Η είδηση βόμβα της προαναγγελίας αποχώρησης του Γιάννη Αλαφούζου, έφερε παγωμάρα στην πιάτσα. Ναι, προφανώς φαινόταν ότι εκεί πάει το πράγμα, άλλωστε δε γίνονταν για πλάκα οι συζητήσεις με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.

Ο άνθρωπος ήθελε να φύγει και έψαχνε τον τρόπο. Απλώς αιφνιδίασε με το τάιμινγκ της ανακοίνωσης. Αυτά τα είπαμε, τα ξέρουμε, περνάμε τώρα στο διά ταύτα. Αυτό που μετράει κατά τη γνώμη μας δεν είναι να ρίξει κάποιος ανάθεμα στον Αλαφούζο, ούτε να παροτρύνει τον Γιαννακόπουλο να πάρει την ΠΑΕ. Και να τα κάνεις, θα αλλάξει κάτι;

Σημασία έχουν οι πράξεις και να δούμε καθαρά την κατάσταση. Ο Παναθηναϊκός ήταν, είναι και θα παραμείνει υπεράνω προσώπων. Σαφέστατα όλοι θέλουν να δουν νέο ιδιοκτήτη τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, ασχέτως αν θα μπορεί να κρατήσει δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Μόνο που πρέπει να καταλάβουμε όλοι, πως μιλάμε για μία καταχρεωμένη εταιρεία, με άνοιγμα πάνω από 50 εκατομμύρια, εκ των οποίων ο Αλαφούζος αναλαμβάνει να πληρώσει τα 20.

Δηλαδή ο επόμενος θα πρέπει να ξεκινήσει τη θητεία του με μίνιμουμ 30 εκατομμύρια έλλειμμα και μετά ότι χρειαστεί να επενδύσει για να φτιάξει ανταγωνιστική ομάδα. Το ερώτημα λοιπόν (για να μπούμε στην ουσία πλέον) είναι γιατί να το κάνει; Γιατί ο ενδιαφερόμενος επενδυτής, εν προκειμένω ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, να βάλει τόσα χρήματα, δεδομένου πως όχι μόνο δεν θα τα πάρει πίσω, αλλά θεωρούν άπαντες σίγουρο πως θα καταχρεωθεί με εντελώς άγνωστα αγωνιστικά οφέλη.

Να πεις δηλαδή "εντάξει, επενδύω, ξεχρεώνω, αλλά θα πάρω ένα πρωτάθλημα ρε αδερφέ". Σας φαίνεται πιθανό με την υπάρχουσα κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο, οι πράσινοι να παίζουν για τον τίτλο; Μόνο αν γίνει κοσμογονία αλλαγών σε πρόσωπα και πράγματα.

Και εδώ θα μας πει ένας φίλος της ομάδας "μα για τον Γιαννακόπουλο μιλάμε, αν δεν περιμένουμε κοσμογονία από αυτόν, από ποιον να περιμένουμε".

"ΑΡΡΩΣΤΟΣ" ΕΙΝΑΙ, ΟΧΙ ΤΡΕΛΟΣ

Σύντροφοι, ας ξυπνήσουμε λίγο. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι "άρρωστος" Παναθηναϊκός, έχει τρέλα με το τριφύλλι, προφανώς οικονομικά η οικογένεια του είναι από τις πιο εύρωστες της χώρας. Αλλά το ποδόσφαιρο δεν είναι μπάσκετ. Εδώ για να κάνεις τη διαφορά, πρέπει να ρίξεις χρήμα με τη σέσουλα. Δε φτάνουν τα ήδη πολλά 15-20 εκατομμύρια που βάζει στον μπασκετικό Παναθηναϊκό. Εδώ θέλει τα διπλά.

Περίπου 30 εκατομμύρια άνοιγμα της ΠΑΕ, άλλα τόσα για να φτιάξεις ανταγωνιστική ομάδα και η ζωή (μαζί τα με χρέη) συνεχίζεται.

Μόνο τρελός θα έπαιρνε αυτό το καράβι. Όχι, ο Δημήτρης δεν είναι τρελός. Παρορμητικός, απρόβλεπτος, παθιασμένος, μερικές φορές έχει ανεξήγητες αντιδράσεις, αλλά τρελός δεν είναι.

Αν το κάνει, προσωπικά θα του βγάλω το καπέλο, γιατί τέτοιο επιχειρηματικό ρίσκο σε μία χώρα που στέκεται όρθια με το ζόρι και σε μία ΠΑΕ που βρίσκεται πολύ κοντά στο γκρεμό, ελάχιστοι θα έπαιρναν.

Άρα οι φίλοι του Παναθηναϊκού μπορούν να ελπίζουν μόνο στην ανιδιοτελή αγάπη του ιδιοκτήτη της ΚΑΕ, προς το σύλλογο. Αντιλαμβάνεστε σε τι κατάσταση βρίσκεται η ΠΑΕ.

Εσείς αν ήσασταν Γιαννακόπουλος θα εμπλεκόσασταν με την ΠΑΕ αυτήν τη στιγμή; Εδώ απόρησαν όλοι γιατί ενεπλάκη ο Αλαφούζος το 2012, όχι τώρα που τα χρέη έχουν μεγαλώσει.

ΟΙ ΕΠΙΦΑΝΕΙΣ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΙ

Τα σενάρια περί Πατέρα, τα περνάω στο ντούκου, διότι οικονομικά δε βγαίνει από κάπου ότι επιθυμεί να συνεισφέρει. Συμβουλευτικά ναι, οικονομικά δε νομίζω. Ο Πολέμης ούτε καν, άλλος που να προκύπτει ότι θα χώνει σταθερά μίνιμουμ 3 εκατομμύρια το χρόνο δε φαίνεται στον ορίζοντα, οπότε έχουμε δρόμο μπροστά μας. Άλλωστε ποιος είχε βοηθήσει εμπράκτως τον Αλαφούζο τόσον καιρό;

Το να παραλάβεις μία εταιρεία με χρέος, δεν συνιστά πρόβλημα. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός πως δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο αυτή η ΠΑΕ να ορθοποδήσει και κυρίως να γίνει κερδοφόρα. Όλοι οι επιχειρηματίες έχουν μάθει πα αγοράζουν φθηνά, να φτιάχνουν το μαγαζί και ενδεχομένως να το πουλάνε ακριβά. Εδώ το case είναι να αγοράσουν πανάκριβα, να χώσουν άλλα τόσα για να το στρώσουν και μετά τι; Να ζουν για να τους βρίζει ο κόσμος που θα παίρνουν τους τίτλους ο Ολυμπιακός και οι άλλοι; Ωραίο σενάριο…

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ

Κατ’ εμέ τα πρώτα βήματα είναι να αλλάξει νοοτροπία ο κόσμος της ομάδας. Πάνε τα μεγαλεία του παρελθόντος. Εδώ και καιρό έχουν χαθεί εκείνες οι εποχές, που έκαναν υπερήφανους τους πράσινους. Το σήμερα γράφει μόνο "ΕΠΙΒΙΩΣΗ". Άρα ξεχάστε τίτλους, αιώνια ντέρμπι, επενδύσεις, παικταράδες. Μην περιμένετε μετά τη μνημονιακή θητεία Αλαφούζου να έρθει ο επενδυτής που θα σαρώσει. Ο Έλληνας θέλει να ζει με την ελπίδα και το παραμύθι. Οκ, μόνο που έτσι δε θα δει προκοπή. Διότι άλλα θα περιμένει και άλλα θα βλέπει.

Photo credits: Eurokinissi