Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Ο Ολυμπιακός αυτή την Έφες θα μπορούσε να την είχε κερδίσει. Το έχασε το ματς με λάθη από όλους. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας πήρε αποφάσεις που δεν του βγήκαν και οι παίκτες που αποφάσισε να τελειώσουν το ματς, δεν στήριξαν την επιλογή του.

Φυσικά και δεν καταστράφηκαν οι Πειραιώτες από αυτή την ήττα, αλλά όπως έχουμε πει πολλές φορές, κάθε ματς χρήζει και ξεχωριστής κριτικής. Μπορεί το επόμενο να είναι καλύτερο. Αυτό σίγουρα δεν ήταν. Απέναντι σε μια ομάδα- πυροβολαρχία όπως η τουρκική, ο Ολυμπιακός πήγε να κερδίσει με ένα σχήμα αντίθετο των αντιπάλων.

Παίκτες που στο πρώτο μέρος έδειξαν να είναι καλά, εξαφανίστηκαν στο δεύτερο. Και στο φινάλε, έγιναν και τρία συνεχόμενα λάθη. Τα σφάλματα, η Έφες τα εκμεταλλεύτηκε και πήρε το παιχνίδι. Συνεχίζει να διατηρεί μια υπέρ της παράδοση απέναντι στην ομάδα του λιμανιού, που επαναλαμβάνω, αυτό τον αγώνα θα μπορούσε να τον είχε κερδίσει.

Η Έφες κυνήγησε τον Βεζένκοβ για να τον βγάλει από το παιχνίδι (και πάλι έβαλε μια 16αρα) και η μόνη πιο σταθερή απειλή που υπήρξε στο δεύτερο ημίχρονο ήταν ο Φουρνιέ. Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν όταν ένας αγώνας είναι τόσο ξεκάθαρος όπως ο συγκεκριμένος. Σε κάποια υπάρχει μια λογική στην οποία αν πας κόντρα θα είναι σαν να γυρεύεις την μπανανόφλουδα στον δρόμο να την πατήσεις.

Η Έφες δεν ακολούθησε υψηλή τακτική, οπότε τα δεδομένα αρκούσαν για τον Ολυμπιακό. Σε αυτά τα δεδομένα η ομάδα πήγε κόντρα και οι επιλογές που έγιναν έναντι άλλων, δεν βγήκαν. Την επόμενη ίσως να είναι διαφορετικά. Σ' αυτό το ματς όμως, χάθηκε ευκαιρία...

Τάιλερ και Πετρούσεβ γιοκ

Το πρώτο δεκάλεπτο ήταν φανταστικό και γενικά στο πρώτο μέρος, οι Πειραιώτες είχαν κάνει μόνο 2 λάθη, μοίρασαν 16 ασίστ, πήραν 6 επιθετικά ριμπάουντ και πήγαν στα αποδυτήρια μόνο με + 3. Γιατί; Η Έφες ήταν εξαιρετική στην ευστοχία, οι παίκτες της μπόρεσαν σε τεράστιο βαθμό να εκμεταλλευτούν στην δεύτερη περίοδο την σωστή κυκλοφορία τους, την ανισορροπία που δημιούργησαν στην ελληνική άμυνα και τα ελεύθερα σουτ που βρήκαν. Ο Λάρκιν οργίασε σε αυτό το διάστημα και ο Τόμπσον τον βοήθησε καλά.

Θα πρέπει να επισημανθεί πως ο Μπαρτζώκας στο πρώτο ημίχρονο είχε πολύ Ντόρσεϊ (τρομερός) και αρκετό Πετρούσεβ, δείχνοντας ότι σε τούτη την διαβολοβδομάδα είχε κάνει τους υπολογισμούς του, πριν το ματς με την Ζάλγκιρις.

Η λογική λέει ότι κανείς δεν πρέπει να βιάζεται να βγάλει συμπεράσματα για το rotation, όμως και οι δυο παίκτες δεν ξαναμπήκαν στο δεύτερο μέρος. Και θελω να πιστεύω ότι δεν θα βρεθεί κανείς να πει για την άμυνά τους, γιατί πολύ απλά, όσοι μπήκαν στα παπούτσια τους δεν έκαναν κάτι καλύτερο...

Στο πρώτο δεκάλεπτο η ομάδα ήταν πολύ καλή, έτρεξε σωστά, ο Φουρνιέ με τον Βεζένκοβ άνοιξαν το γήπεδο και φυσικά, ο Φαλ πίσω ήταν -κλασικά- απλησίαστος. Όποιος είδε το πρωτο μέρος είπε "θα πρέπει να κάνει πολλά λάθη ο Ολυμπιακός". Ε το έπραξαν άπαντες και έχασαν...

Το χαρτί Πίτερς

Δεν θα πρέπει να προκαλεί σε κανέναν εντύπωση η απόδοση του Λάρκιν γιατί πολύ απλά είναι ο Λάρκιν! Ο Μπράιαντ επίσης παίζει πάντα καλά εναντίον του Ολυμπιακού. Οι "ερυθρόλευκοι" προσπάθησαν να χτίσουν κάτι καλό στην τρίτη περίοδο, έπαιξαν με φουλ αλλαγές στην άμυνα και παρότι ο Φουρνιέ ήταν "καυτός" σε αυτό το διάστημα, μόλις βγήκε, ο μόνος που κράτησε την επίθεση ήταν ο ΜακΚίσικ.

Ο Ντόρσεϊ όπως έγραψα πιο πάνω δεν μπήκε στο δεύτερο μέρος από τον Μπαρτζώκα, αλλά ο Αμερικανός τον αντικατέστησε επάξια στο σκοράρισμα. Εκεί που υπήρχε θέμα κατά την γνώμη μου, ήταν στην παρουσία του Πίτερς αντί του Πετρούσεβ ή αντί ενός τριαριού. Γιατί έπαιξε και στις δυο θέσεις.

Δίπλα στον Ράιτ ο Αμερικανός, πληγώθηκε εύκολα από τους Τούρκους, ενώ και μπροστά δεν κατάφερε να κάνει αυτά που ήθελε. Επίσης, έπαιξε και μαζί με Βεζένκοβ- Ράιτ ο Πίτερς (στο "3") σε ένα σχήμα που έδωσε όγκο στην ομάδα, αλλά όχι κάτι ασφαλές. Εκεί θα μπορούσε να μπει ο Ντόρσεϊ στο "2" και να πάει "3" ο εξαιρετικός και πάλι ΜακΚίσικ.

Οι προπονητές πάντα ξέρουν πιο πολύ, αλλά δεν γίνεται να τελειώνει το ματς ο Ολυμπιακός και οι αντίπαλοι να ξέρουν ότι αν πιέσουν Βεζένκοβ και Φουρνιέ, θα χάσουν μόνο από θαύμα. Η Έφες λοιπόν ισοφάρισε 82- 82 πήρε αυτοπεποίθηση, το γήπεδο ξεσηκώθηκε και ο Μπατζώκας έβγαλε τον Πίτερς και έβαλε τον Φουρνιέ, ο οποίος δεν είχε τον ρυθμό των τελευταίων λεπτών της τρίτης περιόδου.

Στο τελευταίο τετράλεπτο του ματς η ομάδα είχε Γουόκαπ και ΜακΚίσικ στο "άσο- δύο". Ο Τόμας δεν ήταν καλός σε αυτό το παιχνίδι (πλην ενός κλεψίματος). Χτυπήθηκε στο δυνατό του σημείο που είναι η άμυνα, ενώ μπροστά δεν μπορούσε να δώσει πράγματα. Ήρθαν τα τρία συνεχόμενα λάθη και όλα τελείωσαν...

Ήταν ευκαιρία!

Σίγουρα όπου υπάρχει λόγος, υπάρχει και αντίλογος. Και 100% ο Μπαρτζώκας όπως και όλοι οι προπονητές όταν αποφασίζουν κάτι, έχουν κάποιο λόγο. Ο Ολυμπιακός στην Πόλη έχασε έναν αγώνα που μπορεί να τον είχε κερδίσει μέσω της δικής του επίθεσης.

Το καλό στο άθλημα αυτό είναι, ότι όπως τα 'χουν φτιάξει, πάντα είναι... νωρίς. Αλλά αυτό έχει να κάνει με τη βαθμολογία, όχι με την εικόνα ή με την ψυχολογία της ομάδας και των παικτών. Ο Οκτώβριος θα κλείσει με συνεχόμενα πολύ μεγάλα παιχνίδια και εκεί σίγουρα οι "ερυθρόλευκοι" θα πρέπει να είναι έτοιμοι. Και ορεξάτοι.

Το μοντάρισμα συνεχίζεται μέσω αγώνων. Μια ήττα δεν είναι καταστροφή, απλά είναι ξενέρωμα να χάνεις ματς που μπορείς να το κερδίσεις. Όλοι...