Καλώς τα παιδιά... 3-0

Αυτά είναι ματς για ανάλυση από Νίκο Αλέφαντο και βάλε. Όπου δε χρειάζεται να πεις πολλά για τακτική, κινήσεις προπονητών, σχηματισμούς και τα ρέστα. Πετάς ατάκες φωτιά, ξεσηκώνεις ή πικάρεις και άλλο το κοινό που ψοφάει για τέτοια και όλα καλά. Άλλωστε με ημίχρονο 3-0, κάτι που είχαμε να δούμε σε ντέρμπι κάτι χρόνια, όντως σε πόσο βαθιά κριτική να διεισδύσεις; Και όμως, ακόμη και αυτή η παράδοση άνευ όρων του Παναθηναϊκού και η απόλυτη κυριαρχία του Ολυμπιακού, έχει θέματα για κουβέντα. Για ποδοσφαιρική κουβέντα.

Οι πράσινοι κάνουν συνεχώς το μεγάλο λάθος, πριν ξεκινήσει το συγκεκριμένο ντέρμπι. Το αναγάγουν σε ματς «ζωής ή θανάτου». Σε αγώνα επιβίωσης. Αυτό πρέπει να το ακολουθεί ως τακτική το «πληγωμένο θηρίο», δηλαδή ο λαβωμένος πρωταθλητής. Αν είναι φυσικά λαβωμένος. Όχι ο όψιμος διεκδικητής του τίτλου. Ακόμη δεν το αντέχει ο οργανισμός Παναθηναϊκός, τέτοιο παιχνίδι και δυστυχώς μέσα στην ΠΑΕ, το αντιλαμβάνονται ελάχιστοι. Γιατί ελάχιστοι βλέπουν καθαρά την πραγματικότητα.

Για άλλη μία φορά έστησαν το σκηνικό ακριβώς όπως το ήθελε ο αντίπαλος τους. Πάθος, δύναμη, ψυχωμένα, ματς χωρίς αύριο και παιχνίδι επιβεβαίωσης. Μέχρι και θέμα προπονητή άρχισε να πλανάται πάνω από το Κορωπί, μετά την ήττα από τη Σταντάρ. Ήττα επίσης με 3-0. Σύμπτωση;

Φαντάσματα Λεντέσμα και Ζέκα

Ο Ολυμπιακός νίκησε τον Παναθηναϊκό πριν ξεκινήσει το μεγάλο ντέρμπι και σε έναν άλλον τομέα. Στο διάβασμα του αντιπάλου. Το δυνατό σημείο του Στραματσόνι. Μόνο που χθες έπεσε σε έναν πιο έτοιμο Μπέντο. Ο οποίος ήξερε που και πώς να χτυπήσει το τριφύλλι.

Με τους Λεντέσμα και Ζέκα ούτε στο 60% ετοιμότητας, ο Πορτογάλος τεχνικός δεν είχε παρά να δώσει την εντολή για ανηλεές πρέσινγκ και στους δύο, στο όριο του φάουλ. Καμιά φορά και πάνω από το όριο του φάουλ. Αποτέλεσμα; Περισσότερες φορές η μπάλα στα πόδια των ερυθρόλευκων, κλεψίματα στα 40 μέτρα από την εστία του Στιλ, αντεπιθέσεις, πολύ τρέξιμο για να προλάβουν Φορτούνη, Ιντέγε, Ελιουνούσι και μοιραία περισσότερη κόπωση και μεγαλύτερα μεσοδιαστήματα κενά στην άμυνα των πράσινων. Το δεύτερο γκολ είναι προϊόν υποδειγματικής δουλειάς στο τρανζίσιον, έναν ακόμη τομέα που υστέρησε ο Παναθηναϊκός.

Ε, αν δεν κρατάς μπάλα, δεν μπορείς να τρέξεις στο τρανζίσιον και παρουσιάζεις τέτοια παθητικότητα στο ψηλό παιχνίδι και στις στατικές φάσεις, μόνο αν κάνεις την προσευχή σου, μπορεί να φύγεις νικητής από ντέρμπι.

Η ενδεκάδα της… κολάσεως

Ομολογώ πως πριν ξεκινήσει το ματς, πίστευα πως ο Στραματσόνι θα παρατάξει την ομάδα του με 3-4-3, δηλαδή με τρεις στην άμυνα. Όταν έμαθα ότι θα παίξουν 4 στην ευθεία, δε βρήκα λογική, μου φάνηκε όμως λογικός ο υπόλοιπος σχηματισμός, ειδικά οι τρεις στην επίθεση με τον Βιγιαφάνιες λίγο πιο πίσω. Τελικά το σχήμα δε βγήκε στον Ιταλό, καθώς ο Παναθηναϊκός του, δεδομένα αποδίδει καλύτερα με τρία στόπερ και καλύπτει περισσότερους χώρους. Σαν δώρο του ήρθε του Μπέντο το δίδυμο Κουτρουμπή-Μολέντο, χωρίς τρίτο μπακ να τους βοηθάει. Μετά το 1-0, σίγουρα σκέφτηκε να αλλάξει σχηματισμό, αλλά ήρθε το δεύτερο και το τρίτο και τον πήρε η μπάλα. Στην κυριολεξία.

Ρίσκαρε με τον Λέτο, που δεν αντέχει ούτε ένα ημίχρονο στη φυσική κατάσταση που βρίσκεται και δεν του βγήκε. Ο Αργεντινός ζητούσε αλλαγή από το 50’. Από το 50’ και ας άντεξε ως το 75’! Ο Ζέκα πονούσε και έφυγε χωλαίνοντας στο 55’. Διάλυση.

Το πρόβλημα στα στημένα

Αδιάβαστοι οι πράσινοι στα στημένα. Τα φάουλ και τα κόρνερ εννοώ. Αν έπαιζαν μαν-του-μαν, ήταν για κλάματα. Αν έπαιζαν μικτή άμυνα, με κάποια προσωπικά μαρκαρίσματα και οι υπόλοιποι σε ζώνη, πάλι πήραν χαμηλό βαθμό. Ο Μποτία πηδάει με τον πιο βαρύ Λέτο για την κεφαλιά στο 1-0 και ο Ιντέγε κάνει άλμα μόνος του (!!!) στο 3-0. Ο Ιντέγε, μόνος του.

Μπέντο, ο μεγάλος νικητής

Το ντέρμπι ξεκάθαρα το νίκησε ο Μπέντο, δεν το έχασε απλώς ο Στραματσόνι. Τακτική, διάβασμα αδυναμιών αντιπάλου, έξυπνο τρανζίσιον, πολλή δουλειά στις στατικές φάσεις, σαφείς οδηγίες. Έχει μεγαλύτερο βάθος στον πάγκο και το ξέρει, έκανε ροτέισον στο Καζακστάν, είχε τα ατού του ξεκούραστα και οπλισμένα στο ντέρμπι, μην ψάχνετε πολύ. Αυτός είναι ο προπονητής της εβδομάδας στα μέρη μας.

Είχαμε γράψει λίγο αφ’ ότου ανέλαβε τα ηνία του Ολυμπιακού, πως η ομάδα του θα επιστρέψει στην κανονικότητα. Αργά, αλλά σταθερά, αυτό συμβαίνει. Μπράβο του. Κυρίως κατέστησε σαφές προς όλους πως η ομάδα είναι πάνω από όλα. Πάνω από Τσόρι, Φορτούνη, Μάριν και όποιον άλλον γκρινιάζει , γιατί νόμιζε πως μπορεί να γκρινιάζει. Πάντα σε μία ομάδα θα υπάρχει κάποιος που θα γκρινιάζει. Αν η ομάδα έχει ΚΑΝΟΝΙΚΟ προπονητή, αυτό δεν είναι πρόβλημα. Αντιθέτως βγαίνει προς όφελος όλων, αν υπάρξει η σωστή διαχείριση.

Η κουβέντα για Στραματσόνι

Αν ήμουν Πρόεδρος του Παναθηναϊκού δε θα έδιωχνα τον Ιταλό. Με τίποτα. Ναι, η ήττα είναι βαριά, ναι η εικόνα κακή και μάλιστα σε δύο σερί ματς. Δε διαγράφεται όμως η πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα, η εξαιρετική εμφάνιση στα περισσότερα ματς, ο καταιγισμός ευκαιριών. Κατά τη γνώμη μου, αυτή η ήττα είναι εντός προγράμματος, όσο και αν πληγώνει τον εγωισμό κάποιων στον Παναθηναϊκό. Τα έχουμε πει ξανά. Άλλο πράγμα η πίκρα του οπαδού και άλλο της διοίκησης. Ο οπαδός θέλει μόνο νίκες, ζητάει…αίμα και δε δέχεται κανένα επιχείρημα. Η διοίκηση έχει άλλο ρόλο, άλλη δουλειά, που δεν είναι μόνο η κουβέντα για τη διαιτησία. Ο Στραματσόνι έχασε το ντέρμπι. Καθαρά και χωρίς δικαιολογίες. Ως εκεί. Τα παραπάνω συνιστούν υπερβολές και οπαδιλίκι.

ΥΓ Ο νόμος του Μέρφι, επιβεβαιώθηκε στο πέναλτι δώρο του Σιδηρόπουλου, που είδε λάθος το πέσιμο του Βιγιαφάνιες. Ο σπεσιαλίστας Λεντέσμα με κακή ψυχολογία και απίστευτη κούραση σημάδεψε την εξέδρα.

ΥΓ 2 Κάποια στιγμή τον Αύγουστο, είχα πει δημόσια πως «Ο Μάριν είναι σε πτώση η καριέρα του, έχει ποιότητα, αλλά το αν θα βγει κερδισμένο ή χαμένο στοίχημα για τον Ολυμπιακό, θα το δείξει ο χρόνος. Πιστεύω ότι εκείνος που θα βοηθήσει άμεσα και θα κάνει τη διαφορά, είναι ο Ελιουνούσι, καθώς τον έχω περιγράψει αρκετά και είναι έτοιμος παίκτης για την ενδεκάδα του Ολυμπιακού». Επί λέξει. Κάποιοι φίλοι είχαν ενοχληθεί και δεν το έκρυψαν. Πίστευαν πως αδικήσαμε τον Μάριν. Ο χρόνος φανερώνει τα πάντα. Σήμερα που μιλάμε ο Μάριν είναι χαμένο στοίχημα και ο Ελιουνούσι «λίρα 100». Υπάρχει χρόνος να ενσωματωθεί σωστά και ο Μάριν. Αρκεί να καταλάβει ότι πρέπει να δουλέψει και όχι απλώς να δείχνει το βιογραφικό του.

ΥΓ 3 Ο Τάκης Γκώνιας ήταν το πρόσωπο της εβδομάδας, με τις φοβερές του δηλώσεις μετά το Απόλλων-Καλλιθέα 3-2. Χθες έκανε την πρώτη του νίκη, με κατοχή μπάλας κοντά στο 70%, χαμένο πέναλτι, ακυρωθέν γκολ και τελικά 1-0 στο φινάλε. Η συνέντευξη Τύπου είχε πάλι φαρμακερές ατάκες. Μόνο που και στη Ριζούπολη και χθες, οι ατάκες που έχουν σημασία ήταν οι αμιγώς ποδοσφαιρικές και όχι εκείνες που προβλήθηκαν από τα ΜΜΕ. Ο 45χρονος τεχνικός δεν τρελάθηκε ξαφνικά και άρχισε να μιλάει για golden zone, split pass, τρίτο παίκτη. Απλώς εμείς στην Ελλάδα έχουμε μάθει να ακούμε μόνο ατάκες χαβαλέ και ελαφρότητας. Όπως το «καλώς τα παιδιά…3-0» που λέγαμε και στην αρχή. Αύριο θα…αποκαλύψουμε και το σύστημα της Καλλιθέας, που τόση κουβέντα έκαναν σχετικοί και άσχετοι στα social media.

Photo credits: Action images