"Παλούκι" η Μπρόντμπι

Όσο εύκολη σε προκλητικό βαθμό θεωρώ ότι ήταν η κλήρωση για Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, τόσο δύσκολη πιστεύω πως αποδείχθηκε για τον Παναθηναϊκό. Για τους δύο πρώτους θα τα πούμε στον επίλογο. Πρώτα οι πράσινοι, οι πιο σοβαροί από ελληνικής πλευράς στον τρίτο προκριματικό γύρο. Και οι μόνοι που κατάφεραν να προκριθούν.

Η ΑΪΚ δεν είναι τόσο κακή ομάδα, όσο την ανάγκασε ο Παναθηναϊκός του Στραματσόνι να παρουσιαστεί ειδικά στο δεύτερο ματς. Ο Ιταλός ήταν εξόχως διαβασμένος και έτσι μπορεί να δέχθηκε φάσεις η ομάδα του, ωστόσο σε δύο 90λεπτα κράτησε το μηδέν πίσω και πήρε μία σχετικά άνετη πρόκριση.

Τώρα ο πήχης ανεβαίνει και μάλιστα κατά πολύ για προκριματική φάση. Η Μπρόντμπι δε θυμίζει σε καμία περίπτωση την ΑΪΚ και αυτό οφείλεται κυρίως στον προπονητή της. Τον Γερμανό Αλεξάντερ Τσόρνιγκερ, έναν θιασώτη του επιθετικού ποδοσφαίρου, που πέρυσι ξεκίνησε με όνειρα και φιλοδοξίες στην Στουτγκάρδη, όμως τον Νοέμβριο αποχώρησε και τελικά τον Μάιο η πρώην ομάδα του υποβιβάστηκε, προς μεγάλη έκπληξη όλων, με άλλον τεχνικό στο τιμόνι.

Ο Τσόρνιγκερ, στα 49 του, δεν έχει να επιδείξει κάτι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο στην καριέρα του, ωστόσο με την ομάδα της Λειψίας για 2,5 χρόνια έφτασε κοντά στην άνοδο, παίζοντας πολύ επιθετικό ποδόσφαιρο, με κατοχή μπάλας, πολλές ευκαιρίες και έμφαση στο δημιουργικό κομμάτι. Αυτή η εικόνα, στην Β’ Κατηγορία της Γερμανίας, οδήγησε τους ιθύνοντες της Στουτγκάρδης στην επιλογή του 13 μήνες πίσω. Η Στουτγκάρδη όντως έπαιξε πολύ επιθετικά, έφτιαχνε ευκαιρίες κατά κόρον απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο, αλλά ήταν εξαιρετικά άστοχη. Και επειδή παρουσίασε μία αφέλεια στην άμυνα, δέχθηκε χαζά γκολ, έχασε πολλά ματς που θα έπρεπε να είχαν λήξει υπέρ της και μοιραία έμεινε στα ρηχά της βαθμολογίας. Πάντως η φιλοσοφία του είναι φουλ επιθετικό ποδόσφαιρο, λιγότερη προσοχή στην άμυνα.

Η Μπρόντμπι απέκλεισε τη Χέρτα, μία πολύ σοβαρή ομάδα της Μπουντεσλίγκα που πέρυσι για 5 μήνες ήταν άνετα στην τρίτη θέση και το τελευταίο 40ημερο κατέρρευσε, επειδή τη χτύπησε στα αδύνατα σημεία της. Τα ήξερε καλά ο Τσόρνιγκερ και νομίζω εμφανίστηκε πολύ προετοιμασμένος για τα συγκεκριμένα ματς. Τις ξέρει όσο τίποτα τις γερμανικές ομάδες, ειδικά εκείνες που δεν έχουν αλλάξει τίποτα σε σχέση με πέρυσι, όπως η Χέρτα.

Άρα Μπρόντμπι του Τσόρνιγκερ, σημαίνει επίθεση, από τις πτέρυγες, πολλές συνεργασίες με τη μπάλα κάτω και πίεση ώστε να κλέψει μπάλα και να βγει γρήγορα στην αντεπίθεση. Στη Μπρόντμπι βρήκε και έναν επιθετικό που επίσης γνώριζε από τη Μπουντεσλίγκα και ξέρει πώς να τον εκμεταλλευτεί. Τον παλιό φορ της Σάλκε, τον Τεέμου Πούκι, ο οποίος δεν έπιασε στους «βασιλικούς μπλε», επειδή έπεσε πάνω στον Χούντελααρ και για ένα διάστημα σε Χούντελααρ και Ραούλ. Οι εμπειρίες που πήρε ανεκτίμητης αξίας.

Έχω περιγράψει πολλά ματς του Τσόρνιγκερ, έχω περιγράψει πολλά ματς του Πούκι και παρ’ ότι έχουν αδύνατα σημεία, πρόκειται για πολύ καταρτισμένους επαγγελματίες. Ο ένας, προπονητής με σαφές πλάνο και ο 26χρονος επιθετικός στην καλύτερη φάση της καριέρας του. Μόνο τυχαίο δεν ήταν το χατ-τρικ επί της Χέρτα, που πέρυσι δεχόταν γκολ με το ζόρι.

Πολύ δύσκολη κλήρωση για τον Παναθηναϊκό. Σίγουρα η Μπρόντμπι δεν έχει το αχτύπητο ρόστερ, αλίμονο. Θα ιδρώσουν πολύ οι πράσινοι για να περάσουν και νομίζω ότι μπορούν να το κάνουν, αν καταλάβουν πόσο ευάλωτοι είναι αμυντικά οι Δανοί. Αρκεί να μη χάσουν τις ευκαιρίες που θα τους παρουσιαστούν. Ξεκάθαρα 50-50 και τα δύο ματς, αλλά ο Παναθηναϊκός που είδαμε πρόσφατα, επιτρέπει να αισιοδοξούμε για πρόκριση.

Πιο εύκολα δε γινόταν…

Εκεί που σαφώς αισιοδοξούμε και απόλυτα δίκαια, είναι στις περιπτώσεις των ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού. Αμφότεροι έσπασαν τα μούτρα τους κόντρα σε Άγιαξ και Χάποελ Μπερ Σεβά αντιστοίχως, για διαφορετικούς λόγους. Ο ΠΑΟΚ γιατί φέρθηκε σαν πρωτάρης μετά το 1-1 στην Ολλανδία και νόμιζε πως θα περάσει στην «καυτή Τούμπα». Έπεσε και στην κακή μέρα του Κλάους, δε θέλει πολύ να γίνει η ζημιά. Ομάδα χωρίς καθαρό μυαλό στο δεύτερο ημίχρονο, με πολλές δυνατότητες πάντως, που θα τις εμφανίσει στη διάρκεια της σεζόν, όταν αποκτήσει εμπειρίες και ο Ίβιτς. Το υλικό μοιάζει αξιόλογο, με πολλές επιλογές για τον προπονητή. Τη Ντιναμό Τιφλίδας κανονικά…δεν τη βλέπει ο ΠΑΟΚ. Το 60% από όσο έπαιξε στα δύο ματς με τον Άγιαξ να παρουσιάσει κόντρα στους Γεωργιανούς, η πρόκριση θα είναι πανεύκολη.

Ο Ολυμπιακός παρουσίασε σημάδια διάλυσης και όντως κάπως έτσι έχουν τα πράγματα, γι’ αυτό και αναγκάστηκε να πάρει σκούπα ο Μαρινάκης. Δε θα σταθώ καν στα 20 εκατομμύρια που έβαλε. Άλλωστε δεν αμφιβάλλει κανείς ότι ο ηγέτης των πρωταθλητών, διαθέτει οικονομική ευρωστία. Στέκομαι στην απόφαση-μήνυμα να σχολάσει τον Βρέντζο και να κάνει restart. Αν τα πρόσωπα που επέλεξε αποδειχθούν τα κατάλληλα, θα το δείξει ο χρόνος, πάντως το καράβι έμπαζε νερά και κάτι έπρεπε να κάνει ο καπετάνιος. Το ερώτημα είναι γιατί άργησε τόσο πολύ. Κάπου έχασε το στόχο του, πιθανώς να κουράστηκε ή να επαναπαύτηκε και κάπως έτσι έρχονται οι αγωνιστικές «σφαλιάρες», τα καμπανάκια για να πάρεις μπρος.

Μας ξενίζει η επιλογή Ουζουνίδη, ακόμη και αν δεν προχωρήσει. Άλλο θέλω ένα γνώστη του ελληνικού πρωταθλήματος και άλλο χτίζω ομάδα με αρχιτέκτονα που πιστεύω. Αν τον πίστευε τόσο, γιατί δεν τον ζήτησε μετά τον Σίλβα, και ανακοίνωσε τον ανεπαρκή Βίκτορ; Θεωρούσε καλύτερο τον Ισπανό; Όχι δα.

Αν ο Ολυμπιακός βρει ξανά τη στόχευση του, τότε δεν το συζητάω πως θα περάσει αυτή την φιλόδοξη, αλλά ανίσχυρη Αρούκα. Όμως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, οι ερυθρόλευκοι ακόμη δεν έχουν προπονητή και μετρούν μείον δύο παίκτες. Πώς μπλέχτηκαν έτσι στο λιμάνι, ειλικρινά δε μπορώ να το εξηγήσω. Θέλει πολλή…προσπάθεια για να το πετύχεις.