Η "εκδίκηση" του Σάντος

Ο Τάκης Φύσσας σε μία σπάνια συνέντευξη που έδωσε στο Sport24.gr και θα την διαβάσετε σε λίγες μέρες, αναφέρει μεταξύ άλλων για τον τρόπο που έφυγε από την Εθνική. "Νιώθω πικρία για τον τρόπο που έφυγα και για το ποιοι με ανάγκασαν να φύγω από την Εθνική". Είμαι βέβαιος πως τα ίδια ένιωθε και ο Φερνάντο Σάντος, όταν το καλοκαίρι του 2014, μάθαινε πως πλέον δεν είναι αρεστός στην ΕΠΟ και πρέπει να αναζητήσει αλλού την τύχη του. Δεν πειράζει. Ουδέν κακόν, αμιγές καλού.

Πού βρίσκεται σήμερα η ΕΠΟ και η Εθνική (μας) ομάδα και που ο Πορτογάλος εκλέκτορας; Η εκδίκηση πάντα έρχεται κρύα, αν και το πιο σωστό είναι να καταλάβουμε πως στη ζωή ό,τι δίνεις, θα πάρεις. Η ΕΠΟ και ένα ολόκληρο περιβάλλον τότε, έδωσε αχαριστία και κακία και φυσικά πήρε πίσω σε μεγάλο βαθμό τα αντίστοιχα αποτελέσματα.

Στο θέμα μας. Στον Σάντος. Η δική του Πορτογαλία, βρίσκεται στα ημιτελικά του Euro. Χωρίς να παίζει καλό ποδόσφαιρο, χωρίς καν να έχει νικήσει σε 90’ έστω έναν αντίπαλο από τους πέντε που βρέθηκαν στο δρόμο της. Και; Η δουλειά έγινε και αναμφίβολα οι Πορτογάλοι διοικούντες την αντίστοιχη ΕΠΟ, θα νιώθουν δικαιωμένοι για την επιλογή τους να αλλάξουν προπονητή με το ξεκίνημα των προκριματικών, όταν όλα πήγαιναν στραβά και να πάρουν τον Σάντος. Στην πιο ώριμη ηλικία του, όχι στην πιο μοντέρνα εκδοχή του, όπως το 2001 στην ΑΕΚ, αλλά σαφέστατα στην πιο έτοιμη για τη μεγάλη ευθύνη της Εθνικής ομάδας της πατρίδας του.

Επέλεξε το δρόμο που ακολούθησε και στην Ελλάδα. Σφιχτή άμυνα, σχετικά χαμηλό τέμπο και ματς λίγων τερμάτων. Το κλασικό 1-0. Που στο τωρινό τουρνουά ήρθε μόλις μία φορά και αυτό στο 117’ της παράτασης με τους Κροάτες. Με εξαίρεση το ματς τρελοκομείο με την Ουγγαρία. 3-3. Σίγουρα δεν θα άρεσε στον 62χρονο τεχνικό. Οι ομάδες του Σάντος δεν παίζουν καλό ποδόσφαιρο, όμως ξέρουν να παίρνουν τα αποτελέσματα. Όχι ότι οι Πολωνοί μάγεψαν. Και εκείνοι με το χτικιάρικο, πλην όμως χρυσό, 1-0 έφτασαν ως εδώ.

Μπορεί να κατηγορηθεί πως δεν παίρνει στο μάξιμουμ τα επιθετικά χαρίσματα παικτών όπως ο Ρονάλντο, ο Κουαρέσμα, ο Νάνι, ο Ζοάο Μάριο. Ισχύει. Παίρνει όμως στο μάξιμουμ την ψυχή τους και την προσήλωση στην τακτική και στην αμυντική λειτουργία.

Οι Ίβηρες χθες ξεκίνησαν με ένα 4-1-3-2 που στην πορεία έγινε 4-1-4-1, το Νάνι να αμύνεται με λύσσα στην πτέρυγα και τον ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ Ρενάτο Σάντσες, να αποτελεί την κόλλα που κράτησε ενωμένη την ενδεκάδα.

Ένα αστέρι γεννιέται

Τον Ρενάτο Σάντσες δεν τον μάθαμε το βράδυ της Πέμπτης (30/6). Άλλωστε ο τρόπος που τον άρπαξε η Μπάγερν από άλλους μεγάλους συλλόγους της Ευρώπης, καταδεικνύει το πόσο μεγάλο ταλέντο διαθέτει ο πιτσιρικάς Πορτογάλος. Έχει μόλις μία σεζόν σε υψηλό επίπεδο, με την Μπενφίκα σε πρωτάθλημα και Champions League. Πάει ως πρωταθλητής της χώρας του στη Γερμανία και δεν ξέρω αν θα ταξιδέψει και με άλλο μετάλλιο στο στήθος.

Τον Αύγουστο κλείνει τα 19 και ήδη σου δείχνει την εικόνα ενός ολοκληρωμένου χαφ. Με τρεξίματα, με δύναμη, με σουτ δυναμίτη, με σωστή αντίληψη του χώρου, με ομαδική φιλοσοφία, αλλά και με έλλειψη φόβου όταν πρέπει να πάρει πρωτοβουλία. Αν έχει υγεία θα γίνει ο επόμενος ηγέτης της Εθνικής Πορτογαλίας. Στάνταρ.

Χθες κάποια στιγμή ο Σάντος τον μετατόπισε λίγο πιο κοντά στον Κριστιάνο, για να αρχίσουν να φοβούνται οι Πολωνοί που ανέβαιναν με ευκολία ως την επίθεση τους. Μίκρυνε τις αποστάσεις ο Σάντος με αυτή την κίνηση και ο πιτσιρικάς έδωσε και κάτι παραπάνω. Το γκολ. Στοιχείο που δεν το έχει στο ρεπερτόριο του, κυρίως γιατί ψάχνει την κάθετη πάσα, την ασίστ, όχι την εκτέλεση.

Η συμβολή του στην πρόκριση τεράστια και ας ήρθε στα πέναλτι. Όπου και εκεί δεν αρνήθηκε την ευθύνη να εκτελέσει από την άσπρη βούλα. Εύστοχα εννοείται. 19 ετών, βασικός στην Εθνική Πορτογαλίας, προφανώς και στην Μπάγερν μετά τη Μπενφίκα, σκόρερ χρυσού γκολ, δεν χάνει μονομαχία και χτυπάει πέναλτι στη ρώσικη ρουλέτα με τέτοια ψυχραιμία, σπάνια συναντάς στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Υ.Γ. Ο πρόλογος γράφτηκε με στόχο να μην ξεχνάμε τόσο εύκολα τα λάθη μας. Όχι για…διδαχή, όσο για υπενθύμιση. Και στην ΕΠΟ ξέρουν ότι έκαναν μεγάλο λάθος που άφησαν τον Σάντος με το τιμ του να αποχωρήσει (χωρίς σοβαρό λόγο) από την Εθνική Ελλάδας. Και ότι μετά έφεραν έναν καταξιωμένο τεχνικό να δουλέψει σε ένα ξέφραγο αμπέλι.

Το πιο σημαντικό ήταν πως ξενέρωσαν μία φουρνιά ποδοσφαιριστών και αυτό δύσκολα αλλάζει. Το θέμα λοιπόν ποτέ δεν ήταν ο Σάντος, ο Φύσσας κτλ. Πάνω από τα πρόσωπα, είναι η ομάδα και η λειτουργία της. Αν δεν το κατανοούν κάποιοι, κακό του κεφαλιού τους.