Ο "Σούπερμαν" Καντέ
Η Τσέλσι πανηγυρίζει τον τίτλο στην Αγγλία και αυτό συμβαίνει γιατί 11 μήνες πριν προνόησε, πρόλαβε, πείτε το όπως θέλετε και πήρε στο ρόστερ της τον Ν’ Γκολό Καντέ. Ο Πάνος Βόγλης αναλύει.
Η Τσέλσι πανηγυρίζει τον τίτλο του πρωταθλητή στην Πρέμιερ Λιγκ και αυτό συμβαίνει γιατί 11 μήνες πριν προνόησε, πρόλαβε, πείτε το όπως θέλετε και πήρε στο ρόστερ της τον Ν’ Γκολό Καντέ. Ξόδεψε στοχευμένα 35 εκατομμύρια ευρώ και δικαιώθηκε.
Θεωρούμε σχεδόν βέβαιο πως χωρίς τον τέως άσο της Λέστερ, οι «μπλε» του Λονδίνου δεν θα έφταναν στην κορυφή. Η Τσέλσι του Κόντε είχε καλό κορμό, ωραία μαγιά παικτών, αλλά χρειαζόταν μία «κόλλα», να κρατήσει ενωμένη την ενδεκάδα. Να παίζει ως σύνολο και όχι ως μονάδες.
Αυτή η κόλλα ήταν προφανής στα μάτια του Ιταλού τεχνικού και τον ζήτησε με το που πήγε στο Στάμφορντ Μπριτζ για την πρώτη κουβέντα γνωριμίας και συμφωνίας με το επιτελείο του Ρόμαν Αμπράμοβιτς. Ο άνθρωπος που βγήκε στην πρώτη του σεζόν στην Αγγλία, πρωταθλητής με την απίθανη Λέστερ, παίκτης της χρονιάς, μέσα στην καλύτερη ενδεκάδα και ένα σωρό άλλες διακρίσεις που παρατηρούνται αν δει κανείς συγκεκριμένες στατιστικές κατηγορίες.
Ο Καντέ της Λέστερ ως γνωστόν ήταν πρώτος στα τάκλινγκ με 175 (31 περισσότερα από κάθε άλλον στο πρωτάθλημα) και 157 κοψίματα μπάλας (15 περισσότερα από κάθε άλλον στην κατηγορία).
Η ΦΑΝΕΛΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΛΥΓΙΣΕ
Το εντυπωσιακό είναι πως ο Καντέ της Τσέλσι, παρά τη διαφορά στο στυλ παιχνιδιού των δύο ομάδων και φυσικά το ειδικό βάρος της φανέλας που δε μετριέται, αλλά υφίσταται, κατάφερε να συνεχίσει στο ίδιο τέμπο. Κοψίματα, τάκλινγκ, σωστές πάσες, ελάχιστα λάθη, εκπληκτική εμφάνιση σε δύσκολα ματς, όπως αυτό κόντρα στην τέως ομάδα του Λέστερ και την σκληροτράχηλη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Περί τα τέλη Οκτώβρη όλοι στο «Νησί» είχαν καταλάβει πως ο Καντέ θα ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος στην κούρσα της Τσέλσι προς τον τίτλο. Άλλωστε ήταν ένας από τους μόλις τέσσερις παίκτες που δεν είχαν χάσει λεπτό συμμετοχής στις δέκα πρώτες αγωνιστικές. Επίτευγμα.
ΠΑΙΚΤΗΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ
Ο γεννημένος στο Παρίσι το 1991 αμυντικός χαφ, από γονείς που έχουν ρίζες στο Μάλι, κατάφερε και εφέτος να βρίσκεται στην καλύτερη ενδεκάδα της Πρέμιερ Λιγκ, παίκτης της χρονιάς σύμφωνα με προπονητές, παίκτες, δημοσιογράφους, θεατές. Αδιανόητο.
Παιδί «σεμνό, ήσυχο, αλλά άρτιο στη δουλειά του και σοβαρό», όπως τον χαρακτηρίζει ο τεχνικός του στην Εθνική Γαλλίας, Ντιντιέ Ντεσάν, άριστος γνώστης της θέσης και των προσόντων του Καντέ. Παίκτη που μπορεί και να μην είχε στη διάθεση του στο εθνικό συγκρότημα, αν είχε ενδώσει στα 22 του στις πιέσεις από το Μάλι να παίξει με τη φανέλα της αφρικανικής χώρας. Είχε καλούς συμβούλους (κυρίως τους γονείς του), κατάλαβε ότι άλλο να παίζεις στην Εθνική Γαλλίας και άλλο στο τίμιο πλην φτωχό και αδύναμο Μάλι και από τη στιγμή που οι κανονισμοί του έδιναν την επιλογή, αποφάσισε να τους εκμεταλλευτεί.
Στην πρεμιέρα του Euro 2016, κόντρα στους Ρουμάνους ο 26χρονος αμυντικός μέσος, ήταν βασικός και στα 90’ και (κρατηθείτε αν δε το θυμάστε), έτρεξε περισσότερο από όλους στο γήπεδο, έδωσε τις περισσότερες πάσες, έκανε τα περισσότερα τάκλινγκ, τα περισσότερα κοψίματα και φυσικά έδωσε και μία ασίστ στον Παγέ για το νικητήριο γκολ. Μεγάλο δώρο του Ντεσάν στον Σάντος, που στον τελικό δεν τον έβαλε ούτε λεπτό.
Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ
Ο Καντέ διαθέτει σε αφθονία την ηρεμία του Μακελελέ, την αρχοντιά του Βιεϊρά, την ωριμότητα του Ντεσάν, την αντοχή του Καρεμπέ, τη δύναμη του Ντεσαγί μα πάνω από όλα, κατάφερε πολύ νωρίς να μην πρέπει κανείς να τον συγκρίνει με όλα αυτά τα ιερά τέρατα για να τον χαρακτηρίσει. Λέει απλά «ο Καντέ» και τελειώνει εκεί το θέμα. Όλοι ξέρουν και όσοι δεν ήξεραν τώρα έμαθαν.
Παίκτης που το 2012 αγωνιζόταν στα ερασιτεχνικά της Γαλλίας με τη Μπουλόν και τώρα είναι στην κορυφή του κόσμου (με μία δόση υπερβολής) με την Τσέλσι. Από το 2012 έως και σήμερα έχει πάνω από 33 παιχνίδια το χρόνο στο πρωτάθλημα, συνήθως χάνει ένα έως κανένα, δεν αποβάλλεται, δεν τραυματίζεται, δεν αντιμετωπίζει θέματα κούρασης και ας πήγε μακριά η βαλίτσα στο Euro. Πολύτιμος.
ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΙΡΛΑΝΔΟΥ ΣΚΑΟΥΤΕΡ
Τίποτα από αυτά πιθανότατα δεν θα είχε συμβεί αν δεν τον εντόπιζε το λαγωνικό της Λέστερ το καλοκαίρι του 2015. Ο Στιβ Γουόλς, ο άνθρωπος που πήρε Βάρντι και Μάχρεζ στη Λέστερ και από άσημους τους έκανε εκατομμυριούχους. Ο σκάουτερ με το κοφτερό μάτι που κάποτε όταν δούλευε στην Τσέλσι πήγε εκεί τους Τζόλα και Ντρογκμπά, τώρα έστω δια της τεθλασμένης, προσφέρει στους «μπλε» έναν ακόμη καθοριστικό παίκτη για το σύνολο. Διόλου τυχαίο που ο Γουόλς εξαργύρωσε τις επιτυχημένες επιλογές του με ένα συμβόλαιο 1 εκατομμυρίου λιρών τη σεζόν 2016-2017 στη Λέστερ, λίγο πριν τον αρπάξει η Άρσεναλ και προ ολίγων ημερών συμφώνησε με την Έβερτον έναντι πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Άραγε ποια λαβράκια θα πάει στους «Εφοπλιστές»;
ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ (ΠΙΟ) ΔΥΣΚΟΛΑ
Ο Καντέ δείχνει πως αντέχει στο υψηλότερο και δυσκολότερο επίπεδο. Μένει να δούμε πως θα τα πάει και σε σεζόν που οι υποχρεώσεις θα αυξηθούν αρκετά και ο πήχης θα ανέβει πολύ. Του χρόνου που για πρώτη φορά θα αγωνιστεί στο Τσάμπιονς Λιγκ. Εφέτος κέρδισε τη συμμετοχή με τη Λέστερ, άλλα πήρε τη μεταγραφή στην Τσέλσι του... «Br-exit». Σε ευρωπαϊκή διοργάνωση αναμένεται να κάνει ντεμπούτο τον Σεπτέμβριο.
Ο Θεός να τον έχει καλά και για τα επόμενα 5-6 χρόνια μένει να δούμε ποιο είναι το ταβάνι του. Και αν θα υπάρξουν φιλόδοξοι μνηστήρες. Προ 5ετίςας κόστιζε…μηδέν ευρώ, το 2015 ανέβηκε στα 10 εκατομμύρια, πέρυσι εκτοξεύτηκε στα 35 και έχω την αίσθηση πως σήμερα κοστολογείται άνω των 50 εκατομμυρίων ευρώ. Μόνο ο συμπατριώτης του Εμπαπέ της Μονακό μπορεί να καυχιέται για μεγαλύτερο «Λιμιτ απ» στη μετοχή του.
AP Photos/Rui Vieira, Nigel French
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
