Φοβικός Μουρίνιο, πελάτης του Πεπ

Είναι γεγονός πως μιλάμε για έναν προπονητή-φαινόμενο. Με τις ιδέες του, που έφεραν μεγάλη δυναμική σε ομάδες που δεν τη διέθεταν σε απόλυτο βαθμό όταν τις ανέλαβε. Η Πόρτο μετά το 2004 δεν έφτασε ποτέ σε κατάκτηση του Champions League. Η Τσέλσι την ίδια χρονιά ξεκίνησε τον καλπασμό της, που διαρκεί ως σήμερα.

Ο ΜΟΥΡΙΝΙΟ ΑΔΙΚΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ

Η Ίντερ έφτασε επιτέλους στο πολυπόθητο ευρωπαϊκό τρόπαιο το 2010. Και κάπου εκεί άρχισε να μένει από ιδέες, σταμάτησε σταδιακά να εμπνέει τόσο τους παίκτες του. Ναι, πήρε πάλι 2-3 τίτλους, ανάμεσα τους και το περυσινό Europa League, αλλά αν δει κανείς αντικειμενικά την κατάσταση, θα παρατηρήσει πως σε ένα ποδόσφαιρο που αλλάζει, που γίνεται πιο γρήγορο, πιο επιθετικό, οι δικές του ομάδες απέχουν πολύ από τη νέα τάξη πραγμάτων.

Και νομίζω πως αυτό συμβαίνει επειδή δεν επιθυμεί να διδάξει ένα στυλ ποδοσφαίρου που δεν ταιριάζει με τη φιλοσοφία του. Και έτσι αναπόφευκτα αδικεί τους παίκτες του.

ΦΟΒΙΤΣΙΑΡΗΣ Ή ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΣ

Ο Ζοζέ Μουρίνιο δε θέλει να ξεφεύγουν σε ρυθμό τα παιχνίδια. Δεν του αρέσει το 3-2, προτιμάει το 1-0. Φοβάται να αφήσει ελεύθερους τους αστέρες που διαθέτει, έχει σαν στόχο να κρατάει τα γκέμια, να ρίχνει το τέμπο, να ελέγχει το τρανζίσιον και να αφήνει πολλούς παίκτες πίσω από τη μπάλα. Φοβιτσιάρης; Μπορεί. Σίγουρα, υπερβολικά προσεκτικός.

Χθες (10/12) μέχρι το 0-1 της Σίτι, είχε τον απόλυτο έλεγχο ενός βαρετού αγώνα. Χαμηλό τέμπο, λίγες φάσεις, στόχος το 0-0 και βλέπουμε.

Μόλις μπήκε το γκολ του Σίλβα δεν έδωσε οδηγία για μαζική επίθεση. Γι' αυτό και ένιωθε άβολα όταν είδε για 5 λεπτά να ανοίγει το ματς, με τη μπάλα να πηγαίνει πάνω-κάτω πολύ γρήγορα.

Το φοβήθηκε και ας ισοφάρισε, από τη γιόμα του Γιανγκ και το "τσαφ" του Ντελφ. Το 1-1 τον ηρέμησε όχι μόνο γιατί ήρθε άμεσα η απάντηση, αλλά κυρίως επειδή επέστρεψε η αναμέτρηση στα δικά του μέτρα.

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ (ΤΟΥ ΣΕΡ ΑΛΕΞ)

Ναι, προπονητική αντίληψη είναι και αυτή, δε λέω. Αλλά αποκλείεται να αρέσει σε ουδέτερους θεατές, στον Σερ Άλεξ και σίγουρα στους παίκτες του. Σας το υπογράφω με δέκα χέρια.

Ο Πορτογάλος αδιαφορεί για όλα αυτά και ασχολείται μόνο με το αποτέλεσμα. Σωστό, μέχρις ενός σημείου. Έχει αποφασίσει να προσπαθεί να κόβει το ρυθμό ομάδων όπως η Σίτι, η Μπαρσελόνα, η Μπάγερν κτλ.

Αυτό όμως δε φέρνει πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα και σίγουρα δεν είναι Γιουνάιτεντ. Και είναι κρίμα γιατί αν αφήσει ελεύθερους στη δημιουργία παίκτες όπως ο Μαρσιάλ, ο Ράσφορντ, ο Μάτα, ο Γιανγκ, ο Ζλάταν, θα δούμε απίθανα πράγματα.

ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΠΕΛΑΤΗ Ο ΠΕΠ

Ως τότε ο Ζοζέ μετράει μόλις 4 νίκες σε 20 ματς κόντρα στον Ισπανό. Και το κοντέρ θα συνεχίσει να γράφει. Έχει χάσει απέναντι σε αυτόν τον τύπο, τα περισσότερα ματς από κάθε άλλον τεχνικό που έχει αντιμετωπίσει. Γιατί άραγε;

Photo credits: AP Photo/Dave Thompson, Martin Rickett/PA via AP