Το φαβορί του τελικού
Η καλύτερη ομάδα μένει εκτός τελικού και η πιο έξυπνη, κυνική και τυχερή, ετοιμάζει βαλίτσες για το παγωμένο Κίεβο. Ο Πάνος Βόγλης γράφει για την πρόκριση της Ρεάλ επί της Μπάγερν.
Πιστεύω συμφωνούμε πως όποια ομάδα και αν περνούσε από αυτό το ζευγάρι, θα ήταν αυτομάτως και το φαβορί του τελικού. Βαριά φανέλα η Λίβερπουλ, αεράτη και χωρίς άγχος η Ρόμα, αλλά εδώ μιλάμε για θηρία. Η Ρεάλ με δύο σερί Champions League. Η Μπάγερν η πιο ολοκληρωτική ομάδα των ημερών μας, με τίτλους, ποιότητα ποδοσφαίρου, δυναμική.
Πέρασε η Ρεάλ, η κάτοχος του τροπαίου, που με την εικόνα της στο πρωτάθλημα, δεν σε έπειθε πως μπορούσε να πάει μακριά στο Champions League. Και που με την αγχώδη πρόκριση της επί της Γιουβέντους, έδινε την εντύπωση πως κόντρα στην πιο στιβαρή Μπάγερν θα λυγίσει.
Τελικά με όπλο της τα εκτός έδρας ματς, η ομάδα του Ζιντάν έκλεισε θέση σε τρίτο σερί τελικό και τέταρτο στα τελευταία πέντε χρόνια. Το ερώτημα αν πέρασε η καλύτερη ομάδα από το συγκεκριμένο ζευγάρι, σηκώνει κουβέντα, αλλά δεν έχει καμία ουσία. Η Ρεάλ πάει στο Κίεβο και η Μπάγερν σπίτι της για να σηκώσει τη σαλατιέρα.
Η ΓΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Το πρώτο ημίχρονο είχε τη μορφή δράσης-αντίδρασης. Καμία ομάδα δεν κατάφερε να έχει καθολική κατοχή μπάλας. Σαν να έπαιζαν η γάτα με το ποντίκι. Με αλλαγές στους ρόλους.
Δράση: 0-1 η Μπάγερν με τον Κίμιχ μόλις στο 3’
Αντίδραση: Βγαίνει μπροστά αναγκαστικά η Ρεάλ, παίρνει μπάλα στα πόδια της και σκοράρει. 1-1.
Δράση: Στη Μπάγερν δε λέει κάτι το 1-1, παίρνει εκ νέου την πρωτοβουλία των κινήσεων και ψάχνει με μανία το γκολ. Χάνει μεγάλες ευκαιρίες, είναι και άτυχη, φέρνει τη Ρεάλ μαζεμένη μέσα στην περιοχή της.
Στατιστικά πρώτου μέρους, που μαρτυρούν του λόγου το αληθές. 46%-54% η κατοχή υπέρ των Γερμανών, 40 περισσότερες πάσες οι φιλοξενούμενοι, έντεκα προσπάθειες για γκολ έναντι μόλις πέντε των Μαδριλένων. Δηλαδή οριακά Μπάγερν. Σκορ όμως 1-1.
Ως συνήθως η Ρεάλ περίμενε πολλά από τις προωθήσεις του Μαρσέλο. Έτσι βρήκε γκολ ακόμη και ο... χασογκόλης (εφέτος) Μπενζεμά. Από σέντρα ακριβείας του Βραζιλιάνου φουλ-μπακ. Που ως τέτοιο, ξέχασε να γυρίσει σε βάθος στην άμυνα του νωρίτερα και κάπως βρέθηκε αμαρκάριστος ο Κίμιχ, που έχει εξελιχθεί σε σκόρερ ολκής σε αυτό το ζευγάρι. Στοιχηματίζω πως είναι εντολή Χάινκες να πατάει τόσο συχνά την περιοχή του Νάβας ο Κίμιχ, καθώς γνωρίζει πόσο...ξεχνιέται μπροστά ο Μαρσέλο. Είναι το λεγόμενο "δε μπορείς να τα έχει όλα σε αυτή τη ζωή".
ΛΑΘΟΣ ΕΠΙΠΕΔΟΥ... ΚΟΛΩΝΙΑΣ
Το λάθος που έκαναν Ραφίνια και Κίμιχ στο 1-2 του πρώτου αγώνα και χθες το βράδυ Τολισό και Ουλράιχ, τα κάνει η ουραγός Κολωνία στη Bundelsiga. Όχι η Μπάγερν. Τέτοια δώρα σε αντίπαλο το μεγαθήριο δεν τα έχει εύκολα. Και όμως έτσι ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο. Για ένα δεκάλεπτο η Μπάγερν παραπατούσε, η Ρεάλ έχασε μοναδικές ευκαιρίες με τον Κριστιάνο και χρειάστηκε να φτάσουμε σχεδόν στο 60’ για να εμφανιστεί ξανά η κανονική Μπάγερν.
ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΚΡΙΣΤΙΑΝΟ
Και όμως η Βασίλισσα κατάφερε κάτι σχεδόν αδιανόητο. Να περάσει σε δύο ματς τη μεγάλη Μπάγερν χωρίς να πάρει τίποτα από τον αστέρα της. Ο Ρονάλντο μεγάλος απών στη σειρά. Έχασε δύο μεγάλες φάσεις σε κάθε παιχνίδι και αυτό ήταν όλο. Κανένα γκολ, καμία ενέργεια από τις γνωστές του, κάπως χαμένος στα θηρία στο κέντρο της επίθεσης. Συμπέρασμα. Η τωρινή Ρεάλ χρειάζεται τον Κριστιάνο, αλλά μπορεί να ζήσει και χωρίς αυτόν. Για λίγα ματς, όχι σε διάρκεια σεζόν.
ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ Ο ΦΕΥΓΑΤΟΣ ΝΑΒΑΣ
Το γράψαμε και πρόσφατα. Καταλαβαίνω τη λογική του να ψάχνει η Ρεάλ Μαδρίτης τερματοφύλακα. Είναι ένα κλαμπ που πάντα θέλει και το εμπορικό στοιχείο στους παίκτες που αποκτάει. Ντε Χέα, Κουρτουά κτλ είναι ονόματα που "ψήνουν" και τον κόσμο συν τοις άλλοις. Όμως κύριε Φλορεντίνο Πέρεθ, πώς διώχνεις τον Κέιλορ Νάβας; Γίνεται;
Με τέτοιες εμφανίσεις, αποκρούσεις, συνέπεια; Τρίτος σερί τελικός με εκείνον βασικό. Ένα πρωτάθλημα. Ελάχιστα ματς όπου ήταν μοιραίος. Πολύ μεγάλη η συμβολή του στην πρόκριση. Μετά το γκολ-φάβα που δέχθηκε στο Μόναχο, έδειξε την κλάση του, πήρε τα πάνω του και έστειλε τη Ρεάλ στο Κίεβο. Ξεκάθαρα ο MVP του ματς.
Η ΦΡΕΣΚΑΔΑ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
Η επιλογή του Ζιντάν να βάλει τον Λούκας Βάθκεθ δεξί μπακ πάνω στον Ριμπερί, έχει λογική. Έριξε τη φρεσκάδα, την ταχύτητα, τα πιο ξεκούραστα πόδια πάνω στον έμπειρο, ποιοτικό, αλλά βετεράνο πια Ριμπερί. Και του βγήκε σε μεγάλο βαθμό. Ήταν μία από τις εμπνεύσεις της βραδιάς που είχαν επιτυχία. Βοήθησε πολύ και ο Μόντριτς, που θυσίασε το επιθετικό του ταλέντο για να δώσει επιλογές στην άμυνα. Έτσι είναι. Ο Μπέιλ δεν θα το έκανε ποτέ αυτό, γι’ αυτό και τρώει πάγκο. Η ομάδα πάνω από όλα.
ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΣΕ ΟΛΑ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΤΑΜΠΛΟ
Τα δύο παιχνίδια τελείωσαν με τους Βαυαρούς να κυριαρχούν σε όλους τους στατιστικούς τομείς, αλλά να χάνουν την πρόκριση και να μην πετυχαίνουν νίκη κόντρα στην κάτοχο του τροπαίου. Μόνο χθες είχε 22 ευκαιρίες για γκολ έναντι 9 της Ρεάλ. Κατοχή 60%-40% υπέρ της και ένα σωρό άλλα επιμέρους πράγματα, άνευ σημασίας πλέον. Οι (ημι)τελικοί αυτό το χαρακτηριστικό έχουν. Δεν παίζονται (τόσο), (όσο) κερδίζονται.
Μεταξύ μας, δε νομίζω πως πέρασε η καλύτερη ομάδα. Μου άρεσε περισσότερο η Μπάγερν στα συγκεκριμένα παιχνίδια, με καλύτερο ποδόσφαιρο, πολλούς τρόπους επίθεσης (και όχι μόνο τον Μαρσέλο, που είχε η Ρεάλ). Στις 26 του μηνός όμως κανείς δεν θα τα θυμάται αυτά. Άδικο; Μπορεί. Μας νοιάζει; Όχι. Η ιστορία έγραψε.
ΣΚΟΡΑΡΕΙΣ (ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΚΟΛ) Ή ΑΛΛΑΖΕΙΣ ΘΕΣΗ
Ένας άλλος φευγάτος και δικαίως εφέτος στη μαύρη λίστα των οπαδών, έδωσε τα πολύτιμα γκολ της πρόκρισης. Ο Καρίμ Μπενζεμά δύσκολα θα μείνει και του χρόνου σε ομάδα υψηλοτάτου επιπέδου. Δεν σε πείθει τόσο πια, καθώς έχει χάσει το βασικό όπλο ενός φορ. Το εύκολο γκολ. Αν δεν έβαζε και τα δύο χθεσινά, σόρυ, αλλά θα έπρεπε να σταματήσει και το ποδόσφαιρο. Ή να αλλάξει θέση, να γυρίσει στόπερ. Ναι ξέρω, λαϊκίζω, αλλά έτσι είναι.
Στη φάση του 1-1 κάνει σωστή κίνηση φορ στο δεύτερο δοκάρι και αφήνει τον Αλάμπα να τον ψάχνει. Ε, στο 2-1 απλώς πιέζει σωστά τον μπερδεμένο Ούλραϊχ. Δύο γκολ είναι πάντα δύο γκολ, αλλά θεωρώ πως δεν πρέπει να πάρει τον τίτλο του MVP από τον Κέιλορ Νάβας.
Photo Credits: AP Photo/Paul White
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
.jpg)
