Την επόμενη μιας κατάκτησης ενός πρωταθλήματος, η λογική θέλει τους δημοσιογράφους να αποθεώνουν τον θριαμβευτή, στην προκειμένη περίπτωση τον Ολυμπιακό. Οι ερυθρόλευκοι έκαναν όντως υπέροχη δουλειά σε μια τόσο απαιτητική χρονιά και έφτασαν στον 48ο τίτλο της ιστορίας τους, με τρόπο απόλυτο.

Έκαναν επίδειξη δύναμης, ουδείς μπορεί να τους αμφισβητήσει, κέρδισαν τα περισσότερα μεγάλα ντέρμπι, κάποια εξ αυτών και με μεγάλα σκορ. Σε μια μακρά διαδρομή θα υπάρξουν και σκληρές δοκιμασίες, οι Πειραιώτες τις ξεπέρασαν με μαεστρία, γιατί στον πάγκο τους, έχουν τον κατάλληλο άνθρωπο, όμοιό του δεν έχω ξανασυναντήσει…

Το τεράστιο αποτύπωμα

Λίγα λεπτά μετά το πρώτο του πρωτάθλημα στο κορυφαίο επίπεδο, στη μεγάλη κατηγορία, ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ διατηρεί την ψυχραιμία του, ευχαριστεί τους πάντες και κυρίως τους ποδοσφαιριστές του για την συνεισφορά τους. Αυτοί έχουν φροντίσει να τον λούσουν με σαμπάνια στα αποδυτήρια, αναγνωρίζοντας με την σειρά τους τη σημασία να έχουν αυτό τον προπονητή να τους κατευθύνει. Ο Βάσκος τεχνικός παραμένει ταπεινός, πηγαίνει στην συνέντευξη Τύπου βρεγμένος και μιλάει με αφοπλιστική ηρεμία για ακόμη μία φορά.

Αναφέρεται στη ντροπή που νιώθει όταν οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού τον αποθεώνουν, κατεβάζει το βλέμμα, εξηγεί την ανάγκη που νιώθει να εγκαταλείψει τον αγωνιστικό χώρο εκείνη την στιγμή. Λόγια που δεν έχουν να κάνουν με τακτικές και συστήματα, αλλά σε κάνουν να καταλάβεις γιατί ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε τόσο υψηλό επίπεδο. Ο προπονητής του, είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση, μια προσωπικότητα που πρεσβεύει όλες τις όμορφες πτυχές του ωραιότερου αθλήματος, του ποδοσφαίρου.

Ο Μεντιλίμπαρ έχει μόλις 14 μήνες στην Ελλάδα, το διάστημα είναι μικρό, το αποτύπωμά του, τεράστιο!

Καθολική αποδοχή

Αν ρωτήσεις τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ τι θα ήθελαν από τον Ολυμπιακό, εκτιμώ πως η συντριπτική πλειοψηφία, θα απαντούσε άμεσα και χωρίς ενδοιασμούς, τον προπονητή του. Αναγνωρίζουν την δουλειά του και τον χαρακτήρα του. Ασχολείται μόνο με την ομάδα του, δεν προσβάλλει ποτέ, λατρεύει αυτό που κάνει, το ζει με την ψυχή του και δείχνει σε όλους μας, πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε το ποδόσφαιρο.

Ερυθρόλευκη υπεροχή

Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου γιατί είναι ένα πολύ υγιές σύνολο, το οποίο υπερτερεί του ανταγωνισμού. Η ΑΕΚ είναι αυτή που έχει νιώσει περισσότερο από κάθε άλλον αντίπαλο αυτή την ανωτερότητα. Την κέρδισε και στο 3ο ματς πρωταθλήματος, την γέμισε… πληγές στο εκκωφαντικό 6-0 του Κυπέλλου.

Αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε πολλά γκολ, ένα ήταν αρκετό. Η συνταγή γνωστή, το λέμε και το ξαναλέμε, αλλά όσα τρικ κι αν σκαρφίζεται ο Αλμέιδα, πάντα είναι ένα βήμα πίσω. Η Ένωση απείλησε ελάχιστα, είχε το μυαλό της κυρίως στο να αποφύγει την ασφυκτική πίεση που συνηθίζουν να προκαλούν οι ερυθρόλευκοι στο Καραϊσκάκης.

Στα περισσότερα σημεία το κατάφερε, όχι όμως σε όλα. Ο Μαρτίνς έκλεψε από τον Γκατσίνοβιτς, ο Ελ Κααμπί έδωσε συνέχεια στην εξαιρετική παράδοση που έχει χτίσει κόντρα στην ΑΕΚ, σκόραρε με μία επαφή και ο τίτλος βάφτηκε κόκκινος. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, ο Ολυμπιακός “κλείδωσε” το πρωτάθλημα με ένα γκολ που χαρακτηρίζει το παιχνίδι του. Η διαρκής πίεση κάποια στιγμή θα φέρει το μεγάλο λάθος από τον αντίπαλο. Το σκηνικό είναι πάντα το ίδιο, οι πρωταγωνιστές αλλάζουν.

Το 48ο πρωτάθλημα για τους Πειραιώτες αποτελεί ένα απλησίαστο ρεκόρ, αλλά το πιο σημαντικό είναι οι συνθήκες που έχουν διαμορφώσει. Η διοικητική σταθερότητα, η οικονομική ευρωστία και ο ικανότατος προπονητής, ο χαμηλός μέσος όρος ηλικίας και η ποιότητα του ρόστερ δίνουν ήδη προβάδισμα και για το επόμενο. Δεν προτρέχω, απλά μελετώ τα δεδομένα, τα οποία είναι συγκεκριμένα και αδιαμφισβήτητα…