Η "Μπάρτσα των φτωχών"

Από τα παλιά (καλά) χρόνια, ο Πανιώνιος αποκαλούνταν από φίλους του "Μπαρτσελόνα", καθώς έχουν τα ίδια χρώματα στη φανέλα. Προφανώς ποτέ η ιστορική ομάδα της Νέας Σμύρνης δεν έφτασε στην Ελλάδα τη δημοφιλία της... κανονικής Μπαρτσελόνα, αλλά αποτελεί σημαντικό μέγεθος για το ποδόσφαιρο μας.

Με πολλές συμπάθειες και αντιπάθειες. Όπως όλοι. Αυτό είναι δευτερεύον. Αυτό που στα μάτια μου φαντάζει πρωτεύον, με αφορμή την επιστροφή του στην Ευρώπη και μάλιστα με πρόκριση έστω ενός γύρου (για την ώρα), είναι το μοντέλο που δουλεύει η ομάδα τα τελευταία χρόνια, που το χρήμα δε ρέει άφθονο, ούτε από την τηλεόραση, ούτε από τον (κάθε)Τσακίρη. Το μοντέλο διοίκησης δεν κρίνεται πετυχημένο μόνο αγωνιστικά, αλλά κυρίως εξωαγωνιστικά.

ΔΕΚΑΝΙΚΙ ΚΑΝΕΝΟΣ "ΜΕΓΑΛΟΥ"

Αυτή τη στιγμή δε θεωρείται δεκανίκι κανενός, υπολογίζεται ως αυτόνομη παρουσία και μάλιστα σε μία χρονική περίοδο που ΟΛΟΙ ψάχνουν συμμάχους. Ο Πανιώνιος πουλάει παίκτες και σε Ολυμπιακό και σε Παναθηναϊκό και σε ΠΑΟΚ και σε ΑΕΚ και σε όποιον δώσει το κατάλληλο ποσό. Με την παρουσία του Γκαγκάτση τα έχει καλά με όλους, καθώς ο πρώην πρόεδρος της ΕΠΟ ξέρει άριστα το τηλεοπτικό πεδίο και διαχειρίζεται άψογα τους πάντες, αναζητώντας το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Και για τη Λίγκα και για τον Πανιώνιο.

Με Ζαμάνη που ξέρει από επιχειρήσεις, Δάρρα που ξέρει από ποδόσφαιρο και ομάδες και Γκαγκάτση που ξέρει από όλα, αφού εκείνος τα έχτισε κάποτε, δύσκολα δε θα πήγαινε μπροστά το project. Βάλτε στην εξίσωση και τον Μανίκα που ξέρει τον Πανιώνιο και το γλυκό δένει.

ΕΠΙΑΣΕ ΤΟ ΝΟΗΜΑ

Ο Πανιώνιος έπιασε το νόημα και συνεχίζει πιο μεθοδικά πλέον την παραγωγή παικτών ή αγορά τους από μικρότερες ομάδες σε νεαρή ηλικία, με στόχο να τους πουλήσει όταν και όσο πρέπει. Δεδομένο που το έχουν δεχθεί άπαντες και κυρίως οι φίλαθλοι, οι πλέον απαιτητικοί πανελλαδικά.

Ξέρει πως δε μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό, γι' αυτό και επενδύει σε έναν τομέα: Να είναι κάθε χρόνο βιώσιμος. Μία πιο μοντέρνα εκδοχή της Ξάνθης, η οποία τη δεκαπενταετία 1995-2010 και ίσως λίγο παραπάνω παρέδιδε μαθήματα σε αυτό το θέμα.

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΘΑΥΜΑΖΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΙΜΟΥΝΤΑΙ

Το μέγα ερώτημα στο ποδόσφαιρο μας είναι οι μεγάλοι γιατί δε λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο; Στα λόγια πήγε να το κάνει ο Παναθηναϊκός και τελικά δε βγαίνει καλή φουρνιά από τις Ακαδημίες. Προφανώς γι' αυτό άλλαξαν Σαμαρά με Φύσσα-Ελευθεριάδη. Ο Ολυμπιακός τώρα πάει να κάνει κάτι, μένει να δούμε τη διάρκεια του. ΠΑΟΚ και ΑΕΚ όσο εύκολα βγάζουν παιδιά από τα τσικό τους, τόσο εύκολα τα "καίνε".

Όλοι τους θαυμάζουν το μοντέλο του Πανιωνίου και ουδείς αποφασίζει να το εφαρμόσει. Δικαίωμα τους. Γνώμη μου, πως αν το ξεκινούσαν τη δεκαετία 2020-2030 θα ήταν πρωταγωνιστές σε όλα τα επίπεδα. Δε γίνεται να μην κάνουν πωλήσεις παιδιών από τις Ακαδημίες τους κάθε χρόνο με καλό αντίτιμο, οι μεγάλοι του ποδοσφαίρου μας. Απλά δε γίνεται.

ΤΟ ΚΛΑΜΠ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Η Μπαρτσελόνα είναι παραπάνω από ένα κλαμπ. Γνωστό. Ο Πανιώνιος έχει καταφέρει το κλαμπ να είναι πάνω από πρόσωπα. Φεύγουνη προπονητές, κομψά, άκομψα. Φεύγουν παίκτες, έρχονται παίκτες, αλλάζει ο βασικός κορμός, καμία διαφορά. Αυτό είναι το κλειδί. Στον ΠΑΟΚ ακόμη συζητάνε αν ο Στανόγεβιτς βρήκε το σύστημα που ταιριάζει στο ρόστερ, στον Παναθηναϊκό θεωρούν πως αν φύγει ο Ουζουνίδης διαλύθηκε η ομάδα κτλ...

Δε λέω πως ο Γρηγορίου θα επιτύχει, ούτε ήξερα ότι ο Μιλόγεβιτς θα τα πάει ακόμη καλύτερα από τον Ουζουνίδη. Λέω απλά πως και να μην πετύχει, δεν υπάρχει πρόβλημα. Θα έρθει ο επόμενος και όλα θα πάνε αρμονικά. Αργά ή γρήγορα.

Photo Credits: Eurokinissi