Ολυμπιακός και Μίτσελ, καβάλα στο άλογο
Ο Παναγιώτης Γκαραγκάνης γράφει για τα "κολλητά" ματς με Παναθηναϊκό και Μπενφίκα. Την άρτια διαχείριση και προετοιμασία που απαιτείται, την αρνητική εμπειρία με τα διαδοχικά παιχνίδια κόντρα σε Μέταλιστ και Παναθηναϊκό πριν από ενάμιση χρόνο, όπως και την τεράστια πρόκληση του Μίτσελ να βρίσκεται καβάλα στο άλογο στις 10 Νοεμβρίου.
Η ρεβάνς-τυπική διαδικασία με τον Φωκικό για το Κύπελλο Ελλάδας ήταν μία καλή ευκαιρία για τον Μίτσελ να ξεκουράσει τους περισσότερους βασικούς παίκτες και να “κρύψει” τις σκέψεις του ενόψει του ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Να κρύψει, τρόπος του λέγειν βέβαια, καθώς ο φετινός Ολυμπιακός είναι “ανοιχτό βιβλίο”. Παίζει κάθε ματς στο όριο, αλλά έχει τις δυνατότητες και το υλικό για να το κάνει. Με 44 γκολ σε 14 επίσημα παιχνίδια μέχρι στιγμής και κεκτημένη ταχύτητα από τα διαδοχικά θετικά αποτελέσματα σε Ελλάδα και Ευρώπη, ο Ολυμπιακός έχει τον πρώτο λόγο στο ντέρμπι της Λεωφόρου.
Έχουμε πει πως αυτά τα ματς είναι ιδιαίτερα, έχουν το δικό τους ψυχισμό, και θα είναι πάντα ντέρμπι. Με την ευχή ότι το Σάββατο θα παιχθεί ποδόσφαιρο και όχι κάτι άλλο, οι ερυθρόλευκοι καλούνται να πιστοποιήσουν την αγωνιστική ανωτερότητά τους, που αναμφίβολα υφίσταται. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι τόσο απλά, καθώς ο Ολυμπιακός την Τρίτη δίνει το πιο σημαντικό παιχνίδι σε αυτή τη φάση της σεζόν. Όπως είπε και ο Μίτσελ την Τετάρτη, μετά το 5-3 στην Άμφισσα, το “πρέπει” είναι στην αναμέτρηση με την Μπενφίκα, αλλά συμπλήρωσε πως “... απαιτούμε τη νίκη κόντρα στον Παναθηναϊκό, καθώς ζούμε για τέτοια παιχνίδια”.
Τα δύο “κολλητά” ματς με την Μπενφίκα και τον Παναθηναϊκό θυμίζουν έντονα το φινάλε της σεζόν 2011/12. Ρεβάνς με τη Μέταλιστ την Πέμπτη, ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ. Επειδή θυμόμαστε τι έγινε σε αυτούς τους δύο αγώνες, όταν και ο Ολυμπιακός πέταξε στα σκουπίδια τη μεγαλύτερη ευκαιρία ευρωπαϊκής διάκρισης στη σύγχρονη ιστορία του, αλλά πήρε με επιβλητικό τρόπο το ντέρμπι και μαζί τον τίτλο (αν ένα ματς θα ήθελε να ξαναδώσει ως προπονητής του Ολυμπιακού ο Ερνέστο Βαλβέρδε είναι χωρίς αμφιβολία ο επαναληπτικός με την ουκρανική ομάδα), η άρτια διαχείριση και προετοιμασία από πλευράς τεχνικής ηγεσίας είναι το “Α” και το “Ω”. Ο Μίτσελ και οι συνεργάτες του πρέπει να καταρτίσουν ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο και οι παίκτες να το εφαρμόσουν στην εντέλεια. Διακυβεύονται πολλά σε ουσία και γόητρο.
Πέρυσι, επίσης, παρά τη διαφορά των 33 βαθμών που είχαν στην τελική κατάταξη οι δύο ομάδες, ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να νικήσει τον αιώνιο αντίπαλό του. Μην ξεχνάμε, επίσης, πως ο αγώνας του δεύτερου γύρου στο “Γεώργιος Καραϊσκάκης” (1-1) ήταν και ο καταλύτης για τις αλλαγές που έγιναν στο ερυθρόλευκο έμψυχο δυναμικό το περασμένο καλοκαίρι ύστερα από συνεργασία του Μίτσελ με τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Η ομάδα άλλαξε σχεδόν ολοκληρωτικά σε μία απόφαση που πάρθηκε στις 14 του περασμένου Απριλίου. Είναι ένα έξτρα κίνητρο για τον Μίτσελ και τους παίκτες που έχουν διατηρηθεί στο ρόστερ από την περυσινή σεζόν να κάνουν ό,τι δεν κατάφεραν πέρυσι: να δώσουν χαρά στον κόσμο.
Το ανησυχητικό σημάδι των τελευταίων τριών αγώνων εντός συνόρων είναι πως ο Ολυμπιακός δέχεται... στάνταρ ένα γκολ στο πρώτο δεκάλεπτο. Κόντρα σε Πλατανιά, ΟΦΗ και Φωκικό, γύρισε με συνοπτικές διαδικασίες το εις βάρος του αποτέλεσμα, πετυχαίνοντας μαζεμένα γκολ, αλλά αν συμβεί κάτι παρόμοιο και τέταρτη σερί φορά δεν θα πρόκειται για σύμπτωση. Σε καμία περίπτωση, οι ερυθρόλευκοι δεν θέλουν στη Λεωφόρο να βάλουν μόνοι τους στο παιχνίδι τον Παναθηναϊκό. Για αυτό και απαιτείται μεγάλος βαθμός συγκέντρωσης και αποφασιστικότητας σε κάθε προσωπική μονομαχία από το πρώτο λεπτό. Δεν γίνεται, άλλωστε, σε κάθε ματς ο Ολυμπιακός να ανατρέπει την εις βάρος του κατάσταση και να πετυχαίνει τέσσερα και πέντε γκολ. Έγινε, ήδη, τρεις φορές στη σειρά σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο. Η ατμόσφαιρα θα είναι εχθρική, ελπίζουμε σε νορμάλ πλαίσια όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοια παιχνίδια ανεξαρτήτως έδρας.
Επειδή ο Μίτσελ αρέσκεται στον αιφνιδιασμό, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε κάποια έκπληξη στο αρχικό σχήμα, αν και λίγο-πολύ η εντεκάδα δεν θα έχει πολλές αλλαγές σε σχέση με τα τελευταία παιχνίδια. Σαβιόλα-Μήτρογλου θεωρούνται σίγουροι στην επίθεση, αν και απομένουν ακόμα δύο προπονήσεις και πολλά μπορούν να αλλάξουν. Κάμπελ, Φουστέρ και Βάις διεκδικούν δύο θέσεις, ενώ Σάμαρης και Μανιάτης θα αποτελέσουν λογικά το δίδυμο των κεντρικών μέσων. Μανωλάς και Σιόβας είναι ακλόνητοι στο κέντρο της άμυνας, ο Χολέμπας θα καλύψει το αριστερό άκρο της άμυνας, με τον Σαλίνο να έχει το προβάδισμα για το δεξί από τον Παπάζογλου, που είναι το αουτσάιντερ. Η έκπληξη που αναφέραμε πιο πάνω έχει να κάνει κυρίως με τον Γιαταμπαρέ, ο οποίος κερδίζει ολοένα και περισσότερο τις εντυπώσεις εδώ και μία εβδομάδα, μετά τον εκτός έδρας αγώνα με την Μπενφίκα, όπου βοήθησε σημαντικά ως αλλαγή.
Ο Μίτσελ έχει τη δυνατότητα να επιλέξει τους έντεκα παίκτες που θα αγωνιστούν στο ντέρμπι από ένα γεμάτο ρόστερ, που έχει κι αυτό τα προβλήματά του (οι Ντομίνγκες, Μασάντο, Μπονγκ είναι τραυματίες), αλλά παραμένει ποιοτικό και ανταγωνιστικό. Ο Ισπανός προπονητής έχει διανύσει μία μεγάλη απόσταση το τελευταίο δίμηνο. Αμφισβητήθηκε (και από εμάς), βρέθηκε κοντά στην έξοδο (όχι μία φορά), αλλά γύρισε την κατάσταση. Κυρίως με τη μαγκιά και την τεράστια προσωπικότητα που έχτισε ως ποδοσφαιριστής. Γνωρίζει και ο ίδιος πως με ένα επιτυχημένο δεκαήμερο, στα τρία δύσκολα ματς που ακολουθούν, θα είναι για τα καλά καβάλα στο άλογο και θα συνεχίσει πιο ήρεμος από ποτέ τη δουλειά του. Μεγάλη ευκαιρία, τεράστια πρόκληση. Κι όσο κι αν αμφιβάλλει κάποιος για τις προπονητικές του δυνατότητες (όπως εμείς), πρέπει να του πιστωθεί πως προκάλεσε τη μοίρα του, έπαιξε τα ρέστα του (και όχι μία φορά), και δεν βγήκε χαμένος.