Η Ρεάλ πήγε να "σκοτώσει" τη Μπαρτσελόνα και το πλήρωσε

Ξέρετε, όταν υποστηρίζεις μία ομάδα και σου δίνεται η δυνατότητα να γράψεις κάτι για αυτήν, είναι πολύ εύκολο να λειτουργήσεις οπαδικά και να αρχίσεις να πικάρεις τον αντίπαλο. Να χρησιμοποιείς λέξεις που ενοχλούν, κοσμητικά επίθετα ακραία και πολλά ακόμη.

Όλα αυτά δηλαδή που κατακλύζουν τα χαμηλοτάτου επιπέδου μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην πατρίδα μας. Τα μέσα μια χαρά είναι, οι χρήστες του αποτελούν το πρόβλημα.

Μόνο που μετά από ένα τόσο όμορφο παιχνίδι, όπως αυτό της Ρεάλ με τη Μπαρτσελόνα, θα είναι κρίμα να πέσεις σε αυτήν την παγίδα. Εδώ μιλάμε για αποθέωση του ποδοσφαίρου, ας μην ρίξουμε μόνοι μας το επίπεδο και ας μιλήσουμε για ότι έγινε εντός του αγωνιστικού χώρου και τι σημαίνει αυτή η μεγάλη νίκη των Καταλανών. Ούτε για διαιτησίες, ούτε για άλλα πράγματα που επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά σας έχουν αρρωστήσει και χαλάσει την οπτική που βλέπετε το σπορ.

Όσοι θέλετε να διαβάσετε εξυπνακίστικα σχόλια από έναν οπαδό της Μπαρτσελόνα, εις βάρος της Ρεάλ, λυπάμαι, μη συνεχίσετε παρακάτω. Δε θα τα βρείτε. Όσοι φίλοι της Ρεάλ περιμένετε μία τοποθέτηση μου, για να πιαστείτε και να αρχίσετε να βγάζετε τα απωθημένα σας και πάλι λυπάμαι, χάνετε την ώρα σας.

Για τους υπόλοιπους τώρα. Καταρχάς το πρωτάθλημα γίνεται ροντέο. Η Ρεάλ έχει ματς λιγότερο, δείχνει πιο πειστική στα μικρομεσαία ματς από τη Μπαρτσελόνα, όμως πλέον κουβαλάει τεράστια πίεση και έχει δύο υπερβολικά δύσκολους ημιτελικούς με την Ατλέτι για το Champions League. Δαπάνη δυνάμεων, σε χρονικό σημείο που αδειάζει το ντεπόζιτο. Οι «μερένχες» ήταν φαβορί του 70-30 για τον τίτλο πριν το «κλάσικο», τώρα είναι του 55-45.

ΤΟ 5-3-2 ΜΕ ΜΠΕΪΛ ΔΕΞΙ ΜΠΑΚ

Ο Ζιντάν έκανε ένα τρικ στο πρώτο ημίχρονο, μέχρι τον τραυματισμό του Γκάρεθ Μπέιλ. Όταν αμυνόταν η Ρεάλ, γύριζε τον Ουαλό σε θέση δεξιού μπακ, έβαζε τον Καρβαχάλ πιο μέσα, δίπλα στον Νάτσο και δημιουργούσε μία πεντάδα στην άμυνα, κρατούσε τρεις χαφ και μπροστά τους Μπενζεμά και Ρονάλντο. Αυτό έδινε λιγότερους χώρους στη Μπαρτσελόνα στα καρέ του Νάβας, δεν έβγαζε υπεραριθμίες στις πτέρυγες και σπανιώς περνούσαν οι κάθετες προς την περιοχή, αφού μεσολαβούσαν πολλά πόδια.

Μπορεί η ισοφάριση του Μέσι σε 1-1 να ήρθε με τον Μπέιλ παρόντα στο γήπεδο, μόνο σε αυτή τη φάση μιλάμε για την κλάση του Αργεντινού και την κακή τοποθέτηση της άμυνας. Όχι τόσο συχνό φαινόμενο στο πρώτο μέρος. Η είσοδος του Ασένσιο, άλλαξε τις σκέψεις του Ζιντάν. Στην επίθεση πάντα οι Μαδριλένοι είχαν σχηματισμό 4-3-3.

Η ΚΛΑΣΗ ΤΟΥ ΜΕΣΙ

Το ματς κρίθηκε στη λεπτομέρεια. Τέτοιες τις δημιουργούν οι μεγάλοι παίκτες. Ο Μέσι ήξερε πως απόψε με 1Χ, τελείωνε ο τίτλος και αποφάσισε να παίξει περισσότερο από κάθε άλλη βραδιά το ρόλο που ξέρουμε. Αυτόν του ηγέτη. Χωρίς Νειμάρ, με ψυχολογία πεσμένη λόγω Γιούβε, με το ματς εκτός έδρας, με τη Ρεάλ στους 4 του Champions League, η Μπαρτσελόνα χρειαζόταν τον ηγέτη της. Και αυτός λες και γεννήθηκε για τέτοια ματς, ήταν εκεί και μάλιστα με πολλούς τρόπους.

Ο Μέσι έκρινε το ντέρμπι. Πέτυχε το νικητήριο τέρμα, ισοφάρισε σε 1-1, μόλις πέντε λεπτά μετά το γκολ του Καζεμίρο, κόβοντας τον αέρα του γηπεδούχου, πήρε την αποβολή του Ράμος, έδωσε κάρτες και σε άλλους παίκτες, κούρασε τους παίκτες που τον μάρκαραν και περισσότερο από όλα, έδειχνε στους συμπαίκτες του το πιο βασικό: Ήταν σα να τους έλεγε "Μη φοβάστε, εγώ είμαι εδώ". Και δεν τους πρόδωσε. Μεγάλη εμφάνιση.

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ ΜΑΡΣΕΛΟ

Ο Μαρσέλο κάνει σούπερ διετία. Φοβερή αυτοπεποίθηση, άψογη συνεργασία με το BBC, ειδικά με τον Κριστιάνο, από δικές του σέντρες-ασίστ προήλθαν και τα δύο γκολ της Ρεάλ. Ξέρει πότε να βγαίνει μπροστά, δημιουργεί ρήγματα, δε χάνει εύκολα μονομαχίες, τρέχει ασταμάτητα, είναι σημείο αναφοράς για την Ρεάλ. Για μένα πιο αναντικατάστατος από Μπέιλ, Μπενζεμά και Κασεμίρο. Μπορεί και από Ράμος. Όχι από Κριστιάνο φυσικά.

Όταν ο Μαρσέλο πλαγιοκοπεί, ο Ρονάλντο μπαίνει πάντα προς τα μέσα, πίσω από τον Μπενζεμά και ψάχνουν το give and go. Δηλαδή τη συνεργασία με τη μία, το 1-2 που λέγαμε παλιά. Πολύ αποτελεσματικό πλάνο. Ακόμη και αν δε βγει η συνεργασία, ο Μαρσέλο έχει χώρο για διείσδυση ή σέντρα. Πολύ κρίμα και για εκείνον, που η Ρεάλ δεν πήρε ούτε βαθμό.

Η ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 3-2

Το μεγάλο λάθος της Ρεάλ, εκ του αποτελέσματος, ήταν πως μετά το 2-2, αντί να παίξει συντηρητικά για να πάρει την ισοπαλία (παραπάνω από) μισό τίτλο, αποφάσισε να βγει μαζικά μπροστά, για να πάρει το ματς. Με παίκτη λιγότερο δηλαδή, επέλεξε να κάνει ρουλέτα το ματς. Και αντί να τους ηρεμήσει ο Ζιντάν και να τους ζητήσει απλώς να γυρίσουν τη μπάλα και να σφυρίξει ο ρέφερι το τέλος, εκείνος έδειχνε να θέλει πιο πολύ από τους παίκτες τη νίκη. Προφανώς για να τελειώσει οριστικά το θέμα τίτλος με το +6, που μπορεί να γινόταν +9.

Και πιο πολύ νομίζω για να μπορεί να λέει μετά το ματς "σας νικάμε και με παίκτη λιγότερο". Δηλαδή και με κόντρα διαιτησία και καλά. Σε άλλα ματς θα είχε βάση, χθες η διαιτησία ήταν άψογη και το ξέρει. Κακώς άφησε την ομάδα του να παρασυρθεί τόσο, η εικόνα των 5 Καταλανών, με τους 3-4 παίκτες της Ρεάλ να τρέχουν στην άμυνα στο 92’, δημιουργεί ερωτηματικά για το τι οδηγίες τους είχε δώσει μετά το 2-2. Αν δεν παίξεις για το αποτέλεσμα σε αυτό το ματς, με αυτόν τον αντίπαλο, με παίκτη λιγότερο, στις καθυστερήσεις, πότε θα παίξεις κύριε Ζιζού μου; Έγκλημα, που τιμωρήθηκε με τον πιο οδυνηρό τρόπο.

ΑΨΟΓΗ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ

Οι διαιτητές ήταν φανταστικοί και το ματς πολύ δύσκολο, με αρκετά πονηρά μαρκαρίσματα. Κουβέντα σηκώνει μόνο η αποβολή του Ράμος, διότι στο ριπλέι φαίνεται πως δε βρίσκει ή βρίσκει ελάχιστα τον Μέσι ο αρχηγός της Ρεάλ. Και μόνο η πρόθεση του να παίξει με τα δύο πόδια και τις τάπες πάντως, δικαιολογεί την αυστηρότερη τιμωρία.

Η ΟΞΥΔΕΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΛΟΥΙΣ ΕΝΡΙΚΕ

Ο τεχνικός των φιλοξενούμενων με εξέπληξε ευχάριστα. Και αυτό γιατί σε όλο το ματς ήταν συγκεντρωμένος και μετέδιδε ηρεμία στην ομάδα του. Ακόμη και στο 2-2 του Ροντρίγκες, δεν πανικοβλήθηκε και ζήτησε το ίδιο πράγμα: Τη μπάλα κάτω, συνεργασίες και ψάχνουμε την κόντρα επίθεση. Μάλιστα φάνηκε να περιμένει την ορμή της Ρεάλ μετά το 2-2, είδε ότι πάει για το 3-2 αντί να καθίσει στα αυγά της.

Και τότε έδωσε την εντολή για άμυνα, να αφήσουν τη μπάλα στα πόδια της Ρεάλ και να ψάξουν την αντεπίθεση. Θα ήταν πολύ πιο εύκολο για τη Μπαρτσελόνα να βρει το γκολ σε ανοικτή άμυνα, παρά με δεκάδες σώματα στην περιοχή του Νάβας. Αντί να πιέσει εκείνος, έδωσε χώρο στη Ρεάλ και χτύπησε στην κόντρα. Δικαίωση.

ΜΑΤΣ-ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Είναι το πιο λαμπερό παιχνίδι του πλανήτη και αποδείχθηκε περίτρανα και την Κυριακή. Δυο ομάδες με αστέρια, με άρνηση ήττας στο DNA τους, με εντυπωσιακά γκολ, με όλα όσα πρέπει να διαθέτει ένα τέτοιο ζευγάρι. Η Ρεάλ ήταν πολύ διαβασμένη, η Μπαρτσελόνα πιο έξυπνη στα κρίσιμα σημεία. Η Ρεάλ προσπάθησε να σκοτώσει τον αντίπαλο, οι Καταλανοί έπαιξαν μετά από πολύ καιρό σε ένα ματς, με αντεπιθέσεις. Και έδειξαν πως είναι καλοί και σε αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού. Φοβερό ματς.

ΥΓ Το πόσο γεμάτο ήταν το ματς καταδεικνύεται και από το γεγονός πως στους διακριθέντες των ομάδων βρίσκονται οι δύο τερματοφύλακες. Πολλές αποκρούσεις και ο Νάβας και ο τερ Στέγκεν. Μάλιστα ο Γερμανός είχε 12 αποκρούσεις, τις περισσότερες σε αγώνα της Μπαρτσελόνα στο πρωτάθλημα από το 2004. Κάτι λέει και αυτό για το πόσο καλό ματς είδαμε.

ΥΓ2 Για τα 500 γκολ του Μέσι με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα σε όλες τις διοργανώσεις τι να πει κανείς. Πόσο τυχεροί είμαστε που τον έχουμε στην ακμή του, στη δική μας ζωή. Άλλοι δεν τον πρόλαβαν και άλλοι θα ακούν για εκείνον και δε θα τα πιστεύουν αν δεν τα δουν.

AP Photo/Daniel Ochoa de Olza