Έχουν φαβορί και οι δύο ημιτελικοί
Υπάρχει το γνωστό κλισέ όταν φτάνουμε στην ημιτελική φάση των κυπέλλων πως «πλέον δεν υπάρχουν φαβορί, όλα τα ματς είναι 50-50» και η γνωστή ανάλυση πως «εδώ που φτάσαμε τα πάντα είναι πιθανά». Γράφει ο Πάνος Βόγλης.
Σε ότι αφορά τα 4 ματς πάντως των δικών μας ημιτελικών στο κύπελλο Ελλάδος, συμφωνούμε εν μέρει. Τα πάντα είναι πιθανά, ναι. Φαβορί όμως υπάρχουν και στα μάτια μας, ξεκάθαρα.
Ο Ολυμπιακός έχει τον πρώτο λόγο για πρόκριση έναντι του ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ έναντι του Ατρόμητου. Η εξήγηση είναι πολύ απλή. Ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος του ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ ανώτερη του Ατρόμητου. Τόσο απλά και σόρυ, αν θεωρούν οι φίλοι των δύο ομάδων πως τους αδικούμε. Και αυτό δεν τεκμαίρεται μόνο από τη βαθμολογική θέση των ομάδων στο πρωτάθλημα. Σίγουρα και αυτό κάτι λέει. Πιο πολύ όμως στεκόμαστε στην εικόνα των τεσσάρων ομάδων, από τον Σεπτέμβριο ως και σήμερα. Ο μεν Ολυμπιακός περνάει μία μέτρια φάση. Δεν αποδίδει το ποδόσφαιρο του διαστήματος Σεπτεμβρίου-Νοεμβρίου, όπου για ένα τρίμηνο έκανε ότι ήθελε σε Ελλάδα και (εν πολλοίς) σε Ευρώπη. Έχει ήττες από ΑΕΚ και Άντερλεχτ, αλλά και πάλι στην μάλλον κακή του περίοδο, πήρε με άνεση το πρωτάθλημα, δείχνει να ελέγχει τα ματς ακόμη και όταν δεν παίρνει αποτελέσματα και εφ’ όσον ο μοναδικός στόχος που του απέμεινε, είναι η κατάκτηση του Κυπέλλου, πιστεύουμε πως άπαντες στο λιμάνι θα δώσουν μεγάλο βάρος αρχικά στην πρόκριση και μετά στην νίκη στον τελικό. Ναι, σήμερα παρουσιάζει αγωνιστικά προβλήματα, όχι όμως σε σημείο που να γίνει τόσο τρωτός, άρα και εύκολα αντιμετωπίσιμος.
Μπάζει κάπως αμυντικά εσχάτως, γεγονός που πρέπει να προβληματίσει τον ελαφρώς ντεφορμέ Μάρκο Σίλβα. Άλλο αυτό και άλλο να λέμε πως δεν είναι φαβορί έναντι του ΠΑΟΚ. Απόψε ναι, μπορεί να πάρει αποτέλεσμα ο Δικέφαλος. Σε δύο ματς να αποκλείσει τον Ολυμπιακό, μας φαντάζει πολύ δύσκολο.
Ο ΠΑΟΚ έχει πολλές απουσίες και είναι ευάλωτος αμυντικά. Αν ήταν πλήρης, ίσως να του δίναμε περισσότερες πιθανότητες. Στην αρχή της περιόδου μας άρεσε πολύ (και το είχαμε γράψει) το ποδόσφαιρο που έπαιζε το συγκρότημα του Τούντορ. Για τον οποίο επιμένουμε πως έχει καλά στοιχεία προπονητή και πρέπει να αξιοποιηθεί από τον ΠΑΟΚ. Θα είναι λάθος αν τον «κάψουν» και αναζητήσουν νέο τεχνικό το καλοκαίρι. Και πάλι όμως, παρά την «καπατσοσύνη» του Κροάτη, δεν βλέπω πως μπορεί να μπαλώσει τα κενά και να ρίξει στο καναβάτσο τους ερυθρόλευκους.
Ο Ατρόμητος έχει ταβάνι
Αν προπονητής στον Ατρόμητο δεν ήταν ο Δέλλας, θα δίναμε ακόμη λιγότερες πιθανότητες στους Περιστεριώτες. Επειδή στον πάγκο τους κάθεται ο φιλόδοξος και κυρίως γνώστης της ΑΕΚ, 39χρονος τεχνικός, ο αυριανός ημιτελικός και γενικά το ζευγάρι έχει αρκετό «τζόγο». Η ΑΕΚ του Πογέτ δίνει μεγάλη έμφαση στην άμυνα και στα κρίσιμα ματς παίζει για το 1-0. Η είδηση είναι πως το παίρνει, με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Έμφαση στα μετόπισθεν δίνει και ο Ατρόμητος του Δέλλα. Με καλά ποσοστά επιτυχίας ως τώρα. Η διαφορά ποιότητας πάντως γέρνει κατά πολύ την πλάστιγγα προς τον Δικέφαλο. Σε ένα ματς, ίσως να μπορούσε να κάνει την έκπληξη. Σε δύο, χλωμό. Και ας έχει τη ρεβάνς στην έδρα του ο φιλότιμος και έμπειρος Ατρόμητος. Η ομάδα του Σπανού έπιασε πλέον ταβάνι και το καλοκαίρι πρέπει να παρθούν γενναίες αποφάσεις. Η πρόκριση στον τελικό, για μία ομάδα που παλεύει ακόμη να μείνει στην κατηγορία συνιστά τεράστια υπέρβαση και αγωνιστικά δεν προκύπτει από κάπου ότι θα επιτευχθεί.
Ξέρουμε πως αν έρθουν τα ανάποδα αποτελέσματα, θα γίνει η σχετική «επίθεση» από παντού. Ωστόσο καλό είναι να γράφουμε και μερικά πράγματα από πριν και όχι μόνο μετά από τα ματς. Έτσι για να δούμε κιόλας τι ψάρια πιάνουμε. Άλλωστε στόχος μας δεν είναι μειώσουμε καμία ομάδα, ούτε να αποθεώσουμε κάποια άλλη, παρά μόνο να προσεγγίσουμε τα παιχνίδια με ποδοσφαιρική λογική και να δούμε μετά που πέσαμε μέσα και που τελείως έξω.
Μοντέρνα ομάδα, έξυπνος παίκτης, μάγκας μάνατζερ
Για επίλογο ας κλείσουμε με κάτι άλλο. Με τη μεταγραφή που έχει κάνει πάταγο στην ποδοσφαιρική πιάτσα. Αυτή του Γιάννου σε κινέζικη ομάδα. Δικαίως. Γιατί ουδείς περίμενε πως μπορεί Φλεβάρη μήνα να γίνει τέτοια μετακίνηση Έλληνα ποδοσφαιριστή όχι πρώτης γραμμής σε πρωτάθλημα που παρουσιάζει ραγδαία ανάπτυξη και μάλιστα με αυτά τα χρήματα. Πολλά τα λεφτά, χρυσό συμβόλαιο και παράμετροι που έχουν αναλυθεί εδώ και ημέρες.
Και όμως αυτή η μεταγραφή ένα 48ωρο πριν την προφορική ολοκλήρωση της, ήταν πολύ μπλεγμένη και παραλίγο να χαλάσει. Είχαν μπει στη μέση πολλοί (σχετικοί και άσχετοι) και αν δεν βρισκόταν ο Βασίλης Παναγιωτάκης, δεν θα γινόταν τίποτα. Ο γνωστός μάνατζερ (που είχε…ανακαλύψει την Κίνα εδώ και χρόνια και οι γνωριμίες του μαθαίνουμε πως είναι παγκόσμιας εμβέλειας) καθάρισε μέσα σε ένα βράδυ την υπόθεση, καθώς βρήκε δύο «συμμάχους». Έναν έξυπνο παίκτη, με νοοτροπία όχι ελληνική και μία διοίκηση που βλέπει μπροστά και ας είναι οικονομικά εύρωστη. Αν ο Γιάννου το έπαιζε βαρύ πεπόνι, αν οι διοικητικοί ηγέτες του Αστέρα ζητούσαν και άλλα χρήματα ή έλεγαν να κρατήσουν τον βασικό τους επιθετικό ως το καλοκαίρι, η δουλειά θα χαλούσε.
Τέτοιες μεταγραφές μας χρειάζονται ως ποδόσφαιρο. Προφανώς ο Αστέρας χάνει τον πρώτο του σκόρερ, όμως με τα χρήματα που πήρε και με το μάτι που έχει ο Καυμενάκης, θα βρει όχι έναν, αλλά τρεις Γιάννου σε λίγους μήνες.
Μεγάλη αγορά η κινεζική, για όλους δυνητικά θα βγει υπέρ να έχουν πάρε-δώσε με τέτοια κλαμπ. Καλά για τον παίκτη δεν συζητάμε. Η αντιμετώπιση που έχει ήδη τον κάνει να θέλει να μπει και να δώσει τα πάντα. Του βρήκαν σπίτι σε τρεις μέρες, με εντυπωσιακές παροχές, η πόλη μοντέρνα και ραγδαία αναπτυσσόμενη. Στο χέρι του είναι πλέον να κάνει καριέρα υψηλού επιπέδου. Και ο Αστέρας ανεβαίνει επίπεδο με τέτοια deal. Κοιτάζει το δάσος και όχι το δέντρο.