Χρειάστηκαν 45 λεπτά δραματικής μάχης για να ρίξει ο Παναθηναϊκός AKTOR στο κανναβάτσο τον σφριγηλό Ερυθρό Αστέρα και να μη δει το σπίτι του να αλώνεται από έναν τρίτο Έλληνα προπονητή (Γιάννης Σφιαρόπουλος), μετά τον Γιώργο Μπαρτζώκα και τον Βασίλη Σπανούλη…
Χρειάστηκαν επίσης να περάσουν 31 χρόνια από την πρώτη, μοναδική (έως χθες) και τελευταία φορά που ένας παίκτης ντυμένος με την πράσινη φανέλα είχε βγει πρώτος σκόρερ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών…
Τότε τον έλεγαν Νίκο Γκάλη, τώρα ονομάζεται Κέντρικ Ναν!
Τη σεζόν 1993-94, έξι μήνες πριν από το ξαφνικό και άδοξο «αντίο» του στο Μετς, ο «Γκάνγκστερ» οδήγησε την κούρσα με μέσο όρο 23.8 πόντους, οκτώμισι λιγότερους από την επίδοση που τον έχρισε πρώτο σκόρερ δυο χρόνια νωρίτερα.
Ο Γκάλης, ο Βεζένκοβ και ο Ναν
Χθες (11/4) ο Ναν πήρε την (πράσινη) σκυτάλη σκοράροντας 21.1 πόντους κατά μέσο όρο και έγραψε ιστορία ως ο έκτος παίκτης ελληνικής ομάδας που αναγορεύεται πρώτος σκόρερ της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της Ευρώπης μετά τον Νίκο Γκάλη (1991-1992 με 32.3π., 1993-1994 με 23.8), τον Πέτζα Στογιάκοβιτς (ΠΑΟΚ, 1997-1998 με 20.9), τον συχωρεμένο Αλφόνσο Φορντ που έχει δώσει κιόλας το όνομα του στο βραβείο (Ολυμπιακός, 2001-2002 με 24.8), τον Λίνας Κλέιζα (Ολυμπιακός, 2009-2010 με 17.1) και τον Σάσα Βεζένκοβ (Ολυμπιακός, 2022-2023 με 17.6).
Κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα ο πρώην παίκτης των Χιτ, των Λέικερς και των Γουίζαρντς έβαλε 31 πόντους, τουτέστιν δέκα πάνω από την ταρίφα του, αλλά με το που γράπωσε τον τίτλο άρχισε να οργιάζει και σε άλλη πίστα: ως πασέρ, εννοώ, εξ ου και οι 10 ασίστ, τρεις από τις οποίες έγιναν λουκούμι στα αιχμηρά δόντια του Γουένιεν Γκέιμπριελ στην παράταση
Αταμάν εναντίον… Εργκίν!
Αυτές τις πάσες ο Νοτιοσουδανός σέντερ δεν τις μαγάρισε, τουναντίον τις άρπαξε για να σκόραρε δυο απανωτά καλάθια για το 104-101 κι άλλο ένα για το 108-104 και μ’ αυτά και μ’ εκείνα οι Πράσινοι έριξαν εν χορδαίς και οργάνω την αυλαία της κανονικής περιόδου και ετοιμάζονται για μια μοντέρνα μπασκετική εκδοχή του «Κράμερ εναντίον Κράμερ»!
Αυτό αφορά και δεν αφορά τον Ναν: ο Αμερικανός σούπερ σταρ δεν είναι Τούρκος (εκτός κι αν γίνει για να υπηρετεί εις διπλούν τον Εργκίν Αταμάν), αλλά έχει ένα γραμμάτιο διαρκείας να ξεπληρώσει απέναντι στην Εφές…
Στις 13 του περασμένου Δεκεμβρίου, στη χειρότερη εφετινή εμφάνιση τους οι επτάκις πρωταθλητές Ευρώπης, ερήμην του τιμωρημένου (μετά την αποβολή του στο ματς με την Παρτίζαν) Ναν, ηττήθηκαν από την Εφές με 93-67…
Πίσω όμως είχε η αχλάδα την ουρά: στις 6 Φεβρουαρίου οι Πράσινοι πήραν το αίμα τους πίσω στο ΟΑΚΑ νικώντας με 104-89, χοροστατούντος του Αμερικανού γκαρντ που έριξε 36 πόντους…
Η πράσινη παραγγελιά
Τέτοιο αντάμωμα πάντως (στην επερχόμενη σειρά των playoffs), ούτε παραγγελιά να το έκαναν ο Αταμάν και οι συν αυτώ: και ο Τζέντι Όσμαν και ο Ομέρ Γιούρτσεβεν (έστω κι αν προέρχεται από τις τάξεις της Φενέρμπαχτσε) και ο ασίσταντ κόουτς Τσενκ Γιλντιρίμ…
Τέσσερις Τούρκοι απέναντι σε μια ομάδα της πατρίδας τους, wow!
Ο Αταμάν έχει περάσει δέκα χρόνια της ζωής του στον πάγκο της Εφές, την οποία οδήγησε στην κατάκτηση δυο διαδοχικών τροπαίων της EuroLeague (και σε έναν ακόμη τελικό πριν από το repeat), πέντε Πρωταθλημάτων και άλλων πέντε Κυπέλλων, σε έναν απολογισμό που δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητος…
Το 8-0 της Εφές, το πράσινο 3-0 και το… πεσκέσι του Καλαϊτζή
Οι Πράσινοι θα βρουν απέναντι τους την πιο «καυτή» ομάδα της διοργάνωσης (με ένα εντυπωσιακό ντεμαράζ που της προσπόρισε οκτώ διαδοχικές νίκες) για τέταρτη φορά στην ιστορία τους στην post season και –δίκην αισίων οιωνών ενόψει της σειράς των playoffs-δεν την πάτησαν ποτέ απέναντι της!
Την έριξαν στο κανναβάτσο στον ημιτελικό του Final 4 του 2000 στην Πυλαία με 81-71 και στον ημιτελικό του Final 4 του 2001 στο Παρίσι με 74-66, ενώ την απέκλεισαν με σκορ 2-1 και στη δραματική και επεισοδιακή σειρά των playoffs του 2005, όταν μετά τη λήξη του τρίτου ματς και μπροστά σε ένα τσούρμο από θεατές που φόραγαν… φουστανέλες του 1821 ο Γιώργος Καλαϊτζής πέταξε την μπάλα στη μούρη του Γουίλι Σόλομον!
Αυτή είναι μια ωραία ιστορία με την οποία επιφυλάσσομαι και δεσμεύομαι να καταπιαστώ εν ευθέτω χρόνω…
Η καλή νεράιδα (και) του Ολυμπιακού
Πλάκα πλάκα η Εφές έχει αποδειχθεί η καλή νεράιδα των ελληνικών ομάδων, διότι αυτήν απέκλεισε και ο Ολυμπιακός καθ’ οδόν προς τα Final 4 του Λονδίνου το 2013 και της Πόλης το 2017 με σκορ 2-1!
Oλα αυτά βεβαίως δεν προεξοφλούν κιόλας την πρόκριση του Παναθηναϊκού που θα αντιμετωπίσει έναν όχι μονάχα αξιόμαχο, αλλά και πολύ φορμαρισμένο αντίπαλο, που (με τον άλλοτε προπονητή της ΑΕΚ, Λούκα Μπάνκι στον πάγκο) από το ναδίρ βρέθηκε στο ζενίθ και μπορεί να επιφυλάσσεται κιόλας δια τα περαιτέρω…
Ο χθεσινός δραματικός αγώνας δεν ενείχε το παραμικρό διακύβευμα για τους Πράσινους που είτε νικούσαν, είτε γνώριζαν την ήττα, θα έβγαιναν τρίτοι, σε αντίθεση με τους Σέρβους οι οποίοι έπαιζαν τα ρέστα τους για να βελτιώσουν τη θέση τους στην τελική κατάταξη με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται στο επέκεινα…
Και τον Χουάντσο μανούλα τον γέννησε!
Στο μεταξύ ξεμάκρυνα πολύ από τον τίτλο και συνειδητοποιώ ότι παρά λίγο θα ξέχναγα το ένα από τα τρία σκέλη του…
Καλός και άγιος ο Γκάλης, καλός και άγιος ο Ναν, αλλά και τον Χουάντσο μανούλα τον γέννησε και δεν κατούρησε στο πηγάδι!
Αυτή η μανούλα, Γερμανίδα από τους γονείς της, αλλά με ισπανική υπηκοότητα και σπουδαία βολεϊμπολίστρια στα νιάτα της, ονόματι Margarita Ivonne «Wonny» Geuer Draeger θα καμάρωνε χθες βλέποντας τον γιόκα της να πετυχαίνει το τρίτο double–double του (18 πόντοι, 11 ριμπάουντ) στην εφετινή σεζόν, να βάζει τέσσερα τρίποντα και να είναι πανταχού παρών.
Σπολλάτη του, το δίχως άλλο…
Τρεις και το… λουρί του Ιτούδη!
Πλάκα πλάκα καλά την πάμε τη δουλειά…
Τρεις Έλληνες προπονητές (Γιώργος Μπαρτζώκας, Βασίλης Σπανούλης, Γιάννης Σφαιρόπουλος) οδήγησαν τις ομάδες τους στην post season της EuroLeague, ένα το κρατούμενο…
Eνας τέταρτος (Δημήτρης Ιτούδης με συνεργάτη τον Στέφανο Δέδα) έπειτα από 2+5 τρόπαια της EuroLeague χθες έβαλε στη συλλογή του και το EuroCup που σημαίνει την αυτόματη προαγωγή της Χάποελ Τελ Αβίβ στην πρώτη τη τάξει ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση…
Μπορεί να τριτώσει το καλό
Αμ’ το άλλο;
Το 2000 ανοίξαμε δυο φορές τη βιτρίνα με τα τρόπαια (Παναθηναϊκός/ EuroLeague, ΑΕΚ/ Kϋπελλο Σαπόρτα) και εφέτος μπορεί να μας τριτώσει το καλό!
Ο υπερασπιζόμενος τα σκήπτρα του Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός έχουν χαράξει τη ρότα προς το Άμπου Ντάμπι και εάν προκριθούν αμφότεροι στο Final 4 (όπως το 1994, το 1995, το 2009, το 2012 και το 2024), μπορούν να αναμετρηθούν για πρώτη φορά στα χρονικά σε έναν… ελληνοελληνικό τελικό!
Η Μεγάλη Τετάρτη και η παγωμένη Εθνική
Η επόμενη Τετάρτη θα είναι μια πραγματικά Μεγάλη (και όχι πένθιμη στο πνεύμα της εβδομάδας των Παθών) Τετάρτη: μια… Δικέφαλη Τετάρτη με τον ΠΑΟΚ να αντιμετωπίζει εκτός έδρας την Μπιλμπάο στον πρώτο τελικό του FIBA Europe Cup ΑΕΚ να παίζει το πρώτο match ball κόντρα στη Ναντέρ για την πρόκριση της στο Final 4 το οποίο σε περίπτωση πρόκρισης της θα διεξαχθεί στα Άνω Λιόσια.
Το καλοκαίρι η Ελλάδα θα φιλοξενήσει για πρώτη φορά στα χρονικά την τελική φάση ενός EuroBasket γυναικών και άμποτε τον Σεπτέμβριο στη Ρίγα (με ενδιάμεσο σταθμό τη Λεμεσό) να καταφέρει η Εθνική ανδρών να λιώσει τα χιόνια έπειτα από 16 χρόνια παγωμάρας, στέρησης, νηστείας και προσευχής!
