Μέσι-Ρονάλντο ή μήπως Νειμάρ;

Η… κόντρα μεταξύ του Λιονέλ Μέσι και του Κριστιάνο Ρονάλντο, ξεκίνησε μία δεκαετία πίσω, συνεχίζεται και λογικά θα συνεχίζεται για χρόνια ακόμη. Τη συντηρούν οι ίδιοι, το περιβάλλον τους, φυσικά τα ΜΜΕ και τελικά νομίζω πως συμφέρει τους πάντες Δίνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε ένα έτσι και αλλιώς, λαμπερό «παιχνίδι κυριαρχίας» των δυο τους.

Με αφορμή τα… όργια του Αργεντινού σούπερ σταρ στο 7-0 επί της Σέλτικ, ψάξαμε λίγο τους αριθμούς και των δύο και πραγματικά βλέπεις εντυπωσιακά πράγματα.

Καταρχάς ο Κριστιάνο τις δύο τελευταίες σεζόν έχει ξεφύγει στα γκολ. Πριν ξεκινήσει το ματς της Μπαρτσελόνα με τη Σέλτικ, ο Πορτογάλος είχε 93 γκολ στην Ευρώπη και ο Μέσι 83. Μετά το χατ-τρικ του άσου των Καταλανών, η διαφορά έπεσε στα 7 γκολ, μόνο που ο Κριστιάνο είχε ματς λιγότερο.

Παράλληλα ο Μέσι ξεπέρασε κατά ένα χατ-τρικ τον Ρονάλντο. Έξι εναντίον πέντε. Πάντα για την Ευρώπη η αναφορά. Και μερικές ακόμη κατηγορίες όπου προπορεύονται και φυσικά δίνουν άλλη διάσταση στην κόντρα και στο μύθο τους.

Ο ΠΙΟ ΩΡΙΜΟΣ ΝΕΪΜΑΡ

Πάντως στο σήμερα, αν ήμουν προπονητής και έπρεπε να πάρω έναν από τους δύο στην ομάδα μου, θα επέλεγα τον…τρίτο. Τον Νειμάρ. Στην πιο βελτιωμένη, ώριμη, ποδοσφαιρικά γεμάτη φάση της καριέρας του. 24,5 ηλικία, έχει πάρει πρωτάθλημα, Τσάμπιονς Λιγκ και του έφυγε ο βραχνάς της Εθνικής ομάδας, την οποία οδήγησε σχεδόν μόνος στο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στο Ρίο.

Ξέρει πλέον και να πασάρει με συνέπεια, όχι για να το παίξει αλτρουιστής, αλλά γιατί έτσι θα βοηθήσει το σύνολο και τον εκάστοτε συμπαίκτη του να γίνει καλύτερος. Ο προ Μπαρτσελόνα Νειμάρ, στη φάση του 2-0 θα είχε τελειώσει μόνος του τη φάση και δε θα γύριζε ξανά τη μπάλα στον Μέσι για το πάρε-βάλε της βραδιάς στην αναμέτρηση. Σκοράρει με κάθε τρόπο, έχει άνεση στο ένας εναντίον ενός, δε φοβάται να πάρει την ομάδα στις πλάτες του και δείχνει κάθε μέρα και καλύτερος.

Όχι δεν είναι ακόμη ούτε Μέσι, ούτε Κριστιάνο, πιθανώς ούτε Μπειλ. Όμως αν υπάρχει ένας παίκτης σε όλον τον πλανήτη αυτή τη στιγμή που θα έπρεπε να πάρεις αντί των δύο… εμφανών περιπτώσεων, δεν είναι ο Σουάρες, ούτε ο Μπειλ, ούτε ο Ζλάταν, ούτε ο Αγουέρο, ούτε ο Γκριζμάν. Βάζεις λεφτά στην τράπεζα με την απόκτηση του Νειμάρ. Του δίνεις όσα του τάζουν οι Σεϊχηδες της Παρί και απλώς περιμένεις την απόσβεση, που νομοτελειακά θα έρθει.

Η... ΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ

Με τον Ινιέστα λίγο πιο μεγάλο ηλικιακά, κάπως κουρασμένο, με τραυματισμούς, αλλά πάντα πολύτιμο, η κόλλα που κρατάει ενωμένη την επιθετική λειτουργία της Μπαρτσελόνα, είναι ο Βραζιλιάνος αστέρας. Αφήνω στην άκρη πως στην αναμέτρηση με τη Σέλτικ έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία της διοργάνωσης που πέτυχε γκολ και είχε 4 ασίστ σε ένα ματς.

Το πιο ουσιώδες είναι πως κάθε φορά που περιμένει τη μπάλα στα πόδια του, έχει ήδη αποφασίσει τι θα κάνει και αυτή η απόφαση είναι κατά κανόνα η σωστή, η ενδεδειγμένη. Παίκτης αυτού του βεληνεκούς (και του σταρ σύστεμ), που αφήνει τους εγωισμούς και δεν επιλέγει να σκοράρει, ενώ μπορεί να το κάνει με άνεση και επιλέγει να πάρουν τη δόξα του γκολ οι συμπαίκτες του, δεν υπάρχει στις μέρες μας. Καλοί παίκτες, εξαιρετικοί πασέρ, ηγέτες που όμως δεν έχουν το εύκολο γκολ, ναι σαφώς και υπάρχουν.

Η εξέλιξη των Μέσι και Ρονάλντο πάντως είναι ο Νειμάρ. Αρκεί να μείνει υγιής σωματικά. Πνευματικά έγινε υγιής, με την επιλογή να πάει στη Μπαρτσελόνα, τότε που τον ήθελαν όλες οι πλούσιες ομάδες του κόσμου. Καλά λεφτά πήρε προφανώς, αλλά το κριτήριο του δεν ήταν το οικονομικό. Ήταν η εξέλιξη του ως ποδοσφαιριστής. Αποφάσεις που καθορίζουν τη ζωή ενός παίκτη. Στον οργανισμό Μπαρτσελόνα ο Νειμάρ ήρθε και κούμπωσε. Γιατί πολύ απλά δε θα μπορούσε να είναι πιο πάνω από αυτό το κλαμπ.