And what about Superleague;

Τώρα που τελείωσε το Euro 2016 και κάθε κατεργάρης πάει στον πάγκο του, ας ασχοληθούμε λίγο με τα δικά μας. Περίπου ένα μήνα πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα των μεγάλων και μάλλον δύο μήνες προτού γίνει η σέντρα στη Β’ Εθνική (το Football League μας μάρανε), πολλά βασικά πράγματα βρίσκονται στον αέρα.

Και νομίζω πως όλες οι εκκρεμότητες, καθιστούν αμφίβολη όχι τόσο την εκκίνηση του πρωταθλήματος, όσο την αξιοπιστία και την προσέλκυση κόσμου στις εξέδρες.

Έχουμε και λέμε:

1. Ακόμη δεν έχει εκλεγεί ή έστω τοποθετηθεί νέος πρόεδρος της Λίγκας. Η θητεία του Μποροβήλου τυπικά και ουσιαστικά έχει λήξει, πρέπει να αντικατασταθεί από κάποιον και μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει λευκός καπνός πάνω από τα γραφεία του Συνεταιρισμού. Η εταιρεία που ανέλαβε να συγκεντρώσει και να αξιολογήσει τα βιογραφικά των υποψηφίων, δεν έχει ανάψει το πράσινο φως για κανέναν. Πολλά από τα ονόματα που βγήκαν στα ΜΜΕ, «κάηκαν» και κάποια άλλα παραμένουν μετέωρα.

Μαθαίνουμε πως θα υπάρξουν δύο προσλήψεις-τοποθετήσεις. Δηλαδή θα μπει κάποιος στη θέση του Μποροβήλου και παράλληλα θα και ένας εκτελεστικός Πρόεδρος, που θα κάνει δηλαδή όλη τη δουλειά. Ο πρώτος μπορεί να είναι ο Κωστούλας ή κάποιος παράγοντας που δε θα χρειάζεται να πηγαίνει καθημερινά στα γραφεία και απλώς θα δίνει τον τόνο σε κάθε συνεδρίαση.

Ο εκτελεστικός όμως θα αναλάβει βαρύ φορτίο. Και αναζητείται πρόσωπο άφθαρτο, με εμπειρία και παραστάσεις στο χώρο, που θα δουλεύει όλη μέρα για τα προβλήματα της Λίγκας. Μέχρι και χορηγίες θα τρέξει να βρει, καθώς τα πράγματα έσφιξαν και τα χρήματα δεν ρέουν όπως παλαιά στα ταμεία της Superleague. Για την ώρα, αν και γίνονται αρκετές επαφές και διεργασίες παρασκηνιακά, δεν έχει προκύψει κάτι ουσιαστικό και τελικό.

2. Μεγάλο αγκάθι η ΕΠΟ. Με τα τωρινά δεδομένα δε γίνεται να ξεκινήσει ομαλά το πρωτάθλημα στο επίπεδο της διαιτησίας, καθώς οι δύο αντιμαχόμενες τάσεις, προσπαθούν να νικήσουν στη μάχη, όχι των εντυπώσεων, αλλά της ουσίας. Με τη διοίκηση Γκιρτζίκη να δέχεται απανωτά χτυπήματα ακόμη και από την Παγκόσμια Ομοσπονδία, αναμένουμε την επόμενη ημέρα. Αντιλαμβάνεστε πως εδώ ο «πόλεμος» χαρακωμάτων είναι μεγάλος και μέχρι τον Οκτώβριο και τις σχετικές εκλογές, θα ζήσουμε…φοβερές στιγμές. Πως όμως θα πάμε σε σέντρα σε ένα μήνα, όταν το βασικό πρόβλημα, δεν έχει λυθεί; Με τι σχήμα; Διοικούσα επιτροπή για να πέσουν οι τόνοι και μετά ο καθείς και τα όπλα του; Το κλίμα είναι ιδιαίτερα τεταμένο, γίνονται απίθανα πράγματα στο παρασκήνιο, ελάχιστα βγαίνουν στο προσκήνιο και όσο θα φτάνουμε στις εκλογές, θα αγριεύει η κατάσταση. Πάντως με την ΕΠΟ ανοχύρωτη, τους διαιτητές απροστάτευτους και την επόμενη μέρα αβέβαιη, κάθε αγωνιστική θα θυμίζει βραδυφλεγή βόμβα. Εδώ είστε και ελπίζω εδώ να είμαστε όλοι να τα δούμε λίαν συντόμως.

3. Και φυσικά τεράστιο θέμα αποτελεί η αφύπνιση της NOVA, για την ποιότητα του προϊόντος που πλασάρει στον συνδρομητή μέσω των καναλιών της. Και άργησε το κανάλι να αντιδράσει. Αν θυμάστε σε ένα σχετικό μας άρθρο στις 29 Απριλίου, με τίτλο «Η ποδοσφαιρική Ελλάδα προκαλεί θλίψη», αναφέραμε πως πρέπει επιτέλους να αλλάξει η διεξαγωγή των play-off και να μπει μέσα και ο πρώτος. Να γίνεται μάχη για το πρωτάθλημα. Και ίσως να υιοθετούσαμε το σύστημα της Κύπρου. Κάποιοι μου έγραψαν πως «τα λέω αυτά γιατί δε μου αρέσει που το παίρνει άνετα ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα». Δυστυχώς όταν κοιτάζουμε το δέντρο, χάνουμε πάντα το δάσος. Επειδή λοιπόν ο καημός δεν ήταν και δε θα είναι ποτέ, το ποιος θα πάρει τον τίτλο, αλλά το πώς θα έχουμε όλοι δουλειά και σε μερικά χρόνια και κυρίως το πώς θα χαιρόμαστε αυτό που κάνουμε, γι’ αυτό έγραφα (πολύ πριν κάνει σημαντικές προτάσεις η NOVA) την άποψη μου για τις αλλαγές που κρίνω απαραίτητες στον τρόπο διεξαγωγής του πρωταθλήματος. Ευτυχώς την ίδια αγωνία συμμερίζεται (και προφανώς πολύ περισσότερο) το κανάλι που μεταδίδει τα ματς ενός παρηκμασμένου πρωταθλήματος και πιέζει όσο μπορεί τις ομάδες, προς την κατεύθυνση των λύσεων, των προτάσεων και όχι του στρουθοκαμηλισμού.

Είμαι βέβαιος πως κάτι θα βγει από όλη αυτή τη διαδικασία και φέτος ή έστω του χρόνου, θα γίνει το απαραίτητο λίφτινγκ. Το κανάλι που δίνει ένα σωρό χρήματα για προϊόν που εν πολλοίς δεν βλέπεται, πρέπει να πιέσει όσο δεν πάει. Και ευτυχώς ξύπνησαν και οι 12 «μικροί», χωρίς τους οποίους δεν γίνεται η διοργάνωση. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Πάντως με τα σημερινά δεδομένα θα ήταν ευχής έργο να υπάρξει μία μικρή παράταση της εκκίνησης του πρωταθλήματος, έως ότου γίνουν κάποια πράγματα, θεσπιστούν κάποια μέτρα, γιατί η καχυποψία, οι θεωρίες συνομωσίας και οι παρά-ποδοσφαιρικές διεργασίες κυριαρχούν και σήμερα, έναντι του θεάματος, της προσμονής για ποδόσφαιρο και του σωστού ανταγωνισμού.

ΥΓ. Πάλι καλά που υπάρχουν και τα ευρωπαϊκά παιχνίδια και θα ανέβει λίγο το ενδιαφέρον κατακαλόκαιρο. Από τα φιλικά που είδα μέχρι τώρα, ο Ολυμπιακός μου αρέσει επιθετικά, έχει πρόβλημα στην άμυνα και νομίζω στη θέση του τερματοφύλακα. Ο Βίκτορ πάντως ξέρει τη δουλειά. Ο ΠΑΟΚ προσπαθεί να μπει σε καλούπι και όχι να παίζει άναρχα και με ατομικές ενέργειες. Δείχνει να έχει χημεία και να δίνει χρόνο και χώρο σε νέα παιδιά. Ο Παναθηναϊκός πήρε καλό αμυντικό χαφ, τον Λεντέσμα, θα βρει αρκετές φάσεις στην επίθεση από τον Ιμπάρμπο, αλλά δεν έχει ακόμη τσαγανό, προσωπικότητα και παραπατάει στην άμυνα. Μεγάλο θέμα η πτώση του Στιλ.

Η ΑΕΚ σωστά επένδυσε πάνω στον Μπακασέτα, όμως θέλει και άλλα επιθετικά όπλα και οπωσδήποτε χαφ που να κόβουν, να τρέχουν και να μην κάνουν λάθη. Μίνιμουμ δύο, μάξιμουμ τέσσερις μεταγραφές χρειάζεται η Ένωση.

Για τον ΠΑΣ Γιάννινα, θα τα πούμε όταν τελειώσουν οι υποχρεώσεις του με την Όντ Γκρένλαντ.

ΥΓ 2. Οι προσδοκίες μας πρέπει να είναι πολύ μετρημένες στα προκείμενα ευρωπαϊκά ματς. Οι ομάδες στην πλειοψηφία τους βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο, με νέους ή σχεδόν νέους τεχνικούς, ψάχνονται πολύ και δυστυχώς κάθε χρόνο το ταβάνι τους κατεβαίνει. Φυσικά με μία καλή κλήρωση μπορούμε να δούμε αρκετούς εκπροσώπους μας στους ομίλους, απλώς επισημαίνουμε πως δεν είμαστε πια μεγάλο φαβορί, ακόμη και με ομάδες από πρωταθλήματα ισάξια ή χαμηλότερα σε επίπεδο από το δικό μας. Το γιατί δεν είμαστε, είναι άλλο θέμα. Μετρημένα και ταπεινά, κάτι μπορούμε να κάνουμε…Με έπαρση και αντίληψη ότι ζούμε σε άλλες εποχές, θα έρθει η σφαλιάρα και μετά τα γνωστά που γίνονται κάθε χρόνο.