεις μήνες και βάλε νοκ-άουτ, ενώ ο Πετρούσεβ που ανησυχούσε για το χρόνο του πίεσε και πέτυχε τελικά τον δανεισμό του στον Ερυθρό Αστέρα.
Αν περίμενε, ενδεχομένως να ήταν τώρα βασικός, αλλά κι αυτός είχε … τα δίκια του, νιώθοντας εγκλωβισμένος. Κάπως έτσι οι “ερυθρόλευκοι” έφτασαν στο σημείο να παίρνουν ελάχιστη επιθετική συνεισφορά από τα κλασικά πεντάρια τους και χρησιμοποιούν τους Βεζένκοβ-Πίτερς μέσα στη ρακέτα, αντί οι δυο φόργουορντ να παίζουν στο 3-4, όπως έλεγε ο αρχικός σχεδιασμός.
Γουόκαπ ο βασικός κρίκος
Το βασικό πρόβλημα του Ολυμπιακού, όμως, είναι η έλλειψη του Τόμας Γουόκαπ. Όχι γιατί βάζει 15-20 πόντους και μοιράζει άλλες τόσες ασίστ κατά μέσο όρο, όσο επειδή είναι αυτός ο βασικός κρίκος στο παιχνίδι της ομάδας του.
Η έλλειψη του μπορεί να καλυφθεί για ένα, δυο, τρία παιχνίδια αλλά σε βάθος χρόνου θα φαινόταν, όπως φάνηκε το κενό του.
Πάλι καλά που ο Γουίλιαμς Γκος κάνει τα καλύτερα παιχνίδια της σεζόν και κρατάει τις ισορροπίες στην περιφέρεια, ενώ ο “νέος” Σέιμπεν Λι προσπαθεί να μάθει και να ανταποκριθεί στο ρόλο του. Ο Μπαρτζώκας είδε τον Λούκα Βιλντόσα να τραυματίζεται και να μένει έξω από τα σχέδια του, ενώ κανονικά θα είχε αυξημένες αρμοδιότητες ελλείψει Γουόκαπ.
Αλλά το κενό του ελληνοποιημένου Τεξανού έχει ιδιαιτερότητες. Ο Γουόκαπ δίνει τον τόνο στο αμυντικό κομμάτι και ταυτόχρονα καθοδηγεί την επίθεση του Ολυμπιακού με ένα ξεχωριστό τρόπο. Ο Μπαρτζώκας ξέρει καλύτερα από τον καθένα πόσο του λείπει ο ξανθομάλλης πλέι-μέικερ η επιστροφή του οποίου ίσως να είναι το πιο κομβικό σημείο της χρονιάς, εν όψει πλέι-οφ,
Ο Γουόκαπ έχει επιστρέψει από τη Βοστώνη, όπου έκανε βασικές θεραπείες και η ενσωμάτωση ξανά στο σύστημα του Ολυμπιακού μοιάζει, πλέον, με βασικλη προτεραιότητα. Προφανώς θα επιστρέψουν τόσο και ο Βιλντόσα όσο και ο Μιλουτίνοβ,τα προβλήματα των οποίων δεν ήταν τόσο μεγάλα, αλλά έμειναν εκτός αγώνων για να ξαναπαίξουν χωρίς την φθορά των αγώνων…
Πρώτα η ηρεμία, μετά η ανασυγκρότηση
Οι ήττες, ως γνωστόν, φέρνουν πρώτα γκρίνια, ρίχνουν το ηθικό, αλλά όλα καλύπτονται μέσα από νίκες. Ο Ολυμπιακός που μπορεί να χάσει την πρώτη θέση καθώς στην ισοβαθμία με τη Φενέρ είναι χειρότερος, δεν σημαίνει όμως ότι ξαφνικά δεν είναι μια ομάδα φάιναλ-φορ,
Η έλλειψη υποχρεώσεων στην Ελλάδα, δίνει την ευκαιρία σε όλη την ομάδα για κάποια πολύτιμα ρεπό και την επίτευξη του διπλού στόχου. Οι “ερυθρόλευκοι” θέλουν κατ΄αρχήν να ανακτήσουν την ηρεμία τους, ώστε να μην μπουν, όπως είπε ο Μπαρτζώκας στην εσωστρέφεια και την μουρμούρα.
Απαιτείται ψυχραιμία από τα “κεφάλια” της ομάδας, δηλαδή πρώτα τον κόουτς και τους συνεργάτες του και μετά τους ίδιους τους παίκτες που εναντίον της Μονακό, κάποια στιγμή έδειξαν να πίνουν θάλασσα, να χάνουν το θάρρος τους και να πέφτει η αυτοπεποίθηση τους στο ναδίρ.
Η άνεση από τους βαθμούς που είχε πάρει ο Ολυμπιακός επιτρέπει ακόμα και μια μεγάλη κοιλιά όπως αυτή που κάνει η ομάδα τις τελευταίες τρεις εβδομάδες. Η Ευρωλίγκα φτάνει στο τέλος της, έρχονται δυο ματς (με την Άλμπα στο Βερολίνο και τη Μακάμπι στο ΣΕΦ) που δεν εχει αντιπάλους να …καίγονται για τη νίκη κι ο Ολυμπιακός ξαναβρίσκοντας και τους μεγάλους απόντες του, μπορεί να ελπίζει ότι σε ένα μήνα από τώρα θα είναι ολότελα διαφορετικός από την ομάδα που σέρνει τα πόδια της, στη δεδομένη χρονική στιγμή.
ΥΓ1: Δεν θα είναι εύκολη η προσπάθεια της Εθνικής Ομάδας στην Κύπρο στην πρώτη φάση του Ευρωμπάσκετ. Καλά κάνουν οι ιθύνοντες του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος και δηλώνουν αισιόδοξοι, αλλά πρώτα απ΄όλα πρέπει να δούμε τους διαθέσιμους παίκτες που θα κάνουν το ρόστερ μας τόσο ικανό, όσο αξίζει ένα μετάλλιο. Ας μη λέμε, πάντως, μεγάλα λόγια γιατί το περίφημο μετάλλιο το ψάχνουμε εδώ και 15 χρόνια…
ΥΓ 2: Τι σκέφτονται οι Αμερικανοί για την επέκταση τους στην Ευρώπη; Ειλικρινά ούτε οι ίδιοι ξέρουν, αφού συνεχίζουν την έρευνα αγοράς και … προθέσεων.Είναι ωστόσο πολύ σοβαρό το υπό διαμόρφωση εγχείρημα, γιατί το ΝΒΑ είναι αποφασισμένο, είτε έτσι, είτε αλλιώς να εγκατασταθεί επισήμως στην Γηραιά Ήπειρο. Και οι εξελίξεις αναμένονται συναρπαστικές, μέσα στην επόμενη διετία.
