Πογέτ και Τζόρτζεβιτς, η ίδια ιστορία

Τι μέρα και η χθεσινή; Δύο απομακρύνσεις προπονητών μέσα σε λίγες ώρες και οι δύο απρόσμενες για πολλούς.

Δε νομίζω πως όταν ξεκινούσε η εβδομάδα, πίστευε κάποιος πως Τρίτη βράδυ η ποδοσφαιρική ΑΕΚ δε θα είχε τον Γκουστάβο Πογέτ στον πάγκο της, ενώ ακόμη πιο δύσκολο φαινόταν να απομακρυνθεί ο Σάσα Τζόρτζεβιτς από τον μπασκετικό Παναθηναϊκό.

Και όμως, έγιναν και τα δύο, με αποτέλεσμα να έχουμε τις δύο κορυφαίες ομάδες σε αναζήτηση προπονητών για τη συνέχεια της σεζόν. Ναι οκ, η ΑΕΚ θα πορευτεί με τον Στέλιο Μανωλά για 1-2 ματς, αλλά σαφώς και χρειάζεται κανονικό προπονητή στον πάγκο, ενώ για τον Παναθηναϊκό δεν συζητείται. Πρέπει να βρει ΚΑΝΟΝΙΚΟ προπονητή, χθες.

Στη λέξη κανονικός κρύβεται όλο το ζουμί της κουβέντας που έχει αναπτυχθεί γύρω από την απομάκρυνση τους. Ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων που θα μπω σε εντελώς ξένα χωράφια, αλλά μόνο τυφλός δε βλέπει κάποια πράγματα και στις δύο ομάδες.

Πογέτ και Τζόρτζεβιτς αυτή τη στιγμή δεν είναι κανονικοί προπονητές. Πατάνε πάνω στη φήμη που απέκτησαν με τη σπουδαία καριέρα που έκαναν ως ποδοσφαιριστές και την εξαργυρώνουν όσο μπορούν, με συμβόλαια και θητείες σε σημαντικά κλαμπ.

Αμφότεροι υστερούν σε γνώσεις, διαχείριση καταστάσεων την ώρα του ματς με αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια της σεζόν, να παθαίνουν το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε έναν τεχνικό: Να χάσει τους παίκτες.

Στις μέρες μας, οι παίκτες διαθέτουν αλάθητο κριτήριο για το ποιος προπονητής «ξέρει» και ποιος όχι. Ο Πογέτ πήρε κάποια αποτελέσματα, έφερε την ΑΕΚ στη δεύτερη θέση, μόνο που αφ’ ενός δεν την παρέλαβε διαλυμένη και τελευταία στη βαθμολογία και αφ’ ετέρου η ποιότητα του ποδοσφαίρου που μας παρουσίασε, χαρακτηρίζεται επιεικώς απαράδεκτη.

Αν δηλαδή με τον Πογέτ η ΑΕΚ παίζει τέτοια μπάλα, γιατί έφυγε ο Δέλλας; Συγγνώμη, αλλά με τον εξελίξιμο και όχι ακόμη άψογο τεχνικό Δέλλα, η Ένωση είχε σαφώς καλύτερο πλάνο, πιο λογική τοποθέτηση παικτών στο γήπεδο και εν τέλει καλύτερο θέαμα.

Ο Πογέτ βελτίωσε την ΑΕΚ αμυντικά σε κάποια ματς, πήρε τρία ντέρμπι στο ΟΑΚΑ, όπου και στα τρία ήταν χειρότερη του αντιπάλου της και επειδή στην Ελλάδα βλέπουμε μόνο το αποτέλεσμα, τον αποκάλεσαν Θεό και μεγάλο γνώστη του αθλήματος. Μεγάλος παίκτης φυσικά και υπήρξε. Μεγάλος προπονητής, δεν είναι και δεν βλέπουμε το πώς θα γίνει.

Αδιάβαστος, χωρίς μοντέρνες ιδέες, αντικειμενικά η ΑΕΚ δεν βελτιώθηκε στο ελάχιστο με την έλευση του. Και εδώ τελειώνει η ιστορία. Μπορεί οι λόγοι που έφυγε να μην είναι μόνο αγωνιστικοί ( άλλωστε τα έγραψε στο εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ του ο Βαγγέλης Αρναούτογλου), εγώ πάντως αν ήμουν οπαδός της ΑΕΚ, δεν θα έβαζα τα κλάματα. Αντιθέτως. Θα περίμενα με αγωνία τον διάδοχο του. Ο Πογέτ σε βάθος χρόνου μπορεί να χάσει. Η ΑΕΚ αποκλείεται.

Αυτό που με προβληματίζει στην ιστορία της διοίκησης της ΑΕΚ, έχει να κάνει με τον τρόπο που λειτουργεί στο θέμα του προπονητή. Με τον Δέλλα οι λόγοι ήταν αστείοι και με τον Πογέτ, δεν χειρίστηκαν σωστά το όλο ζήτημα. Τους αδειάζουν πολύ εύκολα, άκομψο και δεν εδράζεται πάντα σε λογικά επιχειρήματα.

Αν έχουν διάθεση να αλλάξουν τακτική, θα βρουν το σωστό προπονητή για το ρόστερ που υπάρχει. Αλλιώς θα βγάλουν και την επόμενη σεζόν με 2-3 προπονητές.

Άλλο το όνομα, άλλο η χάρη

Για τον παίκτη Σάσα Τζόρτζεβιτς, ότι και να πούμε είναι λίγο. Τεράστια φυσιογνωμία, έκανε λαμπρή καριέρα απόλυτα δίκαια. Την άξιζε. Για τον προπονητή Τζόρτζεβιτς, πάλι ότι και να πούμε θα είναι λίγο. Πολύ απλά γιατί θα αδικήσουμε τόσους συναδέλφους του, που έχουν γνώσεις, δίπλωμα και δουλεύουν ως ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ προπονητές.

Ο Σέρβος από το καλοκαίρι έδειξε πως «δεν το έχει» με τη στελέχωση του κατάλληλου ρόστερ. Του ρόστερ δηλαδή που θα βρει χημεία, θα φέρει τον Παναθηναϊκό έστω ένα κλικ σε καλύτερη μοίρα από πέρυσι και φυσικά θα τον στείλει στο F4 της Ευρωλίγκας. Οι νίκες επί του Ολυμπιακού προφανώς και έκρυψαν τα μεγάλα προβλήματα με τον ακατάλληλο προπονητικά Σέρβο, κάτω από το χαλάκι.

Ναι, μόνο που ειδικά στο μπάσκετ, αυτά δεν γίνεται να μείνουν για καιρό κρυμμένα. Στο ποδόσφαιρο έχεις την ελπίδα, πως θα παίξεις πολύ αμυντικά και θα πάρεις κάποια αποτελέσματα. Και πάλι θα φανεί ότι είσαι άσχετος, αλλά θα κερδίσεις χρόνο.

Στο μπάσκετ αυτό δεν γίνεται. Ειδικά στο σπουδαίο αυτό σπορ των τελευταίων 15 ετών, δεν μπορεί να επιβιώσει σε υψηλό επίπεδο ένας μη καταρτισμένος και μάλλον παρωχημένος σε ιδέες προπονητής.

Να το πω διαφορετικά. Είναι χειρότερος ο Μπαρτζώκας από τον Τζόρτζεβιτς; Ούτε για αστείο. Ο Ιτούδης; Ο Κατσικάρης; Αν το δε κανείς ψύχραιμα και χωρίς να κοιτάζει το βαρύ όνομα του Σέρβου, θα βρει και άλλους Έλληνες προπονητές πιο γνώστες των μυστικών της δουλειάς από τον έως χθες τεχνικό του τριφυλλιού.

Αρχικά πάντως η επιλογή έμοιαζε σωστή, ειδικά όπως σκέφτηκαν να θωρακίσουν τον 48χρονο τεχνικό, με καλό stuff, ποιοτικό ρόστερ κτλ. Η διοίκηση δηλαδή επένδυσε αρκετά χρήματα εφέτος, απέφυγε λάθη του παρελθόντος και έδειξε να ανεβαίνει επίπεδο. Η διοίκηση. Γιατί η ομάδα αγωνιστικά, δεν ακολούθησε. Έμεινε στάσιμη και αυτό οφείλεται ΜΟΝΟ στον ανεπαρκή προπονητή.

Ο ρόλος του σωστού προπονητή

Θα την βρουν την άκρη τους και οι δύο ομάδες. Ειδικά ο Παναθηναϊκός θα τη βρει και γρήγορα. Το πρόβλημα είναι άλλο. Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε πως ο ρόλος του προπονητή είναι πολύ σημαντικός σε μία ομάδα. Ο σημαντικότερος για να εξελιχθεί το κλαμπ, να εξελιχθούν οι παίκτες και να έρθουν οι επιτυχίες. Στην Ελλάδα έχουμε την περίεργη λογική πως «δύσκολα συνδυάζονται αποτελέσματα και καλό θέαμα». Γιατί; Το απαγορεύει κάποιος;

Όλα γίνονται αν έχεις στη μηχανή σου τον κατάλληλο οδηγό. Αν όχι, συμπτωματικά θα πάρεις μερικά αποτελέσματα και αυτό είναι όλο. Στο τέλος της διαδρομής δε θα φτάσεις. Θα μείνεις κάπου στη μέση ή ακόμη χειρότερα προς το φινάλε. Όταν θα πιστεύεις πως «να φτάνουμε στο τέλος». Αμ δε…