Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε
Παρακολουθούμε όλοι με μεγάλη αμηχανία όσα συμβαίνουν εσχάτως στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Επεισόδια με (και χωρίς) λόγο, διακοπές αγώνων, ματαίωση μίας ολόκληρης διοργάνωσης αν και έφτασε ως τα ημιτελικά, χαρτοπόλεμο των ΠΑΕ, αποχωρήσεις ομάδων μεσούσης της σεζόν στο δεύτερο τη τάξει πρωτάθλημα, αγώνες που κερδίζονται στα χαρτιά, οφειλές σε παίκτες, σκιές για στημένα ματς. Τι άλλο ξεχνάμε;
Δεν ξέρω, αν και όλα αυτά αρκούν. Τρέλα. Ως που θα πάει αυτό, ρωτάει ο κόσμος; Έλα ντε. Το μεγάλο πρόβλημα πλέον δεν είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν, αλλά πως ο κόσμος έχει πάψει να ασχολείται. Αδιαφορεί σε μεγάλο βαθμό και φαίνεται με κάθε τρόπο. Ο δημοσιογραφικός κόσμος τα παρατηρεί με έκδηλη αμηχανία, δεν ξέρει πώς να αντιδράσει, υπάρχει φόβος. Τι θα γράψω, πως θα το γράψω, θα παρεξηγηθώ; Υπάρχουν και εκείνοι που τα γράφουν έξω από τα δόντια, χωρίς σεβασμό, χωρίς αποδείξεις για όσα λένε, με γνώμονα το θυμικό του κόσμου και την δική τους φανατισμένη σκέψη. Αχταρμάς.
Κρίνουμε αυστηρά τον Κοντονή γιατί (λένε πως) δεν έκανε το σωστό με την απόφαση για το Κύπελλο. Και του την πέφτουν κόκκινοι, πράσινοι, ασπρόμαυροι, σχεδόν όλοι. Εγώ πάλι αν ήμουν Κοντονής θα σταματούσα όχι μόνο το κύπελλο, αλλά και το πρωτάθλημα. Όχι έναν αγώνα (χωρίς λόγο), όπως αυτόν του Ηρακλή με τον Ολυμπιακό. Τα πάντα. Μπάλα τέλος κύριοι και στις δύο κατηγορίες. Απλώς με πιο ψύχραιμη σκέψη, μάλλον δεν θα το έκανα τώρα. Θα το ανακοίνωνα τέλος Μαΐου. «Κύριοι, ωραία τα κάναμε και γι’ αυτό του χρόνου δεν έχει πρωτάθλημα σε πρώτη και δεύτερη κατηγορία, δεν έχει κύπελλο, δεν έχει τίποτα. Παίξτε άφοβα στην Ευρώπη, όσοι το επιθυμείτε και μετά καλά μπάνια».
Αλλά και πάλι αυτό θα έκανα εγώ. Εσύ μπορεί να πρότεινες κάτι άλλο. Και εσύ φίλε μου θα διαφωνούσες με αυτό και θα πρότεινες κάτι άλλο. Και η ζωή θα συνεχιζόταν.
Φτάνει. Κουραστήκαμε. Έχουμε το πιο κακοφτιαγμένο, αδιάφορο, χαμηλού επιπέδου πρωτάθλημα, σε όλη την προηγμένη Ευρώπη και αντί να το καταλάβουμε και να κάτσουμε όλοι μαζί σε ένα τραπέζι για να βρούμε λύσεις, εμείς καθημερινά…ξεσκιζόμαστε μέσω των ΜΜΕ, των social media, με όποιον τρόπο μπορεί να φανταστεί κανείς. Λέει κάτι ο επίσημος Ολυμπιακός; Το υποστηρίζουν όλα τα φίλια ΜΜΕ, άκριτα, χωρίς διάθεση για γόνιμη αντιπαράθεση. Φωνάζουν για κάτι όλοι οι αντι-Ολυμπιακοί (από ΠΑΕ, μέχρι site, ραδιόφωνα, εφημερίδες) αμέσως το κάνουν σημαία οι χιλιάδες ημιμαθείς του χώρου. Και εξαπολύουν κατηγορίες, με προφανή στόχο να καταδείξουν ως ένοχο μόνο τον Ολυμπιακό.
Και πάει λέγοντας, μερικές φορές και κλαίγοντας. Για την σημερινή κατάντια δεν φταίει μόνο ένας. Όλοι έχουμε ευθύνη. Συγγνώμη κύριοι, αλλά το παραμύθι με τον κακό Ολυμπιακό και τις αθώες περιστερές από την άλλη, έχει δράκο και μάλιστα μεγάλο.
Και σόρυ κύριοι του Ολυμπιακού, αλλά οι ευθύνες σας για τη σημερινή εικόνα του ποδοσφαίρου μας, είναι πολύ μεγάλες και το ξέρετε. Δεν θα αργούσε η ώρα που και εσείς θα ήσασταν δυσαρεστημένοι από τα κακώς κείμενα που οι ίδιοι (μαζί με τις άλλες ΠΑΕ) δημιουργήσατε.
Το να ρίξουμε την ευθύνη μόνο στον Κοντονή είναι το εύκολο. Ας τον φάμε και αυτόν να περάσουμε στον επόμενο. Θα αλλάξει κάτι; Η μοναδική σωστή φράση του Γιώργου Παπανδρέου από όσο θυμάμαι τόσα χρόνια ήταν το «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Και βλέπετε πόσο δίκιο είχε. Ποιος; Ο ΓΑΠ.
Τώρα ήρθε η ώρα να αλλάξουμε. Όλοι. Αν δεν το κάνουμε με ειλικρίνεια, τότε του χρόνου πάλει εδώ θα είμαστε να γράφουμε τα ίδια. Απλώς κάθε χρόνο θα είναι όλο και λιγότεροι εκείνοι που ασχολούνται με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και όταν τη χάσεις, είναι πολύ δύσκολο να τη φέρεις πάλι πίσω. Την πελατεία, ντε.
ΥΓ: Ξέχασα. Καλή εβδομάδα. Ξεκίνησε εβδομάδα με «ντέρμπι αιωνίων». Βοήθεια μας.