Από προδότης, ήρωας σε ένα βράδυ

Γιορτάζει του...Αγίου Αντωνίου, μιλάει γαλλικά και ξέρει να σηκώνει μία εξέδρα στο πόδι. Ο Αντουάν Γκριεζμάν, από αγαπημένο παιδί της εξέδρας στο Καλδερόν και τώρα στο Μετροπολιτάνο, έγινε μέσα σε λίγες εβδομάδες, το "μαύρο πρόβατο", ο...επόμενος προδότης και όλα τα συναφή που συνοδεύουν έναν παίκτη, όταν ακούγεται ότι ψάχνει τον επόμενο σταθμό στην καριέρα του.

Μία νέα πρόκληση, μία «μεγαλύτερη» ομάδα. Αυτό το τελευταίο, είναι κάτι που δεν το συγχωρεί κανένας οπαδός στον κόσμο. Να νιώθει ότι ο αγαπημένος του παίκτης, θέλει να φύγει γιατί δε θεωρεί σημαντικό μέγεθος το κλαμπ που ανήκει. Ειδικά οι ιδιαίτερα υπερήφανοι φίλοι της Ατλέτικο, τέτοια εξέλιξη δεν τη σηκώνουν.

Ο Γκριεζμάν είχε να σκοράρει 8 ματς, έδειχνε βαρύς, ξενερωμένος, αδιάφορος, με αποτέλεσμα στο πρόσφατο ντέρμπι με τη Ρεάλ, να γίνει αλλαγή και να ακούσει το μισό γήπεδο να τον αποδοκιμάζει. Ποιον; Τον αγαπημένο τους παίκτη. Μέχρι πρότινος.

Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο, θα πείτε. Ναι, μόνο που οι "ροχιμπλάνκος" το παράκαναν και η απάντηση του χαρισματικού Γάλλου, ήρθε με τον πλέον εμφατικό και εντυπωσιακό τρόπο, το βράδυ της Τετάρτης, στο σπίτι τους. Η Ατλέτικο κατέβηκε στο ματς με τη Ρόμα, όχι ως φαβορί, με την πλάτη στον τοίχο, έψαχνε μόνο νίκη και ένα θαύμα μέχρι την τελευταία αγωνιστική, με απουσίες στην άμυνα, με τον Χουάνφραν εκτός μάχης στην προθέρμανση και με το μεγάλο τους όπλο σε αφλογιστία για καιρό. Για την ακρίβεια, από το ματς με την Τσέλσι σε αυτό το γήπεδο τον Σεπτέμβριο.

Όλο το σκηνικό ήταν εις βάρος της. Δηλαδή όλο το σκηνικό ήταν στα μέτρα της...Ατλέτικο. Τέτοια θέλει αυτή ομάδα. Να τη θεωρούν «πεθαμένη», εκτός φόρμας, να την αμφισβητούν, μέχρι και να τη λυπούνται οι αντίπαλοι. Μέγα λάθος. Ποτέ μην ειρωνεύεσαι αυτήν την Ατλέτικο. Την ομάδα του Σιμεόνε. Και φυσικά τον αστέρα της.

Ο Γκριεζμάν μας χάρισε ένα σπάνιας ομορφιάς γκολ στο 69’, σήκωσε τους πάντες από τη θέση τους για να πανηγυρίσουν και εκείνος δεν έβγαλε κόμπλεξ. Απλά χαμογέλασε. Από εκείνα τα χαμόγελα τα λυτρωτικά, όπου ξέρεις ότι έσπασε η γκίνια και δίνεις στον κόσμο αυτό που περιμένει τόσον καιρό. Την ελπίδα. Με τον Γκριεζμάν σκόρερ και μετά πασέρ, η Ατλέτικο ανέτρεψε τα δεδομένα, νίκησε με 2-0 τη Ρόμα και πάει για το θαύμα την τελευταία αγωνιστική στο Λονδίνο. Αν μία ομάδα έχει την πίστη και την ψυχή να το καταφέρει, αυτή είναι η Ατλέτι.

Στα τέσσερα προηγούμενα ματς του ομίλου είχε βάλει όλα και όλα δύο γκολ και την Τετάρτη πέτυχε δύο σε 16 λεπτά. Μπορούσε και τρίτο.

Πιο επιδραστικός παίκτης από τον Γκριεζμάν δεν ξέρω αν υπάρχει. Έχει καθαρή συμμετοχή στα έντεκα από τα δεκαέξι τελευταία γκολ της ομάδας του στο Τσάμπιονς Λιγκ. Πέτυχε τα οκτώ και έφτιασε τα υπόλοιπα τρία.

Ο Σιμεόνε ξεφυσούσε ανακουφισμένος μετά το ματς. Όχι, η ομάδα του δεν πέρασε στους 16 και το πιο πιθανό είναι να αποκλειστεί. Έδειξε όμως σφυγμό, βρήκε κουράγιο, πάθος και κάποιο σχέδιο για να φτάσει στην υπέρβαση. Και να ζει με την ελπίδα.

Για ένα σύνολο που παίζει τόσο άσχημα το τελευταίο δίμηνο, δεν είναι λίγο να πηγαίνει την τελευταία αγωνιστική με την πρόκριση ανοικτή, έστω και με τις πιθανότητες εις βάρος του. Και αυτό δε θα συνέβαινε, αν δεν υπήρχε ο Γάλλος σταρ. Αυτό ας το καταλάβουν πρωτίστως οι δικοί του οπαδοί...

ΥΓ Ο Σιμεόνε όταν αποφάσισε να ρισκάρει και να παίξει με τρεις επιθετικούς και τον Κορέα πιο πίσω, δικαιώθηκε σε απόλυτο βαθμό. Ίσως την Τετάρτη να κατάλαβε πόσο αδικεί τον εαυτό του και το ρόστερ του, που έχει πάντα πολύ συντηρητική προσέγγιση στα παιχνίδια. Η Ατλέτικο μπορεί να αλλάξει επίπεδο, αν την απελευθερώσει ο προπονητής της.