Τώρα που τελείωσε η διαδικασία των προκριματικών και δεν πήραμε το εισιτήριο για το Μουντιάλ του 2018, έφτασε η στιγμή να κάνουμε την πιο σοβαρή κουβέντα για το θέμα της Εθνικής. Τι είδους Εθνική θέλουμε; Τι ποδόσφαιρο να παίζει; Σχηματισμό, τακτική κτλ...

Για μένα αυτό είναι το πιο ουσιώδες, καθώς αν τα αποφασίσουν αυτά οι αρμόδιοι (όχι ο κόσμος, όχι τα ΜΜΕ, όχι οι παρατρεχάμενοι), μετά θα δούμε ποιος προπονητής μπορεί να μας τα δώσει. Η λογική του “εμείς μόνο άμυνα μπορούμε να παίξουμε”, με βρίσκει αντίθετο. Μόνο άμυνα θέλουμε να παίζουμε, γιατί η επίθεση είναι δύσκολο πράγμα και θέλει γνώσεις και εκπαίδευση.

Και εν πάση περιπτώσει, αν θέλουμε μόνο άμυνα, παίρνουμε έναν καλό Ιταλό τεχνικό ή έναν έμπειρο Έλληνα και τελειώνει η ιστορία.

Άρα η άποψη “ο Σκίμπε συμμάζεψε το σκορποχώρι και να μείνει”, είναι σωστή κατά το ένας σκέλος. Το συμμάζεψε, αλλά αγωνιστικά, προπονητικά, μπορεί να το πάει ένα επίπεδο πιο πάνω; Νομίζω όχι. Δε μου δείχνει ότι έχει τις ιδέες που απαιτεί το σύγχρονο ποδόσφαιρο...

Για την ακρίβεια, δε θυμάμαι ούτε ένα ματς, όπου παίξαμε αξιοπρεπές επιθετικά ποδόσφαιρο, δημιουργικό, ευχάριστο. Ένα πλάνο που να απέδωσε και να φάνηκαν αυτοματισμοί και να το χάρηκε ο κόσμος. Θυμάμαι στατικές φάσεις, το ταλέντο 2-3 παικτών και γκολ με το σταγονόμετρο. Αυτή τη συνθήκη δεν καταλαβαίνω γιατί την περνάμε στο ντούκου. Ελάχιστα γκολ που βγήκαν από συνεργασίες, περισσότερα από ατομικές εμπνεύσεις, τύχη και στατικές φάσεις. Αν γι' αυτά δεν ευθύνεται ΚΑΙ ο προπονητής, τότε ποιος ευθύνεται;

Αν έχουμε ως παραδοχή πως οι παίκτες μας μπορούν να αποδώσουν καλύτερο ποδόσφαιρο, τότε τι φταίει και δεν το βλέπουμε;

Εκτός αν πιστεύουμε ότι αυτή η στάνη, αυτό το τυρί βγάζει. Άρα πως περιμένουμε προκρίσεις σε Γιούρο και Μουντιάλ; Δε συνάδουν όλα αυτά.

Να βάλουμε μία σειρά. Ο προπονητής μας πρέπει να μπορεί να ανεβάσει σε απόδοση τους μέτριους παίκτες μέσα από το σύνολο. Επίσης πρέπει να μπορεί να πάρει το 100% από τους αστέρες του. Για παράδειγμα αν θυμηθείτε πόσες φορές τροφοδοτήθηκε σωστά (by the book) ο Μήτρογλου, θα καταλάβετε τι λέω. Ελάχιστες.

Στο δια ταύτα. Ο Σκίμπε έχει συγκεκριμένο ταβάνι. Αυτό είναι το πλέον ξεκάθαρο. Όχι γιατί έκανε λάθη στη διαχείριση αγώνων, ούτε γιατί αποκλειστήκαμε, ούτε στο φινάλε διότι δεν καλούσε τον Λάζαρο, τον Μπακάκη και όποιον άλλον. Πολύ απλά διότι δεν εμφάνισε ποτέ ένα σαφές ποδοσφαιρικό σχέδιο. Που να έχει σταθερές, αξιοποίηση των ατού μας και επιθετική προσέγγιση.

Τι έκανε; Τα απλά και προφανή. Έδωσε έμφαση στην άμυνα, ζήτησε λίγα λάθη κοντά στην περιοχή μας και στην επίθεση ότι σκαρφιστούν οι Μάνταλος, Φορτούνης και Μητρογλου. Δε μου πέφτει λόγος αν πρέπει να μείνει ή να φύγει. Αν ήμουν όμως ο αρμόδιος να πάρω την απόφαση, θα φώναζα τον Σκιμπε και θα τον ρωτούσα τι πλάνο έχει. Μόνο η πειθαρχία δεν αρκεί.

Και η Ιταλια πειθαρχημένη μου φάνηκε, αλλά το Μουντιάλ θα το δει από την τηλεόραση. Γιατί εμπιστεύτηκαν τον παλαιομοδιτη Βεντουρα, για να τους δώσει την πρόκριση. Τζίφος. Κατέβηκαν χωρίς ιδέες, δίχως φαντασία και το πλήρωσαν.

Η Ιταλία ίσως είναι το παράδειγμα για να αντιληφθείτε την επιδραστικοτητα του προπονητή. Έμειναν εκτός Μουντιάλ για πρώτη φορά νομίζω από το 1958. Με παίκτες όπως ο Μπουφον, ο Ιμομπιλε, ο Ελ Σααραουι, ο Μπονουτσι, ο Μπελοτι. Σας παρακαλώ.

Κλείνοντας, να κάνουμε μια πρόβλεψη. Εκείνοι που θα κρίνουν τον Σκιμπε, δε θα ζητήσουν το πλάνο του. Θα μιλήσουν με τους διεθνείς μας, θα πάρουν γνώμες, θα αφουγκραστούν τον κόσμο και μετά θα πάρουν την απόφαση. Ακόμη και αν κάνουν το σωστό, θα το πράξουν με τον λάθος τρόπο.

ΥΓ Ξέρω ότι οι περισσότεροι...διψάτε για αίμα. Να κράξουμε, να αφορισουμε, να διασυρουμε κόσμο. Μόνο που το ζουμί είναι άλλου. Πιο πολύ ακούω την άποψη εκείνου που αμφισβητεί τη δουλειά μου με επιχειρήματα και στοχευμενη κουβέντα, παρά εκείνου που φωνάζει και δεν λέει τίποτα. Εμείς γράφαμε από το 0-0 με την Εσθονια πως δύσκολα θα προκριθούμε με τον τρόπο που παίζουμε. Γιατί φαινόταν. Και ήρθε.

ΥΓ2 Και τον Σαντος αν θυμάστε, κάποιοι τον έβρισαν και τον απαξίωσαν. Ακόμη και παίκτες του τον αμφισβήτησαν. Η συνέχεια είναι γνωστή.