Πήρε τον "Έλληνα Χιμένεθ"

Αν αυτά που συμβαίνουν στην ΑΕΚ αυτές τις ημέρες με τις απώλειες Λάζαρου, Χιμένεθ και πιθανότατα Αραούχο, συνέβαιναν στον Παναθηναϊκό και φυσικά στον Ολυμπιακό, θα είχε γίνει χαμός. Επικοινωνιακά, εσωτερικά, στα social media, παντού.

Και όχι άδικα. Άλλωστε ουκ ολίγα έχουν κάνει οι δύο αιώνιοι ειδικά την εφετινή χρονιά. Ποδοσφαιρικά παράδοξα που οδήγησαν τους ερυθρόλευκους στην αποτυχημένη σεζόν και τους πράσινους στη γενική χρεωκοπία.

Τώρα η πρωταθλήτρια χάνει τον αρχιτέκτονα της, τον πιο επιδραστικό παίκτη της και μάλιστα Έλληνα (για να πάει στον Ολυμπιακό) και λογικά τον σούπερ ποιοτικό επιθετικό Αραούχο. Το καλό για εκείνην είναι πως... δεν κουνιέται φύλλο, καθώς η έξοχη σεζόν δίνει το δικαίωμα στους φίλους της να πιστεύουν πως « η διοίκηση ξέρει τι κάνει και θα βρει τη νέα συνταγή της επιτυχίας». Μόνο που δεν είναι ακριβώς έτσι.

ΟΙ ΣΚΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΟ

Το βασικό ερώτημα είναι το εξής: Η ΑΕΚ γιατί δεν προνόησε έτσι ώστε να έχει έρθει σε συμφωνία με προπονητή και Χριστοδουλόπουλο πριν λήξει η σεζόν; Αφήνουμε κατά μέρους την περίπτωση Αραούχο, διότι είναι περίπλοκη και σίγουρα πιο δαπανηρή.

Ακούω πως «δεν θέλαμε να μείνει παίκτης που έχει μιλήσει με αντίπαλη ομάδα». Για τον Λάζαρο. Γιατί; Μίλησε με τον Ολυμπιακό, δεν συμφώνησε μέχρι να ακούσει την ΑΕΚ, περίμενε, δεν άκουσε κάτι και τελικά την έκανε. Οικονομικοί και εγωϊστικοί είναι οι λόγοι.

Και καλά τον Χριστοδουλόπουλο. Τον Μανόλο (που δεν είχε μιλήσει με κανέναν) γιατί δεν τον κράτησαν; Γιατί ήθελε να γυρίσει στην Ισπανία και τη Λας Πάλμας της Β’ Εθνικής; Μου φαίνεται δύσκολο να ισχύει, αλλά δε γνωρίζω περισσότερα. Αυτό που γνωρίζω είναι πως ώρες αφού τους χαιρέτησε ο Χιμένεθ, φώναξαν στο γραφείο τους και συμφώνησαν με τον Μαρίνο Ουζουνίδη. Άρα τον είχαν έτοιμο, άρα ήξεραν εδώ και ημέρες πως ο Ισπανός δεν θα συνέχιζε.

Για την ακρίβεια, το γνώριζαν πριν τον τελικό του Κυπέλλου και για τους δύο. Και ως ένα σημείο τους στοίχισε και το τρόπαιο. Ως ένα σημείο.

ΚΡΑΤΑΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΚΟΣΤΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ

Η λογική του Μελισανίδη δεν είναι παράλογη. «Κρατάμε μόνο όποιον θέλουμε και όποιον μας θέλει». Δηλαδή τον Χιμένεθ δεν τον ήθελαν; Μαθαίνω πως δεν τρελαίνονταν με τον Ισπανό. Δεν τους θεωρούσαν και τόσο αυθεντία στα Σπάτα. Βέβαια όταν ένας προπονητής σου φέρνει μετά από 24 χρόνια τον τίτλο, δε γίνεται να βγεις και να τον πεις «όχι του επιπέδου της ΑΕΚ». Αλλά και πάλι. Με αυτόν στο τιμόνι, η ΑΕΚ συμμαζεύτηκε, άφησε κατά μέρους τα πειράματα Πογέτ, Μοράις, Κετσπάγια και τελικά στη δεύτερη σεζόν πήρε τον τίτλο. Αυτόν τον προπονητή τον κρατάς και μάλιστα το κάνεις πριν λήξει η σεζόν. Ακόμη και αν δεν είναι ο «καλύτερος που έχεις δει», όπως έλεγαν παίκτες και στελέχη της ομάδας.

Σε γενικές γραμμές η ΑΕΚ καλείται να φτιάξει μία ομάδα από την αρχή, σε δομές, φιλοσοφία, αγωνιστικό πλάνο. Και σίγουρα να καλύψει τα μεγάλα κενά των Αραούχο και Χριστοδουλόπουλου. Ουδείς αναντικατάστατος, όμως το ρίσκο εδώ είναι μεγάλο. Και περιορίζεται η πιθανότητα αποτυχία με την πρόσληψη του Μαρίνου Ουζουνίδη. Εδώ έκαναν το σωστό, ανεξαρτήτως πως θα εξελιχθεί η χρονιά. Από τη στιγμή που χάνεις τον προπονητή του τίτλου, δε μπορείς να ρισκάρεις. Πρέπει να βρεις έναν ΚΑΝΟΝΙΚΟ προπονητή, γνώστη του ελληνικού ποδοσφαίρου, με παραστάσεις, μεγάλο κίνητρο και κυρίως με ίδια ποδοσφαιρική λογική με τον προκάτοχο του.

ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΟΥΖΟΥΝΙΔΗ - ΧΙΜΕΝΕΘ

Ουζουνίδης και Χιμένεθ έχουν ξεκάθαρα αμυντική φιλοσοφία. Πρώτα φτιάχνουν την άμυνα τους και μετά κοιτάζουν να βάλουν γκολ. Ο Ισπανός δεν παρουσίασε μία ομάδα με φαντασία στο παιχνίδι της. Δύσκολα όμως της έβαζες γκολ και ακόμη πιο δύσκολα τη νικούσες. Κάτι παρόμοιο αναμένεται να εμφανίσει τη σεζόν 2018-2019 και ο Ουζουνίδης. Σφιχτή ομάδα, προσεκτική στις μεταβιβάσεις, έμφαση στις αντεπιθέσεις και με τη λογική « όταν δε μπορούμε να νικήσουμε, διασφαλίζουμε την ισοπαλία. Δεν ρισκάρουμε».

Για να γίνω πιο σαφής, πήρε τον Έλληνα Χιμένεθ και δεν το λέω υποτιμητικά για κανέναν εκ των δύο. Άλλωστε αμφότεροι έχουν (απο)δείξει τι μπορούν να κάνουν αν δουλέψουν με τις συνθήκες που θέλουν. Ο Ουζουνίδης ευτυχώς για τον ίδιον βρίσκει μετά από μεγάλη ταλαιπωρία τις συνθήκες που θέλει για να δουλέψει σαν επαγγελματίας.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΡΙΣΤΑ Η ΑΕΚ

Στο διά ταύτα η διοίκηση της ΑΕΚ αποφάσισε να πάρει σημαντικές αποφάσεις με μεγάλο ρίσκο. Δικαίωμα της και θα κριθεί γι’ αυτό. Άλλωστε υπήρχε πριν, υπάρχει τώρα και θα υπάρχει και μετά τους Χιμένεθ, Λάζαρο κτλ. Μία ομάδα που έπαιζε το 2013 σε χωράφια και τώρα χτυπάει την πόρτα του Champions League, δε γίνεται να πέσει σε εσωστρέφεια.

Προκαλεί απορίες πάντως η λογική του «χάνω χωρίς να δώσω μάχη τον προπονητή, τον καλύτερο παίκτη και τον καλύτερο επιθετικό». Και σίγουρα παίρνει συγχαρητήρια διότι επικοινωνιακά χειρίζεται άψογα «καυτά» θέματα. Εν αντιθέσει με άλλες ομάδες.

Υ.Γ. Πάντως το πίστευα και προ αποχώρησης Χιμένεθ, το πιστεύω και τώρα που πήρε πολύ καλό προπονητή η ΑΕΚ, πως του χρόνου ο ΠΑΟΚ ξεκινάει από θέση «γκραν φαβορί» τη χρονιά. Θα το εξηγήσουμε σε επόμενο σημείωμα αυτό.

Photo Credits: Eurokinissi