Μέσα σε όλον τον χαμό, δεν ξέρω πόσοι το έχετε αντιληφθεί στην πραγματική του διάσταση, αλλά αυτοδιοίκητο τέλος. Για να μην πω ΕΠΟ τέλος. Ακόμη δεν έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο, αλλά οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια. Λίγο παλαιότερα θυμόμαστε όλοι τη μεγάλη κόντρα της ΕΠΟ του Γκιρτζίκη με την Κυβέρνηση για την παρέμβαση της δεύτερης στο χώρο του ποδοσφαίρου, όπου θεσμικά δεν επιτρέπεται. Σήμερα ζούμε μία άλλη κατάσταση. Η ΕΠΟ χωρίς να το παραδέχεται δημόσια, ΠΑΡΑΚΑΛΑΕΙ την Πολιτεία να παρέμβει για να σώσει την κατάσταση μιας και η ίδια με τα πρόσωπα και τα όργανα της δε μπορεί να επιβάλει τάξη ούτε στα ήσσονος σημασίας ζητήματα.

Ο εξαφανισμένος Γραμμένος αποτελεί μία αδύναμη προσωπικότητα για τέτοιο βάρος ευθύνης, συνέχεια του ανεπαρκέστατου Γκιρτζίκη, με αποτέλεσμα αργά αλλά σταθερά να συμβαίνουν δύο ΓΕΓΟΝΟΤΑ. Πρώτον έφυγε η ΚΕΔ από την ΕΠΟ, δηλαδή δε μπορεί η εκάστοτε ηγεσία της Ομοσπονδίας να παίζει τα παιχνίδια των ισχυρών με ορισμούς διαιτητών κατά παραγγελία. Και δεύτερον να μην παίρνει πλέον αποφάσεις για μείζονα ζητήματα, που άπτονται της ύπαρξης της και να εκχωρεί όλες τις βασικές της αρμοδιότητες στην Πολιτεία.

Και πάλι καλά που ο Βασιλειάδης (με τεράστιο προσωπικό κόστος για εκείνον) πήρε την καυτή πατάτα και αποφάσισε να την κουβαλήσει στα χέρια του μέχρι τέλους. Αν αδιαφορούσε, αν το έβλεπε αλλιώς και προφανώς αν δεν πιεζόταν από τον πολιτικό του προϊστάμενο, δε θα έκανε τίποτα και θα άφηνε τη μοίρα του πρωταθλήματος στον Γραμμένο και στη Super League. Χαιρετίσματα δηλαδή.

Η ΕΠΟ ΘΕΛΕΙ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ

Οδηγούμαστε προς νέα διοίκηση στην ΕΠΟ, αναζητούνται ήδη τα νέα πρόσωπα και ειδικά εκείνο που θα μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες του. Ο πρόεδρος, ο ηγέτης, πείτε τον όπως θέλετε. Πεποίθηση μου ήταν ανέκαθεν πως αυτός ο ρόλος πρέπει να ανατεθεί σε πραγματικό πρόσωπο του ποδοσφαίρου, με προσφορά στο χώρο, πιθανώς παλαιό παίκτη ή παράγοντα που έχει όραμα και όχι πρόβλημα βιοπορισμού. Σε κάποιον που να ξέρει τι σημαίνει γήπεδο, τι σημαίνει για έναν παίκτη "διακόπτεται το πρωτάθλημα", σε κάποιον που ανατριχιάζει κάθε φορά που βλέπει τη φανέλα με το εθνόσημο, που δε βάζει προσωπικά συμφέροντα και οπαδικές προτιμήσεις πάνω από το ρόλο του και το ίδιο το άθλημα. Και να μην προέρχεται από τις αμαρτωλές Ενώσεις.

Υπάρχει; Προφανώς θα υπάρχουν τέτοια πρόσωπα, σίγουρα όχι πολλά. Το ζητούμενο είναι ποιος θα τους επιλέξει, ποιος θα τους στηρίξει και πως θα τους αντιμετωπίσει η κοινωνία του ποδοσφαίρου. Το εύκολο είναι να "κάψουμε" πρόσωπα και θεσμούς. Και εδώ έρχεται η ευθύνη των παραγόντων των ομάδων, που "σφάζονται" για ένα πρωτάθλημα λες και ήρθε το τέλος του κόσμου.

ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ, ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ;

Επιστροφή στο σήμερα. Μέχρι να φτάσουμε στη νέα ΕΠΟ, υπάρχει ακόμη (όχι) πολύς δρόμος. Σήμερα τι γίνεται; Πότε ξεκινάει το πρωτάθλημα και πότε θα τελειώσει; Η οδηγία της FIFA και της UEFA είναι σαφής. " Ξεκινάτε το προσεχές Σαββατοκύριακο και κανονίστε να τελειώσετε στην ημερομηνία που πρέπει κάθε αγωνιστική υποχρέωση". Η...απειλή ξεκάθαρη και οι τρόποι να την εφαρμόσουν τα αρμόδια όργανα αρκετοί. Δεδομένου πως πλέον και στο εξωτερικό έχουν αποδεχθεί ότι δεν υπάρχει αυτοδιοίκητο στην ΕΠΟ (με ευθύνη της ίδιας της ΕΠΟ) περιμένουν από την Πολιτεία να δράσει και η εξαιρετική σχέση του Βασιλειάδη με τα επιτελικά στελέχη και στην Παγκόσμια και στην Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία του παρέχουν άνεση χώρου. Όχι χρόνου. Χρόνος δεν υπάρχει σε Μουντιαλική σεζόν.

Άρα θεωρώ απίθανο να μην ξεκινήσει το πρωτάθλημα το Σάββατο, είτε με 16-0, είτε με 15-1, είτε δεν ξέρω και εγώ με ποιους συσχετισμούς. Θα ξεκινήσει. Αφήνω μικρό ερωτηματικό αν θα τελειώσει, αλλά εδώ δε μπορεί να κάνει πολλά ο Υφυπουργός. Εδώ αφορά μόνο τις ομάδες αυτό το ζήτημα. Ήρθε η ώρα της ευθύνης για όλους.