Τρίτωσε το κακό με τη ροπή των Γιώργηδων (που ενίοτε τους λένε κι αλλιώς ενίοτε) προς τον αυτοσαρκασμό, ο οποίος μετά την πολιτική πιάνει πλέον και το μπάσκετ…
- Το πρώτο «Γιώργο χάσαμε» το είπε ο Γεράσιμος Αρσένης τον Ιανουάριο του 1996 όταν στον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ έμεινε τρίτος σε ψήφους πίσω από τον Κώστα Σημίτη και τον Άκη Τσοχατζόπουλο…
- Το δεύτερο «Γιώργο χάσαμε» το είπε στην αντίπερα πολιτική όχθη (Νέα Δημοκρατία) ο Γιώργος Σουφλιάς τον Νοέμβριο του 1996 όταν σε μια αντίστοιχη κούρσα βγήκε δεύτερος μετά τον Μιλτιάδη Έβερτ…
Ο Σφαιρόπουλος, ο Σπανούλης και το «Γιώργο ξαναχάσαμε»
«Γιώργο χάσαμε» ή μάλλον «Γιώργο ξαναχάσαμε», χώρια που οι δυο από αυτές τις τρεις μαζεμένες ήττες (Ερυθρός Αστέρας, Μονακό) είχαν ως ηθικούς αυτουργούς δυο ανθρώπους οι οποίοι έχουν αφήσει ισχυρό αποτύπωμα στο γίγνεσθαι του Ολυμπιακού: τον μπαρουτοκαπνισμένο στη φάμπρικα της EuroLeague Γιάννη Σφαιρόπουλο και τον πρωτάρη ως προπονητή Βασίλη Σπανούλη, οι οποίοι επέστρεψαν ως καταδρομείς στον Πειραιά και γκρέμισαν το κόκκινο κάστρο.
Όταν ζητήθηκε από τον Γεράσιμο Αρσένη να εξηγήσει τι εννοούσε με την αυτοσαρκαστική ατάκα είχε πει ότι προήλθε από το πάθημα ενός χωριάτη που λεγόταν Γιώργος τον οποίο, λέει, μια εσωτερική φωνή ορμήνεψε να ποντάρει όλο το βιος του σε ένα άλογο του Ιπποδρόμου!
Το άλογο αποδείχθηκε μουλάρι ο Αστραχάν» (όπως έλεγε και ο Θανάσης Βέγγος σε μια ταινία) και τότε η ιδια φωνή είπε στον λεγάμενο «Γιώργο χάσαμε»!
Το small ball και οι αλλαγές
Πλάκα πλάκα και τον προπονητή του Ολυμπιακού, μια εσωτερική φωνή τον ορμήνεψε να παίξει από ένα σημείο και πέρα όλα τα λεφτά του στο small ball (απόντος του Μιλουτίνιοβ και με παρκαρισμένους στον πάγκο τον Φάλ και τον Ράιτ) και στις αλλαγές στα σκριν, αλλά όταν ακούστηκε η κόρνα της λήξης, συνειδητοποιούσε την ματαιότητα του πράγματος που παρήγαγε κιόλας ένα οξύμωρο σχήμα…
Με τον Σάσα Βεζένκοβ και τον Άλεκ Πίτερς να απαρτίζουν το δίδυμο της frontline, o Ολυμπιακός κράτησε για αρκετή ώρα τα μπόσικα στο πίσω μέρος του γηπέδου, ανάγκασε τη Μονακό να γράψει 4/17 σουτ και να σκοράρει μόλις 12 πόντους στη δεύτερη περίοδο, ενώ στο καλύτερο φεγγάρι του στο ματς (που ωστόσο σκοτείνιασε στο άψε-σβήσε) προηγήθηκε κιόλας με διαφορά 10 πόντων, ενώ επικράτησε κιόλας στα ριμπάουντ με 39 έναντι 32.
Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης!
Το θνησιγενές momentum
Τα χαμηλά σχήματα και τα αμυντικά switches έχουν και τα καλά τους, αλλά και τα κακά τους: όταν οι Πειραιώτες, έστω και με χρονοκαθυστέρηση βρήκαν ρυθμό και έφτιαξαν το περιβόητο momentum, αυτό απέβη βραχύβιο και θνησιγενές: οι Μονεγάσκοι αντέδρασαν ακαριαία, «έτρεξαν» ένα επί μέρους σκορ 17-4, μετέτρεψαν το 56-46 σε 60-63 και έκτοτε δεν ξανακοίταξαν πίσω τους.
Την ίδια στιγμή και ενώ η Μονακό αντιδρούσε, ανασυντασσόταν και αντεπιτίθετο, ο Ολυμπιακός πούλαγε μπιρ παρά το προβάδισμα του: το ξεπούλαγε φτηνά, πληρώνοντας πανάκριβα την ατζαμοσύνη του στα τρίποντα (4/20, εκκινώντας με 0/6), μα περισσότερο στις ελεύθερες βολές.
Γράψε 100 φορές στο τετράδιο «δεν θα ξαναχάσω βολές»!!!
Οι Ερυθρόλευκοι στάθηκαν 33 φορές στη γραμμή της (λεγόμενης) προσωπικής και τα έκαναν μαντάρα πετώντας στον κάλαθο των απορριμμάτων 14 από δαύτες!
Δέκα τέσσερις χαμένες βολές σε ένα κλειστό και αμφίρροπο ματς που εντέλει κρίνεται στη μία κατοχή και στους τρεις πόντους, ε, αυτό, διάβολε, το λες και εγκληματική αμέλεια, η οποία δεν τιμωρήθηκε απλώς από τους θεούς του μπάσκετ, αλλά ποινικοποιήθηκε κιόλας, καταδικάζοντας τους οικοδεσπότες σε μια ήττα που τους κάνει να νιώθουν καυτή την ανάσα της Φενέρμπαχτσε στο σβέρκο τους.
Τα… πράσινα σκάγια και η κόκκινη προβοσκίδα
Αμ το άλλο πάλι;
Αυτή η ήττα δεν έπληξε μονάχα τον Ολυμπιακό, αλλά τα σκάγια της βάφτηκαν και πράσινα: εννοώ ότι πήραν και τον Παναθηναϊκό που επιθυμούσε σφόδρα και διακαώς την ήττα της Μονακό για να διατηρήσει το προβάδισμα απέναντι της, δεδομένου ότι έχει ηττηθεί από δαύτη στο ΟΑΚΑ και θα την αντιμετωπίσει την ερχόμενη Πέμπτη στο Πριγκιπάτο.
Χαλάστηκαν λοιπόν και οι Κόκκινοι και οι Πράσινοι, αλλά η ζωή συνεχίζεται…
Για τον μεν Παναθηναϊκό (20-11) η ζωή θα συνεχισθεί απόψε στο ΟΑΚΑ κόντρα στην Παρί και εν συνεχεία με τη Μονακό εκτός έδρας και με τον Ερυθρό Αστέρα στο σπίτι του, για τον δε Ολυμπιακό στο Βερολίνο με την Άλμπα και στο ΣΕΦ με τη Μακάμπι.
Προφανώς η τρίτη διαδοχική ήττα φέρνει τον Ολυμπιακό σε μια άβολη θέση, στην οποία καλείται να αποδείξει πως δεν είναι ελέφαντας, μολονότι εδώ και δέκα ημέρες νιώθει να του κρέμεται μια προβοσκίδα!
Σπαθιά να καταπιεί ο Μπαρτζώκας;
Οι τρεις ήττες και μάλιστα έπειτα από μια μακρά περίοδο ευημερίας και ευζωίας φέρνουν μουρμούρα, γκρίνια, τσατίλα, αντιδράσεις από το περιβάλλον και αυτό που λέγεται εσωστρέφεια!
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ο οποίος άκουσε κάποια άσχημα λόγια αποχωρώντας από το γήπεδο προσπάθησε να παίξει άμυνα απέναντι σε αυτή την εσωστρέφεια, επικαλέσθηκε ως συμμάχους στα πάθη τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τον Έτορε Μεσίνα και μολονότι δεν το είπε, από τα συμφραζόμενα προέκυψε σε ποια φάση βρίσκεται επί προσωπικού….
Στη φάση «μα τι άλλο να κάνω, σπαθιά να καταπιώ;»
Από τη γλώσσα των παρατηρήσεων του στη διάρκεια του αγώνα, από τη γλώσσα των οδηγιών του στα τάιμ άουτ και από τη γλώσσα του σώματος του φαινόταν ότι βρισκόταν στο ίδιο μήκος κύματος με τους αγχωμένους και τελούντες υπό καθεστώς εκνευρισμού παίκτες του.
Ο Γουόκαπ και η… guest πεντάδα!
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τη μανέστρα τού τη χαλάει ως επί το πλείστον η παρατεταμένη απουσία του Τόμας Γουόκαπ, που αποτελεί τον πιο coachable παίκτη του Ολυμπιακού και τον συνεκτικό ιστό της ομάδας, με αποτέλεσμα ο
Μπαρτζώκας να καταφεύγει (και) σε αδόκιμα σχήματα.
Αίφνης χθες οι Ερυθρόλευκοι γύρισαν από το -8 (15-23) και προηγήθηκαν με 37-33 με μια πεντάδα που αμφιβάλλω εάν έχει δοκιμασθεί ακόμη και σε προπόνηση, αποτελούμενη από τον Σέιμπεν Λι, τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη, τον Σακίλ ΜακΚλισικ τον Άλεκ Πίτερς και τον Μουστάφα Φαλ.
Το… ανεμογκάστρι του Φουρνιέ
Με τέσσερις παίκτες του second unit και τον Γάλλο δεινόσαυρο ο Ολυμπιακός έβαλε τις βάσεις για να προηγηθεί με διαφορά 10 πόντων, όταν επέστρεψαν στο γήπεδο ο Σάσα Βεζένκοβ και ο Εβάν Φουρνιέ που έσπασε το ρόδι του σκοραρίσματος (έπειτα από 0/2δ., 0/2τρ., 0/2β.) στο 24ο λεπτό, αλλά εν συνεχεία έπεσε πάλι στα σκληρά, με αποτέλεσμα η (ούτως ή άλλως ανώφελη σε ό,τι αφορά το αποτέλεσμα) έξαρση του στη Λυών να αποδειχθεί κάτι σαν… ανεμογκάστρι!
Σε αυτή τη… σκυλομαχία που έμοιαζε βγαλμένη από σκληρό ροκ των playoffs, το χαμηλό σχήμα και οι αλλαγές στα σκριν δεν κόστισαν στον Ολυμπιακό στα ριμπάουντ, αλλά επέτρεψαν στη Μονακό να βρει λύσεις από εκεί που ίσως δεν το περίμενε ο Μπαρτζώκας, ούτε καν ο Σπανούλης!
Το game του… Blossomgame!
Την ανάφλεξη του (φτιαγμένου από τον δημιουργικό οίστρο του Μάικ Τζέιμς) Τζάρον Μπλοσομγκέιμ εννοώ που υπερδιπλασίασε τον μέσο όρο του στην εφετινή σεζόν (με 18 πόντους έναντι 7.5) και πλήγωσε ανεπανόρθωτα το μαλακό υπογάστριο των τρις πρωταθλητών Ευρώπης, οι οποίοι για δεύτερο διαδοχικό ματς (Παναθηναϊκός, Ερυθρός Αστέρας, Βιλερμπάν, Μονακό) έβαλαν κάτω από 77 πόντους και για τρίτο στη σειρά, σε πείσμα του πλουραλισμού και της παγιωμένης διανομής των ρόλων τους, μόστραραν μοναχά δυο παίκτες με double digits στο σκοράρισμα.
Για κάποιους λόγους που τους ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον ο Μπαρτζώκας, ο Ολυμπιακός βγήκε από τη ρουτίνα του: αυτό προφανώς είναι κακό, αλλά υπάρχει και κάτι χειρότερο…
Οι αρχές, οι αξίες και η νευρική ανορεξία!
Ποιο είναι αυτό;
Βγήκε από τις αρχές του παιχνιδιού του, από τις αξίες που πρεσβεύει και από την κουλτούρα την οποία έχει παγιώσει, το λεγόμενο «Bartzokas Basketball».
Το ratio του (20 ασίστ, εννέα λάθη) ήταν αρκετά καλό, έστω κι αν υστερούσε έναντι αυτού της Μονακό (21-7) , ωστόσο η ροή του παιχνιδιού του στην επίθεση έμοιαζε και πάλι με… διαλειμματική δίαιτα, που εξελίχθηκε σε νηστεία και νευρική ανορεξία!
Είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού (χώρια η πιστοποίηση από τους αριθμούς) ότι οι Πειραιώτες λειτουργούν πλημμελώς στην επίθεση και η αστοχία τους ασφαλώς έχει να κάνει με τη διολίσθηση των αρετών τους: δεν κυκλοφορούν καλά και γρήγορα την μπάλα, έχουν κακό spacing, μαγαρίζουν με την αστοχία τους τις δεύτερες ευκαιρίες από τα επιθετικά ριμπάουντ, βρίσκουν δύσκολα και χάνουν εύκολα τον ρυθμό τους παρουσιάζονται στατικοί, αμήχανοι και σφιγμένοι και από τη στιγμή που τους… έκατσαν τρεις στραβές ψάχνονται γενικώς και αδιακρίτως και καλούνται κιόλας να διαχειρισθούν παράταιρα περιστατικά όπως το χθεσινό με τις βρισιές πού άκουσε ο Μπαρτζώκας.
Ναι, αλλά είναι ακόμα πρώτος!
Στον αντίποδα όμως ο Ολυμπιακός οδηγεί ακόμα την κούρσα (τουλάχιστον μέχρι να νικήσει η Φενέρμπαχτσε την
Μπασκόνια και να τον προσπεράσει στην κατάταξη), έχει πετύχει τις περισσότερες νίκες στην κανονική περίοδο (22-10) έγινε η πρώτη ομάδα (για να ακολουθήσει η Φενέρμπαχτσε) που έβαλε το Q (της πρόκρισης στα playoffs) δίπλα στο όνομα της και διαθέτει την τεχνογνωσία από τις προηγούμενες τρεις, έστω ατελέσφορες συμμετοχές της στο Final 4.
Το εάν στην παρούσα φάση χρειάζεται η διενέργεια ενός… group therapy αλλά και όλα τα υπόλοιπα, όπως συνηθίζω να γράφω σε τέτοιες περιπτώσεις (φανερής αγωνιστικής κρίσης και σοβούσας εσωστρέφειας) θα τα βρει η υπηρεσία…
