Μπαίνω κατευθείαν στο θέμα. Η ομάδα που μου έκανε εντύπωση (στην Ελλάδα) αυτό το Σαββατοκύριακο, ήταν η Ξάνθη. Πέρασε σας σίφουνας από τον Πλατανιά, τον νίκησε με 2-0 πολύ άνετα και το πιο εντυπωσιακό στα μάτια μου, ήταν η απόδοση, η εικόνα της ομάδας

Γυμνασμένη, με τρεξίματα, κατοχή μπάλας όταν έπρεπε, ασφυκτικό πρέσινγκ στα 4/4 του γηπέδου, αυτοματισμοί και πολύ ωραία γκολ. Έχασε μάλιστα και μερικές ευκαιρίες, που βγήκαν από ομαδική δουλειά και σωστή ανάπτυξη, είτε απέναντι σε οργανωμένη άμυνα, είτε στην αντεπίθεση.

Αυτό που μου προκαλεί μεγαλύτερη εντύπωση (αν και ακόμη το δείγμα είναι μικρό), προφανώς έχει να κάνει με το όνομα του προπονητή. Μίλαν Ράσταβατς. Δεν τον ήξερα και κατά τη διάρκεια του ματς μπήκα και έψαξα που τον ανακάλυψε η Ξάνθη. Και εδώ έρχεται η πιο μεγάλη απορία μου. Πόσο καλό σκάουτινγκ κάνει η Ξάνθη και στους προπονητές; Γιατί για τους παίκτες το ξέρουμε εδώ και δεκαετίες.

Μετά τον Λουτσέσκου όμως φαίνεται πως βρίσκει και δεύτερο λαβράκι. Ο Ράσταβατς δεν διαθέτει φοβερό βιογραφικό, με εξαίρεση τη θητεία του στην ομάδα της ιδιαίτερης πατρίδας του, τη Ραντνίσκι Νις, με την οποία έκανε πορεία Ευρώπης, αν και μιλάμε για μία μικρή επαρχιακή ομάδα, χωρίς χρήματα, αλλά με πλούσια ιστορία. Έφτιαξε καλό όνομα στη Νις, τον τσέκαραν Πάρτιζαν και Ερυθρός Αστέρας, τον έβαλαν στο μπλοκάκι, μέχρι τότε όμως κάνει το… αγροτικό του στην Ξάνθη.

Αν ισχύει ότι ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας, ο Γιάννης Παπαδημητρίου τον ανακάλυψε και αυτόν, τότε μπράβο του. Με τον Γιάννη έχω να μιλήσω πολύ καιρό, αλλά μαθαίνω πως κόβει το μάτι του (θήτευσε στο «σχολείο» Πανόπουλου βέβαια) και μένει να δούμε αν και ο Ράσταβατς θα μείνει χρόνια και κυρίως αν θα παρουσιάσει ελκυστικό ποδοσφαιρικό θέαμα.

Ας μη γελιόμαστε, η Ξάνθη έχει συγκεκριμένο ταβάνι. Άρα και ήττες θα έρθουν και πιθανότατα δε θα τερματίσει σε…εκλόγιμη θέση Ευρώπης. Όμως τα πρώτα δείγματα είναι πολύ ενθαρρυντικά ότι θα βλέπουμε μία ομάδα που δε θα βαριόμαστε με το ποδόσφαιρο που θα παίζει και πιθανώς θα παίρνει και αποτελέσματα. Το τελευταίο αφορά τους οπαδούς της. Το πρώτο μας αφορά όλους.

Θα μου πείτε τον Πλατανιά νίκησε, όχι τον Ολυμπιακό. Σωστό, μόνο που ο Πλατανιάς είναι πιο δεμένη ομάδα, με ίδιο προπονητή για καιρό και στην πρεμιέρα πήρε αποτέλεσμα ψυχολογίας με τον Παναθηναϊκό.

Η Ξάνθη κατέρριψε και ένα μύθο που γίνεται καραμέλα στα χείλη των προπονητών. «Νέα ομάδα, θέλει καιρό να βρει ρόλους και χημεία, θα είμαστε έτοιμοι το Νοέμβριο». Μα το Νοέμβριο αδερφέ, η ομάδα μπορεί να είναι έτοιμη, εσύ όμως θα έχεις φύγει προ πολλού.

Ο Ράσταβατς φαίνεται πως το είδε το έργο και πήρε τα μέτρα του. Και τα γκολ το Σάββατο στην Κρήτη τα πέτυχαν δύο καινούριοι. Ο Πρίτο που άφησε την Πορτογαλία στα 30 του και ήρθε στην Ξάνθη για να κάνει τη διαφορά. Αυτόν πάλι που τον βρήκαν; Και ο Γέντρισεκ που φυσικά είναι πολύ μεγάλο όνομα για την Ξάνθη με την καριέρα που έχει κάνει στη Γερμανία. Αμφότεροι σου τραβάνε αμέσως το μάτι.

Για να τους δούμε σε βάθος χρόνου. Τα πρώτα δείγματα είναι πολύ καλά. Η συνέχεια;

Υ.Γ. Το γεγονός πως προπόνησε με επιτυχία και γυναικεία ομάδα (την U-19 της Σερβίας), με κάνει να τον πιστεύω περισσότερο. Αφού τα κατάφερε με γυναίκες στο ποδόσφαιρο, στους άντρες θα έχει πρόβλημα; Αστειεύομαι, αλλά κάπου διάβασα πως στη Σερβία τον…κατηγόρησαν γι’ αυτό. Εγώ ως παράσημο το βλέπω για πολλούς λόγους. Το κρατάω το όνομα του Ράσταβατς και περιμένω να δω την εξέλιξη του project της Ξάνθης.