Η απάντηση του Κριστιάνο
Ο Πάνος Βόγλης γράφει για τη συμβολή του Κριστιάνο Ρονάλντο στο ταξίδι της Πορτογαλίας μέχρι τον τελικό του Εuro 2016.
Άκουσε πολλά, διάβασε περισσότερα, ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ επικριτικά για την απόδοση του. Κατά τη γνώμη μας άδικα. Μπορεί να μην θύμιζε τον Ρονάλντο της Ρεάλ, αλλά όποιος δεν καταλαβαίνει πως αυτό είναι αφύσικο να συμβεί μέσα Ιουνίου, μετά από πολύ γεμάτη σεζόν, τότε σόρρυ, είναι ή άσχετος ή εμπαθής. Μάλλον στη δεύτερη κατηγορία εντάσσεται η πλειονότητα όσων καταδικάζουν και χλευάζουν παίκτες τέτοια αξίας και λάμψης.
Ο Πορτογάλος σούπερ-σταρ, δεν είναι συμπαθής, μόνο που δεν προσπάθησε ποτέ να γίνει συμπαθής. Δεν τον απασχολεί κάτι τέτοιο και απορώ γιατί ακόμη ασχολούνται κάποιοι, με το πώς πανηγύρισε, τι μαλλί έχει, τι ρούχα φοράει και αν κλαίει ή γελάει όμορφα. Αυτό μετράει δηλαδή; Όχι τι κάνει μέσα στο γήπεδο; Τότε γιατί δεν είδα τα ίδια κύματα κριτικής για τον (αγαπημένο μου) Λιονέλ Μέσι, που κατάκλεψε το κράτος και έφαγε ποινή 21 μηνών μαζί με τον μπαμπά του; Αν το είχε κάνει αυτό ο Κριστιάνο (που μπορεί και να το έχει κάνει και να μην τον έχουν πιάσει), θα διαβάζαμε απίστευτες ατάκες.
Τι θέλω να πω; Οτι δεν γίνεται να απαξιώνουμε και τις ικανότητες ενός παίκτη, επειδή δε μας αρέσει το στυλ του. Και τουλάχιστον ας είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και ας το κάνουμε με όλους.
Ο Ρονάλντο κόντρα στους Ουαλούς έδειξε για άλλη μια φορά, πως είναι ο ηγέτης αυτής της ομάδας. Χωρίς αμφισβήτηση. Γενικά στα κρίσιμα ήταν εκεί. Με την Ουγγαρία σε ματς «do or die» έκανε τα πάντα, πέτυχε 2 γκολ, το ένα από τα καλύτερα του τουρνουά. Στον ημιτελικό έβαλε το πρώτο, έχει το… 60% του δεύτερου γκολ και φυσικά απασχόλησε όλη την άμυνα των αντιπάλων του.
Ο ξεκούραστος Κριστιάνο, σπάνια έχει πρόβλημα όταν οι άμυνες προσαρμόζονται πάνω του. Ο κουρασμένος Κριστιάνο σε αυτό το Euro, μπλόκαρε και δε φάνηκε σε κάποια ματς. Και επειδή ο Σάντος τα ξέρει αυτά τα προβλήματα και τα περιμένει, επένδυσε πρώτα στην αμυντική λειτουργία και δευτερευόντως στα χαρίσματα των παικτών του. Και δικαιώθηκε.
Ως τον ημιτελικό τον πήγε η άμυνα, η πειθαρχία, ο Νάνι και λίγο ο Ρονάλντο. Στον τελικό τον πήγε καθαρά ο σταρ του. Ο παίκτης που αγωνίζεται σε τέταρτο Euro και έχει την ίδια δίψα όπως στο πρώτο. Δεν ξέρω αν του χρωστάει κάτι η ιστορία, πάντως χωρίς αυτόν η Πορτογαλία δεν θα έφτανε τόσο μακριά. Άξιος συμπαραστάτης του ο Νανί, που έδωσε τα πάντα, έβαλε γκολ, έτρεξε, πάλεψε, κέρδισε φάουλ και μεταξύ άλλων, έδωσε νέα ώθηση στην καριέρα του. Πολύτιμος.
Ο Σάντος ήταν πολύ διαβασμένος
Μέχρι χθες προπονητής του τουρνουά ήταν με διαφορά ο Κόουλμαν. Ο Ουαλός κατάφερε και με ένα σχετικά μέτριο σύνολο, έκανε υπερβάσεις που δεν περίμενε κανείς στην πατρίδα του. Στηρίχτηκε σε έναν καταπληκτικό Μπέιλ, σε έναν τρομερό Ράμσεϊ που σήμερα έλειψε πολύ: μία ομάδα έτοιμη να πεθάνει ο ένας για τον άλλον και αρκετά σωστή τακτικά.
Μόνο που χθες, ο αντίπαλος του εμφανίστηκε πολύ καλύτερα διαβασμένος. Ο Φερνάντο Σάντος περίμενε το 5-3-2 της Ουαλίας, δεν άλλαξε το δικό του σχηματισμό, κατέβασε την ομάδα με 4-1-3-2, κράτησε κοντά τις γραμμές γιατί μετά από δύο παρατάσεις ήξερε πως θα υπάρχει κούραση, πάτησε πάνω στις αδυναμίες των Βρετανών και μπορεί να μην περιόρισε πάρα πολύ τον Μπέιλ, δεν του άφησε πάντως χώρο να αλωνίσει.
Παράλληλα παρέταξε μία ομάδα με πιο επιθετικό πνεύμα, ήθελε τη νίκη στα 90 λεπτά, καθώς τρίτη σερί παράταση δεν πίστευε ότι θα την άντεχε η ομάδα του με το σχετικά μικρό ροτέισον. Και πήρε το μάξιμουμ. Πρώτη νίκη σε 90’, ανέπαφη εστία, καθαρό σκορ και παραλίγο μεγαλύτερο του 2-0. ΚΑΘΑΡΗ ΠΡΟΚΡΙΣΗ.
Έπος. Η Πορτογαλία είχε τύχη που βρέθηκε στην… άλλη πλευρά της όχθης και δεν έπεσε πάνω στα θηρία. Τώρα καλείται να νικήσει ένα εξ αυτών στον τελικό. Μεγάλη επιτυχία. Πρώτος τελικός μετά από 12 χρόνια, με χειρότερη ομάδα από τότε, αλλά καλύτερο προπονητή. Νομίζω πως ο τέως τεχνικός της Εθνικής Ελλάδος, είναι το φαβορί για να πάρει τον τίτλο του «καλύτερου προπονητή του Euro». Δικαίως.
ΥΓ. Πολλά μπράβο στην Ουαλία, που έδωσε το αλατοπίπερο σε αυτή τη διοργάνωση, μαζί με την Πορτογαλία και την Ισλανδία. Ηττήθηκε από καλύτερη ομάδα και αυτό ίσως της απαλύνει κάπως τον πόνο του αποκλεισμού. Ίσως και όχι. Όταν φτάνεις τόσο κοντά… Συγκλονιστικός Μπέιλ, αλλά και αυτός όσο φτάναμε προς το φινάλε, έμενε από δυνάμεις. Λογικό.
Παίξε μπάλα και αυτό το καλοκαίρι με τα footshirts. Και ξεχωριστά νέα σχέδια και σούπερ προσφορές