Τον Ιούνιο του 2015, όταν η Γιουβέντους ολοκλήρωνε μία σχεδόν τέλεια σεζόν, όπου μεταξύ άλλων είχε κατακτήσει το νταμπλ στην Ιταλία και συμμετείχε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με αξιόμαχη παρουσία, η Νάπολι έψαχνε τρόπο να ξεφύγει από τους δαίμονες της. Μία ομάδα πραγματικά μεγάλη, που κάθε καλοκαίρι ανέβαζε πιο ψηλά τον πήχη από εκεί που μπορούσε να φτάσει. Και αυτό την έτρωγε. Τη λύγιζε το άγχος της επιτυχίας, η απαίτηση των οπαδών να ανταποκριθούν οι παίκτες στις προσδοκίες τους.

Τον Ιούνιο λοιπόν, όταν η Γιούβε βρισκόταν στο ζενίθ, η Νάπολι ανακοίνωνε για νέο τεχνικό τον άσημο Μαουρίτσιο Σάρι, ο οποίος είχε (ως μοναδική επιτυχία) να επιδείξει στην καριέρα του, μία καλή τριετία με την Έμπολι και την άνοδο από την Serie B στα μεγάλα σαλόνια.

Σοκ; Όχι ακριβώς, αλλά δεν πέταξαν και από τη χαρά τους οι οπαδοί των «Παρτενοπέι» με αυτή την είδηση. «Οι άλλοι παίζουν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ με τη Μπαρτσελόνα και εμείς πήραμε για τεχνικό τον Σάρι, που ανέβασε την Έμπολι», σκέφτηκαν οι περισσότεροι.

Και για άλλη μια φορά, έρχεται το ποδόσφαιρο και η ζωή να μας δώσουν τις πιο πειστικές και ξεκάθαρες απαντήσεις. Οκτώ μήνες και 24 αγωνιστικές μετά, η Νάπολι μετράει 17 νίκες, μόλις 2 ήττες, έχει μακράν την καλύτερη επίθεση και τη δεύτερη καλύτερη άμυνα στη Serie A.

Φαβορί η Γιούβε, θεαματική η Νάπολι

Έτσι, οι δύο κορυφαίες ομάδες του εφετινού πρωταθλήματος, θα αναμετρηθούν απόψε το σε ντέρμπι τίτλου. Πιθανώς να μην κρίνει μαθηματικά το σκουντέτο, θα δώσει όμως αυτό το ντέρμπι "παράσταση νίκης". Με νίκη η Νάπολι φεύγει στο +5 και αποκτά τεράστιο πλεονέκτημα ψυχολογίας. Αν πάρει το τρίποντο η Γιουβέντους, περνάει για πρώτη φορά εφέτος στην κορυφή της βαθμολογίας και φυσικά ξέρει πολύ καλά να οδηγεί την κούρσα χωρίς απώλειες και αναταράξεις.

Η Νάπολι δείχνει πολύ δυνατή, όμως όλοι ξέρουν στην Ιταλία πως ειδικά απόψε, τον πρώτο λόγο τον έχει η Γιούβε. Και γιατί παίζει στην έδρα της και γιατί γνωρίζει πώς να παίρνει τέτοια παιχνίδια και γιατί στα οριακά ματς, τη λύση τη δίνουν οι παίκτες που έχουν μάθει να το κάνουν κάθε μέρα. Και η «Γηραιά Κυρία» έχει πολλούς τέτοιους.

Κατά τη γνώμη μας το προβάδισμα είναι δικό της και για απόψε και για τον τίτλο. Αν και ομολογώ πως για την ομορφιά του σπορ, θα μας άρεσε να υπάρχει εναλλαγή στην κορυφή. Να το πάρει και μία άλλη ομάδα ρε αδερφέ. Μia ομάδα που αξίζει, που παίζει θεαματικό ποδόσφαιρο, που βγάζει υγεία, ενέργεια και μεγάλη δίψα για διάκριση. Η Νάπολι τα διαθέτει όλα αυτά σε υπερθετικό βαθμό. Και αυτό είναι επίτευγμα του νέου προπονητή της και του ιδιοκτήτη, Ντε Λαουρέντις, ο οποίος είδε στον άγνωστο Σάρι, τον άνθρωπο που θα φέρει την ομάδα του σε δρόμους επιτυχίας.

Το ματς είναι τελικός, με όλη τη σημασία της λέξης. Το άγχος λογικά το έχει η Νάπολι, γιατί θέλει να αποδείξει (και στον εαυτό της) πως έφτιαξε το μέταλλο να πάρει το στέμμα από τη Γιουβέντους.

Ατού και αδυναμίες

Το πιο δυνατό σημείο της Γιούβε παραμένει η αμυντική γραμμή. Εκεί ελαφρώς υστερεί η Νάπολι, στο μεταξύ τους μπρα-ντε-φερ. Στη μεσαία γραμμή νομίζω πως προκύπτει ισοπαλία και στην επίθεση οι Νότιοι υπερτερούν. Παρά τη φόρμα του Ντιμπάλα, η τριπλέτα Ιγκουαΐν - Καγεχόν - Ινσίνιε κάνει όργια. Ειδικά ο πρώτος με 24 γκολ σε 24 ματς, κάθε χρόνο γίνεται καλύτερος και πιο αξιόπιστος στο σκοράρισμα. Δεν είναι τυχαίο πως τον ζήτησε η Τσέλσι μόλις έδιωξε τον Μουρίνιο.

Η Νάπολι εφέτος είναι πιο αποτελεσματική ομάδα. Η Γιούβε του τελευταίου τριμήνου με τα 14 σερί νικηφόρα ματς, αρχίζει πάλι και τρομάζει τους αντιπάλους της στην Ιταλία. Η Ίντερ έμεινε από καύσιμα όταν πήρε φόρα η ομάδα του Αλέγκρι. Η Νάπολι όμως προέρχεται από... άλλο ανέκδοτο και αυτό κρατήστε στην άκρη του μυαλού σας για το αποψινό ματς.

Θέλουν τον Αργεντινό τους

Οι σταρ των δύο ομάδων, είναι ξεκάθαρα δυο Αργεντινοί. Ο Ιγκουαΐν και ο Ντιμπάλα. Γεννημένοι σκόρερ, πρωταγωνιστές, παίκτες με τεχνική και πολλά διαφορετικά στοιχεία στο ρεπερτόριο τους. Ο ένας αριστεροπόδαρος (Ντιμπάλα) και ο άλλος σεσημασμένος δεξιοπόδαρος. Ο Ντιμπάλα είναι πιο νεαρός, πιο άπειρος, παράλληλα δε πιο πεινασμένος, πιο φρέσκος. Ο Ιγκουαΐν είναι κλάση, ο Ντιμπάλα ταλέντο. Έχει πολύ ενδιαφέρον η μονομαχία τους και δε μιλώ μόνο για απόψε, αλλά ως το τέλος της σεζόν. Αναμφίβολα είναι οι πρωταγωνιστές, οι MVP, οι ηγέτες. Οι εποχές Μαραντόνα-Πλατινί έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Αυτό πάντως δεν μειώνει την αξία και την αίγλη των σημερινών άσων. Μάχη από τα παλιά απόψε και αν δεν προκύψει αλληλο-εξουδετέρωση, άρα και ποδοσφαιρική σούπα, θα δούμε μεγάλο ματς!