Ανδρέα, μη μας διαβάζεις!
Ο Ανδρέας Σάμαρης ζει το όνειρό του στον Ολυμπιακό. Η παραχώρηση που του άνοιξε το δρόμο, η καθιέρωσή του από τον Μίτσελ, και οι άτοπες συγκρίσεις, τις οποίες δεν έχει ανάγκη. Γράφει ο Παναγιώτης Γκαραγκάνης.
Σε οποιοδήποτε επάγγελμα και κατ' επέκταση στη ζωή γενικότερα, πρέπει να είσαι ανά πάσα στιγμή έτοιμος. Την κατάλληλη στιγμή, στο σωστό μέρος. Ποτέ δεν ξέρεις τις προκλήσεις που θα κληθείς να αντιμετωπίσεις. Ποτέ δεν πρέπει να είσαι σίγουρος ότι θα σου δοθούν οι ευκαιρίες που ζητάς για να δείξεις τι αξίζεις. Και όταν έρθει η ευλογημένη στιγμή μίας ευκαιρίας ζωής και καριέρας, είσαι υποχρεωμένος να την αρπάξεις από τα μαλλιά. Να έχεις... γεννηθεί έτοιμος για να την αρπάξεις, συγκεκριμένα.
Ο Ανδρέας Σάμαρης κέρδισε τις εντυπώσεις από την καλοκαιρινή περίοδο της προετοιμασίας. Καθόλου... ψαρωμένος στο Ζέεφελντ που τον είδαμε με τα μάτια μας, αλλά σίγουρος για τον εαυτό του. Και για να αγωνιστείς στον Ολυμπιακό δεν αρκεί μονάχα να είσαι καλός παίκτης. Πρέπει να το λέει και η καρδιά σου. Ο Μίτσελ τον πίστεψε από την πρώτη στιγμή. Άλλωστε, ο προπονητής του Ολυμπιακού είχε εκφραστεί δημόσια με τα καλύτερα λόγια για τον παίκτη πριν καν αυτός φορέσει την ερυθρόλευκη. Από το φινάλε της περυσινής σεζόν, όταν ο Έλληνας χαφ είχε σκοράρει στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" με τη φανέλα του Πανιωνίου.
Σε όσα φιλικά ματς συμμετείχε είτε ως εξάρι είτε ως οκτάρι, τα πήγε καλά σε γενικές γραμμές. Μόνο στο "Άνφιλντ" έδειξε έξω από τα νερά του. Ήρθε το πρώτο επίσημο ματς της σεζόν με την Καλλονή στο ΟΑΚΑ (19 Αυγούστου) και ήταν εκτός αποστολής. Όχι ότι ο Μίτσελ είχε χάσει την πίστη του. Κάθε άλλο... Απλά, ο Σάμαρης έπρεπε να περιμένει τη σειρά του. Η ευκαιρία του 24άχρονου μέσου ήρθε εξαιτίας μίας αποχώρησης. Και ήταν έτοιμος για αυτήν. Στο μεσοδιάστημα της πρώτης με τη δεύτερη αγωνιστική του Πρωταθλήματος, ο Λιούμπομιρ Φέισα πήρε μεταγραφή στην Μπενφίκα. Ο Σέρβος ήταν ίσως ο πιο αγαπημένος παίκτης του προπονητή. Έφυγε, όμως, με ένα πολύ καλό deal για το σύλλογο και τον ίδιο.
Ο Ολυμπιακός έψαχνε ακόμα για βασικό αμυντικό μέσο, καθώς θυμίζουμε πως ο Εντινγκά αποκτήθηκε την ύστατη ώρα της μεταγραφικής περιόδου. Ο Μίτσελ δεν το πολυσκέφτηκε καθόλου. Πέρασε αμέσως στο εναλλακτικό σχέδιο, το οποίο είχε ξεκάθαρο προορισμό να γίνει κάποια στιγμή βασικό στον Ολυμπιακό που έχει στο μυαλό του. Από τις 25 Αυγούστου και την εντός έδρας αναμέτρηση με τον Ατρόμητο άρχισε το όνειρο για τον Ανδρέα. Με έντεκα διαδοχικές εμφανίσεις στο αρχικό σχήμα στη Super League από τότε, έχοντας γίνει μόλις δύο φορές αλλαγή (με τον Παναιτωλικό στο 73' και τον ΟΦΗ στο 79'). Με τέσσερις ενδεκαδάτες συμμετοχές σε ισάριθμα ματς του Champions League, στα οποία δεν έχει χάσει λεπτό. Κλήση για πρώτη φορά στην Εθνική ομάδα και ντεμπούτο κόντρα στο Λιχτενστάιν στις 15 Οκτωβρίου. Νέα κλήση στη γαλανόλευκη για τους δύο αγώνες μπαράζ με τη Ρουμανία. Παίζει ως αλλαγή και στα δύο ματς, πανηγυρίζοντας την πρόκριση στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Ένα απίστευτο τρίμηνο για τον ερυθρόλευκο κεντρικό χαφ.
" Με τις εμφανίσεις που πραγματοποιεί ο Σάμαρης, δεν βγαίνει από την ενδεκάδα. Τον γνωρίζαμε από τον Πανιώνιο. Αυτό που είδατε σήμερα (σ.σ. 14/9) από τον Ανδρέα, είναι αυτό που δουλεύουμε εδώ και δύο μήνες μαζί του. Είναι άριστος παίκτης και επαγγελματίας, κάτι που μπορεί να δει και ο κόσμος της ομάδας. Λατρεύει το ποδόσφαιρο και δουλεύει καθημερινά στις προπονήσεις", είχε πει ο Μίτσελ μετά το 4-0 επί της Ξάνθης στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης". Στην εκτός έδρας νίκη επί του Πανθρακικού ήρθε και το πρώτο επίσημο γκολ του με τον Ολυμπιακό. Έχοντας, επίσης, δύο ασίστ (τις πρώτες του τη φετινή σεζόν) και μία ακόμα καλή στιγμή για να σκοράρει.
Είναι αλήθεια πως το τελευταίο διάστημα ο 24άχρονος πατάει περισσότερο περιοχή, ενώ εκτελεί και αρκετές από τις στημένες μπάλες. Στην Κομοτηνή, ο Ολυμπιακός είχε τον Εντινγκά ως καθαρόαιμο κόφτη, για αυτό και ο Σάμαρης πήρε περισσότερες επιθετικές πρωτοβουλίες. Συνήθως, παίζει μπροστά από τους δύο κεντρικούς αμυντικούς. Ο Μίτσελ το έχει δείξει ξεκάθαρα από την πρώτη στιγμή που ήρθε στην ομάδα πως θέλει μπροστά από την άμυνα έναν παίκτη με ψηλό κορμί και καλή πρώτη πάσα για να προωθεί σωστά το παιχνίδι από τη μέση και μπροστά. Να παίζει με το κεφάλι ψηλά και να στηρίζει το παιχνίδι της ομάδας από τον άξονα. Αυτός ήταν και ένας επιπλέον λόγος για τον οποίο μόλις έφυγε ο Φέισα για την Μπενφίκα δόθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη το χρίσμα στον πρώην μέσο του Πανιωνίου.
Εννοείται πως ο Σάμαρης βρίσκεται ακόμα στην αρχή της καθιέρωσής του στον Ολυμπιακό. Ουσιαστικά, έχει καταφέρει λίγα πράγματα. Το ξέρει και ο ίδιος. Άλλωστε, φαίνεται και από τις δηλώσεις του, που είναι χαμηλών τόνων. Όπως και ο ίδιος. Λάθη θα κάνει, όπως στην πρεμιέρα του φετινού Champions League με την Παρί Σεν-Ζερμέν, όταν μέχρι το 60' ήταν εκπληκτικός και στο τελευταίο μισάωρο βρέθηκε μέσα στις φάσεις των δύο εκ των τριών γκολ που σημείωσε η Πρωταθλήτρια Γαλλίας και προήλθαν όλα από κόρνερ. Ή στις Βρυξέλλες όταν πάλι ύστερα από εκτέλεση κόρνερ έκανε ένα ανόητο πέναλτι, το οποίο απέκρουσε ο Ρομπέρτο. Στις στημένες φάσεις έχει ένα θέμα, για αυτό και σε κάποια ματς βρίσκεται στο δοκάρι και δεν μαρκάρει αντίπαλο. Πρέπει να δουλέψει πολύ γιατί υστερεί στην αμυντική αντιμετώπιση αυτών των φάσεων.
Ο Σάμαρης διαθέτει, πάντως, όλα τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου κεντρικού μέσου. Παίζει με το κεφάλι ψηλά, ξέρει μπάλα, την προστατεύει σωστά, μπορεί να κόψει και να δημιουργήσει, πατάει περιοχή, έχει τσαγανό και ποδοσφαιρικό τσαμπουκά, δεν φοβάται να βάλει τα πόδια του στη φωτιά. Και έχει όλο το μέλλον μπροστά του για να πραγματοποιήσει μία μεγάλη σταδιοδρομία. Το καλό για τον Έλληνα ποδοσφαιριστή είναι πως δουλεύει πολύ στις προπονήσεις. Ξεκίνησε από τις χαμηλές κατηγορίες (με την Παναχαϊκή στη Γ' Εθνική), είχε τρεις καλές σεζόν στον Πανιώνιο (σε μία ομάδα που εξελίσσει ποδοσφαιριστές), και έκανε το μεγάλο βήμα καριέρας στο κατάλληλο τάιμινγκ. Κέρδισε την εμπιστοσύνη του Μίτσελ, ο οποίος τον καθιέρωσε στην εντεκάδα. Και θέλει να συνεχίσει να βγάζει ασπροπρόσωπο τον προπονητή του, ανταποδίδοντας την εμπιστοσύνη που του έδειξε.
Χαρακτηρισμοί και συγκρίσεις, όμως, του στυλ "ο Έλληνας Τζέραρντ" ή "ο Έλληνας Λάμπαρντ" είναι περιττοί και εκτός πραγματικότητας. Δεν τους χρειάζεται. Όπως και να έχει, είναι ο Ανδρέας Σάμαρης και ζει το όνειρό της καθιέρωσης στην πιο απαιτητική και δύσκολη ομάδα της χώρας. Πάνω στη φούρια μας επειδή ως ελληνικό ποδόσφαιρο εξάγουμε κυρίως αμυντικογενείς παίκτες αναζητούμε νέους ποδοσφαιρικούς ήρωες. Πράγματι, ο Σάμαρης έχει κάτι διαφορετικό στο παιχνίδι του σε σχέση με τους υπόλοιπους Έλληνες χαφ. Για αυτό και ξεχωρίζει. Ακόμα, όμως, έχει πολλά χιλιόμετρα να διανύσει για να φτάσει σε υψηλότερο αγωνιστικό επίπεδο. Είτε ως εξάρι είτε ως οκτάρι (διότι αυτό θα είναι το επόμενο μεγάλο ζήτημα για σπέκουλα και αναλύσεις επί αναλύσεων), μπορεί να τα καταφέρει.
Ανδρέα, συνέχισε την προσπάθεια, με το κεφάλι κάτω. Και μία συμβουλή: μη μας διαβάζεις!