Η κορυφή θέλει... άντερα

Όσο σας μπλέκουν σε κουβέντα για τη διαιτησία, τόσο θα απομακρύνεστε από τον πραγματικό λόγο που βλέπετε τις ομάδες σας. Το τι ποδόσφαιρο παίζουν και φυσικά τα αποτελέσματα που φέρνουν.

Κάθεστε και ασχολείστε με το αν βούτηξε ο Φορτούνης, αν ήταν μισό μέτρο οφσάιντ ο Βράνιες, ποιος ευνοείται περισσότερο και ποιος όχι στη νέα τάξη πραγμάτων. Και; Το τελικό συμπέρασμα που θα βγει, σε τι θα βοηθήσει στη ζωή σας;

Υπάρχει κάποιος που μας έγραψε και εξήγησε (ποδοσφαιρικά) γιατί ο Ολυμπιακός έφαγε τρία γκολ; Πως έφτασε στα 4 γκολ ενεργητικό; Γιατί η ΑΕΚ δε νίκησε αντίπαλο που έπαιξε για λίγο με 9 παίκτες; Ο Λουτσέσκου τον στρώνει τον ΠΑΟΚ ή όχι;

Βέβαια εδώ υπάρχουν θεατές που θεωρούν έξυπνο αυτό που έπραξε ο Μουρίνιο το Σάββατο με τη Λίβερπουλ. Που κατέβηκε με αυτά τα υπερ-οπλα, τους Λουκάκου, Μαρσιάλ, Μάτιτς, με στόχο να μη φάει γκολ. Μηδέν στη δημιουργία, μηδέν στην ανάπτυξη, μηδέν σε όλα. Πιο κάτω θα ασχοληθούμε με αυτό.

ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΜΥΑΛΟΥ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΟΥ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΠΑΙΚΤΩΝ

Για την ώρα μόνο Ξάνθη-ΑΕΚ. Καταρχάς για τον Ράσταβατς της Ξάνθης, είχαμε γράψει προ εβδομάδων και μας αρέσει η πορεία του ως τώρα. Αυτός είναι έξυπνος προπονητής. Η ΑΕΚ έμπλεξε, αν και έκανε καλύτερη εκτός έδρας εμφάνιση από αυτήν στην Τρίπολη, όπου απορήσαμε αν ήταν η...κανονική ΑΕΚ τότε.

Στα Πηγάδια, ο Χιμένεθ έβαλε όλα τα όπλα στο χορτάρι. Και Αραούχο και Λιβάγια και Λάζαρος και Μάνταλος και Γαλανόπουλος. Οι φίλοι της ΑΕΚ δεν ήταν που φώναζαν τόσον καιρό ότι πρέπει να παίζουν όλοι μαζί; Ότι "τέλος τα πειράματα Μανόλο"; Τώρα τι έγινε;

Μα το πιο απλό. Στέκονται όλοι στο αποτέλεσμα και όχι στην εμφάνιση και στις ευκαιρίες. Η ΑΕΚ έκανε 18 τελικές, οι 4 εντός εστίας. Η Ξάνθη έκανε μόλις 4 τελικές. Ως γενική εικόνα, η ΑΕΚ ήταν ανώτερη της Ξάνθης. Στην Τρίπολη ήταν απαράδεκτη, χειρότερη του αντιπάλου. Τώρα δεν ήταν έτσι.

Είναι όμως εμφανές πως χρειάζεται ακόμη αρκετή δουλειά στην επίθεση απέναντι σε κλειστές άμυνες. Διότι να τελειώνεις τον αγώνα με 30 γεμίσματα, έχοντας μέσα τους εξαιρετικούς παίκτες που προαναφέραμε, δείχνει πιθανώς έλλειψη σχεδίου και κυρίως καθόλου καθαρό μυαλό.

Το τελευταίο στοιχείο νομίζω έλειπε και από τον πάγκο. Ούτε ο Ισπανός έδειχνε ήρεμος και φάνηκε όταν έμεινε με δέκα ο αντίπαλος. 11 εναντίον 11 η ΑΕΚ ήταν πιο καλή. Με παίκτη και μετά με παίκτες παραπάνω, η ΑΕΚ κόλλησε και ας βρήκε το γκολ της ισοφάρισης.

Η ΑΕΚ ΕΠΗΡΕΑΖΕΤΑΙ ΑΠ' ΤΟΥΣ ΤΡΙΓΥΡΩ

Ο Ράσταβατς μοιραία έβαλε πούλμαν μπροστά από τον πολύ καλό Ζίβκοβιτς, ο Χιμένεθ έβαλε ότι επιθετικογενές είχε στον πάγκο, χωρίς σαφές σχέδιο και φυσικά η πίεση του χρόνου και του γκολ του αντιπάλου, μπλόκαρε την ομάδα του.

Σε μία απλή ανάγνωση η ΑΕΚ δε νίκησε διότι ο Ανέστης το έφαγε όρθιος, ενώ ο Ζίφκοβιτς τα έβγαζε με κάθε τρόπο. Και φυσικά διότι όταν κλείνουν οι χώροι, θέλεις δουλειά στην προπόνηση, πλάνο και καθαρό μυαλό. Κάτι από όλα αυτά δεν υπήρχε στην ΑΕΚ. Ποντάρω στο μυαλό.

Κόντρα στην Αούστρια και ας έμεινε πίσω στο σκορ, δε βρήκε κλειστή άμυνα απέναντι της. Αντιθέτως βρήκε χώρους και έφτιαξε ένα σωρό ευκαιρίες.

Γνώμη μου η Ένωση επηρεάζεται πολύ ως οργανισμός από τις απαιτήσεις που δημιουργούνται πλέον από όλους. ΜΜΕ, διοίκηση, κόσμο.

Πρώτη φορά μετά το 2008 βλέπουν ξεκάθαρα πως μπορούν να πάνε για πρωτάθλημα και αν όντως τους αγχώνει, τότε ότι και να ετοιμάζει στα Σπάτα ο Χιμένεθ, δε θα βγαίνει με αποτελεσματικότητα στο χορτάρι.

Αυτό αλλάζει με δουλειά από προπονητικό τιμ, Λυμπερόπουλο και αν χρειαστεί Μελισσανίδη. Οι αφορισμοί δεν βοηθούν. Οι ευθύνες του προπονητή δεδομένες, αλλά θα ήταν έγκλημα να τον στείλουν σπίτι του.

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΟΣ ΑΡΑΟΥΧΟ;

Στο δια ταύτα, η ΑΕΚ καλείται να κερδίζει και στα ματς που δεν είναι καλή για να φτάσει στο τέλος της διαδρομής. Αυτό για να συμβεί θέλει τον κανονικό Αραούχο. Όχι αυτόν που βλέπουμε εσχάτως. Έκανε ντεμπούτο με γκολ και όλοι πίστεψαν πως θα συνεχίσει από εκεί που τελείωσε. Για την ώρα δεν συμβαίνει αυτό. Χωρίς το εύκολο γκολ του Αραούχο, η ΑΕΚ θα δυσκολευτεί πολύ. Μόλις βρει ρυθμό και συνέπεια στο σκοράρισμα ο Αργεντινός, θα αλλάξουν τα πράγματα.

Η κορυφή θέλει...άντερα και όταν έχει ξεμάθει σε αυτήν, ο δρόμος σου ως εκεί, έχει σκαμπαναβέσματα. Το θέμα είναι πως λειτουργείς όσο θα διαρκούν αυτά τα "up&down". Με ηρεμία και στήριξη στους ανθρώπους που εργάζονται στην ομάδα; Με αφορισμούς και καρατομήσεις για να ικανοποιήσεις το απαίδευτο κοινό; Όλα στη ζωή είναι επιλογές

Υ.Γ. Πώς γίνεται ο Μουρίνιο που εφέτος παρουσιάζει μια σαφώς πιο επιθετικογενή Γιουνάιτεντ, να πηγαίνει στο Άνφιλντ της 7ης Λίβερπουλ και να παίζει κατενάτσιο του Ερέρα της δεκαετίας του '60; Μου μοιάζει αδιανόητο. Αντί να κατέβει για να πάρει το ματς, να παίξει ποδόσφαιρο δημιουργίας, να αποδείξει ότι είναι καλύτερη ομάδα, το γύρισε στο ξυλίκι και στο "αμύνεσθαι υπέρ πατρίδος". Λες και προπονεί την Προοδευτική και τον Άγιο Ιερόθεο. Προπονητής με επιτυχίες, δε λέω όχι. Προπονητής που δεν αγαπιέται από κανέναν παίκτη του όμως. Καθόλου τυχαίο.

Και από την άλλη βλέπεις τη Σίτι. Και λες πρόκειται για άλλο άθλημα. Φαίνονται τόσο απλά όσα κάνει ο Γκουαρδιόλα με τους παίκτες του, αλλά για να τα διδάξει ένας προπονητής, πρέπει να τα γνωρίζει. Ο Καταλανός τα γνωρίζει. Προσωπικά δε με νοιάζει πόσους τίτλους θα πάρει στο Νησί. Απολαμβάνω να βλέπω τις ομάδες του.

Υ.Γ2 Όσο δε βάζουμε το VAR θα συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με τους διαιτητές σε χαμηλότατο επίπεδο κουβέντας. Ας το βάλουμε και μετά να δούμε τι θα συμβεί. Ως τότε, όλες οι θεωρίες (συνομωσίας και μη) μπορεί και να έχουν βάση.